De eerste periode na de geboorte van onze 4e!

M was 5 maanden en toen raakte ik zwanger van L. Kun je het je voorstellen? Gepland ook!

 

Goedemorgen! Hier een goede tweede nacht gehad, al vond ik het fysiek wat pittiger.
Gisteravond merkte ik op de bank al dat zodra ik even stil zat, ik wat moeilijker overeind kwam en dat er toch spierpijn op kwam zetten. Een fleece dekentje en onze pasgeboren dochter hielpen uiteraard in hoe ik me voelde, maar ik kreeg ‘s avonds laat toch nog een paar flinke naweeën waar ik pcm voor heb genomen. En toen zat man met L op de bank en zouden we nog heerlijk even een stukje serie kijken met een glas rosé die ik had uitgekozen (ja hallo, daar had ik de hele dag naartoe geleefd en ‘m er echt op uitgekozen), valt die gast in slaap. Echt half in coma. Dit is wat ik dacht:

“Jezus Christus l*l, heb je enig idee hoe idioot dit eruit ziet! Je hebt je pasgeboren dochter vast die ik eruit heb geperst gisteren en je zit knikkebollend op de bank. Alweer. Als er íemand knikkebollend op de bank zou moeten zitten dan ben ik het. Lekker gezellig. Man the f*ck up!”

Dit is wat ik zei:

“Schat, waarom ga je niet even boven op bed liggen? Dit is niet zo gezellig voor mij en ik denk dat je er meer aan hebt als je gewoon over een half uurtje een wekker laat gaan.”

Nou, dat deed ie natuurlijk niet ‘want hij kon echt wakker blijven’. Nou mooi niet, dus laten we het erop houden dat ik heerlijk Dynasty heb gekeken en zijn drankje erbij op heb gedronken. Was ie nog verontwaardigd over ook . Gelukkig deed ie wel in zijn uppie de nachtvoeding om 3.00. Heb ‘m nog nooit zo fris en fruitig het bed uit zien springen en hij vroeg niet eens of ik de fles wilde maken! Paar bonuspunten mee gescoord.

Ook vanochtend spierpijn joh! Echt óveral. En vanaf 6.00 begon de puzzel. Wekker gezet maar 3 jongens moesten klaar gemaakt worden, L zou rond 6.30 komen voor een fles, we hadden natuurlijk heel dom geen tassen al gepakt gisteren, de kraamzorg zou pas komen als man al in de auto zou zitten om 3 kinderen weg te brengen.. pfoe. Een uitdaging wel. Moet je voorstellen dat ik hechtingen zou hebben oid en me beroerd zou voelen.

Toch ging het eigenlijk allemaal een beetje vanzelf. Ik heb eerst lekker koffie gezet voor ons en man ruimde de vaatwasser uit want ja, daar kan je wel 2 uur mee wachten maar dan heb je alleen maar rommel. Daltarieven kunnen mijn rug op, de volgende keer zet ik alle apparaten gewoon aan wanneer het uitkomt en die energierekening kan me tijdens de kraamweek echt gestolen worden.

Lunch klaargezet voor O zodat ie zelf zijn tas in kon pakken, dikke papfles gemaakt voor M zodat ook hij zichzelf kon voorzien qua ontbijt en voor O en O maar een broodje met chocopasta gesmeerd zodat ik zeker zou weten dat ze het zouden eten zonder gezeur. Hop, beker melk met schep probiotica erbij en klaar. Ondertussen fles voor L klaar die ik overigens zelf heb gegeven; man had vandaag ‘klaarmaak-dienst’. Nee serieus, ik heb dubbel gelegen vanochtend. Zowel L, mini O als M hadden gepoept! Nou, dan voel je je toch een kinderopvang! Maargoed, man heeft daar gelukkig letterlijk schijt aan en die maakt van alles wel een half feestje. Dus kreeg ze schoon en opgefrist aangeleverd beneden. Petje af overigens.

7.50 zat de club in auto, lag L in de Moses mand te slapen en kon ik me opmaken waarna de kraamhulp kwam: voelt wel een beetje als mosterd na de maaltijd want ja, behalve de was en toiletten heeft ze hier gewoon niks te doen. Om 8u zijn wij de ochtendspits aan het afronden en begint normaal gesproken onze werkdag óf onze vrije dag.

Verder gaat het dus gewoon zijn gangetje maar moeten we nog wel een beetje wennen. Even kijken ook wat een handig flessenritme is voor L want ik wil ook wel genoeg tijd hebben voor de jongens om ze klaar te maken, ik kan man natuurlijk niet alles alleen laten doen. Dus dan zal L zich - hoe klein ook - ook al een beetje moeten aanpassen .

 

Dat heeft me de vorige 3 keren ook niets opgeleverd

 

Dat is 100% een valkuil van mijzelf waar ik elke keer weer heel hard in trap Echt waar. En ook ergens heel dom. Helemaal afwezig zijn lukt natuurlijk niet, maar wat meer tussendoor rusten zou wel mogen ja. Stomme is dus dat ik dat natuurlijk achteraf pas merk. Als ik me goed voel, dan wil ik daar gelijk ‘gebruik’ van maken. Maargoed. Af en toe word ik wel terug gefloten hoor. Door mijn lijf, de kraamhulp of mijn man.

Weet je wat hier goed werkt? Je schrijft nl dat je je afvraagt of je man het allemaal in goede banen kan leiden als je minder mobiel bent. Ik denk dat hij heus begrijpt wat er allemaal bij komt kijken • zo niet dan wordt dat snel genoeg duidelijk. Maar wat hier supergoed helpt is gewoon op en top duidelijk communiceren. En de kunst is dan echt de manier waarop. Want iedereen is moe en iedereen doet zijn best. Maar uiteindelijk is het hard werken. Soms zeg ik letterlijk tegen man: ‘ik snap heel goed dat […] en dat gun ik je ook, maar wat mij op dit moment rust zou geven is […].’ Hij vindt het fijn als ik zo duidelijk aangeef waar ik behoefte aan heb en ik voel me dan gehoord. Dat geldt andersom net zo hebben we afgesproken. Ik heb liever dat hij mij iets vraagt en dat ik eerlijk kan zeggen of ik het zie zitten of niet dan dat hij op eieren gaat lopen. Soms zegt ie ook tegen mij: ‘Ik zie aan je dat je iets wil zeggen maar twijfelt. Wát wil je graag dat ik nu doe, want als je niks zegt kan niemand er wat mee en dat komt de sfeer hier ook niet ten goede.’ Dat soort directe communicatie helpt hier in elk geval wel in het voorkomen van onnodige irritaties die voortkomen uit gewoon een intense week. En misschien hebben we al 3x eerder kunnen oefenen natuurlijk. Want we weten dondersgoed wat elkaars en onze eigen valkuilen zijn.
Wellicht helpt dat jullie ook? En soms loopt een ochtend gewoon ronduit vervelend. Dan zetten 4 kinderen het tegelijk op een loeien met uiteenlopende redenen. Van trek tot jaloezie. Blijven ademen dan

 

Zo hee! Eindelijk even tijd om te reageren. Ik vind het fijn om van me af te schrijven, maar afgelopen 2 dagen erg druk geweest en dan is updaten lastig. Thanks for asking @Malbec

Waar zal ik beginnen? Allereerst gaat het echt heel goed met ons. Als ik kijk naar mijn gezin dan vult mijn hart zich met allerlei emoties, maar ik voel vooral enorme dankbaarheid en trots. Überhaupt dat wij vier prachtige en gezonde kinderen hebben mógen krijgen is hoe dan ook bijzonder en als ik mijn emoties helemaal toelaat dan kan ik echt de tranen over mijn wangen laten rollen. Maar daarnaast ben ik gewoon ook hartstikke trots Op hen, maar ook zeker op ons als ouders. Nee het gaat niet perfect, maar het loopt wel allemaal gewoon allemaal door.

Het zijn een beetje typische dag 3 en dag 4 dagen. De vermoeidheid neemt wat toe, ik zit midden in de behoorlijke stuwing en afgelopen nacht was pittig. Allereerst wilde ik ook echt nog zeggen dat ik mijn oudste zó heb zien groeien (letterlijk) ten op zichte van vorig jaar toen M erbij kwam. De jongens doen het sowieso goed hoor, want ik had veel jaloezie verwacht maar merk vooral bij hen interesse en zorgzaamheid. Maar die oudste van ons blijft me verbazen. Hij is zó lief en behulpzaam. Tuurlijk, op sommige momenten als mini O ook thuis is dan gaan ze weer klieren met elkaar en dan komt weer even de dominantie en intolerantie om de hoek kijken. Maar gister bijvoorbeeld ook. Man was met mini O en M bezig. Die kwamen best moe terug van de opvang. Jullie snappen dat dit niet de meest leuke en gezellige momenten zijn. Zij zijn moe. Wij zijn moe. L moest een fles en wacht niet en tsja, einde van de dag dus dan voel ik mijn lijf ook. Zoals ik al vaker zeg, met een vierde draai je ook als kraamvrouw gewoon mee met de ochtend en avondspits. Ik heb daar echt geen keuze in en we nemen gewoon 2 om 2. In de praktijk betekent dat de oudste en de jongste voor mij, dat is het minst belastend.

Oh ik dwaal af; het ging over mijn oudste. Nou op een gegeven moment wilde L een fles en ik was haar even aan het verschonen en O zat te mokken. Op een gegeven moment had ik het echt gehad en ik ken mezelf dan ook; dan worden mijn hoge verwachtingen van O ook iets wat ik op een geërgerde manier ga uitspreken • moet ik een beetje mee uitkijken, hij is pas 5 - leermomenten voor mij. Dus ik zeg: ‘Ach kom op O, nou kappen met je gezeur. Je ziet zelf toch ook hoe papa en mama hun best doen alles hier op de rit te houden. Denk je echt dat ik zin heb in jouw buien? Verman jezelf en stel je wat behulpzamer op.’ Ik zie dan heus dat hij absoluut niets met zo’n uitspraak kan. Het jong zit wat beduusd naast me op bed • ik kreeg die klote luier ook niet dicht overigens en het zweet brak me uit, maak gewoon luierbroekjes vanaf maat 1, daar betaal je voor. Leg ik daarna uit dat papa en mama moe zijn en we het ook fijn zouden vinden als O soms wat helpt. Wat doet hij vervolgens: hij trekt zijn pyjama aan, geeft L een kusje, loopt naar beneden en vraagt zijn vader: ‘papa, kan ik iets doen om je te helpen?’ Man: ‘’ Vervolgens hoor ik hoe O tweeëntachtig keer heen en weer kan lopen om luiers te pakken, was in de wasmand te gooien, doekjes aan te geven, telefoons aan te geven et cetera. Maar hij doet het zonder mokken. Daarna komt hij heel lief met zijn superhelden boek naast me op bed zitten. ‘Anders ga jij toch zeggen dat je mini O en mij apart wil hebben omdat we niet luisteren.’ En vanochtend stelt meneer zich weer net zo behulpzaam op. Ik ging de vaatwasser uitruimen en vroeg O te helpen. Hij zet alle kastjes open zodat hij kan zien wat waar staat en zet alles perfect terug. Ja, ook wanneer ik heb vraag om het voorste rijtje glazen iets te verschuiven zodat het allemaal mooi op rij staat. Ik sta er van te kijken maar het is nog gezellig ook!

Dat soort dingen stemmen me goed. De kraamhulp komt hier 3 uur per dan van 13 tot 16. Eerlijk gezegd hoeft dat van mij niet zo want ja, ik ga natuurlijk niet mijn troep opsparen tot 13u. De ochtendspits is hier al vroeg en daarna is het gewoon opruimen. Moet er gewassen worden of een vaat gedraaid worden? Dan is dat zo en doen we het zelf. Dat betekent dus ook dat ik het in bad doen van L al zelf heb gedaan, ik mijn eigen temperatuur check en de kool as we speak al in mijn BH zit. Want man man man die stuwing. En dan te bedenken dat M zijn prachtige gezichtje met bos haar laat vallen om te knuffelen op mijn borst. Niet te doen! Die denkt ‘ja nu kan het eindelijk’ haha .
Verder neemt ook de rugpijn hier wat toe. Wil ik even alert op blijven. Gisteravond ben ik om 19.30 op de bank in slaap gevallen en werd ik pas wakker om 22.30! Zegt ook wel wat.. verder ook veel onderbrekingen vannacht. M was onrustig, L was ook onrustig (had gepoept) en we kwamen niet helemaal lekker uit qua voeding. Ik ben dan heel makkelijk: geef wat meer/minder zodat je de flessen naar een gunstige tijd krijgt. Man man voelde zich er niet zo prettig bij waardoor we er 2(!) keer uit zouden moeten. En de ochtend fles dan ook weer om 7u zou zijn. En O op tijd op school moest en de rest ook rond 7 wakker zou worden.. ik heb tegen man gezegd dat als hij echt het schema wil volgen hij dat maar moest doen maar dat de nacht dan voor hem was. Ik stond er nl niet achter. Dat betekende dus wel dat ik vanochtend wat vroeger eruit was. Het blijft nog even puzzelen logistiek hier met de ochtenden en avonden. Maar verder gaat het hartstikke goed.

L weegt nu 3070 (geboortegewicht 3176 gram bij 47 cm). Gaat dus de goede kant op. Ze zit op 7 voedingen en drinkt nu zo’n 60cc per fles. Prima dus. Vandaag de hielprik gedaan. Ik vind haar zo’n fantastisch mooi klein meisje. Het is wel sneu met de stuwing. Als ik haar bij me heb begint ze direct te zoeken en te happen. En mijn borsten reageren daar ook op, maar helaas. Ik hoop er met een dag of 2 vanaf te zijn.

Goh dit was wel weer een lange post. Ik heb dus eigenlijk weinig nieuws; maar vooral updates over hoe hectisch het soms is. Maar absoluut te doen. Ik ervaar het nu (nog) niet als veel drukker dan het was. Ons huis was al druk. Wel merk ik dat veel afhangt van hoe de kinderen zich opstellen. Zijn ze vrolijk en werken ze mee dan is er weinig aan de hand. Maar zijn ze opstandig en alleen maar aan het jengelen, dan wordt ons geduld echt op de proef gesteld.

De kraamzorg is hier vrijdag voor het laatst. We hebben dan van zo tot en met vrijdag kraamzorg gehad en dat is voor ons lang zat. verder rommelen we lekker wat aan. Merk wel dat ik nog totaal geen zin heb in visite. Maar dat komt vast allemaal vanzelf!