Als dat zo is, heb ik daar te impulsief op gereageerd en neem ik het meteen terug. Ik blijft er echter wel bij dat je naar mijn mening gevoelens en gedachten zou moeten kunnen uiten. Mocht het dan verkeerd vallen, kom dan bij de persoon om wie het gaat en praat het uit in plaats van publiekelijk roepen dat je wegblijft en zo ophef te veroorzaken. Voor mij voelde mijn reactie als "gewoon" een reactie, en niet een aanval. Komt het wel zo over, nou, dan kunnen we het er toch over hebben? We zijn toch volwassen? Ik ben de beroerdste niet hoor! Maar het zo in de groepen gooien zodat het (voor mijn gevoel) wat dramatisch wordt, daar heb ik niet zo'n zin in, dat gebeurd al zo veel op forums... Klaar.. denk ik zo.. (en ja donder ik ben nu woedend op je!! nee.. grapje.. Maar begrijp je wel dat het zo over kan komen als er na zo'n voorval ineens staat; ik reageer zo op je pb?)
Exactly, ik wil helemaal niemand wegjagen. En katten vond ik het bij nader inzien ook niet eens hoor, ben gewoon van de "maak van je hart geen moordkuil" en zeg dan wat er in mij omgaat. Maar goed.. uitleg al gegeven, en het is denk ik wel duidelijk..
Jij hebt ook een Mirena toch? Ik begreep dat het bloedverlies 6 weken tot 3 maanden duurt voor alles gesettled is..
Ik ga slapen.. meiske is op mijn borst in slaap gevallen en krimpt af en toe in elkaar.. breekt mijn hartje.. Morgen de huilpoli maar weer bellen.. denk dat Zantac niet voldoende is, ze heeft ook weer enorme kramp, we mogen niet eens aan haar buikje zitten. Tot morgen/overmorgen. Liefs
Hallo. Meiden sorry dat ik z.n raar berichtje vanmiddag in de groep gooide. Had het achter af niet moeten doen. Ben blond en soms zo als donder zeg ook mijn hormonen. En zorgen spelen wel eens parte. Bedankt voor het begrip verder en. Als ik me weer eens zo voel gooi ik de pc uit. Waar zou ik zijn zonder jullie nergens. Het is fijn om je gedachten gevoelens. Problemen qua kids enz met andere mensen te kunnen delen. Dat zonder jullie is natuurlijk een grapje he. Maar het is wel fijn Groetjes en een fijne avond nog allemaal.
Hallo goede morgen hormonenhuishouding!! Hier vanmorgen om half 5 wakker... Zorgen makend over vandaag... Even ego-ën hier... Iemand die ik eigenlijk niet goed ken komt op onze kleine passen. Ik ken haar al 3 weken en die van het kdv helemaal niet. Ze heeft ervaring. Ik weet haar naam. Ik heb al haar telefoonnummers ik weet in wat voor een auto ze rijdt. Ze heeft zelf 2 kinderen groot gebracht en ze komt echt heel lief over. ARG! Waarom heb ik er opeens moeite mee?!? Zijn er dingen die jullie nog speciaal van iemand die op komt passen zouden willen weten? Moet ik nog extra vragen aan haar gaan stellen? Hoe kom ik van mijn onzekere gevoel af?!? @ Lilalief, mening uiten tuurlijk. En idd herrie uitpraten via pb is handig. Mening geven tuurlijk ook goed. *wink* En belangrijke vraag! Hoe is het nu met je schatje?!? Heeft ze een beetje kunnen slapen? Gaat het weer een beetje? (al ben ik bang dat ik het antwoord al weet) Heel veel sterkte en liefs met en voor je meisie! @ Pnirmal, hoe is het met jouw meisje? Nog erg veel gespuugd? Ga je wachten tot je bij het cb langs kan gaan of bel je toch maar eerder? Ik vind het vreemd dat ze blijft spugen terwijl je jbpm gebruikt. Ik hoop dat ze een oplossing hebben voor Karishma. @ Alle anderen ook dikke knuffel!
Ook goedemorgen donder. Of je meer vragen wil stellen. Misschien een lijstje maken? Van waar je op dat moment aandenkt. En heel veel s6 en sterkte Heb haar voeding iets dikker gemaakt. Kijken hoe het vandaag loopt en of het helpt. Ze is uit eindelijk gisteren avond gaan slapen. Lila hoop dat je kleintje ook goed geslapen heeft vannacht. Met de rest hoe is het daar mee?
Bij mijn eerste mirena heb ik 10 maanden dagelijks bloedverlies gehad, toen heb ik 'm laten verwijderen. Heb jij er nog steeds last van? En, heb jij oko meer last van stemmingswisselingen en somberheid? Of ben ik de enige die daarmee tobt? Bij de eerste mirena (!0 maanden dus) was ik 2 weken na het verwijderen weer mezelf en het bloedverlies stopte meteen. De tweede mirena heb ik dus maar 3 weken gehad, ik werd heel down en ronduit boosaardig (toverkol hahaha). Nu is ie eruit 2 weken uit en ik voel me weer top. Bloedverlies was na een paar dagen helemaal over. Nu even zonder anticonceptie (tricky dus in ons geval, dus maar aan de jasjes) en 4 juni is hubby aan de beurt
Na nog wat krampen is ze gisteravond als een blok(je) in slaap gevallen gelukkig. Ze ligt nu lekker tegen me aan na de fles. Ze huilt niet, maar kronkelt veel met d'r lijfje. Ik hoop dat het gauw afzakt.. @iedereen; dank voor het medeleven! (Pnirmal en ik hebben het privé even uitgesproken, ik vind het een dapper berichtje wat hierboven staat, dat mag ook wel even gezegd worden. Sorry is niet nodig; we hebben allemaal nog wel last van gevoelige hormoontjes denk ik.. )
OW zo zielig, zo'n kleintje met zoveel pijn. Mijn moederhart krimpt in elkaar als ik dit lees. Sterkte!!
Gelukkig wel, ze kronkelt alleen nog zo.. Ik heb overigens de voeding ook in stapjes dikker gemaakt, maar kijk uit dat het niet te dik word. Op een gegeven moment spuugde Lila alsnog, maar toen kwam het als dikke brei eruit en verslikte ze zich bijna. Dat vond ik best eng, ik was bang dat ze erin zou stikken. Hoeveel schepjes geef je per fles nu?
Het is toch logisch dat je onzeker bent over deze niewue grote stap. Het grote loslaten is begonnen! Je laat de meest dierbare, weerloze persoon in je leven achter bij iemand die je niet goed kent. Dat moet groeien, daar moet je vertrouwen in krijgen. Kijk gewoon goed hoe je meisje 's avonds is als je terugkomt. Als ze gewoon vrolijk en gezellig is, zegt dat al heel veel. Wees niet verbaasd als ze de eerste keren heel moe is. Het kost haar ook energie. Het went, maar zelfs nu na bijna 5 jaar heb ik altijd een soort 'radar' aanstaan als ik niet bij mijn kinderen ben. Met meest ontspannen ben ik als ze bij mijn man, mijn moeder of op het KDV zijn. Maar als de oppas er is of als ze eens bij iemand anders zijn ben ik behoorlijk a-relaxed. Dus: hele normale gevoelen en laat ze er gewooon zijn.
Ik heb licht bloedverlies.. hou het op een schemaatje bij hoe het ervoor staat. Mijn humeur.. ik twijfel nog! Ik heb vaker wat mindere periodes dus ik weet nog niet of de Mirena dat doet..
Ik had gisteren een afspraak bij de neuroloog voor de pijn in mijn handen.. (helaas nu ook knieën en bovenarmen) Nare electrische schokjes kreeg ik! Ik zat op de grens van carpaaltunnel syndroom, maar dat kon nog een restje zijn van in de zwangerschap. Ze wilde me niet bang maken, maar denkt dat het artrose is. Er zijn foto's van handen en knieën gemaakt en maandag kan ik de huisarts bellen..