Ja, dat kan zeker! En zeker bij een derde (of volgende). En het kan ook echt alle kanten op: misschien zet het vandaag alsnog door, misschien duurt het nog wel weken.... die onzekerheid is gewoon kut, ik weet het... Sterkte meis!
Hoe ervaar jij nu de weeen? Heeft de cursus een positieve invloed hierop, merk je verschil zeg maar in mindset? Hier staat skippybal ook klaar, vind het sowieso fijn om er nu al op te zitten, voelt zoo relaxt voor bekken.
Ik heb bij de oudste twee niet eens voorweeen of harde buiken gehad. Dus dit is ook nieuw voor me maar de verloskundige zei inderdaad wat jij ook zegt. Dat het normaal is bij een derde of meer…
nou fijn om te lezen. Ik verloor ook weer slijm, dus ga ervan uit dat het wat doet. En even pauze is ook wel lekker, wat intens was deze nacht zeg
cursus heeft mij zo goed geholpen. Ik voelde vannacht even paniek en ben toen de ‘affirmaties’ en oefenen van de cursus gaan doen. Ik werd helemaal zen. Was even gek om de ‘pijn’ te omarmen i.p.v. afleiding, maar het hielp echt! Daarom baalde ik zo dat in zo misselijk werd...
Vrijdag alweer 32 weken! Vandaag controle bij verloskundige. Voel me weer wat positiever/energieker. Toch die hormonenpiek geweest afgelopen weken? Heb een heel leuk wiegje op de kop getikt via marktplaats. Was een beetje een gok, maar echt fantastisch geinig ding. Komt in de woonkamer te staan zodat ik de kleine daar veilig kan neerleggen. N. hadden we de eerste weken veel in het babynestje op de bank liggen, maar dat is nu niet meer zo veilig. Nu nog een nieuw matrasje erin want die is nogal vies.
Ahh dat klinkt heel goed, behalve de misselijkheid dan, dat is een trigger waar je dan niets mee kunt icm pijn.. Lijkt me erg lastig. Vooral omdat overgeven b.v. weer mijn grootste angst is.
@MoesCH van harte gefeliciteerd! Waarom moeten ze de suikers controleren? Pff dames jullie kletsen zoveel ik kan het niet meer bijhouden haha. Ik ben ook zwanger van de derde maar ervaar (nog) niet wat jullie hebben dat het zo rommelt. Wel vaak een keer een harde buik maar niet anders als bij de eerste 2. Ik geloof dat ik me daar gelukkig mee mag prijzen! Ik ben weer een stapje verder met mijn postnatale preventie plan. 4 van de 5 punten zijn 'geregeld' als in ik heb toezeggingen dat men mij snel gaat helpen als het wel fout gaat. Laatste punt blijkt niet mogelijk maar ze gaan wel kijken wat ze wel voor ons kunnen betekenen. De verbouwing is gekmakend en gaat weer traag voor mijn gevoel. Afwerking kost veel tijd en lijkt alsof er weinig gebeurd. Ik hoop dat de kamer zelf deze week klaar is. Maarja dat hoopte ik vorige week ook al *zucht*. Morgen naar de gyn/vk van ziekenhuis en dan horen we als het goed is meer over de inleiding. Ben een beetje zenuwachtig daarvoor dat ze iets willen wat ik niet wil
Heb ik dan zo'n apart lichaam ...? Dit is namelijk mijn eerste (ook qua zwangerschap) en heb dus al 3 cm ontsluiting, 3/4 verweekte bmh en de kleine man ligt volledig ingedaalt. Opgenoemde komt inderdaad sneller en vaker voor wanneer je meerdere zwangerschappen hebt gehad ... Krampen zijn hier overigens hetzelfde, morgen 36 weken, nog 1 weekje rekken en dan mag de boel los breken!
Denk ik ook nog wat vroeg, ik heb het pas sinds 1,5 a 2 weken. Vorige week maaandag stond ik nog vrolijk te bootcampen haha.
Ik ben bij de eerste verschillende keren opgenomen geweest i.v.m. vroegtijdige weeën, ontsluiting etc en vanaf 36 weken werd het stil en toen nog tot 40 doorgelopen. Bij de tweede niks van dit alles. Ben ik ingeleid met spoed omdat mijn placenta er mee stopte met 39 weken. Mijn lijf deed niks. Bij de derde tot nu toe ook nog niks, maar dat is ook vroeg nog (hoewel.ik bij de eerste nu al 2 opnames achter de rug had ). En vriendin van me , beviel gewoon spontaan met 34 weken van de eerste en 42 weken van de tweede, zelf ook geboren met 34 weken. (Ben ook de eerste). Er kan vanalles. Dat is vaker voorkomt bij een derde etc, betekend niet dat het niet voorkomt bij een eerste. Dus geen zorgen! Je hebt geen apart lichaam! ❤️ Gewoon een heel normaal en mooi lichaam waar je trots op mag zijn!
Je hebt helemaal gelijk! Dankjewel voor je lieve woorden! ❤ Ik hoop zelf niet dat ik overtijd ga lopen, ivm de pijn die ik ervaar, maar dat het bij elke vrouw verschillend is, is 1 ding zeker!
Dat hoop ik ook voor je! Maar verwacht dat je VK of gyn ook wel eerder actie onderneemt bij zoveel pijn!
Dat verwacht ik ook inderdaad. Volgende week 8 oktober mag ik weer voor controle/overleg bij de vk, dan ga ik dat zeker aankaarten!
Was bij mn dochter destijds geen reden, ofschoon ik toen vroegtijdig uitviel op werk (zittend beroep) en aan rolstoel was gebonden. Maar allicht deze vk er anders over denkt, tijden veranderen.
Enige vorm van beroepsdeformatie idd. Ik zie nog 1 praktijk staan, maar ze heeft geen reviews van de afgelopen 2 jaar op zorgwijzer. Dus hopelijk een bedrijf op papier maar zonder verdere activiteit. Denk dat als ik mn man vraag wat hij liever heeft: 25.000 als nettoprijs winnen of haar bevoegdheid ingetrokken voor t leven dat ik er bijna mn hand voor in t vuur kan steken dat hij die tweede kiest. (dus hork is wel een understatement)
Met welke klachten liep jij destijds, als ik vragen mag? Ik heb wel een hele lieve en meelevende verloskundige, maar het kan zomaar zijn zoals jij zegt natuurlijk, al word het dan hoogstwaarschijnlijk een welles-nietus spel ... zit je ook niet op te wachten ...
Zware maagzuurklachten waardoor ik enkel zittend kon slapen, in kleine blokjes want ook fikse bekkeninstabiliteit dus zitten is ook weer funest. Zat vanaf week 26 toen in een rolstoel want ik kon nog geen 400meter wandelen. Sinds week 20 dat gedonder met die maagzuur. Toen ik begon aan de bevalling (goddank kwam ze zelf met 38 wkn) had ik dus al 18 weken er op zitten met 2.5 uur slaap per dag (opgeteld) en t mini beetje energie wat ik had was al weggevreten door continue pijn. Die bevalling was dan ook niet grappig want uitgeput de weeën in, in mijn geval weeënstorm, je kan eigenlijk maar verdraaide weinig hebben. Nu is de pijn beter onder controle omdat ik veel eerder zelf ingreep en bijna niks meer doe (bijv 50% draai qua werk) wat belastend is want ik weet welke rekening er komt als ik t niet doe. Maar dat zuur is weer een drama, dat werkt niet met die bekken in combinatie. Dochter die geregeld nog spookt in de nachten en overdag geen pauze knop kent (gelukkig wel school...jaaaay!), vitamine D zwaar tekort. Ik slaap bij waar ik kan, maar t houdt niet over en wederom wordt alle energie weggevreten door pijnklachten en nu ook een dochter. Ik hoop hoop hoop hoop hoop op een week 38 oplevering. Ik begreep wel van een vriendin dat er ook een optie is om gemonitored bij te slapen in t ziekenhuis. Hebben ze bij haar gedaan omdat ze al een paar weken amper sliep (mijn mond viel open, mja toen waren we er inmiddels wel achter wat er bij ons allemaal niet klopte in retrospect). Dus allicht als t ene niet gaat, dat dat gemonitored bijslapen nog een optie is?