Ik ben na de geboorte van onze zoon ook naar ander werk op zoek gegaan.Gewoon om dichter bij his te zijn ( was toen 2 uur per dag aan het reizen)Toen vond ik de ideale baan 5 min van huis leuke collega`s.Maar na een half jaar moest mijn baas mijn contract vroegtijdig beindigen wegens financiele redenen.hij vond dit zo erg voor me dat hij een andere baan voor me heeft geregeld.Dezelfde dagen hetzelfde salaris.Ik alang blij dat ik niet in de ww terecht kwam.Maar ondanks dat het hetzelfde werk is vind ik het er verschrikkelijk.geen leuke collega`s,een hoge werkdruk,en de baas heeft ook steeds wat op me aan te merken.Ik doe niks goed. Daardoor mis ik mijn zoontje en man ook veel vluggger en kan de dag niet snel genoeg om zijn.De avond voor ik moet werken zit ik al te denken he bah morgen weer werken.We zitten helaas niet in de mogelijkheid dat ik kan stoppen met werken.Maar ik kijk steeds rond naar ander werk.Helaas liggen de banen ook niet voor het oprapen maar zo gauw ik iets anders vind ben ik er weg!
Als je je echt niet goed voelt bij de situatie dan moet je serieus overwegen keuzes te maken. Ik heb vorig jaar de stap gemaakt, van een baan in alleen avond-nacht en weekenduren, naar een baan overdag en dan ook nog eens minder uren. Achteraf de beste stap die ik heb kunnen nemen. Financieel wel minder, maar we redden het nog ruim. Overigens ben ik (voor mijzelf) van mening dat het ook met nog minder slaris zouden redden, maar dan moet ik wel mijn uitgaven patroon aanpassen. Maar waar een wil is...........................................................
Oh ja, wij zouden het ook redden met minder inkomen, maar niet als mijn inkomen volledig wegvalt. En keuzes...ja, die moet ik gaan maken. Maar nu ik alweer 16 weken zwanger ben vind ik het nu niet het juist moment. Niet het juiste moment om al spijkers met koppen te slaan, maar wel om goed na te denken wat ik wil (en niet wil!) en wat mogelijk is.