Voor die mensen kan ik dus heel weinig begrip opbrengen. Moe is vervelend maar ook een te verwachten kwaal rond die periode. En ja het is een heftige vermoeidheid. Maar je neemt zelf het risico op die kwalen. Ik snap wel dat werkgevers er moeilijk begrip voor opbrengen als je je daarvoor ziek meldt.
Wij gaan vandaag de commode halen bij de Ikea. We werden net wakker en C moet om 9 uur bij de logopedie zijn. Dus papa en zij zijn nu aan het haasten terwijl ik rustig aan mijn koffie zit
Ik heb 2x zwanger gesolliciteerd en aangenomen! Eerste keer was ik 8 wk zwanger en eerlijk tijdens proeftijd verteld. Deze keer was ik 15 wk gelijk gezegd tijdens sollicitatiegesprek Nu is er werk in mijn branche en zijn er niet veel functies zoals die van mij, zeker icm mijn achtergrond en ervaring. Maar toch.. het is niet onmogelijk hoor. Andersom werken werkgevers je er ook gemakkelijk uit. Terwijl zwangeren lang doorwerken en echt de grenzen op zoeken. De reden waarom ik net nieuwe baan heb is omdat ik er op een vuile manier uit ben gewerkt omdat ik juist zwanger was. Terwijl ik juist veel te lange weken maakte van 50 uur, elk weekend aan hrt werk was omdat het piek was en flink over mjjn grenzen ben gegaan. Zaten ook nog met een verbouwing, verhuizing iui en dus nieuwe zwangerschap. Heb toen zulke erge bekkenklachten gekregen dat ik me op advies van de vk 2 mnd heb ziek gemeld. (Toen wist ik inmiddels al dat ze me eruit werkten). Ook niet oké.
Tja,ik vind soms ook dat mensen die niet zwanger zijn zich snel ziek melden. Van de andere kant, weet je ook nooit hoe iemand zich voelt. Bijvoorbeeld moe zijn kan voor de één een vervelend kwaaltje zijn, meer niet. Een ander kan er echt aan onderdoor gaan. Ik heb zelf de vorige zwangerschap tot 34 weken gewerkt. Werkte als huishoudelijke hulp en werd echt door mijn leidinggevende geadviseerd dan al met verlof te gaan. Deze zwangerschap al met 26+5 ziekgemeld vanwege bekkeninstabiliteit. Echt heel erg, de eerste dagen kon ik niet eens in huis meer lopen. Nu gaat het weer, een ander zou misschien weer gaan werken. Maar ik werk als gastouder, zelfstandige. Ouders zijn afhankelijk van mij en ik kan ze niet beloven dat het goed blijft gaan. Kon ze op het moment dat ik me ziek meldde ook niet beloven of en wanneer het beter zou gaan. Dus moeilijk te beoordelen wanneer iemand zich ziek moet melden. Daar spelen meer factoren mee dan alleen een kwaaltje natuurlijk...
@Averna Grappig! Ik werk nu al hh medewerker en werk tot 36 weken door. Wel is door mijn vakantie mijn vervangster al begonnen maar merk wel dat er echt rekening met mij gehouden word. Als ik terug kom blijft zij mijn werkzaamheden doen en kan ik wat lichte dingetjes oppakken. En ik kan dan naar huis of thuis blijven als het een keer niet gaat. Het werk opzich vond ik nog niet zo zwaar worden, wel het constante gebuk en de trap oplopen. Dat waren de zwaarste momenten van de dag
Als het fysiek niet gaat, dan gaat het fysiek natuurlijk niet. In combinatie met een slechte relatie met je leidinggevende kan ik het mij dan zeker wel voorstellen.
Ik werkte alleen, bij mensen thuis. Dus kon ook niet het zware werk laten liggen. Stond met 34 weken, in de hitte, nog alles te poetsen. Was toen echt blij dat ik met verlof kon. Had zelfs mensen die me in de laatste week vroegen of ik even met de vlizotrap naar zolder wilde om daar te poetsen. Dat dacht ik dus niet.
Whahahaha sommige mensen Hier is er een begeleidster die snapte niet waarom ik niet even 30 dozen incontentie materiaal naar de schuur had gebracht... Goh meid wat denk je zelf?
@Nina Sanders Natuurlijk zijn er ook werkgevers die er niet netjes mee omgaan. Tijdens mijn 1e zwangerschap ben ik met 6 maanden zwanger van werkgever gewisseld. De 1e werkgever zei letterlijk 'had je maar niet zwanger moeten worden zonder vast contract. En natuurlijk zitten er grenzen aan een werkweek die van je verwacht mag worden. Aan de andere kant kiest je baas niet voor de verbouwing, verhuizing, lui en zwangerschap (als combinatie). Ik verwacht daarin misschien heel veel van mezelf en daarom missxhien ook van anderen. En misschien ook wel teveel. @Averna Natuurlijk speelt er meer mee dan alleen kwaaltjes. Ik zeg ook niet dat iedereen zich (zwanger of niet) te snel ziek meldt. Ik vind dat een deel zich wel heel snel ziek meldt en snap dat werkgevers daardoor heel kritisch zijn.
En wat betreft de iui weet ik dat jij ook liever zonder had gekund @Nina Sanders maar bedoel zeg maar de combinatie van alles die zo zwaar is. Wil niet dat dat fout overkomt. Weet dat niemand er voor kiest dat nodig te hebben.
Vroeger bij mijn vorige baan meldde ik mij nooit ziek, ik was leidinggevende in een bakkerswinkel. Ik stond er altijd, ziek, zwak of misselijk maakt niet uit. De dag ging vanzelf weer voorbij. Ik ben toen in januari gestopt omdat ik niet meer in een winkel wou staan, maakte ook 40 uur + altijd overwerken in 4 dagen. Wou toen wat anders uit de mensen en ben in een magazijn gaan werken, achter de schermen dus. Maar daar moest ik van mijn werkgever dus al met 12 weken stoppen toen ik het aan hem vertelde van mijn zwangerschap. Hij had gewoon geen ander werk en daar was het de hele dag door heel zwaar lichamelijk werk. Dus geen ziekmelden maar echt stoppen. Mijn vriend zei toen ook tegen me dat ik dan maar na mijn zwangerschap maar weer moest gaan zoeken, met mijn achtergrond kom ik gewoon niet uit de winkels, en het is toch wat anders dan een kantoorbaan waar je merendeels kan zitten. En ik had ook echt niet verwacht dat ik dan nog aangenomen zou worden. Ja had ik nu maar mijn opleidingen afgemaakt... Als ik nu terug denk had ik het zeker wel anders gedaan want ik wordt soms wel gek van verveling hier thuis. Dan had ik toch nog doorgegaan bij de bakker, maarja ik ging er niet van uit dat het zo snel raak zou zijn toen we voor een kindje gingen
Ik ben juf en voor de klas staan is een zware taak. Gelukkig heb ik me nooit ziek hoeven melden. En de vakantie begon toen ik 32 weken zwanger was en net toen het dus zwaar begon te worden. Mijn verlof is in de vakantie begonnen dus dat kwam erg goed uit. Hier lijkt het erop alsof man last heeft van nesteldrsng. Gisteravond is hij begonnen met de keukenkastjes leeghalen en alles ordenen enz en vanmorgen verder gegaan. De keuken was ookn echt wel aan een schoonmaakbeurt toe. Dus ik heb geholpen door op een stoel te zitten en aan te geven wat weg mag en wat niet enz. We gaan zo de deur uit. Moet vdg echt een maxicosi halen en een wieg.
Snap ik hoor. Was ook geen verwijt. Meer dat het zo persoonlijk kan zijn... Kan me voorstellen dat werkgevers heel kritisch (moeten) zijn, maar ik zou dan ook niet graag in hun schoenen staan.
Ja. Maar eigenlijk is dat ook een systeemfout. Voor werkgevers is het verschrikkelijk als werknemers uitvallen, wat de reden ook is. Maar de realiteit is dat wij zwanger kunnen worden, dus de kans op uitval is groter, dus we worden benadeeld. En dat klopt niet; want we moeten kunnen zwanger worden; we moeten kunnen ziekmelden vanwege zwangerschap en we moeten verlof kunnen nemen als we dat willen. Het is een systeemfout dat we er nog steeds voor worden benadeeld. Mijn man wil net zo graag kinderen als ik. Ik kan er toch niks aan doen dat hij niet zwanger kan worden? In Zweden is dit niet. Mijn man en ik krijgen 480 dagen verlof, per baby. Het grootste gedeelte daarvan betaald. Onze werkgevers wéten dat we gaan uitvallen. Zowel hij als ik. En of ik dat nou vanaf 36 weken doe, 32 of 22 - het maakt niet uit. En ik word er ook niet door benadeeld. De regels zijn streng. Ik krijg doorbetaald, ik moet minimaal zoveel salarisverhoging krijgen als mijn collegas gemiddeld krijgen: ook al ben ik er drie jaar niet. Er is respect voor en dit is het systeem.
Je hebt gelijk, we hebben het hier in Nederland niet slecht, maar op dit gebied kan er echt nog wel wat verbeteren. Ik ben al heel blij dat mijn man nu 5 dagen verlof krijgt..vorige bevalling kreeg ik op zaterdagavond een ks, dus maandag en dinsdag kreeg m'n man vrij. De rest van de week mocht hij verlof opnemen, daarna moest hij gewoon weer aan het werk. Zat ik daar met een baby die ik net kon optillen. En mijn man maar elke dag haasten op zijn werk om zo snel mogelijk weer thuis te zijn. Alsof hij niet net een kind had gekregen.
Ja, ik vind dat oprecht ook slecht. Nederland is zeker niet slecht, veel landen in de wereld waar je liever niet mee vergelijkt. Maar tegelijkertijd zou ‘t allemaal nog zoveel beter kunnen. Dat vaders zo weinig verlof krijgen is echt erg. Precies zoals je zegt; heb je een keizersnede gehad dan mag je niks - zelfs niet als het meeviel en je het wel kan. Da’s best rot. Wat dan weer wél echt fijn is in NL is kraamzorg daar kunnen veel andere landen dan weer een voorbeeld aan nemen
Ik ben het met je eens maar niet per se met de zin dat je baas er niet voor kiest. Het gaat de baas namelijk geen ene hol aan wat ik in mijn privé tijd doe. Iui, verbouwing etc etc moeten gewoon kunnen. Werk en privé houd ik gescheiden. Maar toch heb ik mijn privé tijd opgeofferd voor mijn werk door in de pieken door te werken. Op geen enkel gebied heeft mijn werk te lijden gehad onder mijn prive leven. Ondnks dat ik me niet optimaal voelde had ik me ziek moeten melden. Toen ik hoorde dat ze achter mijn rug om het hele mt hebben ingelicht dat ik heel pril zwanger was (op mijn verzoek het stil te houden) en toen ik door kreeg dat dat de reden was dat ik kon vertrekken, toen pas heb ik mij ziek gemeld. Een werkgever gaat het geen hol aan hoe druk je privé bent.
Nee, dat dan weer niet. Maar eenieder kiest zelf wanneer je naar huis gaat met baby. Als tussenstap tussen ziekenhuis en thuis is er een kraamhotel. Daar is 24/7 kraamzorg aanwezig en de kinderartsen doen er nacontroles enz enz. Vorige keer had ik een keizersnede en heb ik 2 nachten ziekenhuis en 1 nacht kraamhotel gedaan. Uit praktische overweging, want de dag dat we naar huis gingen vanuit t hotel was de dag van de hielprik en gewichtcontrole - en ik had geen zin om twee dagen na elkaar heen en weer te rijden daarvoor. Verder krijgt papa (bovenop die 480 dagen die we delen) altijd 10 dagen verlof na geboorte. Ook die mag je opnemen zoals je wilt, maar de meeste nemen toch wel gewoon 2 hele weken vrij. Verder kun je nog 30 dagen tegelijkertijd betaald verlof nemen. Alles bij elkaar kun je dus de eerste 8 weken samen thuis zijn. Dus dat vervangt de kraamzorg een beetje. Dit keer gaat mijn man als alles goed gaat 2 weken fulltime thuisblijven en daarna nog 15 weken 2 dagen per week thuisblijven. We hebben dan bijna een half jaar lang 4 dagen weekend samen ❤️