Welkom @Eevie82, Wat knap dat je het allemaal alleen doet! Over de VBAC: Ik denk dat het eerste is wat je je af moet vragen is: Hoe graag wil ik een vaginale bevalling en waarom wil ik het graag? Dit was bij mij echt een soort oerdrang gecombineerd met teleurstelling van 1e bevalling gecombineerd met echt een sterk gevoel dat ik dit gewoon kon. In principe mag je altijd kiezen! Alleen als er te veel risico's opstapelen dan kan het zijn dat niet elke zorgvelener dit met jou wil doen. De kans dat een VBAC slaagt is gebaseerd op een simpel excel formuletje, dus de reden van je vorige keizersnede, je bmi, het verwachte gewicht van je huidige baby geven je een score. Dit is echt een soort generieke kansberekening en hoeft totaal niet relistisch te zijn voor jouw specifieke situatie. Bij mijn 2e (de vbac die ik dus heb gehad) gaven ze me zo'n 65% kans dat het zou lukken. Dit was lager omdat er sprake was van foetale nood en ik de haartjes al gevoeld had, maar het persen vorderde niet goed genoeg meer. De vacuumpomp bleef niet vast zitten op zijn hoofd dus die ingreep was mislukt. Maar op papier had ik dus een niet vorderende uitdrijving. Terwijl ik zelf wist dat ik door de ruggenprik geen persdrang had of voelde, en had deze bevalling heel lang geduurd. En ik moest op mijn rug bevallen en dan is je bekken kleiner. Dus in mijn achterhoofd had ik mezelf al meer puntjes gegeven als ik bijv niet op mijn rug had geperst. Daarnaast is er de kans dat je litteken scheurt. Deze kans is bij een natuurlijk op gang gekomen bevalling 0,5%. Als ze je inleiden stijgt die kans naar 1,5% en kan nog hoger worden als ze je te veel weeën opwekkers geven. Als je gestript wordt is de kans iets hoger dat je bevalling stil valt en ze dan weeën opwekkers moeten geven en daarmee stijgt dus ook de kans op litteken scheuren. En pijnbestrijding zoals een ruggenprik geeft ook een verhoogde kans dat je bevalling stil ligt en wederom gevolg weeën opwekkers. Dat is voor mij een reden om sowieso tot 41+5 af te wachten als er geen verdere complicaties zijn in de zwangerschap. Eventueel wel een stripppoging 2 dagen voor inleiding omdat dat nog steeds minder kans geeft dat weeënopwekkers nodig zijn. Maar veel van bovenstaande keuzes heb je in de hand. Pijnbestrijding en wanneer inleiden heb je een keuze in. Alleen als jij bijv hoge bloeddruk ontwikkelt, dan krijg je waarschijnlijk een dringend advies en zou ik een eerdere inleiding wel zeker proberen. Je moet duidelijk vragen naar de risico's en ik denk dat de meeste vrouwen daar echt wel rationeel over na kunnen denken. Dan nog mijn eigen ervaring met mijn vbac. Ik had echt een oude stempel gyn. Die had het verslag van mijn vorige bevalling gelezen en "zag de bui al vroeg hangen" bij deze. Maar mijn gevoel was daar echt heel anders in. Ik kwam met 9 cm al aan in het ziekenhuis omdat ik echt een hele ontspannen start had thuis en echt het volste vertrouwen had in mijn lijf. Helaas bleef ik daarop hangen door een verkeerde ligging en had ik ook al persdrang die ik 2,5 u zonder medicatie en uiteindelijk nog een uur met remifentanil heb weg gezucht. Die gyn heeft serieus wel 5x aan mijn bed gestaan met dat hij nu toch misschien wel een keizersnede zou aanraden. Maar wat mij betreft waren er nog zat andere dingen om te proberen. Dit soort situaties was zijn eerste suggestie dus om over te gaan op een keizersnede: 1. Hartslag baby ging dalen tijdens de (pers)wee (dit is overigens heel normaal en gebeurt in 75-80% van de bevallingen), maar ik wist dat die pas zakte op het moment dat hij me had gevraagd op mijn rug te liggen voor controles ed. Dus het was voor mij simpel: nou dan kan ik toch terug naar mijn knieën! En dat hielp dus gelijk. 2. Ik ging dit wegpuffen niet volhouden volgens hem. Uhm dat maak ik zelf wel uit. En uiteindelijk hadden we nog niet eens pijnbestrijding geprobeerd, dus dat was dan nog een eerdere stap die genomen kon worden. 3. Baby zat nog te hoog toen ze me wel lieten "proef"persen (en ja na die 3,5 uur op 9 cm zat die stomme rand er nog steeds en mocht ik het ineens wel proberen). Maar goed ik lag dus ook al 3,5 u op bed en mijn blaas zat nokje vol. Dus of ik eerst nog even mocht proberen te plassen dan. Dat lukte overigens niet (te veel spanning) dus toen hebben ze me gekatheteriseerd. Dat hielp al en daarna hebben ze ook nog mijn vliezen gebroken (was ook nog niet gebeurd). 4. Na 3,5 u persdrang wegpuffen gaf hij me zo'n 20 min om te persen. Dat is eigenlijk al belachelijk dat ze er een soort limiet op zetten, maar goed. Ik zat zo enorm in de mindset van wegpuffen, dat ik echt grote delen van de weeën per ongeluk ging zuchten ipv persen. Voor mijn gevoel had ik aan het eind van die 20 min nog helemaal niet effectief geperst. Toen zat hij dus na die 20 min nog te hoog. Ik heb toen gewoon echt met hem staan onderhandelen. Van nou hoe lang kan je me nog geven dan? Wat is nog verantwoord? Blijkbaar een kwartier. Bij mij ging toen wel de knop om en toen heb ik hem in dat kwartier laag genoeg gekregen dat hij de keizersnede wilde laten varen en wel een vacuumpomp wilde proberen. Tegen die tijd was ik allang blij dat hij van de keizersnede af was en heb ik toegestemd, maar achteraf had ik gewoon verder moeten persen op mijn knieën als dan toch bleek dat het me nu wel lukte. Vacuumpomp bleef ook niet zitten op hoofd van deze baby dus uiteindelijk heb ik hem er zelf uit gekregen binnen 3 weeën. Wel met een knip trouwens. Hij had niet gezegd dat dat er automatisch bij zou horen en wat was ik daar pissig over toen die gewoon gezet werd. Gelukkig is die knip bij mij wel heel goed hersteld. Kind kwam eruit met apgar 9,9,10, dus echt hij heeft zich zo druk zitten maken om niks. Hij heeft blijkbaar de ok nog moeten afvellen, want die had hij al wel klaar laten zetten. Hij kwam ook nog even vertellen dat hij "al zijn regels voor mij had gebroken". Inmiddels is hij met pensioen gelukkig dus ik kan hem nu tenminste niet meer krijgen. Anyway. Heel lang verhaal. Sorry. Maar dingen die ik mee neem nu is: 1. Vaak houding wisselen. Ik heb ook in plan gezegd dat ze me daar elke 30 min aan moeten herinneren. Ik heb geen gevoel voor tijd en ik weet dat ik verstijf als ik pijn heb, dus ik doe dit niet automatisch. Ik kan juist ook in die verkeerde houding blijven zitten als ze me niet helpen daarmee. 2. Elk uur herinneren aan plassen. Tja een volle blaas kan dus echt in de weg zitten. 3. In principe niet vliezen breken of anders pas helemaal op het eind. Mijn andere 2 hadden een verkeerde ligging. En met intacte vliezen kunnen ze beter draaien (heeft mijn jongste dus ook gedaan tijdens de bevalling). Bovendien kreeg ik een weeënstorm nadat mijn vliezen waren gebroken bij de eerste en dat verhoogt ook weer de druk op dat litteken. 4. Zo lang mogelijk proberen zonder (medische) pijnbestrijding. Hopelijk heb je hier iets aan.
Oh nog ter aanvulling: Voor deze baby is mijn kans (dat excel formuletje) op succesvolle vbac alweer gestegen nar 87% oid. Echt maar een paar procent lager dan als ik nog niet was bevallen. Dus dat zegt ook iets over hoe veel dat cijfers zegt over jouw situatie. En over je reus @Eevie82 : grote baby's hoef je je an sich niet zo veel zorgen over te maken als er geen sprake is van diabetes. Op korte termijn kunnen er iets aan verschillen zijn tussen ingeleide baby's of afwachten, maar op de lange termijn trekt dat recht. Je hebt iets hogere kans op schouderdystocie geloof ik, maar dat soort complicaties komen veel minder voor bij verticale bevalhoudingen (dus niet op rug). Ook zijn er eigenlijk maar weinig baby's die echt niet passen door een bekken wat verder geen afwijkingen heeft. Ze kunnen de doorgang ook niet meten van tevoren, want tijdens de bevalling staat letterlijk alles op "losse schroeven". Daarnaast zitten de metingen van die reuze baby's er ook nog wel eens naast. Fluxus schijnt ook meer voor te komen als er ingrepen (zoals een knip of ruggenprik) zijn gedaan. Maar dat je eerder fluxes hebt gehad betekent niet dat je kans daar nu veel hoger op is. En dan ook nog. Je kan altijd nog terugvallen op die keizersnede. Ik ben echt wel tot het uiterste gegaan, maar je moet doen wat jij goed vind voelen. Op elk moment in dit proces heb jij de mogelijkheid om te zeggen: ik durf dit niet meer aan, kunnen we er toch een keizersnede van maken? Op het moment dat jij zelf in controle blijft van je bevalling, kijk je er goed op terug, hoe die bevalling dan ook eindigt. Ik vond het herstel van de vaginale bevalling (met knip) absoluut fijner en sneller. Maar eerlijk gezegd ben ik ook goed en snel hersteld van de keizersnede. En mijn bekken stond na de vaginale bevalling nog 2 weken op losse schroeven voor mijn gevoel, dus dat hoeft ook niet 123 klaar te zijn als die baby eruit is. Als jij voor jezelf ondersteuning kan regelen in je kraamtijd dan kan je hoe dan ook je rust pakken zodat je ook van een evt keizersnede prima hersteld. Dat valt ook echt te overzien.
Wow @Dwaallichtje enorm bedankt voor je uitgebreide reactie! Kom er later op terug maar ik heb al een hoop goede tips gelezen!
@JupitR zo spannend dat je andere kinderen kwamen rond de termijn waarop je nu zit! Einde echt in zicht! Jeetje wat is je laatste stukje de vorige keer snel gegaan, kan me wel helemaal voorstellen dat je nu sneller naar de kraamsuite wilt. Hopelijk gaan ze je gewoon serieus nemen, want jij kent je lichaam toch wel het beste! @Eevie82 welkom! Ik snap helemaal dat je nu komt meeschrijven. @Dwaallichtje, ook voor jou wel echt de laatste loodjes nu, zo spannend! En jeetje ik word gewoon echt boos als ik jouw verhaal lees. Moeten onderhandelen tijdens je bevalling, te gek voor woorden toch eigenlijk.. Je klinkt wel echt heel sterk en alsof je heel goed weet wat je wel en niet wilt, ook in onvoorziene situaties. Ik hoop dat je deze keer ook hulpverleners gaat treffen die je kracht gaan geven en gaan ondersteunen hierin in plaats van gaan tegenwerken. Ik volg Nira van Dijk van bevallen als een baas op instagram, daar heb ik wel echt al veel geleerd over keuzes die je mag en kunt maken waar ik bij mijn eerste bevalling nooit echt bij stil heb gestaan. @Splitijsje jeetje lijkt me ook wel pittig je man zo ver weg, gelukkig maar voor even. Snap dat je gaat aftellen! Hopelijk lukt het dit weekend met de babykamer, dan kun jij lekker de kasten gaan indelen enzo als je daar zin in hebt! En herkenbaar, ik hoop ook op een spontane bevalling na een inleiding en ben heel benieuwd hoe mijn lichaam dat gaat doen, want dat is volledig onbekend terrein. Interessant om te lezen over jullie ervaringen van een vaginale bevalling na een keizersnede, ga die even doorsturen naar mijn zusje. Zij heeft in januari een keizersnede gehad (ook een soort van ouderwets heel vroeg voor gekozen door een gynaecoloog, maar laten we het daar verder niet over hebben) en daardoor het idee dat een vaginale bevalling er nooit in gaat zitten voor haar, en kan daar erg verdrietig over zijn. Hier afgelopen woensdag weer een groeiecho gehad. Baby is nog steeds aan de kleinere kant maar wel echt goed gegroeid ten opzichte van de vorige keer. Ze was toen P17, nu P20, dus helemaal prima! Durf nu zelfs een beetje te gaan nadenken over 'wat als' het toch een spontane bevalling wordt.. Ik ga hier vast op terugkomen over een paar weken als ik lang overtijd ben (haha), maar het lijkt me zo bijzonder om niet te weten wanneer, en te voelen hoe je lichaam zelf begint aan zoiets, en het eerste gedeelte thuis te kunnen doen ipv al in een ziekenhuiskamer.. Ik heb geen idee! Ik heb hier de hele zwangerschap ook niet echt aan mogen denken van mezelf, omdat ik niet geloofde dat dat echt zou gaan gebeuren. Maar ik heb nog 0,0 tekenen van dat mijn bloeddruk weer niet goed zou gaan worden, dus wie weet toch.. Ik mag poliklinisch bevallen maar ze willen wel al preventief infusen gaan plaatsen zonder iets erop aangesloten omdat ik de vorige keer een fluxus en een manuele placenta verwijdering heb gehad. Maar zelfs daar denk ik nu bij, ga ik dat wel doen mocht mijn bloeddruk oké blijven, want naar mijn idee heeft dat allemaal in verband gestaan met elkaar. Nouja, over 1,5 week bevalling bespreken met de verloskundige, dan maar eens al mijn hersenspinsels erin gooien.
Leuk dat je mee komt schrijven @Eevie82! Tot voor kort kende ik de term vbac niet eens, maar ik ben het ook tegen gekomen in een aflevering van New Amsterdam Ik lees dat je eerste met een keizersnede geboren is vanwege de stuitligging. Dan ga ik er vanuit dat je dat niet vaginaal geprobeerd hebt? Mijn oudste kwam ook vanwege die reden met een keizersnede. We wilden wel meer dan 2 kinderen en eigenlijk is voor veel aspecten vaginaal beter. Voor je eigen herstel, maar ook voor het kindje, die de reis door het geboortekanaal nodig heeft voor bacteriën en samenpersing oid van de longen. En aangezien wij toen nog wel een kind erbij wilden en het dan niet voordelig is om meerdere keizersnedes gehad te hebben, wilde ik het wel vaginaal proberen. Ik vond de pijn van de weeën vreselijk tegenvallen en heb ook een ruggenprik gehad toen. Maar de ervaring van je eigen kind op de wereld zetten is magisch. Het is echt een oer-ervaring. De baby die nu in mijn buik zit lag tot week 36 in stuit/dwars en is toen via een versie naar hoofdligging gedraaid. Ondanks mijn goede vaginale bevallingen bij kind 2 en 3 had ik niet zoiets dat deze ook per se vaginaal geboren moest worden en ik heb dan ook wel veel getwijfeld over de versie. Het herstel van de keizersnede bij mijn oudste ging heel soepel, maar toen had ik natuurlijk nog geen andere kinderen. Het lijkt me wel heftiger met de zorg voor een ander kind/kinderen. Dus eigenlijk zou ik in jouw positie wel vaginaal proberen.
@Droompje123, hier ook ervaring met fluxus en een manuele placenta verwijdering, tenminste, resten ervan. Was bij mijn 2e en bij mijn 3e heb ik dat allemaal niet gehad. Ik vind het wel spannend of de placenta nu wel goed zal loslaten, zeker omdat de placenta weer voor zit, waar ook het keizersnede litteken zit. Ik vond het duwen en gedoe op het moment dat je denkt dat je klaar bent heel heftig en heb dan zeker liever al een infuus klaar, maar dat is ook net wat jij op dat moment wilt. Een probleemloze bevalling na een fluxus kan dus in ieder geval wel!
Gister een groeiecho gehad. Baby op p62 met een iets groter hoofdje dan gemiddeld. Dus super tevreden! Hij lag met z'n hoofdje al naar beneden maar denk dat dat nu met 28+3 nog helemaal niks zegt? Glucosemeter op kunnen halen dus nu de curve bij gaan houden en hopelijk blijft het allemaal binnen de perken. Over 2 weken weer op controle en 4 weken weer een groeiecho.
@JupitR het etentje met vriendinnen was lekker bijkletsen en een avondje uit. Daar kan ik echt van opladen. Ben jij aan het aftellen nu? Ik had bij mijn zoon geen fijn verlof: ik ging met 36 weken (had ik mezelf maar 2 weken extra gegund...) en vanaf 36+1 (dinsdag) moest ik elke dag aan de CTG in het ziekenhuis wegens vermoedens van een groeiachterstand. En op vrijdag kregen we te horen: je mag je zondag om 7 uur melden op de zwangerenafdeling en een dag later is onze zoon geboren. Mijn vriendinnen zeiden dat de afgelopen weken 100% ziektewet en tot aan mijn verlof maar max 3 uur per dag werken ook wel hard nodig is geweest. Raakte in oktober 2021 na 7 jaar zwanger, begon in januari 2022 met een nieuwe baan, in mei 2022 werd ik voor het eerst moeder, in februari 2023 opnieuw zwanger (totaal niet verwacht), daarna 2 spoedoperaties. Jakker al maanden door.... Nou zo sloom als dat alles ging bij onze zoon, gaan we nu als een speer. Toen ik woensdag thuis kwam van mijn etentje stond de kast al in elkaar (verrassing van mijn man). Helemaal blij mee. Vandaag heeft hij de boekenkast van N verplaatst, dus er is nu ruimte gemaakt voor N's nieuwe kledingkast (wordt 28 augustus bezorgd en gemonteerd). En...hij heeft de babykamer geverfd. Dit betekent dat we na de Filipijnen de plankjes, lamp en maan op kunnen hangen, het kleed is er al, de kledingkast kunnen verplaatsen en dan is haar kamer af. Wat een heerlijk gevoel! Wij hebben een rustig weekend voor de boeg: vanavond en morgen geen plannen (man is alleen morgen tot 13 uur golfen) en zondagochtend wil ik sporten en 's middags komen vrienden de GP kijken. Qua eten doe ik niet moeilijk: tijdens de race wat lekkers op tafels, voor de heren alcoholvrije biertjes en om 17 uur maak ik een maaltijdsalade met kip uit de oven, bacon, tomaatjes, avocado, appel en truffeldressing. Maandag voor het eerst sinds 8 weken weer naar kantoor, maar gelukkig met mijn mans auto (automaat, vind ik minder vermoeiend en het is vakantie, dus zal wel rustiger zijn op de weg). Dinsdag werken en dan vrij tot en met zondag (ik ben vrijdag jarig, gaan we met zijn 2 uit eten, zaterdagavond met een vriendin) en de rest van het weekend samen. En daarna schakel ik mezelf uit (zombie modus) af tot 8 augustus Goed weekend allemaal! @Eevie82 welkom. Hier geen tips, wel veel succes gewenst!
Dat is wel heel fijn om te horen! Had jij geen hoge bloeddruk bij je tweede? Snap helemaal dat je dat spannend vindt nu ja.. hij zat bij je tweede ook voor als ik je goed begrijp? Dan zou dat bij mij nu ook kunnen schelen, had hem vorige keer voor, hij zit nu achter. Maar je hebt wel gelijk, ze willen die infusen natuurlijk ook niet voor niks plaatsen.. ik moet heel eerlijk zeggen dat ik toen weinig heb meegekregen van de stress die er om me heen gaande was. En ook het duwen en trekken niet, m’n man gaf achteraf aan dat hij dat deel heel heftig vond om te zien. Maar ik was zo in de wolken met onze dochter en ik zei nog tegen de gynaecoloog dat we bij een paard ook altijd wel 6 uur of langer wachten op een placenta. Toen zei ze nog ‘bij een mens iets korter…’ haha. Heel benieuwd hoe het deze keer gaat lopen.. @Splitijsje klinkt alsof je een hele heftige periode achter de rug hebt zeg! Lukt het nu wel een beetje om op te laden en wat te rusten na alles? Wel super zeg wat je man allemaal verricht heeft voor de kamer nu! Dat valt in ieder geval van je schouders. Klinkt als een heerlijk weekend voor de boeg! @SLP ook diabetes uit de suikertest gekregen? Hier gelukkig alles onder controle, hoef maar 2x per week een dagcurve te prikken en 1x in de 2 weken in te sturen en op afentoe een kleine uitschieter na hier alles binnen de waardes gelukkig, hoop dat dat bij jou ook zo mag zijn!
*Klopt zachtjes op deze deur* Hoi hoi! Nog 100 dagen te gaan (hoedan?!) Zou ik hier ook mee mogen schrijven? Liefs
@Splitijsje, dat zijn nog een hoop plannen voor een rustig weekend Hier ook een rustig weekend, maar dan daadwerkelijk geen plannen, haha. Al wil man ook de race zien. Je hebt inderdaad een heftige periode achter de rug. Moet ook wel flink schakelen zijn geweest om nu zo snel zwanger te zijn, al is 7 jaar op je eerste zwangerschap moeten wachten wel echt vreselijk. Ik had inderdaad meegelezen over de operaties toen. Klinkt wel als een fijne werkgever dat je nu zo lang in de ziektewet hebt kunnen zitten en maar langzaam hoeft op te bouwen. Ik ben wel aan het aftellen ja. Vooral weinig aan het plannen. Maar het is gek hoe surrealistisch het blijft om er straks weer een kindje bij te hebben. Vandaag 38+3, m'n langste zwangerschapstermijn. Gisteren had ik wel wat meer harde buiken, ook misselijk en onwijs moe. Maar waren geen voortekenen blijkbaar @Droompje123, ik had geen hoge bloeddruk en toen inderdaad wel de placenta voor. De gyn zei trouwens dat dat niet uitmaakte voor de kans op (volledig) loslaten. Hopelijk is dat echt zo. Grappig wel jouw idee over die 6 uur Op zich waren ze bij mij ook niet in paniek, maar het duwen vond ik wel naar. Op gegeven moment was het: we moeten naar de OK. Daar hebben ze me medicatie tegen trillen gegeven waar ik heel suf van werd en ik dacht zo suf te zijn door teveel bloedverlies en vond dat heel eng. Zoontje was geboren om 16.00 en pas om 21.00 was ik weer helder genoeg om hem zelf vast te houden. Ik heb daar denk ik meer last van gehad dan de OK zelf.
Ik breek even in Minn eerste kwam met een ongeplande keizersnee (combi slechte weeën, niet goed indalen, meconium in vruchtwater). Bij de 2e kreeg ik eigenlijk geen keuze omdat de gyn geen reden tot ks zag. En hij had gelijk, totaal geen probleem gehad. Nr3 en nr5 kwamen ook heel vlot, nr4 minder omdat hij sterrenkijker was maar uiteindelijk ook zonder ks/knip/scheur. Oftewel 4 positieve ervaringen na 1 ks Oh en de lichtste was 3800 gram dus ik had ook geen echte mini's. Maar eerlijk gezegt: de zwaarste ging het snelste en fijnste
Ja klopt vorige week de diagnose gekregen. Sinds donderdag het apparaatje om te prikken dus nog maar net begonnen, maar tot nu toe alles prima binnen de range die mag gelukkig! Ik moet nu nog elke dag prikken, maar als het goed is over een week ook naar 2x per week.
Oh man. Mijn baby doet rek en strek oefeningen vandaag. Mijn ribben! En mijn maag! Vannacht ook veel gespannen buiken en menstruatie krampen gehad, maar niks waar niet doorheen te slapen viel. Vandaag qua harde buiken wel weer rustig. Het is dat mijn oudste 3 augustus nog jarig is, en geen enkele datum ervoor heel goed uit komt omdat dan feestjes (gepland als ik precies 40 weken ben ) nog moeten worden afgezegd. Maar ik ben het wachten ook echt zat! 39+1 vandaag.
Oh @Dwaallichtje, nog een verjaardag te plannen dus! Zou wat zijn als de baby op precies die dag geboren wil worden Ik zat vannacht zo in wachtmodus, echt, kom maar op meisje. 38+6 vandaag. Dus denk dat ik niet eerder dan met 39 weken beval dit keer, aangezien het nog steeds/weer erg rustig is qua harde buiken. De kleine zelf is bij vlagen echt heel actief. Geen idee wat die allemaal uitspookt daarbinnen, maar ook veel rek- en strekoefeningen denk ik
@Dwaallichtje ohhh hebben jullie nog een verjaardag gepland staan ook echt? Ja jouw oudste zit zo te zien ook wel in een leeftijd dat hij bewust is van jarig zijn ja.. haha. Mijn dochter is op 7 september jarig, ik nu 2 september uitgerekend en wij hebben niks durven plannen. Dus dat gaan we gewoon pas doen als de baby er is. Op haar verjaardag zelf waarschijnlijk alleen opa's en oma's oid. Maar bij jullie dus ook de kans dat het dezelfde dag wordt... Dat is het enige wat ik echt niet hoop haha. @JupitR Lijkt me heel bizar als je voorbij de termijn van al je andere kindjes bent haha. Ben heel benieuwd wanneer jouw kleine meid komt!
Spannende dagen hoor voor jou! Die laatste dagen duren vast een eeuwigheid. Voel je je nog wel een beetje ok?
Nou wij hebben dus een paar dagen voor zijn verjaardag iets gepland, maar dat komt dus wel uit op de dag dat ik precies 40 weken ben. Wel ook alleen familie uitgenodigd hoor. Maar ik heb een zus en halfbroer en mijn man een broer en 2 zussen en ik heb ook nog gescheiden ouders, dus zelfs klein vieren is groot zat. Maar het is ook wel qua gasten zo af te zeggen. Alleen wat je zegt, mijn bijna 4-jarige is zich nu heel erg bewust van zijn verjaardag en bezig met een aftelkalender en alles. Dus ik wil vooral hem niet teleurstellen. Maar hoe dan ook. Hoe graag ik ook wil, ik verwacht deze baby eigenlijk niet voor 6 augustus. Kind zit echt nog heel hoog ook en op een uitzondering na weinig voorwerk te voelen.
Ja, ik voel me lichamelijk beter dan 1-1,5 week geleden. Weet niet waar het aan ligt, maar ik slaap best goed en heb overdag ook redelijk wat energie. Het is ook wel heel fijn dat m'n moeder en zussen weer beschikbaar zijn. Zij hebben vakantie en doen veel met de jongens en slapen omstebeurt bij ons, zodat er 's nachts direct iemand thuis is wanneer de bevalling begint. M'n man zou door werken tot de bevalling, maar die is ook al twee weken lang dagelijks aan het afronden met het idee dat de baby er daarna kan zijn. Daar wordt hij nu ook een beetje gek van, dus neemt na vandaag gewoon vakantie op. Dus dan moet de kleine ook maar komen
Goed om te horen en wat heerlijk dat je moeder en zussen jullie zo ondersteunen. Echt allemaal in de wachtstand. Hopelijk dient de kleine meid zich snel aan