Bevallingsverhaal (lang, neem de tijd ) Op 24-05-2023 kwam de verloskundige om mijn vliezen thuis te kunnen breken rond een uur of 09:30. Het hoofdje lag veel te hoog waardoor dit helaas niet kon. Omdat ik toen 41+5 weken zwanger was moest ik op controle komen in het ziekenhuis en voor een plan. Eenmaal daar aangekomen bleek ik enorm veel vruchtwater te hebben voor deze termijn en de baby zwom nog heerlijk rond. De verloskundige in het ziekenhuis durfde het wel aan om mijn vliezen nu te breken. In het ergste geval zou ik gelijk naar de OK worden gereden. Ehh.. dat zag ik niet zo zitten en besprak dat we donderdag 25-05-2023 nog een poging zouden wagen, thuis. Verloskundige in het ziekenhuis heeft mij wel nog gestript om 14:30 uur in de middag. Op 25-05-2023 belde de verloskundige precies om 08:30 uur terwijl ik aan het stofzuigen was. Dit vond ik erg vreemd, want het ziekenhuis heeft pas bel afspraken vanaf 08:30 uur. Alle ziekenhuizen in de omgeving bleken vol te liggen, wat ik persoonlijk niet zo erg vond. Dan konden we het nog wat meer de tijd geven en kon ik nog even goed nadenken. Om 09:00 uur in de ochtend op 26-05-2023 kwam de verloskundige voor controles en om te kijken of mijn vliezen gebroken konden worden, thuis. Dit bleek echter niet mogelijk te zijn. Het hoofdje lag te hoog en ze kon de vingertjes voelen van de baby. Dit maakte het nog meer tot een risico. Na een goed gesprek bleek dat de situatie eigenlijk niet meer zou gaan wijzigen. Vandaag 26-05-2023 42 weken zwanger en de risico's nemen dan toe. De verloskundige besprak mijn zorgen met het ziekenhuis als de baby gehaald zou moeten worden, en dat het gesprek van woensdag over de spoedkeizersnede mij nogal tegen was gevallen. Nadat we oppas hadden geregeld konden we rustig naar het ziekenhuis gaan om een uur of 11:00. Allebei vol spanning. Om 11:40 uur kregen we een kamer aangewezen (kamer 18) in het bevalgedeelte en toen wist ik eigenlijk genoeg. Jammer dat de kamer bijna geen uitzicht had (haha). Daarna een gesprek met een verloskundige, verloskundige in opleiding en gynaecoloog in opleiding. Deze laatste wilde nog 1x voelen en gaf aan dat de baby heel gunstig lag op dit moment om de vliezen te breken. We besloten ervoor te gaan, de oppas was nu geregeld en ik had zelf een heel prettig gevoel bij deze meid. Ik bespreek dat ik snel ben bevallen bij N. alleen dat er veel fouten zijn gemaakt. Bang voor de weeënopwekkers en wilde nu op tijd de ruggenprik hebben, want bij N. was het discussie en veel te laat. Na alle controles en CTG werd rond 14:08 uur mijn vliezen gebroken. Ik kreeg gelijk een katheter en een infuus, dit laatste lukt bij mij amper dus best wel wat gedoe. Toen bleek het kindje fors in het vruchtwater gepoept te hebben en het stroomde letterlijk van het bed af (sorry schoonmakers, had al gewaarschuwd) een thuisbevalling had daardoor nooit meer gelukt en was blij dat we de juiste keuze hadden gemaakt. Na een uur kwam de anesthesie en deze wilde de ruggenprik zetten. De verpleegkundige wilde echt mijn bed verschonen en de anesthesie niet, waardoor de verpleegkundige dit toch deed (held, bedankt want het was niet te doen) weer bleek ik een lastig geval te zijn met mijn bouw en ik besloot maar voortaan een sticker op mijn voorhoofd te plakken met lastig geval qua prikken. De humor erin houden is mijn ding om zenuwen te verwerken. Na hartfilmpje, bloeddrukmetingen en alles wat erbij hoort zat de ruggenprik eindelijk rond 15:15 uur geloof ik. De weeën waren er nog niet intens, af en toe moest ik wat wegpuffen. Er werd besloten voor weeënopwekkers en de verpleegkundige waarbij ik zo moest lachen moest afscheid nemen, zijn dienst zat erop. Ik zag dat hij baalde en hoopte mij stiekem toch nog te zien. Na de overdracht kwamen ze checken en de weeënopwekkers langzaam verhogen. Om 17:15 uur dacht ik een opkomende perswee te voelen, en toen de verpleegkundige tegelijk kwam vragen of ik aandrang had wist ik dat ik mijn lijf goed kende. De gynaecoloog in opleiding en verloskundige in opleiding kwamen binnen en deze eerste wilde afscheid nemen, totdat ze zag dat de baby nu ging komen. Ze bleef. De verloskundige in dienst stond vast bij een andere bevalling dus 2 mensen in opleiding stonden gelijk voor het blok, ik ging bevallen en wel nu. Ze nam de regie, hielp mij door het persen heen en ik mocht het hoofdje van de baby aanraken en helpen (zoooo bijzonder!!!) Na 10 minuten werd onze zoon geboren om 17:32 uur. Navelstreng zat licht om zijn nek en hij huilde niet. Ik zag de paniek en net toen ze om assistentie wilde bellen kwam er een klein huiltje. Na wat wrijven was hij bij en begon goed te huilen! Echter stokte zijn ademhaling en had hij wat lucht nodig om zijn longen wijder te maken. De kinderarts kwam en twijfelde of hij hem mee moest nemen. Op dit apparaat reageerde onze zoon goed, maar werden wel streng in de gaten gehouden. Zelf had ik een paar scheuren waarbij er een aantal hechtingen nodig waren. Dit viel reuze mee. Daarna zelfs snel gaan douchen en bijkomen van alles. Alles bij elkaar was het een mooie ervaring waar ik zelf de regie over had. De gynaecoloog in opleiding pakte goed haar rol op en de verloskundige in opleiding die eerst nogal voor het blok werd gezet begon ook meteen te handelen. Door hun rust en vertrouwen in combinatie met een ervaren verpleegkundige is het goed verlopen. Ik weet nu dat een bevalling ook zo kan gaan en ben er ontzettend dankbaar voor dat onze zoon tot nu toe het goed doet.
Wat mooi beschreven @bluedrake en echt heel fijn hoe het is verlopen. Lijkt me wel enorm spannend dat hij het moeilijk had met ademen. Gelukkig gaat nu alles goed en kunnen jullie lekker genieten! ❤️
@bluedrake klinkt als een fijne bevalling, en goed dat je er zo goed in stond met je humor! Gaat het nu goed met de ademhaling en zijn jullie weer thuis?
@bluedrake Klink inderdaad als een fijne bevalling! Fijn dat jullie al thuis zijn! Geniet er lekker van!
@bluedrake, wat ontzettend leuk en mooi om jouw ervaring te lezen. Goed dat je het zo uitgebreid hebt opgeschreven, dat is ook later nog super waardevol. Het klinkt alsof je heel erg bij jouw gevoel kon blijven en veel zeggenschap had in de beslissingen. Ik bewonder je kracht om te wachten omdat dat beter voelde dan wat ze in het ziekenhuis voorstelde mbt de vliezen. Heel fijne tijd thuis gewens samen, take care! ♡
@JupitR wat een lieve reactie! Bij N. heb ik mijn ervaring destijds ook gedeeld al was deze een stuk minder positief en heftiger. Ik weet van mijzelf dat ik heel veel ging lezen hier op het forum toen ik zwanger was van de eerste en ook op zoek was naar positieve en minder positieve ervaringen. Wilde toch weten wat er allemaal mee zou kunnen gebeuren. Mocht iemand ooit mijn verhaal tegen komen en angstig zijn dan zien ze dat het ook echt anders kan gaan, zelfs als je bij de eerste een totaal andere ervaring hebt. We gaan samen genieten
Dat scheelt ook ergens wel weer dat de eerste bevalling grotendeels niks zegt over de volgende bevalling
Net zoals dat een eerste zwangerschap niks zegt over een volgende zwangerschap. We zijn zo geneigd om onze ervaringen te vergelijken met onze eerdere ervaringen (wat ook volkomen logisch en verklaarbaar is - dat is hetgeen wat bekend is). Echt fijn om te lezen dat het ook anders kan! ❤️
Heel spannend! Hopelijk lukt het! Wordt daarna een datum voor een inleiding danwel keizersnede geprikt?