Ik heb wel redelijk wat last van mijn lijf inmiddels, vooral met het vasthouden van al dat vocht. Maar vooralsnog blijft de kleine gewoon lekker zitten - mama pesten door steeds tegen d'r zij/onderste rib te schoppen, haha! Ben inmiddels wel echt benieuwd wanneer hij zich aan gaat dienen!
Dat tegen de ribben schoppen deed mijn zoontje ook, dat was zo pijnlijk. Zeker tegen het einde. Hopen dat het niet te lang meer duurt voordat hij eruit komt dan! Hij mag ieder moment komen in ieder geval dus wie weet
Ik bedenk me net dat de kleine in mijn buik wellicht al een koppie vol haar heeft! Mijn zoontje werd met veel haartjes geboren, iets waar ik toen helemaal niet over had nagedacht haha. Hoe waren de haartjes van jullie babies?
Jeej, 30 weken. Ik vertel mezelf dat ik "nog maar" 8 a 10 weken hoef! haha. Altijd hoop houden. Lichamelijk is het zwaarder ja en ik neem meer pauzes maar eigenlijk voel ik me prima. Vind het heerlijk om rond te hobbelen en waggelen en de kleine te voelen. Hopelijk voel ik me over 8 weken nog zo.
@Zonnetje19 hier helpt het dan vaak .9m even te ontvlogen en opnieuw op volgen te drukken, dan krijg ik de meldingen wel weer... @Amaranthas heerlijk dat aftellen vanaf tien weken! Vond dat vorige week ook heel fijn. Nu nog 9 voor mij... wel ook even een momentje dat je denkt ik moet nu echt dingen gaan regelen ( echt nog niks gedaan hier voor de baby) ...
Hier ook al aan het aftellen, komt nu echt dichtbij! Al verwacht ik dat ik wel over de 40 weken ga net zoals bij mijn zoontje, vind het toch wel een gek idee dat ze over 4 weken al mag komen... gaat hard! @KleineLai mijn zoontje had ook volle bos haar, was ook al op de echo te zien ben benieuwd hoe het deze keer is.
Hier vandaag ziekgemeld van het werk. Werk al op 50% (thuiszorg) maar gister had ik zo veel pijn, alsof iemand je keihard van onder geschopt heeft zo beurs voelden het, onwijs drukke stuiterbal die bezig is en vermoed indalings weeën of oefen weeën geen idee het is in elk geval heel vervelend dus besloten me af te melden en rustig aan te gaan doen. Donderdag nog een avond dienst daarna een week vakantie en dan nog 2 ochtend diensten. Dan gaat mijn verlof al in oja en 21-2 krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis dus we moeten tussendoor ook nog verhuizen
Ik ben als verpleegkundige in het ziekenhuis in november als gestopt met werken. Mijn lijf trok het helemaal niet. Net als @tulp123 continue harde buiken en bekkenklachten die zich uiten als het gevoel dat ik van ondere getrapt was. Dus respect met voor mensen met lichamelijk zwaar werk die het zo lang volhouden. Gisteren 26 geworden! En op die dag ook 37 weken. Kom maar op kleintje. Had gehoopt met de drukte van gisteren dan ik hem er uit zou wiebelen. Maar helaas. Nu maar hopen dat die niet te lang op zich laat wachten. Zo nieuwsgierig !!!
dankjewel, ik vindt het wel lastig om toe te geven dat het te zwaar werd. Hoop dat ik de laatste 3 dienstjes nog wel kan werken. Wil het zo graag goed af sluiten en als ik dat nu zou doen zou dat toch niet juist zijn voor mijn gevoel, zo dubbel allemaal
O ja kan me goed voorstellen als je fysiek zwaar werk hebt dat het heel pittig is. Ik waggel al door de dagen heen haha. En ik heb het geluk dat mijn man en ik een eigen bedrijf hebben. Dus ik kan alles zelf indelen. Nu is het meer zo, ik spring bij waar nodig en hij bij mij. Ik doe vooral de zorg voor mijn zorgintensieve dochter. Werken voor een baas zou echt onmogelijk zijn nu. Vorig jaar hebben wij een ernstig auto ongeluk gehad. En ben met alles wat ik heb zo dankbaar dat we nog leven. Nu ervaar ik daar nog een flinke nasleep van. Pees in mijn linker enkel is ingescheurd. Moet eigenlijk met een walker lopen. Nou dat ding is letterlijk een blok aan mijn been, mag zo min mogelijk belasten ook onmogelijk. Na de zwangerschap moet die enkel geopereerd worden. En als dat allemaal achter de rug is. Is mijn rechter knie aan de beurt, reconstructie en waarschijnlijk gehele nieuwe knie en knieschijf. Nu is mijn knieschijf door het ongeluk voor 2/3 weg. Maar het had echt zoveel erger kunnen aflopen. Het was bijzonder om dit proces en trauma samen te doorlopen. En als kersje deze bijzondere zwangerschap die ook ruim 3 op zich heeft laten wachten. Dingen gebeuren met reden, hoe heftig soms ook. Zo lang verhaal geworden zie ik. Soms helpt het om even van me af te schrijven.
ooh nee ik ben al bijna klaar. Eind van de maand maakt man nog even een tafeltje boven e wasmachine in de badkamer zodat ik daar een aankleedkussen op kan leggen en we niet de gang over hoeven met de kleine. Nog een lampje ophangen op haar kamertje maar ik kan nog niets naar mijn zin vinden. Wat gordijnen extra op onze kamer en wat klein spul halen zoals 2 kruikjes, hydrofieldoeken en beddengoed voor de co-sleeper en dan zijn we er helemaal klaar voor.
@Zonnetje19 Ik heb een instelling in je profiel aangepast. Als het goed is krijg je nu wel weer meldingen. Er stond dat je dit topic wel volgt maar dat je geen meldingen wil ontvangen.