Ik heb net positief getest, maar ik weet niet wat ik ermee aan moet.. Ik weet niet waar ik het moet plaatsen dus dan maar hier. Een derde zitten we nu echt niet op te wachten, ik zit zelfs aan de antidepressiva. En m'n relatie gaat net weer iets beter. Ik hoop niet dat ik hier iemand mee voor het hoofd stoot, want ik weet dat veel meiden er lang over doen om zwanger te worden en ik ben onverwachts zwanger.. Ik weet ook niet hoe lang ik zwanger ben. Vier weken geleden een hele heftige bloeding gehad, ik was bang voor een miskraam want het was zo veel en veel proppen erbij. En al twee weken na de laatste menstruatie. Ik heb er verder geen aandacht aan geschonken. En nu dus twee dagen overtijd en ik dacht ik zal eens testen en ja hoor zwanger. M'n vriend weet het nog niet. Ik durf het niet te zeggen. Bang voor z'n reactie. Shit shit wat moet ik nou! Sorry voor m'n warrige verhaal...... Weg laten halen kan ik niet maar een zwangerschap en bevalling en de tijd erna ook niet! Kan iemand me gerust stellen? Wat is wijsheid? De huisarts of verloskundige bellen? Help!!
Hey Balen dat je je zo voelt. Ik denk dat je op dit moment meer hebt aan je huisarts dan aan je vk, of je zou ze allebei kunnen bellen. Ik hoop dat je het toch een plekje kan geven en straks toch kan genieten van je zwangerschap.
Adem in, adem uit... Neem ff een kopje thee.. Ik zou als eerste even de huisarts bellen, aangezien je aan de AD zit en misschien heeft dat invloed op het ongeboren kindje (geen ervaring mee, weet dit niet). En je zal toch het gesprek moeten aangaan met je vriend, ik weet niet of ie nu aan het werk is? Anders zou ik hem toch vragen om naar huis te komen, lijkt me ook niet prettig de komende uren alleen door te brengen. Of heb je verder iemand die je kan inlichten (moeder, vriendin) en waar je steun bij kan krijgen? In ieder geval sterkte met alles op een rijtje te zetten voor jezelf.
Dank julli voor jullie reactie. Het is notabene de verjaardag van m'n dochter! En vriend is thuis. Heb hem net voorzichtig gepeild en wil echt geen derde.(weet ik ook wel) ik heb zelfs al de spiraal in huis sinds vrijdag omdat ik dus ieder moment ongesteld kon worden. En dan word dat geplaatst. Hiervoor was ik aan de pil maar dat werkt niet bij mij, meerdere redenen, en ik was afgelopen weken dus niet meer aan de pil want ik wilde m'n lijf zelf ongesteld laten worden. En zijn dus toch te onvoorzichtig geweest met de sex.. Kan mezelf wel voor m'n kop slaan. Pfff dan moet ik ook weer naar de internist (zwangerschapsdiabetes gehad). En weer in het ziekenhuis bevallen. Abortus is echt geen optie hoor, hoewel het wel door m'n hoofd heen gaat..
Wel aan je vriend vertellen meis. Dit is namelijk van jullie beide, probeer er vanavond als de kindjes op bed liggen samen over te praten. Samen moeten jullie een keuze maken en doen wat het beste is voor jullie als gezin. Sterkte!
Oh dat heb ik helemaal over het hoofd gezien, gefeliciteerd met je kleine grote meid! Ik hoop voor jullie dat jullie het beste ervan kunnen maken. Vertel het je vriend gewoon, of laat hem de test zien. Hij was er ook bij toen het kindje verwekt werd, toch? Misschien even de kindjes naar je moeder zodat je even in alle rust kan praten? (Pff ik weet ook niet hoe ik zou reageren hoor, onze relatie kan op het moment absoluut geen derde aan, daarom inderdaad een spiraal laten plaatsen.)
Damn ik zit helemaal te shaken.. M'n vriend is even weg met Emma, dus kan even op het forum. Echt fijn dat ik m'n verhaal hier kwijt kan. Stom is dat, je gaat meteen aan de praktische zaken denken.. Dan moeten we een grotere auto kopen, kamers anders indelen, hoe doe ik dat met de psz straks, nu doe ik dat met de fiets. Dus ik ga even rustig zitten, even een kopje thee drinken en proberen rustig door te ademen. Dan zal ik ook wel weer vriendjes worden met de wc.. Pff ik heb maandenlang boven de pot gehangen bij allebei.
Heb je die spiraal zelf moeten betalen dan?? Maar ga vanavond echt rustig met je vriend praten. Zeker als abortus geen optie is. Jullie komen er wel uit samen, als jullie maar rustig doen. Laat het even bezinken .
Ik krijg die spiraal misschien terug van de verzekering,maar dat moest ik nog uitzoeken. Ja, ik moet het even laten bezinken, en ik vertel het hem ook wel hoor. Maar ben gewoon bang voor z'n reactie. En vooral de reactie van m'n omgeving, ik heb twee rampen zwangerschappen gehad.. En emma is nog steeds een zorgenkindje.. Abortus kan ik echt niet over m'n hart verkrijgen. Hoe m'n vriend erover denkt weet ik niet, dat is iedere keer weer anders.
Vergeet niet dat niet niet alleen door jou is dat je zwanger bent nu. Niet jezelf de 'schuld' geven. Jullie zijn hier samen verantwoordelijk voor niet jij alleen. Deel het met je vriend. Jullie zijn niet voor niets samen, je deelt je leven samen een ook dit hoort daar bij. Samen kom je overal door heen!
Hmm....je vrioend voorzichtig peilen of ie een derde wil of vertellen dat er een derde aan zit te komen zij twee héél verschillende dingen. Wellicht denkt ie er anders over als het een onvoldongen feit is. Jullie zullen er echt een gesprek over moeten hebben. Wn je hoeft niet meteen vandaag te beslissen wat je moet gaan doen. Veel praktische zaken lossen zichzelf overigens op, heb ik ervaren. Hier waren ook héél wat obstakels te beslechten. Het is gelukt! Ik zou wel even navragen wat je medicatie voor effecten zou kunnen hebben. En natuurlijk gefeliciteerd met je dochters verjaardag!
Euh, dus je hebt nogsteeds niks verteld aan je vriend? Dat zou ik heel snel is gaan doen dan als ik jou was. Er valt weinig meer te peilen in deze situatie, je bent immers al zwanger. Misschien een idee om adoptie te overwegen anders? Sterkte in ieder geval in deze moeilijk periode.
Heb het net verteld en hij wil het niet. Ik moet het maar laten weghalen,punt uit.. Godver.. Het is denk ik een eerste reactie maar dit word de komende tijd echt een issue tussen ons, dat merk ik aan alles wat hij erover zei. Ik ga morgen sowieso m'n huisarts bellen en misschien de verloskundige.
Misschien verandert hij nog, trek je er niet teveel van aan. Neem nu vooral de tijd om te bedenken wat JIJ wilt..
Neem geen overhaaste beslissingen he. Basseer in ieder geval je beslissing niet op de reactie van je vriend, mannen kunnen inneens bijdraaien en niet alleen zijn mening is belangrijk! Ik hoop dat de huisarts en vk je misschien een beetje wegwijs en kunnen helpen met je keuze. Sterkte
Inderdaad: maak geen overhaaste beslissingen. Mannen kunnen bijdraaien. Kan me ook voorstellen dat hij zich net zo overrrompeld voelt als jij. Neem echt je tijd en beslis wat JIJ wilt. Want als er -ik hoop in goed overleg- drastische dingen worden besloten, ben JIJ degene die het moet ondergaan. Praat met je dokter, met de gyn, desnoods met een maatschappelijk werkster, maar beslis niet zomaar en geef het even tijd. Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe!
Ik wil je veel sterkte toewensen. Het helpt ook niet echt mee dat je vriend zo reageert.Probeer rustig te blijven en de tijd te nemen voor het juiste besluit. Ik hoop dat jullie er uit komen en jullie wondertje mogen ontvangen.
Jeetje wat een moeilijke situatie zeg!!! Het kindje in je buik is van jullie samen. Jullie zullen dus samen een goede beslissing moeten maken, en hopelijk is dat een beslissing waar jullie met z'n 2en achter staan. Het valt je vriend natuurlijk ook erg rauw op zijn dak.....laat het even bezinken. Over de praktische zaken moet je je nog niet te druk maken...daar heb je nog 8 maanden voor om dat voor te bereiden! Heel veel succes en sterkte! En van harte gefeliciteerd met jullie dochter.