Geen bevalling is hetzelfde. Toch barst het hier van de kennis en ervaring waar ik mogelijk mijn voordeel mee kan doen. Dus: welke gouden tip/ welk advies of welke kennis/informatie zou je mee willen geven aan mij waarvan je denkt: dat had ik graag achteraf gezien willen weten of misschien betreft het wel iets praktisch. Kom maar door met de gouden tip !
Het op je gemak voelen in de bevalomgeving. Dat heeft mij wel veel geholpen bij mijn 2e bevalling heb ik het idee. Bij de 1e voelde de verloskamer wat 'krap' en klein. Ik had wat meer privacy gewenst ofzo. Bij de 2e is dat wel gelukt, de vk heeft mij zoveel mogelijk alleen gelaten (ik lag in bad in de badkamer van de verloskamer). Zo kon ik echt in mijn bubbel komen. En verder is een bevalling ook heel persoonlijk, wat je prettig vindt, hoe het verloopt etc. Dus de beste tip is om het maar gewoon op je af te laten komen, zonder al te veel verwachtingen.
Heb vertrouwen in jezelf, je lijf en baby en blijf dicht bij je gevoel tijdens de bevalling, ga er in mee, ontspan, en doe wat je lijf je verteld. Succes en veel plezier alvast!
Hier ben ik het helemaal mee eens. Écht proberen in je bubbel te komen en je af te sluiten voor de dingen om je heen. De pijn te accepteren, jezelf goed te realiseren dat de pijn effectief is. Bij de eerste vond ik het vooral héél spannend en kon ik niet in de bubbel komen. Daarbij werd ik op een ziekenhuisbed gelegd aan allerlei draden: zo, ga hier maar bevallen. Dat hielp ook niet mee. Bij de tweede kwam ik wel in mijn bubbel, en dit was écht een wereld van verschil! Daarnaast ging ik pas het ziekenhuisbed op toen ik dat wilde, namelijk met 8 a 9 cm ontsluiting. Tot die tijd vond ik staand / wiegend mijn weeën opvangen veel fijner.
Thx ladies, neem het mee. Spannend vind ik het zeker, maar ga proberen te luisteren naar mijn lichaam en me zoveel over te geven aan het proces. Dank!
Wat @2jongensmama zegt. Blijf dicht bij jezelf, zoek contact met je lijf en je kindje. ..en ook! : Er is niets mis met pijnbestrijding. Je hoeft niet tot uitputting te gaan. Beter enigszins gerust de babytijd in dan compleet kapot. Het is namelijk niet zo dat je na de bevalling even lekker kunt bijslapen
Ik sluit mij helemaal aan bij bovenstaande reacties. Bij de eerste heb ik heel lang in bed gelegen om de weeen op te vangen maar dat hielp niet mee. Ook de verloskundige die ik niet kende en drukte op de kamer zorgden er voor dat mijn ontsluiting super langzaam ging. Ik zat duidelijk niet in mijn bubbel. Dat wilde ik de tweede keer helemaal anders doen en is ook goed gelukt! Ik heb zwaartekracht zijn werk laten doen. Tijd onder de douche gestaan en op een krukje gezeten. Daarna nog een tijd op een bal gezeten, op die manier ging het goed en stapte ik voor de laatste centimeters in bad en is daar mijn zoontje geboren. Bij de derde heb ik dat dus weer precies zo gedaan. Nog een praktische tip die ik je kan aanraden, een geboorte tens. Dat is een apparaatje met plakkers die je op je rug plaatst en tijdens de weeen kleine schokjes geeft. Dat ding is voor mij de perfecte ‘afleiding’ geweest tijdens de laatste twee bevallingen. Ik had daarmee een soort houvast en het haalde net het scherpe randje van de weeen af. Echt een topding!
Meerdere setjes kleding mee voor jezelf en de kleine. Ik had keurig 2 setjes mee: 1 maat 50 en 1 maat 56. Nooit bij nagedacht dat je ook langer kan blijven in t ziekenhuis. En dan zou je denken, daar denk je de 2e keer wel aan. Nee. Ja wel voor mijzelf dit keer. En wel extra rompers. Maar god t ventje was zoooo misselijk en ik dacht: o jee ik moet straks zakje met maat 56 toch pakken voor hem en hij is al zo klein. Ik was dus na de geboorte zelfs in de stress daardoor. Pak dus wel ruim. Je weet maar nooit. En verder, ben je ergens bang voor, zie je ergens tegenop, heb je een slechte medische ervaring gehad en speelt dat op: zeg het. Die waardeloos gezette ruggenprik en het totale gebrek aan begrip van de t personeel toen, zorgde ervoor dat ik al zweette bij t idee van de ruggenprik. Dus ik heb dat ook gezegd. Is zelfs doorgegeven aan de anesthesist en hij heeft mij geweldig opgevangen en ik wilde daarna met hem trouwen. Ook was de eerste bevalling voor mij emdr waardig dus ik werd zo goed opgevangen door al het personeel. Stond keurig in mijn dossier en werd zo goed naar gehandeld. Was blij dat ik zo eerlijk was
1. Een lading pijnstilling. Laat je niets wijs maken, bevallen doet veel pijn, heel veel pijn en het is helemaal oké als je daardoor compleet overvallen wordt, je daardoor in paniek raakt etc. Dat gewauwel met ontspannen, dat is super moeilijk als je zoveel pijn hebt dus sta vooral open voor pijnstilling want toen de pijn wegviel zat ik rap op 10 cm. Over het effect van ontspanning gesproken. Ze liegen ook als ze zeggen dat de pijn over is zodra de baby eruit is, hechtingen zijn ellendig, plassen en poepen vreselijk de eerste week(en) en de stuwing liep zo ongeveer tot mijn oksels, ik kon mijn kind niet eens optillen van de pijn. Gruwelijk hels. Zie punt één. Ik gaf daarom ook bewust geen borstvoeding, geen zin in kloven, pijn bij het aanhappen etc en super fijn vanaf dag één voedingen te kunnen delen zodat ik gelijk wat uurtjes aan één kon slapen. Dus zorg voor veel paracetamol, neusspray voor je aambeien en kies voor jezelf. Nogmaals, fijn als je 't kan zonder pijnstilling maar schaam je niet als je het wel wil.
Heel flauw misschien, zo bedoel ik het niet en ik snap dat iedereen het anders ervaart, maar probeer je niet te bang te laten maken door reacties zoals hierboven. Bij mijn eerste zag ik alleen maar het beeld voor me van schreeuwende vrouwen tijdens de bevalling en bloedende tepels na het voeden. Maar ik heb het niet zo ervaren. Ik vond zowel bevallen als borstvoeding geven erg mooi, en ja, natuurlijk doen je tepels (soms) zeer, en natuurlijk doet je vagina zeer na een bevalling. Ik heb de eerste geen bv gegeven omdat ik zo bang was gemaakt. De tweede wel omdat ik heel sterk de drang voelde na de geboorte en ik vond het zó fijn (en makkelijk)! Ik zou zeggen; probeer flexibel te zijn ontspan ook mentaal, je weet niet hoe het gaat lopen, ken je opties qua pijnbestrijding mocht je het nodig hebben en geniet er ook van! Alvast veel succes
Voor na de bevalling.. Mocht je erg gehavend zijn; plassen onder de douche/met de douche straal erop.
Grappig want ik had het precies andersom! Die veelal zoetsappig 'natural homebirth water delivery' waar YouTube mee vol staat is gewoon niet de werkelijkheid, meer dan dan helft van de eerste bevallingen eindigt in t ziekenhuis hetzij omdat er toch pijnbestrijding nodig is, de weeën niet vorderen, je na tig uur weeën nog geen centimeter opgeschoten bent. Dan kan je nog zoveel vetrouwen hebben in jezelf, je lijf werkt niet altijd mee hoevaak je je mantra: 'ik kan dit' ook herhaalt. Ik ben daar echt wars en dwars van. Vandaar ook: zet niet te hoog in, reken op pijn en ken je opties qua pijnbestrijding en schaam je geen moment tegenover andere moeders die t wel af konden zonder pijnbestrijding of tegenover je yogajuf die waarschijnlijk iets stoms zegt als: 'ah ja, dan zat je vast niet in je bubbel'
Zo heb ik die eerste bevalling dus ook ervaren Maar omdat ik wist waar ik me aan kon verwachten de 2de keer, kon ik toen meer ontspannen en was het inderdaad wel makkelijker op te vangen. Dus er zit aan beide kanten wel iets van waarheid
Niet puffen "deze week komt nooit meer terug". Nee ipv daarvan komen er nog 1000 anderen ook vond ik dat puffen gruwelijk. Ik vond bewust en diep in- en uitademen veel fijner. En ondertussen sprak ik in gedachte de baby toe "goed zo kleintje, kom maar, we kunnen knuffelen als je er bent" etc. Maar dat lukte me alleen in m'n bubbel onder de douche
Dat snap ik hoor, ik zit ergens in het midden! Maar ik lees op dit forum heel vaak twee uitersten, dat vind ik wel eens jammer.
Mooi, jouw tips (en van het merendeel die hebben gereageerd op dit topic) komen overeen met die uit mijn yogacursus. Van puffen kan je gaan hyperventileren zo begreep ik en is je ademhaling heel oppervlakkig. In ademen door je neus, vasthouden, en altijd langer uitademen (door je mond) dan in, schijnt inderdaad helpend te kunnen zijn. Ik hoop dat het mij gaat lukken om die beroemde bubbel te komen. Net terug van verlos en mijn voorkeur voor een kamer met de mogelijkheid tot bevalbad en douche staat nu in mijn dossier!
Dit inderdaad. Mijn bevalling van de eerste viel echt reuze mee. Maar durf het bijna niet te zeggen, omdat je alleen maar 'horror' verhalen hoort. Bij mij was een bevalbad (wel thuis opgezet en ook in bevallen) echt een uitkomst! Ik vond het tot 5cm prima te doen, lekker bezig gebleven. Daarna in bevalbad overige cm opgevangen. Maar echt op een bevalling voorbereiden kun je niet.
Op die manier ademde ik inderdaad Douche vond ik ook erg fijn ja. Dwars op de douchestoel, buik tussen de benen, armen over de (invalide)steun zodat de straal goed op m'n rug kwam. Let overigens wel op de temperatuur, ik heb dochter eruit gestoomd na de bevalling bleken we beide koorts te hebben doordat ik zo lang in een hete douche was geweest
O lees nu over bevallingen die meevallen. Dat doet mij denken aan mijn zus. Die kreeg weeën en wachtte tot het heel erg ging worden. Wachten tot die vreselijke pijn waarvan ze steeds hoorde. Om 16 uur kwam haar man thuis. Toen begon het echt serieus te worden. Hij bepaalde toen om de verloskundige te bellen. Voor mijn zus hoefde het nog niet. Het was namelijk echt nog goed te doen en een bevalling doet hoe dan ook erg veel pijn. Verloskundige kwam. En toen had ze al bijna volledige ontsluiting. Kraamzorg kon niet op tijd meer komen en mijn zus werd verteld dat ze nooit meer zo lang mag wachten om te bellen. Mijn zus haar reactie: Iedereen roept maar hoe verschrikkelijk het is en hoeveel pijn het doet. Daar zat ik op te wachten. Weet ik veel dat het ook kan zonder ondragelijke pijn. Is ook wel een les. Mijn tweede bevalling was ook nog niet zo heftig. Liep nog gewoon rond en kon intussen nog het 1 en ander doen. Voor alle zekerheid verloskundige gebeld om te checken. Was toen al 7 cm. En binnen 1 uur was de kleine er al. Dus. Ga er niet op wachten tot je die vreselijke pijn echt gaat voelen want voor hetzelfde geld loopt het bij jou anders.