Ten eerste: wat een rotsituatie! Ten tweede: een goede vriendin van mij kreeg jaren geleden de diagnose borderline. Ze was inderdaad niet altijd de gemakkelijkste voor anderen en voor zichzelf, maar functioneerde verder prima genoeg. Maar soms van die buien (woede, automutilatie, etc). Tot ze haar dominante vriend de deur wees en tijd voor zichzelf nam. Met vallen en opstaan ging het steeds beter en inmiddels zou ze never nooit meer de diagnose borderline krijgen. Zij is er nu zelf van overtuigd dat haar symptomen een manier van coping met de stress van de slechte relatie waren en niet een ziekte an sich (dus kip en ei: wat kwam eerder?). Sowieso begrijp ik dat de meeste borderliners zich zo tussen 30 en 35 jaar een stuk beter gaan voelen en more or less door levenswijsheid 'genezen'. Natuurlijk is elke situatie uniek, maar ik wilde dit toch met je delen. Veel succes de komende heftige periode!
Ik heb je een paar keer zien reageren of topics van je gezien betreft je depressie en ik vind het zo rot te lezen dat het nu je huwelijk heeft gekost. Je probeert al aan jezelf te werken en dat gaat nu eenmaal niet 1.2.3. Ik hoop dat je genoeg steun krijgt van de mensen om je heen. Heel veel sterkte meid.
Die heeft duidelijk het stukje 'In voor en tegenspoed' niet meegekregen. Wat onwijs rot, maar reken het je zelf niet aan. Jij kan niets aan je depressie doen, ja er aan werken, maar dat doe je al! Sterkte.
Jeetje wat rot. Ik had al de indruk dat het tussen jou en je man minder goed ging, maar dit... vind het heel zwak dat hij je nu opeens laat zitten, net nu je in zo'n zware therapie zit. Veel sterkte de komende tijd!
Ik wil met je wedden dat je over niet al te lange tijd zult zeggen 'had ik die vent maar jaren eerder verlaten'. Ik heb het vage vermoeden dat dit misschien wel eens één van de beste dingen is die jou ooit zal overkomen. Door te scheiden van deze idioot krijg je je vrijheid en eigenwaarde terug...wat is er beter en belangrijker dan dat?! En voel je niet schuldig t.o.v. je kinderen, een gelukkige moeder heeft gelukkige kinderen! You go girl! 💪💪💪
als eerste wil ik je veel sterkte wensen en kracht. Maar hier ga jij echt sterker uitkomen meid! Heb meerdere van je topics gelezen, maar er bekruipt mij ook een ietwat naar gevoel bij je man. Correct me if i'm wrong Natuurlijk is het ook zwaar voor je man om met iemand te leven die ziek is, maar zoals hij reageert is zwaar respectloos. Maar jij hebt je altijd geschikt naar je man en zijn wensen heb ik dat goed? En nu ben je in therapie en daarmee kom je ook wel meer voor jezelf op? Ik denk (en dat is mijn gevoel wat ik bij jouw topics krijg) dat jouw man dat ook niet kan handelen. Dat jij meer weerwoord kan/gaat geven. DAn kan hij niet meer de baas zijn en jij zijn slaafje zeg maar. En dit in combi met dat het ook voor hem best wel pittig (kan zijn) is om met een ziek iemand samen te leven kan een reden zijn. nogmaals als ik het verkeerd zie sorry. Maar persoonlijk denk ik dat je beter af bent zonder hem. Zonder zo'n eikel die je kleineert en je respectloos behandelt. Als ik zo'n man in mijn vriendenkring zou hebben die zijn vrouw zo behandelt dan krijgt ie van mij ook nog een giga trap onder zn reet..
Wat rot zeg, al had ik ook geen al te hoge pet op van jouw man n.a.v. meerdere topics.. Desondanks veel sterkte en een dikke knuffel! Jij komt er wel hoor lieverd, daar ben ik heilig van overtuigd!
Hier ben ik het helemaal mee eens! Ik vind het voor jou voor dit moment heel rot, maar ik heb vaker topics van je gelezen en daar ook vaak op gereageerd. Ik denk dat dit voor jou het beste is dat jou overkomen kan!! Al klinkt dit voor nu heel naar (zo bedoel ik het niet) maar ik weet zeker dat jij beter af bent zonder deze man. Een hele dikke knuffel van mij! Je kunt het echt wel alleen, meid.
Scheiden of niet, dit vind ik wel heel erg voor je. Ook houd je niet meer van iemand, je hoeft toch niet direct zo met je partner om te gaan? Maar volgens mij heeft je man ook wel een probleem, als ik lees in wat hij van je eist (geen tv op dinsdag??????). Lijkt me ook geen gemakkelijke situatie voor je.
Wat een lafaard zeg! Succes meid. Iemand die alles zo makkelijk opgeeft omdat JIJ ziek bent is gewoon laf en egoïstisch. Je kindjes zonder papa op laten groeien is ook niet echt 'gezond verstand' te noemen. In voor- en tegenspoed was het toch??
Helemaal mee eens! Heleentje, ook ik heb je topics gelezen. Ik denk ook dat je op de lange duur beter af bent met een scheiding. Misschien zie je het nu zelf totaal niet zo, maar ik denk dat je hier beter en sterker uit gaat komen. In sommige stukken die ik heb gelezen, wordt je behandeld als oud vuil! En meid: dat verdien jij niet! Heel veel sterkte en een dikke knuffel van mij!
Wat vervelend zeg En idd, als ik het zo lees, wat laf. Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen, jij word echt wel weer gelukkig samen met je kindjes!
Wat ontzettend naar om te horen maar ik denk dat jullie er beide beter uitkomen. Leven met iemand die depressief en borderliner is, is ontzettend zwaar en het kan me voorstellen dat je dan op een gegeven moment "op" bent. Heb trouwens de rest van je topics niet gelezen dus heb geen weet van je verdere leven en conflicten met je man. Andersom vind ik het niet kunnen dat hij zo onrespectvol naar jou toe is. Als je de keuze maakt om te willen scheiden betekend dat niet dat je ineens het respect verliest naar elkaar. Je bent beide mens en ieder mag zijn eigen keuzes maken maar iemand die zo in de put zit ook nog eens treiteren door geen bordje neer te zetten e.d. vind ik echt heel erg laag. Zelfde als gewoon dag zeggen. Dit had hij in het algemeen moeten doen. Hij is je aan het treiteren en aan het buitensluiten en dat is verre van netjes. Denk dat jullie beide beter af zijn en dat dit sowieso geen fijne situatie is. Jullie zullen er beide beter van worden en sterker uit komen. Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd. liefs
Ts wat vervelende situatie zeg en dit is nog zacht uitgedrukt! Probeer het netjes te houden maar jeetje wat een lamzak is dat zeg. Dat je niet met iemand verder wil is tot daaraan toe maar je gaat zo niet met mensen om! Ik neem aan dat jij hem ook links laat liggen nu? Niet zijn was wassen en ook niet zijn eten koken etc.. Laat hem ook maar links liggen en probeer je eigenwaarde terug te vinden en niet voor hem door het stof gaan. Kies voor jezelf en zo uit je verhalen te lezen ben je echt beter af zonder hem. Ik snap dat je het bovenstaande niet ziet nu je er middenin zit maar echt meid het komt goed en ik denk dat het het beste is wat je nu kan overkomen!
Jeetje meis, wat naar! Het naarste vind ik het nog dat hij die beslissing heeft gemaakt en niet jij! Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk wil je je kinderen groot brengen tussen papa en mama... Maar als ik jouw topics zo lees, denk ik echt dat dit het beste is voor jullie! Jullie zaten niet in een gelijkwaardige relatie (en eerlijk gezegd denk ik dat niemand dat met jouw man zal kunnen hebben) Ik vind het echt heel naar voor je dat hij je zo respectloos behandeld, dat verdien je echt niet! Nogmaals, ik snap dat je verdriet groot is en dat mag ook, maar ik denk en hoop echt dat als je eenmaal gesetteld bent, je blij bent met die nieuwe situatie. sterkte!