Dank jullie wel, is ook even zwaar en verdrietig. Doordat je bij mensen thuis komt en een hechte band opbouwt raakt het meer. Het is mooi om te zien dat ouders ons zelfs nu nog willen betrekken en dat we nog wat kunnen doen. Veel meiden van wie een kindje is overleden zeg.
Dank jullie wel. Vind het wel heel heftig, was een kindje waarmee ik een speciale band had. Wel mooi om dit als laatste te kunnen doen voor het kindje en ouders. Veel meiden die een kindje verloren hebben zeg.
We hebben vorige week mijn schoonvader begraven. Wij hebben hem eerst zelf geduwd( stond op zo`n kar. ) En naar zijn laatste rust plaats, zijn zoon en zijn broers. Als onze dochter dood zou gaan, dan zou ik graag een mandje willen. En wil ik het zelf dragen met mijn man. Als ik ga, kan het me niks schelen. Moeten ze dan maar zien.
Hier ook, nooit over nagedacht eigenlijk. @mamachantal meid wat heftig moet dat zijn (geweest). Heb je topic gevolgd. Knuffel!
Ik zelf heb eigenlijk geen enkel idee. Toen mijn broer verongelukte. Hebben zijn 8 beste vrienden de kist gedragen. Zij vroegen aan mijn ouders of ze dat mochten doen als laatste eerbetoon aan hem.
Eigenlijk wil ik daar helemaal nog niet over nadenken.. Mijn kinderen gaan hogelijk pas als ik zelf al jaren dood ben!
Wij hebben ons meisje zelf samen gedragen. We wilde zoveel mogelijk alles zelf doen en moet zeggen dat dat gelukt is.. Maar niemand weet van te voren hoe hij/zij gaat reageren. Maar op zon moment dat het je overkomt ben je vaak sterker dan dat je zou denken. Heel veel sterkte voor TS
Mijn kinderen zou ik zelf willen dragen met mijn man. En zelf, tja. Dat mogen de nabestaanden weten. Geen idee.
Ik laat het aan mijn nabestaanden over. Het is hun afscheid. Hun moeten zich er goed bij voelen. Ik kan alles wel gaan regelen maar ik heb er niets meer aan.
Ik vind het heel mooi dat de ouders jullie hebben gevraagd, blijkbaar hebben jullie tijdens het leven zo goed voor het kindje gezorgd dat het goed voelt om die allerlaatste 'zorg' ook aan jullie toe te vertrouwen. Ik weet niet wat ik zelf zou willen mocht het mij overkomen, aan de ene kant denk ik dat ik het liefste zoveel mogelijk zelf zou willen doen. Maar aan de andere kant weet ik niet of ik het kan: m'n eigen kind naar zijn/haar graf dragen en daar voor altijd 'los' moeten laten. Maar door wie ook: gedragen zullen ze worden, wegrijden op een karretje vind ik zelf erg onpersoonlijk. Dragen is in alle opzichten zwaarder maar ook zo'n beetje het laatste fysieke wat je voor/met diegene kunt doen. Maar goed, dat is persoonlijk, er is geen 'goed' of 'fout' hierin, het belangrijkste is dat de nabestaanden zich er prettig bij voelen. Mijn vader heeft samen met zijn broers en een zwager zijn vader gedragen en met touwen laten zakken in het graf (en de avond ervoor de kist samen gesloten) dat was goed in dat geval. Mijn man en zijn broers konden dat echt niet toen hun moeder overleed, zij is verzorgd en gedragen door de mensen van de uitvaart terwijl haar zoons er achter liepen hun tranen de vrije loop lieten, en ook dat was goed.
Wij hebben samen met mijn zus en zwager, de peter en meter, de kist van Maaike gedragen. Voor mijzelf zou ik niet weten, denk mijn man en zoons. Sandy
een kennis van ons heeft het samen met zijn vrouw gedragen was een baby van nog geen 5 maanden zo kon ook hij het kindje even dragen wat zij 9 mnd had gedaan bah krijg er nog kippevel van ik wil daar niet eens over nadenken eigenlijk maar als het zou gebeuren zou ik het zelf samen met mijn man en zijn peetoom en oom dragen
mijn zoontje heeft erg kritiek gelegen, dat heeft me wel doen nadenken over dit onderwerp. Ik zou hem door mijn broer en mijn man zijn zwagers hebben laten dragen. Ik denk dat jullie in het team eens moeten rondgaan wie dat graag zou willen. Als het de keuze is van de ouders dan begrijp ik dat ook wel. Zo kan het gezin elkaar op dat moment ook direct steunen in dat moeilijke moment van het dragen naar het graf.
bij ons is het raditie dat het de mannen van de familie zijn, en ook zou voor de begroeting in de kapel. En geldt ook voor kindjes. Toen mijn oma stierf, stonden haar zoons en kleinzoons (jongste was 12j) erbij. Vrouwen mogen enkel als er geen mannen zijn. Maar mocht het 1 van mijn kinderen zijn dan wil ik een crematie, ik wil hun potje hier bij mij in huis, ik zou het niet over mijn hart krijgen om mijn schatje helemaal alleen achter te laten in een koud graf. Voor mij doen ze maar, ik ben toch dood dan.
ik wil gecremeerd worden dus ik hoef niet getild te worden naar een graf. Mocht 1 van mijn jongens komen te overlijden (bah wat een vreselijke gedachte) dan wil ik samen met mijn man zo veel mogelijk zelf doen. het kiststuk voor mijn moeder heb ik ook zelf gemaakt.
Je kan dan nog steeds gedragen na de plek waar de dienst voorafgaand is hoor. Mijn broer werd ook gecremeerd en die werd vanuit de auto gedragen naar de plek waar de dienst ook eerst werd gehouden.
Ik heb samen met mijn man het kistje van ons zoontje☆ gedragen tijdens zijn uitvaart. Ik zou ook niemand anders dit hebben willen laten doen, het is het enigste wat wij nog zelf konden doen voor hem...... Bij mijzelf mischien mijn broers en evt de kinderen..