Ik snap wel dat ze er niet blij mee was, maar ik denk idd dat het niet gebeurd zou zijn als de relatie goed zat. Woonde je man toen al lang samen?
Mijn man en mijn schoonouders hebben wel eens gezegd dat hun relatie ook zonder mij niet was blijven duren of dat echt zo is, weet je natuurkijk nooit. Geen idee hoe lang ze al samenwoonden.
De ex van mijn man is een super lief mens. Ik ben blij dat ze gelukkig is geworden want ze was én een flink stukje ouder dan mijn man en lang alleen na de relatie met mijn man. Inmiddels een trotse moeder en dat gun ik haar enorm.
Wij elkaar sinds we 19 (22 jaar geleden) zijn en hebben geen echte exen, dus dat is lekker makkelijk. Ik vind het altijd wel iets fijns exclusiefs hebben
Wat een gast he, t zal je vriend maar wezen. Zijn vriendin weet overigens van zijn gedrag, ze heeft eens aan mij gevraagd of hij wel eens contact met mij zoekt en toen heb ik wel wat laten schemeren. Ze vind het niet erg..
Grappig om te lezen dat het zo verschillend is. Ik was net 18 toen ik mijn man leerde kennen en hij bijna 20. Ik had alleen (vakantie)vriendjes gehad van een paar weken, niks serieus. Hij had een relatie gehad van 3 jaar, die op moment van onze ontmoeting bijna een jaar uit was. Relatie was totaal geen match. Ze haalden beiden het slechtste in elkaar naar boven. Ze is ook totaal anders dan ik, qua uiterlijk en karakter. Ik heb haar nooit ontmoet en dat wil ik ook niet. Ze heeft me namelijk wel een paar maanden lang telefonisch gestalkt en bedreigd. Dus nee, we hebben geen contact
Mijn vriend heeft geen echte exen, dus daar heb ik weinig mee te doen. Mijn ex is nog steeds een goede vriend van mij. Inmiddels is het contact wel wat verwatert omdat meneer zo'n beetje vastgeketend zit aan zijn nieuwe vriendin Zijn beste vriend heeft een relatie met 1 van mijn vriendinnen, dus we zitten nog soort van in dezelfde vriendengroep, maar ik heb zijn vriendin (nog) niet gezien en hij mijn vriend ook niet ook al weet hij wel wie het is. Denk dat als de corona maatregelen straks wat zijn opgeheven dat er wel verjaardagen komen waar we elkaar treffen en ik nodig hem ook rustig uit op mijn verjaardag. We hebben 7 jaar een relatie gehad en samengewoond, waren elkaars beste maatjes en platonischer dan tussen ons zul je het weinig vinden maar geloof niet dat zijn vriendin dat zo ziet. Vind het weleens jammer maar aan de andere kant is t ook wel een natuurlijk verloop ofzo.
Mijn vriend heeft 2 kinderen met zijn ex. Ze is niet helemaal 100 en mijn vriend heeft ook de volledige voogdij over de jongens. De jongens gaan om het weekend (soms niet, soms wel, mogen ze zelf bepalen) naar haar toe. Wij brengen ze dan en praten haar even bij. Maar voor de rest is het weinig contact, ze gedraagt zich alsof de jongens haar neefjes zijn dus dat is lastig. Hij heeft verder geen exen, hij heeft met haar gehad vanaf zijn 18e en daarvoor geen serieuze relaties gehad. Ik had ook sinds mijn 18 een relatie met de vader van mijn kids, maar hij is overleden 3 maanden na de geboorte van de jongste. Met de familie van hem hebben wij nog wel heel goed contact, zij/wij komen altijd op de verjaardagen en met kerst ed. 1x per jaar gaan we ook met hun naar hun zomerhuis in Portugal (ook met mijn vriend en kinderen) dus de band is echt wel goed!
Ik heb geen ex en mijn man 2. Dat heb ik periode heel lastig gevonden maar dat kwam vooral voort uit mijn onzekerheid. 'Was het met hun fijner' 'Waren ze spontaner' Dat soort vragen spookte door mijn hoofd. Nu zijn we inmiddels super lang samen en is dat gevoel wel verdwenen.
Man en ik zijn sinds we 18 zijn samen. Hij heeft 1 x ‘verkering’ gehad voor mij, wel 1,5 of 2 jaar lang geloof ik. Hij heeft dat uitgemaakt omdat ze uit een hele problematische thuissituatie kwam en ze zelf ook wat mentale en lichamelijke issues had. Ik heb dus absoluut geen jaloezie of haatgevoelens o.i.d., eerder medelijden.
De ex van m’n partner is de juf van m’n oudste Vorig jaar nieuw komen werken op onze school dat was wel even een verassing toen m’n man de oudste af had gezet op school
Kregen hier gisteren een berichtje dat de ex van mijn man ernstig ziek is. Hersentumor met uitzaaiingen. Van een bijna mager meisje naar nu een opgezwollen 40 kilo zwaardere onherkenbare vrouw. Terminaal inmiddels. Vreselijk heftig bericht. Eigenlijk geen contact meer met haar maar toch doet dit me wel wat. Ik ken haar niet meer dan een vage kennis maar dit wens je niemand toe. Wat een ziekte met mensen kan doen. Zo verdrietig
Mijn vriendin heeft met 1 ex nog vriendschappelijk contact. Ze gaan af en toe ergens eten of koffie drinken. Heb deze vrouw zelf nooit ontmoet. Ook geen behoefte aan, al lijkt ze me wel aardig uit de verhalen van mijn vriendin. Vind het fijn voor mijn vriendin dat ze er een leuke vriendschap aan over heeft gehouden. En ze komt haar mannelijke ex nog wel eens tegen in haar kring. Hij heeft nog lang wat van haar gewild, misschien nog wel. Ik heb zelf geen contact meer met exen, aangezien mijn vriendin wel wat jaloers is aangelegd is dat misschien maar beter ook.