Deze is leuk; Wanneer je inademd zetten alle ingewanden uit, probeer maar eens na de sex wanneer je man er nog in zit..... Vraag hem om te proberen erin te blijven......en adem diep in..... Zonder te willen floept ie dr zomaar uit, haha. Dit werkt dus ook bij een baby uitfloepen maar ook wanneer je last van verstopping of aambeien en niet mag persen. Dit is t geheim van de smid Succes
Meiden bedankt voor alle goede tips! Ik heb om sommige hard zitten lachen, die over inademen en de piemel bijvoorbeeld maar los daarvan zijn alle tips heel nuttig. Samengevat moet ik vooral rustig blijven, proberen te ontspannen (bijvoorbeeld door me tijdens een wee helemaal slap te gooien), en me eraan overgeven. Ik ga het zeker proberen!!!!
Joh, dat is wonderlijk, ik vond zelf een ingeleide bevalling minder pijnlijk dan mijn spontane.... zal ook wel een beetje per vrouw verschillen denk ik dan.
goeie tips dames hier hielp humor. manlief en ik probeerde de humor van sommige dingen in te zien waardoor ik me ipv op de pijn concentreerde me op hem concentreerde (lees, aan hem ergerde hahaha) hielp me er perfect doorheen
de pijn is heftig maar op het moment dat je die kleine op je buik krijgt....hemels, je vergeet alles! ik heb me steeds verheugd op de bevalling...ik had er echt zin in! het is uiteindelijk de pijnlijkste en zwaarste dag van mijn leven geweest maar als ik erop terug kijk is het de mooiste dag van mijn leven! echt een heerlijke dag. mijn mening: maak je niet druk...elke vrouw kan dit! en het is uiteindelijk zó mooi! die pijn maakt echt niks uit en een tip kan ik je niet geven want iedereen en elke bevalling is anders....echt waar...gewoon laten gebeuren en het komt allemaal goed!
Ik denk dat de beste tip die ik je geven kan is; laat het over je heen komen! Probeer niet te veel te stressen en geef je er aan over. Het klinkt heel cliché maar het is echt zo.. Ik heb aardig snelle (van eerste wee tot geboorte 5,5 uur) bevalling gehad. De pijn was heel erg heftig, voornamelijk omdat ik alleen maar rugweeën had maar uit eindelijk is het helemaal goed gekomen! Ik had gigantische pijn maar was nog steeds heel ontspannen, zo ontspannen zelfs dat de vk dacht dat ik hooguit op 2 cm ontsluiting zat terwijl ik er van overtuigd was dat het er meer waren en indd, ik zat op 7!
Je moet sterker zijn dan de pijn,scheld tegen de pijn,praat tegen de pijn,klinkt raar wat ik zeg,maar het helpt echt,ik heb 4 bevallingen gedaan,en dat heeft me geholpen.Ik ben dan zo geconcentreerd aan het vechten met de pijn. En voor de rest niet in paniek raken,dat is heel belangrijk,je moet doorgaan tot het einde.Tot je je wondertje in handen hebt.
Mijn gouden tips(sorry zijn er echt twee!): Onthoud, als je denkt dat je écht niet meer kan is het bijna voorbij. Dat heeft mij echt geholpen! En laat je helpen door de vk als je in paniek raakt(wat ik dus had, ben met rug-, buik-, been- en persweeën had ze allemaal tegelijk in 5 minuten van 9 cm ontsluiting naar Remus op mijn buik gegaan, ik was echt wel in paniek..) want zij weet precies wat er dan moet gebeuren!!
Op het moment dat je persdrang krijgt denk je echt niet meer: shit wat als ik nou ook moet poepen. Dan denk je alleen maar: Het kindje komt eruit en wel nu! Ik was er ook als de dood voor dat ik zou gaan poepen, maar bij mij kwam er helemaal niks mee. Nieteens een lullig keuteltje ofzo whaha! het was alleen een en al kind hihi.
Je kan het! Zo zat ik ook....was vreselijk bang maar als het echt echt zo ver is heeft moeder natuur een truc dat je niet in paniek raakt. Ik was er heel bang voor maar was heel rustig toen het zover was. Vk had net daarvoor voorgesteld om om de dag te komen de laatste twee weken zodat ze me rustig kon voorbereiden, misschien even met je vk praten.