Hier nog zo'n emotioneel wrak. In eerste instantie werd er verkondigd dat de fysio ook onder de contact beroepen zou vallen die moesten stoppen.. ik had het niet meer. Dacht echt.. w t f.. ik kan echt niet zonder de fysio. Dus mijn frustratie op een groepsapp er uitgegooid waar ook een dame in zit die in t ziekenhuis werkt. Later bleek dat de fysio toch door kon gaan en ik een heel blij en opgelucht berichtje daar de deur weer uitstuurde... die blijdschap was van korte duur want madam reageerde nogal heftig. Er zijn ergere dingen dan geen fysio op de wereld. (Een jaar voor onze dochter haar geboorte ben ik mijn broertje verloren)dus die opmerking over er zijn ergere dingen. Slik ik sws al niet omdat ik dat echt wel weet. Dus haar ff een dikke vette uitbrander gegeven. Die luchte btw ook echt effe op om die er uit te gooien. Zo van als er 1 weet dat er ergere dingen zijn weet ik dat heb er met de neus boven opgestaan. Maar als ik iets wil delen waar ik blij van word zou dat moeten kunnen. Bamm. Heb haar de hele dag niet meer gehoord. Net stond ze hier voor de deur om haar excuses te maken. Kijk... heeft geloof ik wel indruk op der gemaakt. En het zijn altijd de mensen die dat soort dingen zeggen die 1 of geen kinder wens hebben. Of nog geen kinderen hebben. Of niet zoiets ergs in hun familie meegemaakt hebben. Dat laatste gun ik natuurlijk niemand
Dank je. Ja ook zonder corona was het echt meer dan genoeg geweest dit jaar. De de afgelopen jaren ook al zware jaren vanwege fertiliteitstraject steeds zonder resultaat. Al met al gewoon heel eenzaam geweest en ipv dat dat nu beter is, wat ik heel erg had gehoopt, is dat misschien nog wel meer door alle beperkingen.
Hier ook een emotionele dame hoor! Gelukkig hebben we dit forum zodat we ons verdriet en boosheid maar ook vreugde kunnen delen met elkaar. ❤️❤️ de eerste lockdown is mijn bedrijf er goed doorgekomen, al mijn geld in personeel gestopt wat ik wilde aanhouden maar dus geen werk voor had. Nu een tweede lockdown en mijn geld is gewoon op om dat weer te doen. Ik kan me nu echt heel druk maken om het financiële, en al die medewerkers die misschien wel ontslag moeten krijgen? Pfff veel stof om na te denken. Morgen dan ook optijd naar het kantoor als mijn dochter de laatste dag peuterspeelzaal heeft.. voor mezelf vind ik het nog niet zo erg, ik kwam toch nergens meer. Maar ik vind het hele idee om niks te kunnen gewoon echt niet fijn.. mijn man heeft net een nieuwe baan, hij bevoorraad winkels. Tsja.. hoe lang kan hij nog aan het werk? Veel stress zo op het einde van de zwangerschap!
Sterkte lieve dames. Het is erg hard idd allemaal. Dogpaw, maar het bevoorraden van winkels gaat toch juist door. Mijn man is vrachtwagenchauffeur voor de AH en had het alleen maar drukker tijdens de eerste lockdown. Nu ook ben ik bang als is december sws altijd een drukke maand bij hem. Hier dus vanaf woensdag idd 3 kindjes in huis. Jongste neemt morgen afscheid bij de psz zo blij dat ze dat nog kan doen en start 25-1 op de kleuter dus daar geen extra werk aan. Maar met 1 in groep 3 en 1 in groep 5 (met dyslectie) en gewoon nog werken (17-1 met verlof) worden het een pittige 4,5 week idd. De tijd zal vliegen tot mini er is dat is 1 ding dat zeker is. Ik probeer zo positief mogelijk te blijven. Misschien als we straks weer een ritme hebben van thuisscholing levert het ook wat vrijheid op die er nu door alle breng en ophaaltijden en clubjes niet is.
Wat een nacht.. Gisteravond al met pijn in m'n rechtbil en been op bed gegaan maar dit kon ik redelijk verlichten door op m'n linkerzij te gaan liggen met een kussen tussen m'n benen. Nu werd ik een uurtje geleden wakker, is heel die pijn doorgeslagen naar de rechterkant van m'n buik/zij/rug en een steken daarbij, pfoe. Wat dat nu weer is.. Inmiddels beneden op de bank, 2 paracetamols op, hopelijk zakt het zo wat af. Hier ook vreselijk emotioneel hoor, bah. Huil ook om alles en de hormonen beginnen echt op te spelen en in de weg te zitten. Hopelijk slaan we ons allemaal goed door de lockdown heen! Hier hebben we gelukkig allebei een baan die wel doorgaat en niet zal omvallen door een lockdown dus die zorgen hebben wij gelukkig niet. Sterkte voor jullie @Dogpaw, heftig zeg. Hoop dat je man zijn werk kan houden en dat jouw bedrijf overeind blijft staan!
Jeetje meiden, wat een heftige verhalen. Ik wens jullie zo veel sterkte, het is niet niks en zeker niet aan het eind vd zwangerschap!! Ik was even stil maar had 1 week geleden, de placenta lokalisatie. Alles was in orde en niets staat ons nu in de weg om natuurlijk te mogen bevallen, wel in het zkh want ik word medisch vanaf week 36. Eind van dit jaar heb ik dan ook nog met 35 + 6 een controle staan in het zkh om het geboorteplan te bespreken, spannend wel. Verder gaat alles hier goed, behalve dat ik vreselijk slaap. Ik word continu wakker om niets en vat de slaap niet meer. Ook tig keer eruit om te plassen snachts. Brrr, je merkt die laatste loodjes echt wel zegmaar!
Hier erg ruk geslapen. Heerlijk ingedut op 2 paracethamol .. doe ik de laatste 2 weken regelmatig ivm de bekken. En na een poosje levensecht te dromen. Normaal niet erg als t leuke dromen zijn. Maar herleefde de laatste uurtjes van mn broertje. En die zijn nogal heftig geweest. Daarna heb ik niet meer durven slapen.
Sterkte vandaag voor alle slechte slapers! Hier ging inslapen beroerd, maar mag verder niet klagen Zit op de termijn van de geboorte van jongste vandaag, maar denk niet dat nummer 3 al komt. Soms heb ik momenten dat ik soort van vergeet zwanger te zijn en dat er straks daadwerkelijk een baby is.
Dat zijn geen leuke dromen meid!! heftig sowieso om je broertje te verliezen! dat “verwerk” je niet 1,2,3 (Ben mijn broer verloren toen ik 12was al) Hopelijk kan je beetje bijtrekken vandaag!! iig even een dikke knuffel voor nu
Precies. 12 maart 2015 is hij overleden jaar later op 16 maart is onze dochter geboren. Die week is voor mij altijd een rollercoaster aan emoties. Met sinterklaas en rond kerst heb ik er ook altijd heel veel moeite mee. En nu wij een zoon krijgen mis ik heb heel erg omdat ik dit niet met hem kan delen. Ik hoop heel erg dat dit manneke qua leuke grappige streken op mn broertje gaat lijken. En dat onze dochter en dit kleintje net als wij 2tje 2 handen op 1 buik worden. Qua leeftijd verschil, verschilt het niet zo heel veel. Ook wel bijzonder. En ik zeg altijd mijn broertje heeft er een handje in. Ze wouden me met onze dochter inleiden op zijn sterfdag. Heb ik een stokje voor gestoken. Dus de 15de naar het zh. We mochten op de datum van de crematie naar huis. Nu had ik een positieve test op mijn moeders verjaardag. En mijn pa is de 22ste dec. Jarig. Ik heb dus ook zo'n donkerbruin vermoeden dat hij dan wel eens geboren kan gaan worden
Niet veel energie, tijd en zin om op alles te reageren ... wel meegelezen hoor! zondag was ik jarig en lekker wezen zwemmen met de kids . Smiddags mn ouders op de koffie gehad en verder relaxt dagje. Gister manlief druk aan de klus geweest (lijkt wel of hij nestel drang heeft ipv ik) hij is nu werken (24uur) en heeft do extra dienst en dan komen ze tapijt leggen en hij wil ALLES af hebben voor ze komen qua lockdown heb ik het erg te doen met mensen met eigen (kleine) bedrijven Of die hun baan dreigen te verliezen. Maar ik hoop dat er nu echt eens verandering komt in de cijfers! Vind t wel pittig idee dat ik straks de kids thuis heb met een pasgeborene Bedoel , houd heel erg veel van ze maar ze zijn 7, 5 en 3 en vragen gewoon veel van me! Weet nog hoe gekkenhuis de vorige lock was en nu moet ik lesgeven tussen t babyverzorgen en herstellen door (beval als t goed is eerste week na vakantie) nu is manlief veel thuis (ploegendienst) dus dat is wel fijn maar hij kan niet even ergens met ze heen want alles is dicht. Dus zal een drukke kraamperiode worden Maar er zijn dames hier die het veel lastiger/zwaarder hebben en wil iedereen even een hart onder de riem steken voor komende tijd!! qua slapen gaat t hier sinds paar dagen iets minder. Ben veel onrustig en loop veel te malen. Knoop is gister doorgehakt voor zn naam! Dat geeft meer rust maar heb nog paar dingen die ik wil/moet doen en wil dat eind van t weekend afgerond hebben! Miss slaap ik dan iets beter. Vannacht ook krampen en harde buiken gehad en kleine was mega druk! Dacht ff hij komt al! En dát in combi met t niet alles afgerond hebben nog maakte van mij een stuiterbal en raakte lichtelijk in paniek dus moet aan de slag van mezelf! iemand vroeg hier vd wk wat “rommelen” precies is... Ik had bij de oudste 2 geen gerommel maar bij de jongste een paar dagen voor de bevalling continu vervelende harde buiken en krampjes. Dacht toen eerst “zijn dit weeën ?!” Maar zakte met rust en/of warmte weer af maar bleef niet helemaal lekker in mn vel zitten zeg maar. Vooral de donderdag nacht was t heel erg aanwezig. toen zaterdag wakker geworden rond 5uur met ander soort harde buiken en stekend gevoel in mn buik (beetje mn zij kan ik me herinneren) en dát was meteen duidelijk voor me! Donderdag was gerommel dít zijn weeën!
Bijzonder is dat he ?!? Lijkt toch of er meer is wat invloed heeft op eea (of t is echt toeval!) Ik heb 4 ivf kindjes waarvan 1 is geboren na 15 wk zwangerschap. Zij is stil geboren op 18 nov 2014. (Man en ik kregen in 2003 op 18 nov een relatie) de Officiële uitgerekende datum was 16 april 2015 Ik ben nu op natuurlijke wijze zwanger geworden op 16 april 2020 , precies 5jaar naar uitgerekende datum van haar!
@JupitR komt ie speciaal voor jou! Vorige week maandag is er om 09.30u een ballon geplaatst. Er was onzekerheid of ik naar huis mocht maar na aandringen en lief aankijken mocht ik toch naar huis (het is nog geen 10min met de auto). De kinderen bleven bij de oppas slapen voor het geval dat.. om 17;00u viel de ballon uit maar verder gebeurde er weinig. Dinsdag om 06.30 mocht ik me melden. Na wat onderzoeken en ctg was de stand 3cm en geen weeën. Dus om 7u werden m'n vliezen gebroken. Ik mocht zelf kiezen of ik wilde afwachten of meteen aan de opwekkers wilde. Maar eerst moest het infuus geprikt worden. Nou drama. Dokter 1 heeft het 3x geprobeerd zonder succes. Dokter van de seh erbij.. die heeft het ook 3x geprobeerd maar weer geen succes. Er zou iemand van de anesthesie bijgehaald worden maar dat kon niet voor 8u.. uiteindelijk kwam de dag gyn. Die heeft uiteindelijk mijn infuus kunnen plaatsen. Om 9u gingen dan de opwekkers aan en vanaf toen ging het snel. Iets voor 11u kwam de dokter, 6cm. Ik was wat teleurgesteld want men wat een pijn! Ze zei dat ik moest bellen als er wat was, ze loopt de kamer uit, ik krijg een wee en zeg tegen mn vriend dat ie dr maar moet bellen.. ze is binnen 5min terug.. checkt.. 10cm! Ik mocht persen.. na 2x hoor ik dr zeggen "bij de volgende wordt ie geboren!" Nou en zo geschiedde.. na welgeteld 3x persen in 4min was meneer er! Placenta duurde even.. controle van de arts ook en uiteindelijk waren we rond 3u thuis.
Vanmorgen bij vk geweest. Alles leek keurig. Op het weinige voelen van ons kleine heertje na dan. En nu.... lig ik in het ziekenhuis aan de ctg
vandaag in het ziekenhuis geweest, ctg en echo waren goed, nu een datum voor inleiding afgesproken, dus heel fijn om te weten hoe lang het uiterlijk nog duurt mocht het niet natuurlijk op gang komen. Wel ging ik in het ziekenhuis naar de wc, verloor ik een beetje groen/geel achtig slijm, zou dat een stukje slijmprop zijn?