zou dan toch die nesteldrang toeslaan?? want volgens mij ben ik de enigste zwangere die daar geen last van heeft hihi
Gisteren avond gelukkig om 22.00 u naar bed gegaan en binnen 5 minuten was ik in een diepe coma beland (eindelijk na een week zo beroerd geslapen te hebben). Wordt ik na een kwartier wakker omdat mw in mijn buik besluit om de binnenboel op te knappen . Na een uur weer heerlijk ingedommeld begint mijn man zijn snurk sessie weer. Dus de halve nacht weer wakker gelegen. Ik moet nog werken t/m 24 september werken en kan dan niet wachten tot mijn man zijn bed uit gaat zodat ik lekker kan doorslapen 's ochtends.
Pfff goede'morgen' dames, nou ik ben net pas wakker... mijn man heeft me vanochtend om acht uur heel vaak 'sorry' zeggend weer naar bed begeleid, voordat hij ging werken... ik voel me nu echt geradbraakt, heb last van mijn heup (volgens mij toch een beetje verrekt gisteravond) en mijn humeur heeft een dieptepunt bereikt. Bluhh!
volgende keer je vent naar de bank 'bonjouren' ik doe dat gewoon hoor, maar die van mij slaapt overal even goed, al leg je hem op de grond...geen probleem voor hem. die van mij heeft vaak de neiging om te gaan meppen in zijn slaap of spastisch te woelen, om gek van te worden...dacht het niet dat IK dan op de grond ga of de bank...
Aaargh ja dat ken ik Jenna, mijn man plant geregeld zijn elleboog keihard in mijn rug of op mijn hoofd, reuze irritant!! Ik heb dan echt zin om klappen uit te gaan delen.
mag ik weer even klagen heb nu vandaag al sinds ik wakker ben steken onder in de vagina... en een soort menstruatie achtig gevoel weer... maar nu wel wat heftiger. Zag net ook op toilet dat ik meer (slijmerig) afscheiding heb dan normaal, maar is niet rood of roze of zo... Het zullen wel weer indalingsweeën zijn of zo, maar ik blijf toch denken, zou het dan toch vandaag..???
Zou het aan deze dag liggen dat we vandaag meer klachten hebben mamatoB? Ik kan ineens bijna niet meer staan en lopen van de bekkenpijn. Beebje is duidelijk aan het indalen, heb ook meer druk onderin bij blaas en vagina. Vermoeiende dag vandaag!
Heeeeeeerlijk, een klaagtopic! Laat ik vooropstellen dat ik me eigenlijk vooral geestelijk heel erg goed voel. Lichamelijk gaat het niet zo jofel, zeker de laatste weken niet, nu ik ivm beginnende zwangerschapsvergiftiging om de dag naar het ziekenhuis moet en dan een halve dag kwijt ben aan een simpel CTG-tje, bloeddruk meten, urine meten, bloedprikken etc. Ze laten me daar rustig uren wachten omdat er belangrijkere dingen tussendoor komen. Ik ben er de redelijkheid zelve, klaag er niet, zeg dat ik het begrijp en dat het logisch is, accepteer hun excuses, maar het is zoooooooo vermoeiend. Iedere keer weer. Het zou in een uur klaar kunnen zijn, maar het kost altijd minimaal 3 uur. En dan geen comfortabele stoelen in de wachtkamer, plus vervelende jengelende kinderen (sorry, ik kan niet goed tegen kleine kinderen)... Ik vind het niet zo gek dat mijn bloeddruk in het ziekenhuis dan zo hoog is En dan... verlof. Eindelijk blessedly verlof. Had ik leuke plannen, laatste boodschappen doen, lekker shoppen, lekker rommelen in huis, maar nee. Ik heb thuis bedrust gekregen, mag (en kán inmiddels) niks meer doen. Ik weet het, krijg van iedereen te horen: "Geniet er maar van, het is voor het laatst dat je zo lui niks mag doen". Ja dat weet ik, maar het frustreert me mateloos. Ik ben niet iemand die niks kan doen. Zelfs als ik een boek lees, moet ik iets doen. Film kijken? Ik doe iets erbij. Mijn handen moeten bezig blijven. Nu ook nog nesteldrang erbij. Voor het eerst in mijn leven lijk ik (tijdelijk) het huishoudgen te ontwikkelen en zie ik eindelijk huishoudelijke dingen die gedaan moeten worden. Kon ik normaal gesproken moeiteloos over een berg was op de grond heen stappen, wekenlang, tot de berg uit zichzelf naar de wasmachine liep, nu loop ik sokken te rapen. Ik krijg dan weer op mijn kop dat ik toch de keuken heb gedweild (deed ik met moeite eens in het half jaar, nu zou ik het dagelijks willen doen). Afgelopen 3 dagen het gasfornuis schoongemaakt (iedere dag een piepklein stukje, omdat mijn handen dat nog steeds niet aankunnen). Jullie zien: bedrust lukt me niet zo goed. Ik probeer het wel, lig ook heel veel op bed te slapen, boek luisteren, breien. Voeten lekker omhoog. Of hang in mijn Poang stoel + voetenbankje (XL aankleedkussen erop voor een betere hoogte van mijn voeten) in de babykamer. Voedingskussen om mijn buik, laptop erop, heerlijk. Mijn enkels en voeten zijn ronde balonnetjes en doen 's avonds zo verschrikkelijk pijn. Dat ik slecht slaap 's nachts, daar heb ik me bij neergelegd. Ik sta op als ik te lang lig te woelen. Dan doe ik overdag nog maar een tukkie. Mijn dag/nachtritme is volledig naar de maan, maar goed, dat is alvast wennen aan het ritme van de kleine. Wat het allerirritantste is, zijn mijn hormonen. In tegenstelling tot veel zwangeren heb ik last van "happy hormones". Dat lijkt leuk en aardig, vooral voor de partner maar geloof me, het komt uiteindelijk je neus uit. Zie het als een omgekeerde PMS. Ben ik bij PMS een machteloos stemmetje in mijn lichaam, een hulpeloze passagier van het Geekess monster, moet ik dan toekijken hoe dat monster de meest vreselijke dingen kan zeggen/doen/voelen, nu is het andersom. Ik wil hardop kunnen klagen, ik wil kunnen zéggen dat ik me verrot voel, gewoon ff uit kunnen huilen, grommen, vloeken wat dan ook (nou ja vloeken heb ik nog nooit gekund). Maar nee. Hoe ongemakkelijk ik me ook voel, mijn gezicht blijft op vrolijk staan. Hoe kunnen mensen mij serieus nemen als het Geekess monster blijft lachen, haar klachten direct bagatelliseert en gewoonweg straaaaalt. Alleen schriftelijk kan ik een beetje van me afschrijven, al kost het me ook moeite. Alles is in feite lief, mooi, aardig. Ik ben zo mellow dat ik er bijna bang van word. Alle zorgen glijden ogenschijnlijk van me af, ik leef voor een deel in een zorgeloze, mooie roze wolk. En al die tijd zit mijn werkelijke zelf daarin opgesloten en probeert krampachtig uit die roze gevangenis te breken. Geloof me, het lijkt leuk, maar het is het totaal niet. Mijn man vindt het prima, leuk toch zo'n lieve zwangere vrouw? Mijn ouders vinden het geweldig, hun dochter is zo aardig en makkelijk, zo anders dan mijn zusje die tijdens haar hele zwangerschap normale (sjaggo) zwangerschapshormonen had en rond deze tijd niet te genieten was. Ik geniet werkelijk van de kleine meid in mijn buik, en ik besef me dat ik, ondanks mijn fysieke klachten, gezegend ben met een goede zwangerschap. Ik ben het nog niet echt zat, ik zou dat verschrikkelijk drukke alientje in mijn buik enorm missen na de bevalling, ook al is ze er dan in het eggie. Dat gevoel niet alleen te zijn, 9 maanden niet die eenzaamheid te voelen, uberhaupt 9 maanden lang te kunnen voelen (iets wat voor een Asperger een behoorlijk unieke ervaring is), ik ga dat zo missen. Maar toch mogen de ongemakken van mij wel ff minder, het zou niet het een of het ander moeten zijn. Gewoon én een kind in je buik, én genieten én een gebrek aan lichamelijke of geestelijke beperkende klachten. Af en toen klagen helpt. Nu weer terug de roze gevangenis in
@ Pippeloentje, ocharm arme jij... heb je verkeerd gelegen vannacht soms dan? Het is geen goeie dag in elk geval dus... Ik heb nog steeds steken en krampjes en harde buiken en diarree, maar echte weeën of zo: ho maar. Ik merk dat ik nu ook echt begin te denken bij alles wat ik voel ; ach, dat is toch niets, het gaat toch nog niet gebeuren... haha, begin na al die zenuwachtige dagen nu een beetje 'gelaten' te reageren, omdat ik al zo vaak gedacht heb dat er iets begon, en het dan toch weer niet zo was... dus totdat ik echt zwaar in de kreukels lig van de pijn, geloof ik er niks van en ga ik bij alles gewoon denken 'het is indalen' of 'het is wat voor werk', want anders ben ik telkens weer teleurgesteld...
Ja dat denk ik idd ook steeds, het is indalen of voorwerk en dat zal het ook echt wel zijn. Want ben nog geen 37 weken natuurlijk. Maar daarom kan het wel lastig zijn! Diarree heb ik ook sinds afgelopen nacht, denk dat baby ruimte op eist haha. Vanavond is de pedicure langs geweest en zij heeft mijn voeten eens heerlijk verwend! Dat is echt een aanrader zo aan het eind van je zwangerschap, heerlijk! Geekess, heerlijk dat je zo vrolijk bent, wees blij hoor! Ik heb soms zo last van een hormoonbom dat is echt niet leuk! Niet leuk voor mijn man, maar ook voor mij niet. Het gebeurt gewoon, je kan het niet inhouden! Wel vervelend dat je bedrust moet houden, maar wel goed proberen hoor! Ze zeggen het niet voor niets toch? Sterkte iig ermee!!
@ Geekess, Ik herken wel wat jij schrijft hoor. Ogenschijnlijk alles vrolijk weg lachen en lief en geduldig zijn, maar ondertussen... Ik merk wel dat ik het steeds minder goed kan 'verbergen', ben steeds duidelijker er in dat ik geen zin heb in afspraken met mensen, geen zin heb om weg te gaan en ook geen zin in bezoek heb... maar voor de rest, meestal als ik moet huilen, doe ik dat meestal alleen. En als ik woede aanval krijg van de hormonen, is daar ook zelden iemand bij... En als ik me angstig voel, is dat ook meestal als ik alleen ben. Misschien regelt mijn psyche dat zo, dat ik dat alleen toelaat als ik alleen ben? Maar ik herken dus wat je bedoelt. En het is ook helemaal niet erg om het even helemaal zat te zijn. Als je hier in het topic leest lopen velen van ons op de laatste benen qua zwanger zijn... op een gegeven moment heb je het gewoon wel gehad!
luna1:ja meid zal wel zo doorgaan bij mij begon bij week 30 en nu nog steeds. ik heb echt gehad slechte slapen is denk moeilijkst en ik spuug iedere dag mijn energie level zit op 0. maar ja dingen moeten wel gedaan worden dus met me slaapkop afwassen en schoonmaken duurt nu wel echt 80x zo sloom.kinderkamer beetje verder inruimen onnodige dozen eruit ben verhuisd vandaar.extreem duizelig en bitterlemon maar gaan proberen eerst omdat zou weeen kunnen opwekken had me bedenkingen maar ja kwaad kan ook niet nu blijk ik heerlijk te vinden meteen verslaafd dus zo lkkr weer koud glas bitterlemon. nog dames aan de ananas of bitterlemon enz de weeen opwekker?(fabeltjes) of werkt geloof weinig van maar als bij iemand effect heeft zou wel willen weten .
Bitter Lemon wekt weeën op? Dit heb ik de hele zwangerschap gedronken!! Wist helemaal niet dat dat zo was! Ik heb nog geen weeën gehad gelukkig.;0
ja zeggen ze maar of zo is weet niet maar las ook pas als je lichaam klaar is om te bevallen.maar goed ;") ben erg zat dus ach ja zolang geen echte kwaad kan probeer ik het maar.
Een goed potje sex en het stimuleren van je tepels schijnt ook te werken..voor hen die daar nog zin in hebben....
Ha meiden, frambozenbladthee drinken schijnt ook te werken! Maar vraag me af of je dat allemaal moet willen proberen hoor. Snap best dat het zwaar is en je het soms zat bent, maar de baby komt als ie er klaar voor is denk ik. Maar ik ben het ook al geregeld zat, maar meneertje in mij niet! Vannacht heb ik zowaar eens een goede nacht gehad! Dat is erg lang geleden. Zou het door die pedicure gekomen zijn hihi. Moest er wel een paar keer uit om te plassen, maar voor de rest eens lekker geslapen, kwam er pas om half 10 uit. Ook eens lekker om een keertje niet te klagen hihi, hopelijk blijft de rest van de dag ook goed.
Heb ik ok hoor..ik ga er gewoon van uit dat het wel week 42 kan worden. Dan kan het alleen maar meevallen
Haai meiden, Ben door MamatoB uitgenodigd om ook eens lekker te komen klagen hier in het klaagtopic! Was al even bezig in het topic over mensen die ongevraagd hun mening aan je op proberen te dwingen of onaardige dingen tegen je zeggen Zie dat ik ruim een maand minder ver ben dan de meeste hierow maar ook ik heb al genoeg te klagen haha Pfffff even kort: ik ben met 16 weken al thuis komen te zitten, niet vanwege mn zwangerschap maar met een buikgriepvirus (ik liep leeg) en ben ook even opgenomen geweest voor een infuus omdat ik niet meer at en dronk, was ook ruim 8kg afgevallen.. Vanwege de zwangerschap mag je alle medicijnen die uitgevonden zijn niet gebruiken en sch**t ik me nog de hele dag lamlendig..:x Met ons beebje gaat gelukkig alles goed, groeit prima, en heeft een favohouding zoalstie al vanaf de eerste echo ligt haha met het hoofdje braaf naar beneden *duimen datie zo blijft liggen* Naast mn diaree en buikkrampen heb ik ook nog gezellige bultjes op mn armen/schouders/buik/borsten gekregen die VERSCHRIKKELIJK jeuken, ben ik vanaf deze week lekker kortademig en heb het idee dat mn hart zometeen uit mn keel springt en ben ik super super moe Én ben ik alle mensen met hun goedbedoelde adviezen helemaal beu Klaag klaag klaag... Slapen gaat redelijk, al ons beebje 04.00u al tijd vind om te gaan kickboxen.. weer klaag klaag klaag Hopelijk zijn de 9 weken zo om.. lijkt me heeeeel fijn.. al ik hoop dat beebje in oktober komt en niet in november Liefs Mo