Wees blij! Ik was deze fase echt vergeten Bijten, huilen, koorts, slecht drinken en slecht slapen... Feest
A wilde vanochtend niet slapen. Ik was op kantoor. Heeft ie vanmiddag van ong. 13.00 tot 15.00 geslapen in zn eigen bed! Man zei dat hij zat te knikkebollen beneden, dus hij ging t nog een keer proberen. Begon ie eerst heel hard te schreeuwen/huilen. Maar met tussenpozen dus man wachtte even af, en toen was het ineens stil. Echt fijn dat ie weer even wat langer in zn bed heeft geslapen.
Yes, hier zijn we eruit: over 5 jaar komt hier een (2e) aanbouw, 2 verdiepingen. Wie o wie mag ik hierover lastig vallen met (financiële) vragen? Kindjes net opgehaald. Ze waren super vrolijk. Nu lekker knuffelen met baby O
Ja goed zeg! Soms hebben ze het huilen gewoon even nodig. Als Baby O naar zijn oortjes grijpt of oogjes, dan weet ik genoeg..
Getsie. Er zit mij iets zó dwars. Ik wil dat heel graag van me af schrijven maar denk echt dat niemand dit begrijpt haha..
Nou kijk. Ik schreef eerder deze week dat ik een kg was aangekomen. Serieus was ik daar blij mee. Ik was na de zwangerschap iets afgevallen (net zoals na de eerste x) en ben oprecht blij dat ik nu weer gewoon op het gewicht van voorheen zit. Mijn BMI is nu 18 wat ik echt prima vind. Keldert die onder de 17,5, dan ben ik echt een stuk chagrijn. 18 is prima. Wat mij dus zo dwars zit. Dit is geheel ongecontroleerd gegaan. Ik hoor jullie lachen (en stiekem lach ik mee): mens, wat is nou een kilo. Precies dat. Níks. Maar het gaat mij dus niet om die kilo, maar om het verlies aan controle. Ik vind dat gewoon erg lastig. Ik heb 2x tijdens de trajecten tegen mijn zin in moeten eten en aankomen omdat ik anders geen OI of IUI mocht doen, terwijl ik zó vreselijk graag een kindje wilde. Mijn lichaam lijkt eindelijk volwassen te worden en gewoon te reageren op mijn gesnaai, ik ben daar stiekem zo trots op: mijn tengere lichaam heeft gewoon 2 gezonde baby's voort gebracht. Oké, ik vond het zwaar op het einde maar heb het wel even gedaan. Waaaaaaarom zit ik dan zo met dit controle probleem? Dat zit me echt dwars. Denk dat het ook met werk te maken heeft. Iedereen trekt aan me en ik kom nergens aan toe. Daarbij hebben man en ik natuurlijk net een verbouwing gehad waar we serieus goed uit zijn gekomen maar amper tijd volr elkaar hebben gehad. Ik weet het gewoon even niet hoor.. bah! Ik wil 100% controle, ben toe aan eventjes rust, wil wat ademruimte én wil gewoon genieten van wat ik heb en eventueel vooruit kijken. Dat laatste lukt me even niet maar wil ook niet alleen maar klagen en ondankbaar over komen. Oke NS. Klaar nu. Morgen lekker acupunctuur ♡ en nu stop ik deze klaagmodus. Waar haal ik het lef vandaan zeg. Weet je hoe perfect de badkamer is..?
Nou, de oudste maakt nog steeds drama elke avond.. Mijn vriend is deze week aan het werk in het buitenland dus ik ben alleen thuis met de meiden. Oudste zit nu weer te huilen en gaat telkens haar bed uit. Zo frustrerend... Maar verder gaat het goed hoor! Met jou?
@Nina Sanders Ergens begrijp ik je! Ik ben ook een control freak ten top. Vooral toen ik net bevallen was me eigen en mijn man enorm dwars gezeten hiermee. Ik heb dat alleen meer op andere vlakken, over het nieuwe huis of hoe wij hier thuis dingen doen, schoonmaken enz. Mijn hechtingen waren los gekomen en ik heb echt staan schreeuwen tegen mijn man als ik een broodkruimel op de grond zag. Ik moest echt de touwtjes in handen hebben. Mijn huis moest schoon net zoals voor dat Q er was. Ik zou zelf op dat moment de kruimeldief pakken en opruimen, maar dat kon dus toen gewoon niet. Wat een heks was ik toen zeg. Heb daar nu minder last van. Geen idee waarom, maar het is beter zo, ik ben relaxter, die broodkruimel boeit me nu ook niet. Het is dus hier thuis ook chiller. Kwa kilo’s herken ik het niet, ben nooit met voeding oid bezig. Ben altijd redelijk hetzelfde gewicht, en na de bevalling ook terug naar oude gewicht. Maaaar, ik heb een moeder die dat dus wel heeft, die moet altijd 54 kilo wegen. Als ze 55 weegt eet ze een week geen tussendoortjes oid. Ik denk ook dat het meer met de controle te maken heeft dan de kilo zelf. Als ik niet lekker in mijn vel zit, het gevoel heb dat ik tegen word gehouden of niet mijn ding kan doen ben ik ook verschrikkelijk. Dan is niets goed genoeg. Dit is inmiddels een lang onsamenhangend verhaal geworden. Geen idee wat ik ermee wil zeggen.
Oeeeeh, morgen weer het wekelijkse klus uitje. Er gebeurd zo mega veel de laatste dagen in het huis. Ik word er gewoon soort zenuwachtig van. Verhuizen komt ineens dichtbij. Wat echt geweldig is, we zijn al ruim twee jaar bezig. Maar help, ik moet ineens keuzes gaan maken welk deurbeslag ik wil enz. Totaaaaal niet over nagedacht. Het fijne ervan is is dat ik behoorlijk kieskeurig ben. Ik heb binnenhuisarchitectuur en architectuur gestudeerd dus alles moet kloppen.
Oh morgenochtend vroeg met Q naar het cb. Ben heeeeel benieuwd wat hij weegt en wat zijn lengte is. Ook krijgt hij weer vaccinaties. Het is hier nu echt alleen wegen/meten en vaccinaties en naar huis. Ze hebben mij gisteren al gebeld en telefonisch gesproken, vind het wel makkelijk. Ben je daar ook zo weer weg!
@Katin87 nou hier weer ellende. Alweer anderhalf uur bezig. Heb m naar beneden gehaald was er weer klaar mee. Papfles doet geen reet. Weg lopen en elke keer terug leggen doet niks. Erbij blijven dan is het feest.. grrrrrrrrrrrrr Ik trek maar een fles cava open dan morgen tenminste een echte kater
Ja maar dat is ook zo. Het gaat puur om die controle. Wat jij beschrijft over die kruimel, haha. Zó herkenbaar. Ik verzin altijd wel iets. En ja, ik raak daar enorm van mijn a pro pos. Ik weet het ook gewoon maar ik vind het dus super moeilijk om het los te laten. Zoals vandaag: kindjes naar de opvang, mega drukke dag.. hier is vandaag níet gezogen en de handjes van de glazen deuren zijn pas einde dag weggepoetst. Klink het stom dat ik dit een dag lang heb kunnen loslaten? Ik erger me nu wel maar stiekem ben ik een beetje trots op mezelf. Dit had ik vóór kinderen echt never nooit geaccepteerd.
Ohhh heerlijk cava! Ik ga denk ik met je mee doen. Lekker! Hier drinkt baby O tegenwoordig zijn papflessen s avonds niet meer leeg. Laat echt 120ml staan. Wat moet ik daar nu weer van denken?
Ooh verschrikkelijk! Zo frustrerend. Hier is het nu gelukkig stil in huis. Ik ga ook maar naar bed. Dan heb ik iig wat slaap gehad voor als er vannacht 1 gaat spoken.
Ik vind dat je daar trots op mag zijn hoor. Dat zou hier voorheen ook allang gepoetst zijn. Ja ik heb oprecht bijna elke dag staan huilen dat het huis zoooo vies was en schoon en opgeruimd moest. Sloeg echt nergens op, het was prima. Mijn moeder is toen meerdere keren gekomen om te poetsen. Dat is de enige op de wereld die net zo is als ik met schoonmaken. (Op de grond zitten met de stofzuiger slang om elk haartje van de hond van het vloerkleed te zuigen bijv.) Verder ben ik opzich wel normaal, en mijn moeder ook hoor.