Gister ineens ongi geworden. Compleet "out of the blue", na 30 dagen. Ik begrijp me lichaam niet meer en het er ff zo vreselijk de balen van! Als je stopt met de pil, dan hoop je natuurlijk dat het bij jou wel heel snel lukt, maar we zijn nu al bijna een jaar bezig en blijkbaar gaat het bij ons ook niet zo makkelijk! Sorry voor dit ongezellige verhaal, maar moest het ff kwijt...! Groetjes, Maar
Jij hoeft geen sorry te zeggen! Na bijna een jaar proberen mag je best eens klagen hoor, dat is toch ook niet leuk? Iedereen die eraan begint hoopt snel zwanger te raken en als dat niet lukt is dat heel pijnlijk denk ik. Heel veel sterkte en geluk in de volgende ronde! Zijn jullie van plan binnenkort naar de ha te gaan of nog even niet? Nogmaals heel veel sterkte! Ik hoop echt dat het snel lukt!
Bedankt voor je lieve berichtje! Ik heb voor mezelf besloten dat we dit jaar nog zo doorgaan, en mochten we dan nog niet zwanger raken, dan gaan we naar de ha. Morgenochtend moet ik al een echo laten maken in het zh, want mijn ha zag een vergrote eierstok. Misschien dat daar iets uitkomt? Vind het gewoon heel spannend en dan word je nog eens veel eerder ongi als verwacht... bleh. Bedankt voor het luisterend oor in elk geval. Lucht wel op hoor!
Hoi Maar29! Ik begrijp helemaal hoe je je voelt. Wij zijn begonnen in oktober 2007, direct na het stoppen van de pil. Eigenlijk moet ik tellen vanaf het moment dat mijn cyclus op gang kwam (na 126 dagen), dus officieel zijn wij ruim een half jaar bezig. Maar toch, voor het gevoel zijn wij wel al bijna een jaar bezig. Wij zijn al bij de gynaecoloog geweest voor een eerste gesprek. Mijn vriend had zijn zaad al laten testen via zijn huisarts. Dat is gelukkig prima in orde. Wij moeten het nu eerst een half jaar zelf proberen. Is het in februari 2009 nog niet gelukt, dan moeten wij weer terugkomen. Ook ik ben net weer ongi geworden. Zag het al weer aankomen. Ik had een paar dagen voor NOD weer last van bruinverlies en ik vreesde het ergste. Ja dus! En dat terwijl wij zo ons best hebben gedaan: ik heb een paar maanden getempt (waardoor ik weet dat ik wel een eisprong heb gelukkig), wij klussen in de vruchtbare dagen en ik gebruik ovutesten. Ik vind het ook steeds moeilijker te vinden om mensen met kids tegen te komen op bijvoorbeeld verjaardagen. Afgelopen zondag bij mijn jongste zusje: 3 baby's en 2 peutertjes. En dan denk ik: ik wil ook zo vreselijk graag.... En vervolgens word je 2 dagen later ongi! Ik gun mezelf elke maand een dagje verdriet als ik weer ongi ben geworden. Daarna kijk ik weer vooruit naar mijn eisprong: nieuwe ronde, nieuwe kansen! Maar het blijft balen......
Ik begrijp wat je bedoelt! Ik zat net ff de folders door te lezen en ze beginnen allemaal met slabbertjes, speentjes, opvolgmelk en meer van die ellende... ha ha. Ik ga denk ik ook maar beginnen met tempen en ovutesten. Mijn vriend is er minder gestresst onder en die denkt dat als we er niet teveel mee bezig zijn, dat het vanzelf wel komt. Wat heb ik aan die b**shit! :x Vandaag idd ff balen en morgen weer "nieuwe ronde, nieuwe kansen"! (die houden we erin... hihi) XXX
Hey Maar, Je mag best even balen hoor. Dat heb ik ook nu ook. Ik werd zondag uit het niets ongesteld. Na een redelijk korte cyclus. Wij gaan ook in jan naar de huisarts als het dan nog niet is gelukt. Wij zijn dan al wel een keer zwanger geweest maar dat liep uit op een miskraam. Gisteren had ik een slechte dag. Mijn zusje belde dat ze zwanger was, gewoon na een maandje proberen. Je probeert te lachen maar toen mijn man thuis kwam met een enorme bos bloemen brak ik.
Ah meis, das toch heel begrijpelijk! Op zulke momenten is het moeilijk om blij te zijn voor een ander he. Zelfs voor je zusje. Hou je taai! Onze tijd komt echt nog wel! Dikke knuf