Ik zou het laten rusten en niet meer in mengen. Ik heb zelfde iets mee gemaakt met een "neukertje" ik heb me handen er toen vanaf getrokken.
Zeggen joh! Zou het ook willen weten als mijn man me zo aan het bedonderen is en ik neem aan dat jij dit ook zou willen weten. Laat hem maar lekker boeten voor zijn fouten.
Grappig te lezen dat nu bijna iedereen het zou vertellen terwijl er in het verleden topics zijn geweest over vriendinnen die bedrogen werden en dan was het meerendeel het erover eens je er niet in te mengen (wat ik nog steeds niet begrijp) Ik zou het dus wel vertellen als ze contact opneemt.
Vindt het ook wel wat anders als jij weet dat je vriendin bedrogen wordt.... Dan is het jouw'n vriendin, die staat dicht bij jou.
Als ze contact met jou opneemt, eerlijk zijn. Niet zelf contact gaan zoeken en tegen je ex zeggen dat hij zijn eigen boontjes moet doppen en jou met rust moet laten. Sterkte!
Wat een ontzettende PIEP..... Ik zou het zeker ook aan haar vertellen. Ze vermoed al van alles. Stel je zegt het niet, en ze komt er achter, want dat zal gebeuren, dan kan hij nog altijd denken dat het van jou af komt. Dus garanties dat hij niet evengoed bij jou zal uitkomen heb je niet. Ik zou het rustig met haar bespreken en ook waar jij bang voor bent. Of zij jou er buiten wil laten, bij wat ze ook gaat doen met wat ze nu weet.
Ik zou mezelf afvragen waarom ik het wel of juist niet zou vertellen. Is het om wraak te nemen dan zou ik het niet doen. Is het omdat je met deze vrouw mee leeft dan zou ik het wel doen. Bedenk je goed dat er bij deze vrouw emoties spelen en los (kunnen) komen waar jij geen weet van hebt. Je kent haar immers niet. Kun je dat eventueel opvangen? Kun je haar troosten? Of met haar woede omgaan? Het zal immers een gesprek worden. Dus niet dat jij alleen aan het woord bent. (Of wou je haar een brief schrijven? ) Overigens zou ik het zelf wel vertellen. Eerlijkheid duurt het langst. En ook zij heeft recht op de waarheid, hoe moeilijk deze ook is
Ik heb je wel eens verteld dat ik in precies dezelfde situatie gezeten heb. Ik heb ruim 3 jaar een relatie gehad met een getrouwde man. Hij had ook een dubbelleven, hij had me ten huwelijk gevraagd, ik heb zijn moeder gesproken, zijn broer, vrienden, collega's.....iedereen wist het, behalve zijn vrouw en ik. Zelfs zijn zoontje wist het, want die nam hij wel eens mee. Ik heb er voor gekozen om niets te vertellen. Natuurlijk is dat dubbel, maar goed, zoals gezegd had hij een kind en wilde ik niet dat zijn vrouw dan een scheiding zou aanvragen om hun zoontje. Mijn ex heeft na onze breuk een zelfmoordpoging gedaan heb ik gehoord, zij zijn (voor zover ik weet) nog steeds samen....Voor mij is het goed zo, al heeft het héél lang geduurd voor ik er echt overheen was!
Ik zou zelf geen contact met haar opnemen maar als ze me belde zou ik zeker niet liegen. Wie weet doet hij het met andere vrouwen ook. Dat heeft zijn echte vrouw toch nooit verdient? Ze heeft recht op de waarheid en het maken van beslissingen daarna.
Ik zou het alleen vertellen op het moment dat zij contact met jou opneemt. Ik vind niet dat het aan jou is om zijn vrouw op te bellen om dit verhaal te vertellen. Ik weet dat het heel erg dubbel is, want aan de ene kant wil je die vrouw beschermen voor haar eigen man (voor zover je het een man kunt noemen ), maar aan de andere kant vind ik dat het niet jouw plicht is om dit te doen. Het feit dat hij contact met jou opneemt zegt eigenlijk al genoeg, hij weet dat hij er min of meer bij is, en is nu in het nauw gedreven. Hij is doodsbang dat dit verhaal uitkomt, en als hij normaal al redelijk temperamentvol is, snap ik de angst best dat je bang bent voor hem (dat hij in eens voor de deur staat bedoel ik). Maar terwijl ik dit typ zie ik ineens ook de andere kant van het verhaal.. Een getrouwde vrouw met een gezinnetje.. Die zich van geen kwaad bewust is.. Het is en blijft een lastige situatie. Voor nu zou ik geen contact met haar opnemen en wachten tot zij contact met jou opneemt. Al zou dit iets zijn wat altijd aan mij zou blijven vreten, als dit mijn situatie was, ook al kan je er zelf helemaal niets aan doen.
ik zal het zeker zeggen als ze me belt en wie weet zou ik het denk ook via bv een brief of facebook zeggen, ik weet van mezelf dat ik als ik niet zou doen ik echt met veel spijt zou rondlopen daarna, dus ik zou zeggen je moet het doen, het zal alleen een van de moeilijkste gesprek ooit worden
Ik zou aan je ex laten weten dat je haar niets gaat zeggen en als zijn vrouw je belt, het wel vertellen (het hele verhaal en vooral dat je niet wist dat hij getrouwd was) maar haar op het hart drukken dat ze hem niet verteld dat ze jou gesproken heeft. Jouw verhaal is voor haar alleen maar een extra bevestiging van wat ze al vermoed en haar vermoedens (met het Facebook verhaal) is al genoeg reden voor haar lijkt me om bij hem weg te gaan. Maar wat een situatie zeg... waar je zelf absoluut niet om gevraagd hebt, zo erg!
Dit zou ik ook doen. Haar sowieso alles vertellen maar haar laten beloven dat ze hem verteld dat ze er op een andere manier achter is gekomen. Zo weet zij wel wat voor een enorme smeerlap haar man is maar kan hij jou niks maken. Ik zou trouwens geen moment twijfelen of ik het zijn vrouw zou vertellen of niet. Zelf zou ik het ook graag willen weten als mijn man mij besodemietert! Helemaal als er kinderen in het spel zijn.....