pffffffff ze vliegen om je oren hoor! graag jullie mening. hebben het verteld aan opas en omas en broer en zus. hebben gevraagt of ze t stil willen houden ivbm 8 weken en omdat we t nog niet willen. iedereen zegt ja tuurlijk. ik werk in een winkel en sta met mijn nicht te praten komt de vriendin van mijn schoonmoeder naar me toelopen nou zeg van harte wat leuk zeg voor jullie(ze zei het zachtjes niet hard) ik heb niet zo netjes gereageerd....... ik zei dat ik het niet netjes vond dat hun het al wisten maar hun zeiden ach wat maakt dat nou uit het is toch leuk nieuws. en toen ben ik dus vol hormonen weggelopen en heb mijn schoonmoeder meteen gebeld(die mazzel dat ze niet thuis was) mijn man gebeld en die heeft het wel ff aan zijn moeder gemeld dat dit dus nog niet de bedoeling was. hoe zouden jullie reageren in deze situatie? daarbij stond ik dus ook nog met mijn nicht te praten die (confused) is achtergebleven.
Ik was waarschijnlijk ook ontploft..zeker nu haha! Wel vervelend hoor! Gelukkig houden ze hier allemaal netjes hun mond..na vrijdag mogen ze helemaal los gaan Nu je schoonmoeder weer onder ogen komen zonder ahhhhhh! Succes! Kus
Vervelend he...dat gebeurde dus ook bij mij Iedereen wist het al voordat we de echo hadden gehad (vandaag) Ik hoorde zelfs van een kennis dat ze het had gehoord in de c1000 Nu woon ik wel in een dorp dus het is net iets erger en iedereen kent je Maar goed...niet al teveel over opfocken hoor...het is vervelend maar wel al gebeurd.... Succes meid!
Ach nou ja, bedenk maar dat ze er waarschijnlijk zo blij mee is geweest dat ze per ongeluk haar mond voorbij heeft gepraat. Ik zou er niet teveel een punt van maken.
nou ik zou het ook niet leuk vinden hoor! zeker omdat jullie hadden gezegd het geheim te willen houden! kan best begrijpen dat ze ook blij zijn en het willen delen maar dan moeten ze wel jullie wens respecteren en wachten tot wanneer jullie zo ver zijn!
Het is niet leuk maar mijn moeder had het in al haar enthousiasme ook al aan iemand verteld... en diegene later weer gebeld dat ze het nog geheim moest houden. Kan nu eenmaal gebeuren. En bij ons ging het helaas na de kritische 12 wk alsnog mis en we hebben heel veel kaartjes en hulp gekregen dus ik zou het nu zeker geen punt meer van maken mocht ik wederom zwanger zijn....
Ja grrr! Wij hadden het erst ook alleen aan de opa's en oma's en ooms en tantes verteld en hen op het hart gedrukt het nog even stil te houden. En wat doen mijn schoonmoeder en schoonzus?! Die hadden in hun msn naam gezet dat ze oma/tante zouden worden! Ik begon spontaan te hyperventileren, was echt woest. Maar aangezien ik nu een hormoondemoon ben, heb ik het aan mijn vriend overgelaten. Maar sh*t wat was ik boos en wat was het vooral ook dom van hen. Het zit me nog dwars, want ik wilde het stil houden omdat ik zo bang was dat dit kindje ook zou overlijden. Dus ik vond het gewoon heel pijnlijk dat ze mijn gevoelens niet respecteerden en gewoon zo dom blij waren terwijl wij nog heel bang waren. Ik vertel ze echt nooit meer wat en bij een volgende zwangerschap, vertel ik het hen pas na 4 maanden gnagna zal ze leren!
tja weet je wat denk ik ook erg meespeeld. mijn schoonma heeft mij nooit geacepteerd ik was 15 jaar en mijn vriend 21 dus ik was te jong. we gingen samenwonen,trouwen enz enz ze is bij ons nooit vaker dan 2 keer per jaar op visite geweest mijn man zijn verjaardag en de mijne. we hebben vaak gevraagd of ze kwam eten of op de koffie maar nooit enige reacktie en nu dus ineens ben ik interessant omdat er een kindje komt.......ik ben al 18 jaar samen met mijn man hoor en al 12,5 jaar getrouwd. daarbij snap ik best dat ze het aan iemand wil vertellen maar zeg dan dat die gene zijn kop moet houden.nee die kennis komt me opzoeken in de winkel waar ik werk. weet je het is net hoe je t bekijkt heb je heel goed contackt met je ouders dan heb je vaak ook wel eens een praatje met hun vrienden(die ken jij dan ook al een beetje beter)maar met dit mens heb ikook nog eens ff helemaal niets dat speelt ook mee. bovendien kan ik er gewoon niet zo goed mee omgaan dat we het verteld hebben en dat mijn schoonmoeder meteen aangeeft o ik bel je van de week op hoe t met je gaat(geen behoefte aan) ik ben gewoon bang dat ze dit als lichtstraal in haar leven wil zien en mijn man en ik hebben gewoon zoiets van dat we de band willen houden hoe die al 18 jaar lang is(hij heeft vaak genoeg gevraagd of er een probleem was waarom ze niet bij ons langs komt)en nu is t een beetje laat. sorry voor mijn hormonale geklaag maar moest t ff kwijt. xxxmirell
Oh Mirell, ik weet hoe je je voelt hoor. Mijn schoonmoeder is ook zo, we hebben zelfs een tijdje geleden knallende ruzie gehad. We hebben toen een half jaar geen contact met haar gehad, omdat ze elke keer mij zwart zat te maken bij mijn vriend. Was echt een rottijd. En ze woont in het buitenland, dus als ze op bezoek komt, komt ze meteen minstens een week. En van de week zei ze: ik heb vrij gevraagd aan mijn baas rond je bevalling, dan kan ik lekker bij jullie komen. Ik schrok echt, want ik zag het al helemaal gebeuren dat ik dan 2 weken overtijd loopt en zij dan de hele tijd bij mij in huis is en dan nog een paar weken als de baby geboren is. Ga spontaan hyperventileren bij die gedachte. Want ze komt echt niet om te helpen, ze brengt nog geen glas naar de keuken, doet geen boodschappen, ze ligt alleen maar op de bank! En dan mag ik hoogzwanger of net bevallen, voor haar gaan zorgen omdat zij zo nodig haar kleinkind wil zien. Ik wil het echt niet hebben! Dus ik heb gezegd: je zoon belt je wel als ik net ben bevallen en dna pak je het vliegtuig hierheen en mag je een paar dagen tot een week blijven. Maar ze verwacht dat ze hier kan slapen en dat heb ik liever niet aangezien de logeerkamer de babykamer wordt, dus dan moet ze in de huiskamer en dat vind ik heel lastig met een pasgeboren kind, want dan kan ik nergens zitten (aangezien haar koffer ontploft over de hele vloer!). Oh echt serieus, kan me er zo druk om maken. Irritant mens is het!
ow dat zou voor mij ook een goede reden zijn om weer een ruzie met mijn schoonouders te trappen. je vraagt toch niet voor niets of ze het voor zich willen houden.. hopen dat ze verder haar mond dicht heeft gehouden. Mijn moeder moest het ook aan iemand kwijt,dus heb gezegt dat ze het dan maar tegen iemand moet doen die haar mond kan houden.das gelukkig allemaal goed gekomen.