Ik ben van 16 tm 26ste week enorm aangekomen wel een kilo per week. Daarna groeide ik wel, maar niet meer in gewicht. De VK vertelde dat de 1 in het begin veel aankomt en de ander later pas. Zolang je goed en gezond eet is er niets aan de hand. Het meeste gaat er vanzelf na de bevalling wel weer af. De meeste vrouwen komen toch 12-16 kilo aan over de hele zwangerschap. Ik ben nu blijven hangen op 12 kilo in totaal. Oke ik moet dan nog 5 weekjes. Maar ik sta dus al eventjes stil, terwijl ik eerst ook dacht van "als dit zodoorgaat dan komt het niet goed". Terwijl die kleine enorm groeit en ik eet ook niet anders. Probeer je geen zorgen te maken, wedden dat je straks blijft hangen? Liefs
ik ben ook nu zo 18 kilo aangekomen en moet nog zo'n 4 wk.dus hoop op 20 te blijven hangen.maar t maakt me echt niet zoveel uit eerlijk gezegd.ik was wel blij dat ik voor ik zwanger raakte nog net ff 13 kilo kwijt was geraakt.scheelt toch weer. maar ik heb gewoon zoiets van ik ben zwanger t hoort erbij en straks val ik t wel weer af!
Soms moet je wel. Bij mijn eerste zwangerschap ben ik van "iets" te zwaar en zwanger, in 40 weken tijd naar "morbide obesitas" en zwanger gegaan. Het is dan toch handig (ivm risico op complicaties) om gedurende de zwangerschap te wegen om te zien hoe je ervoor staat, en of je nog kunt bijsturen. En mag je geen enkele angst hebben omdat een ander misschien niet "zomaar" zwanger wordt? Groet van Kiki
Hoi Sweetvienna, Ik herken het wel hoor. Zelf ook een eetstoornis-verleden (niet zo lang geleden), en de confrontatie met de weegschaal is gewoon moeilijk. Overigens is het heel makkelijk te zeggen : blijf dan van de weegschaal af; ik weet niet hoe dat bij mensen zit met een 'normaal' verleden, maar voor mij is het iig (ivm mn verleden) totaal geen optie. Ik blijf mezelf zeggen dat het heel normaal is bij een zwangerschap, het aankomen hoort erbij. Daarbij kan het nu even snel zijn gegaan bij je, heb je een groeispurt gehad, en komt er een rustige periode aan. En wat er ook idd genoemd wordt al; je kan vocht vasthouden. Ik heb geen oplossing verder, kan alleen maar melden dat ik je situatie enigszins herken, je bent er niet alleen in.
Hallo! Erg herkenbaar allemaal! Ik ben erg blij met mijn zwangerschap en geniet enorm van mijn bolle buik, maar van die dikkere billen en bovenbenen kan ik nou niet echt vrolijk worden! Ik zit nu op de + 9 kilo en vind dat best veel. Mijn vorige zwangerschap kwam ik in totaal 15 kilo aan en nu wil ik daar eigenlijk niet overheen gaan. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik deze zwangerschap wat meer bezig ben met mijn zwaarder wordende lijf hoor. Ook snoep ik wel iets te veel misschien. Al die pepernoten, speculaas, stol en chocolade zijn nu eenmaal moeilijk te weerstaan op het moment! Ik wil er vanaf nu dus echt wat beter op gaan letten. Want iedereen zegt wel "Ah dat gaat er wel weer af joh!" maar uit ervaring weet ik dat het best wat moeite kost, dus hoe minder kilo's hoe beter toch?
Hoi allemaal, Zo fijn jullie reacties te lezen. Vandaag heb ik bij de huisartsenpost gezeten omdat ik last had van harde buiken icm een zwaar drukkend gevoel in mijn onderbuik. De VK dacht aan een blaasontsteking dus die verwees me door. Door de dokter daar werd ik vervolgens naar binnen geroepen, ik heb geen ontsteking maar ze zagen wel dat ik suikers, zuur en bloedplaatjes in mijn urine heb. Dus meteen mijn vinger geprikt om te kijken of ik zwangerschapssuiker heb maar dat was goed Hij vond het allemaal wat vaag en vroeg of ik soms veel overgeef of weinig eet of dat ik diarree heb. Maar daar heb ik allemaal geen last van. Heb hem wel verteld van mijn gewicht maar hij kon niet echt een oorzaak vinden. Al met al een beetje vaag. Volgens mijn VK kan ik last hebben van harde buiken doordat ik misschien een groeispurt heb. Maar goed, daar gaat dit topic niet over maar ik vond het wel typisch dat er toch glucose in mijn urine is gevonden...We houden het in de gaten!