Jawel, woensdag nog keer toucheren en hopelijk strippen, vrijdag controle ziekenhuis (echo, ctg, toucheren en evt strippen) en dan bespreken evt inleiding. Maar ik wil heel erg niet ingeleid worden dus ik hoop gewoon dat er vanzelf wat gaat gebeuren de komende dagen.
Sorry lieve meiden, heb echt even tijd nodig gehad en nu pas een momentje om even te reageren gevonden. Om terug te komen op de badbevalling: die kon ik op mijn buik schrijven ivm meer dan 24 uur gebroken vliezen, dan is er een te groot infectiegevaar waardoor dat niet meer mag. Voorgenomen was in feite om poliklinisch in het ziekenhuis te bevallen, in bad bij de verloskundige. Maar dat ging dus helaas niet door: Na gebroken vliezen op donderdag ochtend om 05:38 uur (37+6), is dan eindelijk 48 uur later op 2 juli 2022 om 05:24 uur (38+1) door middel van een spoedkeizersnede onze zoon geboren. ♥️ Het was een rollercoaster van een bevalling en de nazorg in het ziekenhuis is ons ook niet goed bevallen helaas. We verblijven sinds gisteravond in een geboortehotel en ik heb de nodige kraamtranen wel gehad, maar kan nu eindelijk een beetje gaan genieten van onze kleine man. ♥️ Ik voel me wel een beetje beperkt door de operatiewond en spierpijn (ik heb behoorlijke koorts gehad tijdens de bevalling ook) in mijn lijf, maar ik heb het gevoel dat ik hier in het kraamhotel echt een beetje tot rust kan komen en kan genieten van de kleine jongen.
Oh wow dat klinkt heftig! Maar fijn dat je nu een beetje tot rust kunt komen, hopelijk herstel je snel en gaat het goed met je zoontje.
Wat een heftige bevalling en dan niet de gewenste nazorg krijgen, maakt het er niet eenvoudiger op. Neem de tijd om te herstellen. Wel goed dat je nu je welverdiende rust kan vinden. Geniet van je kleine wonder!
Ik denk niet dat ze er ooit uitkomt Voelde me gister al behoorlijk goed bij wakker worden en vandaag nog beter, wtf. Ik denk dat ik nu weer 9 maanden achteruit ga en dan wordt de baby steeds kleiner en verdwijnt dan. Ofzo. Zucht. (Straks vk, kijken of strippen nu wel mogelijk is. Maar ik betwijfel het eigenlijk, met zo weinig voorwerk gister... alleen harde buiken bij inspanning, niet 'vanzelf'.)
Ah kan me voorstellen dat je geduld wat op raakt zo! Ik hoop van harte dat de vk straks iets voor je kan betekenen!
Ahh balen!! Ze komt echt, en duurt niet lang meer Is er een reden waarom je tegen inleiden op ziet? Misschien kan ik/kunnen we wat zorgen wegnemen.. En ondertussen hoop ik voor je dat ze vanzelf komt!
Ik vind het niet leuk om medisch te worden; ik heb expres een heel kleine verloskundigenpraktijk met maar 2 vk's die ik nu dus ook goed ken. Die wil ik er graag bij houden en dat valt weg zodra ik medisch word (uberhaupt zodra ik voorbij de 42 weken ga natuurlijk). Wil sowieso graag zo min mogelijk mensen erbij hebben en dus het liefst alleen bekende gezichten. En ik weet ook wel dat iedereen zegt 'kon me niet meer schelen wie er allemaal rondliep', maar zo voelt dat van tevoren niet Ik ben heel privé met pijn en gezondheid en vind het zelfs al een raar idee dat mijn eigen mán erbij is eigenlijk. Laat staan vreemden. En ik wil heel graag zonder pijnbestrijding en in bad bevallen als het lukt. Nu is dat met een ballonnetje misschien nog wel mogelijk maar alles wat ik tot nu toe over weeënopwekkers heb gehoord is niet bepaald ideaal... het gaat te langzaam of te snel en ik heb het gevoel dat het vaak niet lukt voor het lijf / de geest om het mentaal goed 'bij te benen'. Bij te langzaam -> pijnstillers op een gegeven moment nodig, bij te snel -> lijf kan niet snel genoeg dopamine etc aanmaken en dus heel heftig allemaal. En grotere kans op ingrepen en complicaties bij bevalling + zwaarder herstel achteraf (hoewel zeker niet meer kans op sterfte moeder en kind, dat weet ik wel... maar die andere dingen voorkom ik ook graag). Ik wil het gewoon graag zo natuurlijk mogelijk laten verlopen... als dat lukt. Dat lijkt me de grootste kans op een rustige opbouw, lijf die het bij kan benen, mijn eigen gang gaan in het opvangen van weeën en houdingen kunnen aannemen etc. En ik weet dat je het nooit weet en ook dan er van alles onderweg kan gebeuren, van weeën die wegvallen tot last minute keizersnee etc.. maar gewoon, natuurlijk begin lijkt mij grootste kans op natuurlijk verloop en goed herstel achteraf. Maar goed, ik ga me maar instellen op dat het komende dinsdag pas wordt en dan inleiding met oxytocine... dan kan alles alleen maar meevallen
Ja, allemaal super begrijpelijk, ik heb er niets tegenin te brengen haha! Probeer je idd maar op het 'ergste' in te stellen. En er zijn ook echt genoeg succesverhalen mét oxytocine, hou je daaraan vast! Komt goed, linksom of rechtsom ♥️
Nee echttt wat irritant!! Omg ik ben 38 weken zwanger. Bij mijn zoontje begon het vandaag, als ik over vandaag heen ga ben ik nog nooit zo lang zwanger geweest .
't Valt mee met de bijwerkingen van het ei... maar ik ga morgen in het ziekenhuis toch zeggen dat ze niet mogen toucheren, jammer dan. Geen zin om de schimmel weer te triggeren en gezien een evt. inleiding tóch pas na het weekend is, maakt het niet uit of er morgen wel of niet ontsluiting is. Alleen dan geen poging meer tot strippen, maar goed, die hoop heb ik toch een beetje opgegeven. Kan evt de verloskundige nog vragen om in het weekend een keer te komen strippen als ze willen.. (al ben ik bang om dan wéér een infectie te krijgen, grm. Maar goed, tijdens de bevalling zelf zullen ze ook regelmatig toucheren neem ik aan dus ik ontkom daar toch niet aan uiteindelijk.... hoop niet dat het tijdens de bevalling nog een reactie triggert die dan daarna op komt zetten :S lijkt me niet heel relaxt voor je herstel down under, oef).
Of wie weet besluit ze vandaag om maar eens te komen Geen bezwaar, behalve dat ik kut geslapen heb door dat stomme ei.
Hi! Ik wil langzaamaan aan beetje meelezen / mee kletsen. De laatste 100 dagen gaan ook hier al bijna in! Ik kan het niet geloven ! Na 3 jongens (2017, 2019 en 2021) in oktober een meisje!