Nou heb eindelijk even tijd om mn verhaal neer te zetten. Op 6-6-2007 is onze prachtige dochter Anouk geboren d.m.v een KS. Eigenlijk zou ik de ks pas op 11-6 krijgen, maar dit werd naar voren gehaald omdat ik eigenlijk op 13-6 was uitgerekend en ze het risico niet wilden lopen dat het toch nog spontaan begon. Op maandag 4-6 moest ik naar de gyn. voor de laatste controle en eigenlijk zou ik 5-6 al opgenomen worden, maar omdat ik graag de laatste nacht nog thuis wilde slapen werd ik 6-6 pas opgenomen. Op dinsdag 5-6 moest ik weer terug komen en werd ik wel voor een aantal uur opgenomen. Ik kreeg nog een CTG, mn bloed werd geprikt en er waren nog een aantal andere onderzoeken. Daarna moest ik naar de anesthesist. Daar kregen we uitleg over de ruggeprik en wat ik eventueel wel of niet mocht. Omdat er sprake was dat ik pas laat in de middag de ks zou krijgen, mocht ik woensdagochtend nog wel een kop thee. Toen we terug kwamen van de anesthesist moest ik nog een keer aan het CTG. Dit omdat Anouk bij de eerste wel heel erg bewegelijk was. De CTG was gelukkig goed en ik kon gaan genieten van mn laatste avondje thuis. Woensdagochtend 6-6 moesten we ons om 7:30 melden in het ziekenhuis. Daar kreeg ik wederom een CTG en een echo, om er zeker van te zijn dat Anouk nog in stuit lag. Dat was natuurlijk nog wel zo! Hierna mocht ik weer terug naar mn kamer en kreeg ik om een uur of 9 al een catheter, damn dat deed zeer. Ik had de hele tijd het idee dat ik gruwelijk naar de WC moest en twijfelde dus enorm of het wel goed zat. Bleek een normale reactie te zijn. Om een uur of 10 werd ik naar een ruimte gebracht waar ik het infuus kreeg. Ik dacht dat ik dan vrij snel wel naar de OK gebracht zou worden. Ik werd uiteindelijk om 11:15uur naar de OK gebracht. De arts die de KS zou doen had blijkbaar een spoedgeval en de arts die het over zou nemen werd zelf geopereerd aan nierstenen. Dus toen kreeg ik een derde arts, ik zou alleen niet weten hoe hij eruit zag. Er waren ook zoveel mensen in de OK. Op de OK kreeg ik eerst een verdoving in mn rug en werd ik aan allemaal draden gelegd. Ik had het zo verschrikkelijk koud, niet normaal meer. Dus werd er ook meteen een soort plastic zak over mij heen gelegd waar warme lucht in zat. De ruggeprik heb ik zelf als erg pijnlijk ervaren. Ik kon gewoon geen goede houding aannemen en op de een of andere manier konden ze niet diep genoeg komen. Uiteindelijk heeft de anesthesist me geholpen om een goede houding aan te nemen. Na het zetten van de ruggeprik leek het net of mn hele onderlichaam weg was, erg vreemd gevoel. De verdoving kwam zelfs tot boven mn borsten. Eindelijk zag ik mn vriend weer, ben nog nooit zo blij en zenuwachtig geweest. Op een gegeven moment voelde ik dat er aan me getrokken werd en geduwd. Om 11:51uur, het eerste wat ik hoorde was het huilen van Anouk en nog geen seconde later werd ze over het doek getild. De tranen sprongen in mn ogen en ik ben volgens mij pas gestopt met huilen tot ik haar weer zag. Mijn vriend ging mee naar de ruimte waar ze gecontroleerd werd. Ze had meteen een apgarscore 10. Geweldig dus! Ik had verwacht dat ik de kersverse pappa met onze mooie dochter pas in de verkoeverruimte zou zien. Maar opeens waren ze er. Ze mochten bij mij zijn terwijl ik gehecht werd. De anesthesist had het fototoestel overgenomen en heeft superveel foto's gemaakt (zie album voor een aantal hiervan). Toen kreeg ik ons meisje in mn armen en ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Dat gevoel van moeder zijn was er ineens en dat voelde zo goed. We werden naar de verkoeverruimte gebracht en zo hebben we lekker met zn drieen gezeten. De rest van de dag is erg wazig, alles heb ik gewoon over me heen laten komen en nu 2 weken later lijkt het net alsof het gisteren was. De volgende keer zou ik het weer doen. De KS is me zeer goed bevallen, ondanks de pijn daarna en de blaasontsteking die ik heb overgehouden aan de catheter. Eigenlijk zou ik zondag 10-6 pas naar huis hebben gemogen, maar omdat ik vrijdag al zo'n last had van heimwee en alles eigenlijk wel goed ging, mochten Anouk en ik zaterdag 9-6 naar huis. Lekker thuis met zn drieen en de kraamhulp. Dit was wel zo'n beetje mijn verhaal. Het is wel wat langer geworden dan de bedoeling was, maar goed! Liefs, Duveldraakje
Wat een verhaal;wel fijn dat jullie een dagje eerder naar huis mochten! Nog van harte gefeliciteerd! ps.:ik zie die fotootjes niet in je album...
Gefeliciteerd! Je verhaal is niet lang hoor, ben blij om te lezen dat het allemaal goed is gegaan! Geniet ervan! Liefs en groetjes, Mirelle.
Nogmaals van harte gefeliciteerd met de geboorte van Anouk! Fijn dat het allemaal goed is gegaan met de keizersnee!
Fijn dat het zo goed is verlopen en je er een goed gevoel aan hebt overgehouden. Gefeliciteerd met jullie meisje! Geniet ervan!