Ja klopt helemaal. Maar het aantal wiegendood slachtoffers is zeer verminderd dankzij de nieuwe inzichten van tegenwoordig. Onze ouders/s-ouders deden hun best, net zoals wij nu ons best doen. verschil is alleen dat men tegenwoordig meer inzicht heeft, meer wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar allerlei zaken.
Mijn moeder bemoeit zich niet direct met zaken, maar kan wel heel afkeurend kijken of juist zeggen hoe het in haar optiek zou moeten. Dat: "Oh, ik deed dat zus of zo", komt me de neus uit en ik moet dan wel heel hard op mijn tong bijten om niet iets heel venijnigs te zeggen!
Oh jeetje... Jij bent mij! Echt op alle punten... Herken ook een heleboel van de reacties die je erop krijgt, ik weet nooit zo goed wat ik dan moet zeggen: ik kan het 1000x uitleggen, snappen doen ze het toch niet. Frustrerend... Liefs
Ze bemoeien zich nergens mee en laten alles open. Nu ben ik ook niet heel streng ofzo.. en zal ik ook nooit worden. Ik merk meer generatie verschil met mijn vriend, maar ook dat is bijna niet noemenswaardig..
Ik heb zelf nog geen kinderen, maar zie mijn ouders wel met de kinderen van mijn zus. Ik had een beetje verwacht dat vooral mijn moeder een vrij sterke mening zou hebben over 'hoe het moet', maar het omgekeerde is eigenlijk waar; ze zouden nooit zomaar iets te eten geven zonder dat aan mijn zus te vragen, bijvoorbeeld, en ook geen afkeurende blikken of opmerkingen wanneer ze bijvoorbeeld anders omgaan dan mijn ouders vroeger met ons gingen. Maar ik moet zeggen dat ze ook wel erg overeen komen in opvattingen over opvoeden, dat scheelt natuurlijk ook erg (Mijn moeder vindt 't bijvoorbeeld heel leuk om speciaal voor de kleinkinderen te koken, en dan dus bijvoorbeeld een gezond taartje ipv slagroomtaart, of lekkere gestoomde groentes en geen frietjes.) Mijn schoonouders gaan voor het eerst grootouders worden van ons kindje, en ik merk nu wel al verschillen in opvattingen. Zo zijn zij nogal van 'goed eten' alsin stevig en veel eten, dus ik verwacht ook dat ze het zielig zullen vinden wanneer wij juist voor gezond eten gaan en de snoepjes en taartjes laten staan de eerste tijd. Sowieso wil ik graag heel bewust omgaan met eten ivm vrij ernstige allergien in de familie, dus ik wil echt voorzichtig dingen introduceren en ook niet te vroeg, ik denk dat ze dat wel zullen begrijpen, maar 't ook een beetje overdreven zullen vinden. Ook met straffen en belonen verschillen we volgens mij van mening. Mijn schoonvader zegt heel vaak dat hij die 'vrije opvoeding' maar niets vindt. Nu ben ik niet van plan extreem vrij te gaan opvoeden, maar zeker wel vrijer dan hij gewend is. (Ik ben zelf heel vrij opgevoed, dus het voelt voor mij ook een beetje aanvallend wanneer hij zich daar zo tegen verzet. Alsof ik een losbandige, onopgevoede idioot ben ) En sowieso heeft hij al meerdere malen gezegd dat ons kind hoe dan ook gedoopt gaat worden en communie gaat doen... wij zijn zelf absoluut niet gelovig (en ook mijn schoonouders gaan alleen met Kerstmis naar de kerk), dus ik wil mijn kind niet laten dopen (ik ben het zelf ook niet). Hij zei zelfs dat hij het hoe dan ook zelf wel regelt... nou, dat vind ik nogal ondermijnend... (Maar hij heeft wel vaker een grote mond, komt vervolgens niets van terecht )
Zo moeilijk is dat toch niet? Ik laat mijn kind (voor zover) en kado-kinderen heel vrij. Bijna geen regels, maar een aantal kleine regels. En er zullen er ook niet heel veel meer komen denk ik. Nou voed ik op verzoek, geef ik borstvoeding, heb ik een draagdoek, slaapt mijn baby op mijn kamer, ligt hij niet op zijn buik.. maar daarover maken ze geen opmerkingen. Terwijl dat ze dat niet bij mij of mijn zusjes hebben gedaan.. Nu duidelijk?
Met sommige uitspraken van ouders tegen hun kinderen ben ik het wel eens trouwens, als ik sommige dingen hier lees. Wil niet zeggen dat we met zijn allen keihard ons best doen, maar sommige dingen werken bij kinderen nou eenmaal het beste. Waarom zou je dan het wiel opnieuw willen uitvinden?
geweldig om te zien hoe verschillend iedereen denkt over opvoeding. Ene vind dit normaal waar een ander verbaasd over is. Bij het begin kreeg ik veel adviezen van de oma's (zoonlief heeft er 4 dus 4verschillende adviezen die vaak tegen elkaar in gaan...) heb me er 9 van de 10x niets van aangetrokken want tja, iedereen doet t op zn eigen manier toch. Toen zoonlief wat ouder was heb ik iedereen duidelijk gemaakt dat ik de adviezen wel aardig vind en dat ze het allemaal goed bedoelen, maar dat ik het toch echt op mn eigen manier ga doen. Vaak waren het adviezen waar ze van verwachten dat je ze ook opvolgt Tja thats not me. Heb ze keer duidelijk gezegt: Jullie tijd is geweest met opvoeden, we zijn er goed uit gekomen en zijn nu zelf papa en mama. Als jij ervan overtuigd bent dat je ons goed heb opgevoed, kan je er vanuit gaan dat wij onze kinderen ook goed zullen opvoeden. Advies is altijd welkom, maar verwacht niet dat ik er altijd wat mee doe. Tja klinkt misschien hard maar als je 4 oma's heb met 4 meningen en alle 4 andere gewoontes hebben, dan word je snel gek Mijn moeder hoor ik er nooit meer over, mn schoonmoeder is toen helemaal omgedraait en zegt ook niks meer over opvoeding. Stiefma van mn man zegt ook niks meer en mijn stiefma vraagt altijd of ze advies mag geven en legt dan helemaal uit dat ze tips geeft en niet verwacht dat ik het opvolg hahaha. Zoonlief is elke week bij mn pa en stiefmoeder, en zij springen dus vaak in als zoonlief iets doet wat niet mag. Corrigeren hem dus ook als hij de hond slaat of aan staart hangt van de kat. Heel normaal als je t mij vraagt dat ze er wat van zeggen. maar vaak zegt ze dan achteraf: o sorry dat ik zo snel erop reageer, vond je het erg? Wilde je dat ik me er niet mee bemoei of moet ik het anders aanpakken?
hier gister nog een discussie gehad met s-ouders. Ook hun hebben zo andere kijk op de opvoeding dan ik. Word er moe van, maar het gaat me het ene oor in en het andere oor uit. Ik bepaal zelf wel hoe ik me kinderen opvoed!
Balen.. Snap dat nooit.. Juist ouders moeten je steunen! Ik heb misschien het geluk dat mijn ouders nog jong zijn.. Weet zeker als we contact zouden hebben met schoonouders dat het heel anders was, die zijn echt een heel stuk ouder. Daarbij speelt karakter natuurlijk ook nog weer een rol.
Mijn ouders zijn 70+ en behoorlijk conservatief. Dat zorgde in mijn puberteit al voor problemen; ik was een vrije geest. Mijn vader kan zich nog wel openstellen voor moderniteiten, mijn moeder blijft het liefst hangen in ouderwetse structuren, die vindt alles maar moeilijk en raar, terwijl ze niet door heeft dat als dat juist is omdat zij de enige is die blijft staan.
generatiekloof met mijn ouders (en ook schoonmoeder) vind ik redelijk meevallen. Ondanks dat mijn ouders relatief "oud" zijn zijn ze meegaand. Het scheelt ook dat mijn broer als eerste kindjes heeft gekregen. Alle "moderne" aanpassingen hebben ze toen al te verwerken gekregen haha. Perikelen met schoonmoeder ligt meer vanwege schoonmoeder-schoondochter relatie. De generatie kloof met mijn schoonoma merk ik wel heel erg en vind het ook erg storend. iedere keer als we d'r zijn krijgen we niks anders te horen dan "in onze tijd was het heel anders" en uiteraard was het voor hun allemaal veeel zwaarder en moeilijker. voorbeelden: flesvoeding: nee mijn kinderen hebben geen van alle pap gedronken. ze maakte zelf een papje van iets.. en geen flesje maar gelijk met een lepel ik was een keertje bij haar thuis met ons zoontje aan het spelen: ja in onze tijd hadden we daar geen tijd voor hoor. we hadden het zo druk met ons huishouden. :x sorry dat mijn werk laptop(waar ik minstens 36 uur pw achter zit) thuis was en dat ik niet thuis, maar bij haar was zodat ik ook mijn huishouden niet binnen hand bereik had.
Lol, ik snap ook wel dat wij anders zijn dan anders... hoewel ik me soms wel afvraag waarom mijn ouders het meteen ook zielig vinden. Volgens mij verhongeren wij ons meisje niet, en wat maakt het uit dat ze zelfgemaakte groenten krijgt ipv een slagroomtaart... ik had juist verwacht dat ze dat toe zouden juichen . Vreemde ouders hoor! Maar ja... je doet er inderdaad weinig aan! Ja, dat vind ik ook een wel lastig. Ik ben al 15 jaar vegetarier (zodra ik het huis uitging) en ze denken nog steeds dat het gekke puber bevlieging is . Maar het is wel lastig om steeds je opvoedstijl en waarden en normen te moeten verdedigen. Hoewel ik hier wel inzie dat wij het mss ook wel niet standaard doen. Ik ga zelf veel om met mensen die er ook zo in staan (bio, vega, etc.), dus ik ben mss een blind geworden voor het feit dat het niet standaard is. Mss is het inderdaad wel een hoop voor mijn ouders om te verwerken. Best schrikken als je dochter ineens geen VVD-er blijkt te zijn, maar een PvdD-er en vegetarier die dan óók nog haar kind zo opvoed.... poeh.... Zal je zien dat Fay straks een enorme VVD-er wordt, geen snars om het milieu geeft en een baan op Wallstreet krijgt
misschien denken je ouders meer voor je dochter in de zin van dat ze zelf haar keuze moet hebben kwa opvoeding (weet t anders ook niet ) jij heb vroeger vlees op je bord gehad maar zodra je op jezelf ging koos je ervoor om als vega door t leven te gaan. maybe dat zij dat zien dat jij je dochter het vlees enzo ontneemt, dat zij dat misschien juist wel gewoon wilt eten. jij heb andere mening over t eten dan je ouders, en dus je dochter misschien ook andere mening dan dat jij heb. of ik lul nu zwaar uit mn nek hoor ik zou t anders ook niet weten. je ouders zien jou waarschijnlijk nog als de dochter die ze kenden toen je nog thuis woonde, en niet begrijpen waarom je zo 'omgeslagen' bent kwa levensstijl
Ik denk niet dat het iets te maken heeft met je politieke voorkeur. Kinderen interesseren zich niet zoveel in de voorkeur van politieke partij van hun ouders als ze klein zijn, zolang ze maar liefde krijgen en stabiliteit. In welke vorm dan ook. Ongeacht een politieke voorkeur: Ik ken ook voldoende VVD'ers die vegetarisch zijn en om het milieu geven.
Ja ik denk / vind het ook niet echt een generatie iets maar meer eem lifestyle iets, ik kan me ook helemaal niet vinden in jullie levenstijl, ik vind het wat alternatief en een beetje overdreven bio allemaal maar goed dat ben ik (en ik ben niet DE standaard ofzo) maar kan me wel vinden in wat je schoonouders zeggen. Ik vind een slagroomtaartje geen gif ofzo, je moet er als mens zijnde verantwoord mee leren omgaan, dat leer je juist door het met mate te eten en te leren dat dat soort dingen extra speciaal zijn en niet dat het "not done" is ofzo, daarnaast zou ik bv nooit mijn kind een vega levenstijl aanbieden als ze dat zelf zou willen met een leeftijd dat ze haar eigen hersens kan gebruiken werk ik daar gerust mee mee maar ik bied haar wel een compleet dieet aan met dus ook vlees e.d. erin maar dus ook snoepgoed (met mate) Wat betreft speelgoed, mijn ouders laten ook wel wat bij hun staan en mijn schoonmoeder doet dat ook regelmatig, we hebben ook genoeg hier, en ja wat betreft plastic / hout, fantasie zit in je hoofd en krijg je niet door specifiek speelgoed ofzo, het is meer wat je als ouders zijnde ook meegeeft, of je zelf net zo gek kan doen als je kind e.d. IK VIND dat een kind een eigen mening mag hebben en eigen speelgoed kan en mag uitkiezen op een bepaalde leeftijd (en die van mij doen dat eigenlijk al sinds ze anderhalf zijn ofzo) ook kiezen ze hun eigen kleding, ontwikkelen van een eigen smaak en levensstijl die bij haar past zou je juist moeten stimuleren aangezien je zelf er ook een aparte stijl (alternatief, niet verkeerd bedoeld) op na houd..
Eigenlijk geen last van! Wij zijn ook vrij makkelijke en rustige ouders, doen niet moeilijk over een snoepje meer of minder. Tuurlijk gaan mijn ouders/schoonouders wel anders om met mijn zoon maar ja daar zijn ze opa & oma voor. Die mogen wat makkelijker en minder streng zijn.