@XLovely: de buikbalsem van de Etos heb ik ook! Ruikt heerlijk en werkt echt goed! Zooo fijn om mn buik en boobs ermee in te smeren. Trekt lekker snel in, dus kan kort daarna ook meteen mn t-shirt weer aan. @Geboortekaartjes: voor onze Ukk heb ik al een voorbeeld op i-net gemaakt en aan VL laten zien, hij vond m erg mooi. Voor jullie de preview (uiteraard namen etc. weggehaald ) Bekijk bijlage 184683
Norii leuk kaartje.. ziet er onwijs schattig uit. je bent lekker optijd! Wij vragen een vriendin van ons om het kaartje te ontwerpen.. dat is haar werk. Bij onze oudste had ze een heel gaaf orgineel kaartje gemaakt.. nu moeten we alleen nog ff inspiratie opdoen misschien ook maar eens over na gaan denken.
Norri het is idd goed te zien zo! Mooi ontwerp! Ik ben ook een beetje zelf aan het ontwerpen. Heb dochterlief en mijn nichtje allebei een tekeningetje laten maken, die zullen er dan ook ingevoegd worden. Als geboortekaartje voor mijn oudste had ik een handafdruk gemaakt van mijn nichtje en die op de voorkant afgedrukt met de tekst hallo baby en dan haar naam erop. Ook heel veel leuke reacties op gehad. Mandy moest wel lachen zeg om die opmerking van Yara! Wat een meid.
Even een egoberichtje om mn verdriet af te schrijven.. Een collega van me (23jr) heeft 4,5maand geleden afscheid genomen van haar vader. Hij had slokdarmkanker en besloten het niet te laten behandelen. Mn collega heeft nog 2 broertjes (22jr en 14jr) welke ze op dat moment samen met haar moeder moest opvangen. Inmiddels dus 4,5 maand verder en afgelopen dinsdag sloeg het noodlot toe, mn collega belde naar kantoor om te vertellen dat haar moeder was overleden. Mijn god wat ben ik geschrokken van dat nieuws! Zij, maar ook haar broertjes hebben geen papa én geen mama meer!! VERSCHRIKKELIJK!! Dit is de mail die we vanmorgen van haar hebben gekregen.. Ik heb het met tranen in mn ogen gelezen. Beste collegas, Zoals jullie weten is afgelopen dinsdag, 20 september 2011, mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid geworden. Mijn moeder is ongeveer 4,5 maand na mijn vader, onverwachts overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Ik vind het belangrijk om jullie te informeren over alles wat zich de afgelopen dagen bij mij heeft afgespeeld. Het feit dat jullie op de hoogte zijn, zal mij hopelijk helpen bij het verwerken van dit verschrikkelijke verdriet. Ik respecteer het ook zeker als mensen het te moeilijk vinden om dit te lezen. Afgelopen maandag is ma ziek thuis gekomen van haar werk na een feestmiddag met collegas. Ze had griepverschijnselen. Ze is gaan slapen om, uit te zieken en samen met mijn broers hebben we gezorgd dat thuis alles goed liep. Ik ben die avond naar de ouderavond van mijn broertje geweest en dacht nog bij mezelf.. ik hoop echt dat het nog heel lang duurt voor ik zulke dingen hoef te doen, dit is toch meer iets voor ons ma. Achteraf hoop ik dat ik nooit meer zoiets bedenk, want het lijkt soms wel of elk doem-scenario wat ik bedenk uiteindelijk werkelijkheid gaat worden. Dinsdagochtend werd ik rond half 7 gebeld door mijn broertje (14 jaar). Hij vertelde me dat ik heel snel naar huis moest komen, omdat ma moeilijk ademde en dat de ambulance gebeld was. Ik woon aan de overkant van mijn ouderlijk huis en was er erg snel. Ik kwam thuis en zag dat ma niet meer aanspreekbaar was. Ze leek een epileptische aanval te hebben. Ze was totaal verkrampt en snakte naar lucht. Ik heb groot respect voor mijn andere broer (22 jaar) die haar heeft gevonden. We hebben allemaal geen medische training gevolgd dus dit maakte het nog lastiger voor ons om goed te handelen. Ik zag thuis iets wat ik 4,5 maand geleden ook al had gezien in de laatste minuten van pa. Ik was ontzettend bang dat ik moest gaan reanimeren, iets wat ik helemaal niet kan, dus ben ik in de buurt op zoek gegaan naar een verpleegkundige. Gelukkig vond ik die snel. Zij heeft ons geweldig geholpen en de ambulance was gelukkig snel ter plaatse. Zij gaven thuis al aan dat de situatie zeer kritiek was. Ma werd gestabiliseerd en vervoerd naar het ziekenhuis . In eerste instantie leek ze stabiel te blijven, echter tijdens de onderzoeken kreeg ze een zware hersenbloeding, gevolgd door een hartstilstand. Reanimatie mocht niet meer baten. We waren onze moeder verloren. De minuten in de familiekamer waren voor mij moordend. Daar zit je dan, 23 jaar oud, geen vader meer en 2 jonge broers, wachtend op het antwoord gaat ze het halen? Hoe komt ze eruit? Verschrikkelijk is dat! Gelukkig was mijn moeders broer er snel voor ons. Samen met hem hoorden wij het vreselijke nieuws van de neuroloog. We leven sinds dit moment in de hel op aarde voor mijn gevoel. We hebben super veel lieve mensen om ons heen en het huis zit de hele dag vol, maar ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld. Ik weet nu niet hoe alles verder moet. Wanneer ga ik weer werken? Kan ik ooit nog echt lachen? Wanneer kunnen we de draad oppakken? Hoe gaat het lopen met onze 14 jarige puber? Deze vragen worden in de loop van de tijd natuurlijk wel beantwoord, maar voorlopig sta ik nog onderaan een berg die alleen maar hoger lijkt te worden. We zijn nu druk doende met de begrafenis. Dezelfde begrafenisondernemer als amper 5 maanden geleden, dezelfde pastor, dezelfde kist, dezelfde rit naar het rouwcentrum en dezelfde stapel goed bedoelde kaartjes van heel veel mensen. Je kunt het je niet voorstellen wat ons allemaal overkomt. Ik hoop nog steeds wakker te worden uit deze grote nachtmerrie, maar besef me steeds meer dat mijn leven deze nachtmerrie is! Aanstaande zaterdag wordt ze begraven naast pa. De dienst is om 10.30 uur in de kerk. We gaan haar een mooi afscheid geven, waarin ik zelf een verhaal over ma ga vertellen. Dit heb ik bij mijn vader ook gedaan. Toen viel me dit op dat moment niet heel zwaar, omdat ik erg genoeg vooral opgelucht was dat hij geen pijn meer had, maar dit verlies is echt niet te verkroppen. Hoe kan dit nu gebeuren? Waarom? Ik hoop er ooit antwoord op te krijgen, maar ga hier niet vanuit. Sorry voor mn lange ego bericht, maar wilde het even met jullie delen..
Jeetje wat erg. Zo jong en dan al zoveel voor je kiezen. Ik was zelf ook heel jong (14) toen ik mijn vader verloor. Maar om beide ouders te moeten missen, en zo kort achter elkaar. Geen woorden voor.
Inderdaad, geen woorden voor Norii! Wat verschrikkelijk om binnen een half jaar je vader, en moeder te verliezen. Moet er niet aan denken. Wil je evengoed veel sterkte wensen Norii, je staat er toch dichtbij zo.... Hier gaat alles zijn gangetje. Gister geen echo gehad (waar ik wel een beetje vanuit ging maargoed) wel het hartje gehoord en de bloeddruk opgemeten. 125-75, dus dat was prima en ik zat goed op gewicht. Ga zo door, zei de gynaecoloog nog. Nu 12 oktober weer terug, maar eerst op naar 3 oktober, dan hebben we de 3D echo Kunnen we ons meissie weer bewonderen! xx
@All: thanks voor jullie lieve reacties. XLovely, je staat er zo idd dichtbij en dat maakt het ook zo verdrietig. Hoop dit nooit mee te maken! Jammer van de echo trouwens! Op naar de volgende keer, het belangrijkste is dat alles ok is met jullie hummeltje!
@ Norii jeetje wat enorm heftig en verdrietig. Kan me goed voorstellen dat het je aangrijpt. @ Lovely fijn dat de controle goed was en helaas van de echo maar nu is de 3d extra speciaal.. aftellen dus!
Foto's van mijn buik. Dit zijn de eerste die we deze zwangerschap gemaakt hebben. Schandalig gewoon.. bij onze eerste maakte ik ze constant Oeps!
Norri wat een heftig verhaal zeg... Ik hoop dat het je collega lukt dit alles een plekje te kunnen geven na verloop van tijd en dat er genoeg mensen voor haar en haar broers blijven klaarstaan. Jij ook sterkte ermee! Lizzy mooie buikfoto's! Ik maak dit keer ook heel wat minder foto's dan bij de eerste als ik eerlijk ben.... Lovely fijn dat weer alles goed was bij de controle! En nu op naar de 3D Vraagje hoeveel zijn jullie nu al bijgekomen. Volgens mij zit ik al tussen de 11 en 12 kilo.
@ Riene, ik tot nu toe 8 kilo. Gaat deze keer netter dan bij Yara haha. @ Misslizzy, mooie foto's. Ik maak tijdens deze zwangerschap ook veel minder foto's. @ Lovely, jammer van de echo. Maar inderdaad de 3d echo maakt dat weer helemaal goed!!! Maar fijn dat alles goed was met jullie kleine hummeltje!!!
@ Riene.. ik ga ook hard op de weegschaal maar ben nu ook ineens een enorme zoetekauw.. had ik eerder nooit er zit al ruim 9 kilo bij. In mijn vorige zwangerschap was het totaal 14 kilo.. daar ga ik nu wel overheen denk ik... de oven piept de kruidcake is klaar dus smullen maar! Wat eten jullie zoal op een dag? ook aan tussendoortjes enzo?Nog tips om de zoetetrek te stillen?
Dan zit ik tot nu toe nog op de meeste kilo's.... :S Ben wel 2 weekjes verder maar neem aan dat jullie geen 3 a 4 kilo in 2 weken bijkomen! Ik eet op een dag ongeveer: 6 bruine boterhammen met verschillend beleg, niks magers of zo. ruime warme maaltijd 3 stuks fruit om de dag ongeveer wat lekkers extra zoals stukje cake of zo. 600 cc melkproduct per dag rest wat ik drink bevat geen calorieën. Eerste zwangerschap was ik zo'n 25 kilo bij....
Ik eet van alles en nog wat! Haha wel gewoon brood hoor en avond eten en eigenlijk niet overdreven veel lekkers.... En ben al 11 kilo aangekomen! Dus je ben niet alleen riene haha