De bom is gebarsten. Het ging al een hele tijd niet lekker tussen ons, we hebben daar zelfs eind vorig jaar relatie therapie voor gehad. Helaas heeft dat niets uitgehaald. De afgelopen week was het allemaal nog erger en vanavond heeft mijn man na het zoveelste verwijten gesprek toegegeven dat hij vreemd is gegaan. En ik ... ik voelde echt werkelijk niets. Het was de bevestiging van wat ik al langer zwaar vermoedde. Hij houdt vol dat het nog niet zo lang is, ik denk het het mijne van maar het is niet zo belangrijk hoe lang het is. pfoe ... en nu Dit had ik zo vreselijk niet gewild. Maar ik kon het ook allemaal niet meer opbrengen. Het ligt blijkbaar allemaal aan mij, en ik geef toe dat mijn libido echt tot ver beneden vriespunt was gedaald, al een hele lange tijd. Ik heb geprobeerd om dat te veranderen, met het verzoek aan zijn adres om zijn toenaderingen ook aan te passen. Dat is zo goed als uitgebleven (of beter gezegd, dat ging dan 1 of 2 keer goed, maar daarna was het weer als vanouds). Daarnaast is het feit dat hij zelden tot nooit thuis is voor mij een grote boosdoener. Maar goed, het is allemaal niet belangrijk ... hij is vreemd gegaan. En het doet mij niets ... dat vind ik het ergste. Het doet me helemaal niet. Ik moet nu gewoon toegeven dat het over is ... en dat had ik onze dochter zo niet gegund zucht ...
Hoi Suzy, Ik ben jou eerder tegengekomen en ik heb altijd onwijs veel respect gehad voor hoe jij je man bij zijn verslavingsproblemen hebt gesteund. En toen na al die tijd jullie prachtige dochter als kers op de taart. Wat ontzettend verdrietig dat het nu niet meer lijkt te werken tussen jullie. Wat wil jij nu? Heb je dat voor jezelf helder? Je komt ontzettend sterk en georganiseerd over maar misschien dat het nu wel gewoon chaos in je hoofd is. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen. Dat je niets voelt bij het opbiechten van zijn vreemdgaan vind ik veelzeggend. Ik zeg zelf ook altijd; zolang ik boos word raakt het me nog, pas als ik niet meer reageer hebben we echt een probleem.. Dan ben ik klaar. Nogmaals, heel veel sterkte!
Het is een chaos. Aan de ene kant denk ik "ga alsjeblieft weg, dan krijg ik een stuk rust terug", en aan de andere kant wil ik het gewoon niet. Voor Eva voornamelijk ... voor ons als gezin Maar wat je zegt, als je niet meer boos wordt, dan is het foute boel. Dat heb ik ook altijd gezegd. En dat punt hebben we bereikt. Ik vind het moeilijk. Na bijna 12 jaar huwelijk met zoveel diepe dalen waar we uit zijn gekomen ... dit
Uit elkaar gaan is soms beter voor een kind dan ongelukkige ouders die krampachtig bij elkaar proberen te blijven. Zo te lezen is er genoeg gebeurd om deze stap te zetten Veel sterkte
Zou je er iets aan hebben als je een lang weekend afstand kan nemen? Mijn ervaring is dat je pas echt weet wat je nog voor iemand voelt als hij even niet in je irritatie-zone zit. En wat wil hij? Heeft hij gevoelens voor die vrouw? (Al vind ik dat eerlijk gezegd minder belangrijk. Altijd voor ogen houden wat jij nodig hebt).
Heel veel sterkte meid, ik denk idd dat als je niks van woede voelt, zelfs niet een kleine steek van jaloezie of boosheid, dat dat idd alles zegt over hoe je gevoel is voor hem. Gun jezelf het geluk, daar heeft je meisje uiteindelijk veel meer aan dan een papa en en mama die bij elkaar blijven terwijl ze niet meer van elkaar houden.
Hij is vaker niet dan wel thuis ... hij komt vaak pas rond of na middernacht thuis. Dus ik "neem" bijna dagelijks afstand zeg maar. En daar heb ik me jarenlang mateloos aan geïrriteerd, maar het laatste jaar maakt het me niet meer uit wat dat betreft. Geen idee of hij gevoelens heeft. Interesseert me eigenlijk niet zo eerlijk gezegd. Maar eigenlijk weet ik al wel wat ik wil ... het is klaar. Ik heb jarenlang mijn man gesteund in alles. Tijdens zijn verslaving, tijdens de detoxperiode en de periode erna. En ik ben klaar ermee. Ik vind het best moeilijk om te zeggen. Het is toch de vader van Eva, een afsluiting van iets wat je eigenlijk niet wilde afsluiten. Hoe gaat dit met haar straks. Ik denk wel dat we er wat haar betreft wel goed uitkomen (althans dat is wel mijn insteek) Maar het is en blijft moeilijk
Sterkte, ik zou proberen een weekendje of een weekje met je dochter weg te gaan als dat mogelijk is. Om even alles op een rijtje te zetten en na te denken of jullie huwelijk echt niet meer te redden valt. Jullie hebben zoveel meegemaakt samen. Neem geen overhaaste beslissingen. Blijf zeker niet alleen bij elkaar puur en alleen voor jullie dochter. Want zij kan ook jullie spanningen voelen.
Ik begrijp wat je zegt. Mijn man zit in de horeca en is ook nooit thuis. Maar toch voelde het anders toen hij weg was ivm een pauze. Vandaar dat ik het voorstel. Hoe voel je je vandaag? En hoe gaat de communicatie?
He bah wat naar En sorry dat ik het zeg, maar wat een hufter dat hij is vreemdgegaan. Hij had ook de ballen kunnen hebben om eerst netjes een einde te maken aan jullie relatie voor hij z'n heil ergens anders zocht. Dat het je niks doet zegt in feite al genoeg. Je bent er klaar mee. Ik kan me je vorige topic nog herinneren. En natuurlijk wil je dit niet voor je dochter. Maar 2 ouders die elkaar continu in de haren vliegen is ook niet gezond en leuk voor haar. Ik hoop dat je er toch samen een goed einde aan kan geven en goede afspraken kunt maken met elkaar omtrent jullie dochter. Zij is nu het belangrijkste natuurlijk. Heel veel sterkte meid.
Vorig jaar rond deze tijd gaf mijn inmiddels ex aan dat hij niet meer verder wilde. Later bleek ook dat hij er (meerdere) relaties op na hield. Ik was wel boos en verdrietig. Juist omdat hij me steeds kenbaar maakte dat het allemaal aan mij lag(te dik, te lui, te veel op de kids) Ook mijn ex was veel van huis, kwam laat thuis. Achteraf gezien bleek ook nog dat hij een seksverslaving had. Het scheiden is een voor mij een pijnlijk proces geweest, en soms nog steeds. Ondanks het feit dat ik nu zie dat het gewoon beter is zo. Ik ben terug gegaan naar onze relatietherapeut. En ben daar een aantal keer geweest. Dat heeft me goed geholpen. Ook om de juiste keuze te maken wel te scheiden. Sterkte!
Jeetje wat super heftig! Zijn er punten wat hem nog wel de moeite waard maakt? Probeer anders is een paar weken helemaal zonder elkaar te leven. Maar je posts zijn wel al vrij duidelijk.. En liever een gelukkige moeder alleen dan dat jullie bij elkaar blijven voor je dochter.
Ik vind dat veel stellen wel erg snel uit elkaar gaan maar in jouw geval vindt ik dat juist niet. Het is klaar en als hij dan ook nog vreemd gaat en het je weinig doet is een heel duidelijk teken. Vindt het echt naar voor je. Heel veel succes met alles.
Het is klaar ... we gaan uit elkaar. Hij wilde een week werken aan onze relatie ... dat heeft welgeteld 1 dag geduurd. Van beide kanten hoor, ik voelde me op eens zo in een situatie geduwd dat het me mateloos ging irriteren. En hij denk ik idem dito. Hij is momenteel vaker weg dan hier, en vannacht is ie niet eens thuisgekomen, althans, hij is om half 12 de deur uitgegaan en hij moet nog thuiskomen. En Eva die vanochtend vraagt "moet papa werken??". Ik kwam erachter dat hij einde van de week, als hij een congres heeft met overnachting .. zij ook meegaat :x Ik ben verdrietig ... en moe. Omdat ik dit ook niet had gewild. Na 12 jaar huwelijk is de koek op. Ik hoop dat we het met Eva goed kunnen regelen, en ik hoop dat hij zich aan de afspraken kan houden. Ik weet namelijk dat hij met Eva al eens bij haar is geweest. Eva vertelde me het: "ik ben met papa bij een mevrouw geweest" ... in eerste instantie dacht ik er het mijne van, ze komt zoveel mensen tegen, maar toen ik erachter kwam van zijn vreemdgaan, viel het kwartje. En daar ben ik vreselijk boos over (nog steeds) omdat ik niet wil dat Eva hierin betrokken wordt. en nu moet ik maar gaan uitzoeken wat ik moet regelen ...
Pfoe wat heftig zeg! Betreft je dochter snap ik je echt compleet, wie denkt hij dat hij is om haar mee te nemen? Waarschijnlijk was het tijdens het vreemdgaan etc allemaal spannend met die vrouw, maar de kans is groot dat hij daar op terug komt als de spanning eraf is. Heel veel sterkte, ik hoop dat je het allemaal zo goed mogelijk geregeld krijg betreft je dochter ook. Succes!