@december: ik vind "was het gepland" de brutaalste vraag die je een zwangere kan stellen. mijn antwoord is altijd "een zwangerschap kan je niet plannen". einde discussie
@ dana, idd daar heb je gelijk in. Ik was helemaal over de zeik en toen ik dat tegen iemand anders vertelde waarvan ik dacht dat zij het wel zou begrijpen kreeg ik ook nog de reactie: 'Nou, waar maak je je druk om? Dat is toch een normale vraag....' Zoals jij zegt is het een brutale vraag!
Inderdaad, irritante vraag is dat! "Gepland? Ja, ik had het 5 maanden geleden al in de agenda gezet op die datum." WTF!
inderdaad; was het gepland? is echt zo'n stomme vraag... Wat maakt het uit of het wel of niet gepland was? en wat betreft plannen, dat kan eigenlijk helemaal niet.... je weet nooit wanneer je zwanger wordt....
"Eigenlijk had ik 2 dagen eerder zwanger willen raken, maar mijn ei had nog een andere afspraak staan"
Mijn oma zei: "Ik dacht dat jullie wel zouden wachten.." (We gingen een paar maanden later trouwen. Mijn ouders zaten een beetje rond te kijken van tja, ja, leuk hoor, ja. En toen we onze kinderwagen wilden laten zien die we net opgehaald hadden ging het van "We krijgen niet eens de kans om iets te kopen". Ik vond het geen leuke reactie, doe eens enthousiast ofzo. Mijn zus sprong door het plafond. Dat vond ik leuk, eindelijk iemand die echt enthousiast was! Dat was daarna ook over, we hebben daarna helaas veel onenigheid gehad. Mijn schoonmoeder was door het dolle heen, helemaal blij. Mijn schoonvader zei "Dat is groot nieuws" en keek sip voor zich uit. Volgens mij had hij gehoopt dat Rataman en ik ooit nog uit elkaar zouden gaan (ik kan niet met mijn schoonouders overweg helaas). Kortom we hebben weinig echt leuke reacties gehad, helaas. We hebben ook niet zo'n goede banden met onze families. Maar dat, lieve kindertjes, dát is een ander verhaal. Bij de tweede hebben we het (mede door de lauwe reacties bij de eerste) aan iedereen tegelijk verteld met een shirtje "ik word grote broer". De meesten zeiden zoiets van "we hadden het wel verwacht". Eh oke. We hebben ook bijna geen kaarten gehad en bij de eerste hadden we nu al stapels kleertjes gehad (dat dan weer wel) en nu nog helemaal niks. Het nieuwe is eraf denk ik. Voor dat soort opmerkingen ben ik ook bang, over de broedmachines enzo. Dat ze hun mond houden.. Lees ik nou goed dat je bij de vierde geprobeerd hebt abortus te plegen maar dat het niet gelukt is? Hoe kan dat dan? Ik ben gewoon nieuwsgierig, als je het niet wilt vertellen snap ik dat wel hoor.
Reactie ex schoonmoeder : Huilend echt zwaar vedriet "ik ben nog veels te jong om oma te worden" Mijn antwoord: had je ook niet zo vroeg zwanger moeten raken" Jammer genoeg bleek de vader van mijn zoon er ook zo over te denken later want met 16 weken zwangerschap verbrak hij onze relatie via n smsje en sindsdien nooit meer wat van hem vernomen... Me eigen moeder : Sprong en gat in de lucht en ging de volgende dag al shoppen (kwam aan met een muziekcarousel waar je een fototje in kan doen). Me ouders zijn dol op hun kleinzoon.
nou wat een rare reactie van je ex schoonmoeder... wel een hele goeie reactie terug hihi... gelukkig is je eigen moeder superblij
Stom he? en een nichtje en vriendin van ons zijn ook iets langer zwanger dan ik van hun eerste en toen was het oooooh huilen van blijdschap en cadeautjes geven. heel vreemd hoor, ik bedoel ik hoef geen cadeautjes of zo, maar net of omdat het de derde is, het allemaal gewoon is, 6 weken voor deze zwangerschap heb ik een miskraam gehad, dan mag je toch verwachten dat mensen blij voor ons zijn, bovendien is mijn zwager de peetoom van onze jongste. Ben er ook nu nog steeds boos om!
Bij m'n eerste zwangerschap eigenlijk vrij weinig felicitaties gehad. Iedereen was in shock omdat het er gelijk 2 waren. De meeste botte reactie was van m'n zwager. Toen m'n man vertelde dat ie vader zou worden, was zijn reactie: 'Van haar...?' :x M'n schoonmoeder: 'Twee kindjes? Wat moet je daar nou mee?' Ben inmiddels 5 weken zwanger van onze 3de, en wacht zeker nog een paar weken met vertellen. Hoop dit keer wel een paar keer 'gefeliciteerd' te horen... wij zijn in ieder geval ontzettend blij met dit nieuwe wonder.
jeetje wat ongelooflijk bot!! en wat pijnlijk moet dat geweest zijn voor jou, wat zei je man daarvan? kwam hij voor je op?
Moet zeggen dat m'n man ook even niet wist hoe je op zulke reacties moet reageren... m'n schoonmoeder heeft naderhand wel gezegd dat ze het niet zo bedoelde en was er uiteindelijk echt heel blij mee. Gelukkig zijn mijn man en ik dolgelukkig met onze 2 kanjers, en familie nu zeker ook. Omgeving had gewoon niet verwacht dat we zo snel kinderen wilden, en dan gelijk 2; is voor sommige toch wel een grote verrassing. Maakt de teleurstelling voor ons natuurlijk niet minder dat de meeste zo reageerde. Hopelijk gaat het met onze 3de, die nu op komst is, wel anders...
Nou, wij hebben vanavond aan mijn ouders verteld dat we een tweede verwachten. Hadden ze een klein 'oppaskoffertje' gegeven, met een broekje, maillot en romper voor onze dochter, en een spijkerbroek, sokjes en een romper voor de baby. Ouders pakten het uit, eerst de kleertjes voor dochter, die had ik expres bovenin gedaan. Helemaal enthousiast, want extra spijkerbroekje kwam goed van pas enzo. Toen 't dubbeltje eenmaal viel dat het kleine broekje geen korte broek voor dochter was (maatje 56), was de eerste reactie van m'n moeder "Je bent toch niet zwanger, hè?" Euh, ja... "Ach jeetje, nee toch!". Bij m'n vader kwam er met moeite een 'gefeliciteerd' af. Erg leuk dus, NOT! Toen we weggingen zeiden ze ook nog dat ze wel even moesten wennen aan het idee.
Ik kreeg ook super leuke reacties, maar ook een minder leuke bij mijn dochter. Ze verweet mij dat ik het op een 'gekke' manier had verteld terwijl diegene in kwestie het ons niet eens liet weten maar het gewoon op haar facebook zetten. Wie is er nu gek bezig? X Veerle
Ik moet toch even zeggen dat ik het knap vind dat jullie kunnen omgaan met jullie (schoon)familie. Wat een rare, gevoelloze reacties zeg! Bij mijn ouders hebben we gewoon gezegd enne oja jullie worden opa en oma. Mijn vader, een heel nuchtere man, moest gelijk huilen en mijn moeder met een big smile. Mijn schoonfamilie hebben we het gelijk na de eerste echo verteld. We kochten een bos bloemen en hadden daar de echo in verstopt, dus mijn sm kletsend bezig met de bloemen in de keuken en opeens draait ze zich om met tranen in haar ogen, is het echt zo?! Dat ik dit nog mag meemaken! Ik word oma. Schoonouders beide huilen. Zwager sprong om mijn nek. Helemaal leuk! Ben benieuwd naar deze keer!
dacht ook dat ik lullige reacties kreeg maar jeetje zeg wat zijn mensen bot! En dan je eigen familie?! Zouden wij ook zo gaan reageren dan>?