Haha, ook dat herken ik..... soms lijkt het inderaad of hij shaket of trilt, en dan denk ik weer dat het niet goed gaat daarbinnen... vrouwen he?? Ik zie mijn vriend gewoon denken, mens maak je niet zo druk!!
Mijn placenta ligt ook voor en ik voel de kleine sinds kort pas maar als ik het dan even niet voel dan ben ik zo ongerust en onzeker! Vandaag de kleine van vrienden op schoot gehad en die raakte mn buik en dan maak ik me weer druk terwijl het goed beschermd zit daarbinnen. Maar als ik dan niet gelijk iets voel..... Lang leve de hormonen, het vrouw zijn en al die onzekerheid!!!
dat shaken ken ik ook! Was daar ook ongerust over, ik dacht het lijkt wel zoals een hondje zich kan krabben, zo heel snel! Wat zou dat zijn he?
Donderdag en vrijdag heb ik het kindje ook zo goed als niet gevoeld. 's morgens een keer, 's middags niet, en 's avonds weer twee keer ofzo. Ik maakte me ook veel zorgen en had bijna de vk gebeld. Gelukkig was ie gisteren en vandaag weer lekker aanwezig. Toch wel weer een geruststelling. Kan je best onzeker maken.
Heel herkenbaar. Zo voel ik de beeb duidelijk en heel vaak, maar gisteren had ik een dag dat ik haar bijna niet gevoeld hebt. Dat maakt me erg onzeker af en toe. Gelukkig is ze vandaag weer een stuk drukker.
De verloskundig hier op de site zei dat het waarschijnlijk dan een groeistuip is. Maar een andere vk heeft weer gezegd dat je soms ook een "vertekend" gevoel kan hebben: dat het door de beweging van de beeb huidlagen of spieren kunnen gaan trillen. Dus dat het niet de beeb is, maar andere delen van de buik. Dus wat het nou precies is... Ze klonken allebei iig niet verontrust
Nou zit ik me gister en vandaag weer druk te maken omdat hij minder heeft bewogen Het gekke vind ik dat ik hem tegenwoordig niet meer voel 's nachts bij het omdraaien enzo, maar misschien is dat omdat hij minder ruimte heeft..? Ik voel hem sowieso laatste dagen niet meer 's nachts of vroeg in de ochtend, begin hem net pas na het opstaan een klein beetje te voelen, alsof hij met mij tegelijk opstaat tegenwoordig. Kent iemand dit rond dit termijn?
Ja ik... Mijn boontje doet net hetzelfde. Enkele dagen geleden wipte mijn buik nog regelmatig op en neer van de ene kant naar de andere. Sinds enkele dagen is dat voorbij. Ik voel mijn kindje genoeg denk ik maar bewegingen zijn véél zachter en rustiger geworden. Het ligt wel voor op schema dus ik heb wel een kindje dat rond de 30 weken geschat wordt. Maar zou het nu echt zo weinig plaats hebben? Snachts en smorgens voel ik de kleine ook bijna niet. Als ik smorgens moet plassen voel ik wel stampjes tegen mijn blaas die heel lastig zijn maar daarna is het weer voorbij. Ik heb tot nu ongeveer moeten wachten voor de kleine zei "hallo ik ben er nog hoor" en dan nog heel subtiel maar wel duidelijk voelbaar. Ik zal het maar op minder plaats steken zeker? Als ik in de weer ben: winkelen, poetsen, met mijn dochtertje bezig of wat dan ook dan voel ik zelfs helemaal niet buiten héél af en toe een stampje. Ik moet tegenwoordig ook echt stil zitten. Ik zal maar een beetje vertrouwen hebben in de natuur zeker? Met mijn eerste zwschap was ik zo helemaal niet. Maar dit keer let ik op alles. Best vervelend...
Ja weet je, ik heb hem afgelopen uur al weer aantal malen gevoeld, niet druk maar gewoon bewegingen. Maar ik vraag me dus echt af of een baby dus op een gegeven moment dag en nacht kan onderscheiden en dat hij daardoor misschien zo rustig is geworden 's nachts en 's morgens... Toch hoor ik vaak van andere vrouwen dat de baby rond 6/7 uur 's ochtends beweegt, of het is bij mij zo zachtjes dat ik er niet wakker van word, maar ik weet dat een paar weken terug ik daar soms wel wakker van kon worden..trouwens ook als ik me omdraai word ik altijd wakker en gaat hij ook bewegen, dat is nu ook niet het geval... ach ik moet me maar niet te druk maken, het zal vast goed zitten
Grappig om te lezen dat zwangere vrouwen hun babys echt heel veel hetzelfde doen... dat shacken zit bij mij ook.. vroeg laatst aan iemand wat het kon zijn... misschien dat hij niest en daardoor gaat trillen... tja... Ik hoor ook van veel mensen dat de baby in de nacht erg actief is... Nou de mijnes niet hoor... die slaapt lekker door of ik voel hem in mijn slaap niet. Rond 10 uur 'sochtends word hij wakker... als ik ook wakker ben...Dan voel ik hem een paar keer en dan is het weer stil... nu net heb ik hem weer een paar keer gevoeld... weer die voetjes en zijn billetjes... en handjes maar nu is ie weer opgehouden.... Als ik hem iets langer niet voel dan laat ik mijn nagels door mijn buik glijden en meestal voel ik hem dan weer... Ik ben sinds gisteren wat aangeslagen omdat ik in een andere topic verdrietig nieuws las ... en nu zit ik constant te letten op de bewegingen van mijn kindje... Deze ochtend had ik hem al een paar keer gevoeld en daarna sliep hij weer en ik ging op mijn rug en aan mijn buik voelen... geen reactie. dat maakte dat ik me meteen zorgen ging maken. vreselijk.
Ja dat heb ik ook, dan lees ik andere topics met van die vreselijke verhalen en word ik weer bang. Fijn om te horen dat het niet zo'n uitzondering is dat ik de baby 's nachts en 's morgens vroeg niet meer voel...ik voel hem net als jij pas als ik opsta, ik heb vanmorgen even geteld en kom wel al zeker op de 10x, niet 10 schopjes maar gewoon iets voelen van langs mijn buikwand strijken etc. Dus het zal wel goed zitten... Ach het is gewoon zo vervelend dat je er geen controle over hebt he? Daarom verheug ik me ook op de bevalling, dan kan ik hem zien en in de gaten houden Nu ben ik telkens bang STEL dat ik een signaal krijg en er niet goed naar luister en dan te laat ben. En het vervelende is (ik weet niet hoe dit bij jou zit) maar dat ik het idee heb dat bij mij in het ziekenhuis ze er niet zo blij mee zijn als je belt met ongerustheid over kindsbewegingen, waarschijnlijk omdat heel veel vrouwen dus zullen bellen aangezien het nooit elke dag hetzelfde is...
Ik ben daardoor ook opgehouden met trieste topics te lezen... Ik werd er echt alleen maar gek van! Ik moet eerlijk toegeven dat ik dus wel al 2x in het ziekenhuis geweest ben omdat ik me zo'n zorgen maakte... Maar nou ben ik ook wel een beetje een paniekvogel en in het ziekenhuis weten ze dat. Ik durfde eerst ook niet te gaan omdat ik bang was me aan te stellen, maar de eerste keer kreeg ik van verschillende kanten in het ziekenhuis zelf zo enorm op mijn kop dat ik niet eerder gekomen was (toen vond ik hem al 3 dagen zo verschrikkelijk rustig en ben ik pas gegaan toen ik er echt van in paniek was)! Ze hebben me ook verschillende keren verzekerd dat je met verminderd kindsbeweging altijd mag komen en dat ze dat altijd serieus nemen, al is het alleen maar om de stress in je eigen lijf te verminderen (dat is nl ook niet goed voor het beebje) door geruststelling te krijgen. Bij vinden ze iig liever een paar keer te veel dan 1 keer te weinig met alle gevolgen van dien. Dus dames: bij ernstige twijfels echt aan de bel trekken hoor!
Dat is ook zo bij mij... had ik deze ochtend met mijn ex er toevallig over dat ik bang ben dat als je naar het ziekenhuis belt dat zij zoiets hebben van "weer zo een die onnodig zich ongerust maakt" daarom pak ik de tel minder snel dan toen ik bij de vk liep... en idd stel dat je dan telaat bent... hier ook een sterke verlangen naar de bevalling... dan kun je idd je baby van buitenaf in de gaten houden... nu weet je niet wat daarbinnen gebeurt.... moet er niet aandenken dat er nog iets mis kan gaan bah....
Gelukkig heeft hij me vandaag weer een aantal keren geschopt Ik ben ook een paniekerig typetje en erg pessimistisch, ga altijd meteen van het ergste uit
Ja hier ook een paniekvogel... bah bah... gisteren heel de dag zitten piekeren omdat ik dan zo een triest verhaal had gelezen... had zo met die dame te doen... En toen was ik ook nog bij vlindertjes vanf 25 weken gaan kijken.. (hoe stom) en las daar 1 zo een verhaal dat het kindje met 40 weken was gestorven bah bah... geen oorzaak bekend... Dan wil je het liefst er zo snel mogelijk vanaf zijn omdat je dan denkt sneller te kunnen handelen bij gevaarlijke situaties... Ik ga normaal gesproken nooit in die forums.... Mijn ex zei dat ik dat ook niet meer moest doen en niet zo moest doemdenken... maar ja.. soms ben ik wat eigenwijs... Maar ik ga het echt niet meer doen... ik droomde vanancht zelfs omdat ik er zo mee bezig was dat ik aan het bloeden was... zo erg was het blijkbaar. Ben vandaag gelukkig er niet meer mee bezig. ga nu vooral naar vrolijke topics waar iedereen lekker aan het genieten is van zwanger zijn. Geeft rust... En jou tip is zeker handig... ik ga ook gewoon bellen als ik minder beweging voel... ik sterf als mijn ukje iets overkomt... bah afkloppen. Ben blij dat ik het nu van me af kan schrijven... voelt veel prettiger.
maar vaak heb ik dat op het moment dat ik echt heel ongerust word dat hij dan opeens weer meer gaat bewegen
Damiana weet welk topic je bedoelt! Ik schrok ook toen ik het las vooral omdat ze zo ver was!! Hier was hij vanmorgen ff wat rustiger maar daarnet was hij over actief wat hij normaal altijd is
Ik blijf dan in 1 adem mijn buik voelen, zacht indrukken tot ik weer beweging voel... op het moment dat ik iets voel kan ik weer ademhalen ... of dan zeg ik: baby word wakker... grrrr alleen uit angst soms reageert ie ook gewoon niet he... dan denk ik ok hij slaapt... zo troost ik mezelf en daarna voel ik hem gelukkig weer draaien... 8)