Ben je al een moeder op het moment dat je weet dat er een kindje in je buik groeit of mag je pas van moeder spreken als het kind, biologisch of niet, in je leven is.
Ik voel mij moeder vanaf het moment dat ik zwanger ben. Heb 2 kinderen en een 3e onderweg maar voel mij mama over alle drie!
Ik denk dat ik mij pas echt moeder voelde toen ze geboren was. Omdat ik vrijwel geen kwalen in mijn zwangerschap had, en daardoor zelfs soms vergat dat ik zwanger was, was het nog een beetje ver van mijn bed zeg maar. Pas later, toen ze echt dagelijks te voelen was begon het een beetje te komen, maar pas goed bij de geboorte.
Toen ik zwanger was van de eerste voelde ik me niet direct moeder... Toen ze geboren was wel. De zwschappen die daarop volgde voelde wel gelijk aan als "moeder" Bij je eerste is het allemaal maar moeilijk te bevatten vindt ik, als je eenmaal je kind geboren hebt zien worden verandert dat helemaal. Maar ik vindt wel dat je al een moeder bent op het moment dat je zwanger bent...
Vanaf het moment dat het kindje in je leven is.... zo voelde dat voor mij. En of het nou een geadopteerd kindje is of biologisch van mij, vanaf het moment dat ik ervoor zorg, zou ik me moeder voelen.
Ik denk dat het moet groeien, ik voel mezelf nu ook meer moeder dan toen ze net geboren waren. Maar daarentegen vond ik mezelf ook al moeder toen ze nog in mijn buik zaten. Maar toen kon ik me nog niet echt voorstellen wat voor impact 2 van die kleine mensjes op je hebben, natuurlijk hield ik al van ze, maar het besef was er toen nog niet zo (achteraf gezien dan). Pas toen ik ze echt in mijn armen had, werd mijn moedergevoel realiteit.
Voor de mensen die vinden dat je pas moeder bent als het kindje er is: hoe zit het dan met een doodgeboren kindje?
Dat moet je helemaal zelf weten. Waarom zou je je druk maken om wat een ander als passend moment vindt om jezelf moeder te noemen? Het is jouw leven
Dat vind ik alweer een stuk moeilijker. Want bij hoeveel weken leg je de grens dan? Volgens mij moet je na een bepaald aantal weken zwangerschap sowieso aangifte doen van je kindje. Dan ben je officieel dus mama (geweest). Gevoelsmatig ligt dat bij veel mama's anders denk ik. Dat is in mijn ogen ook zo als je kind op latere leeftijd overlijdt. Dan ben je niet ineens mama-af. Bij mij moest het mama gevoel echt groeien. Toen mijn oudste op mijn buik werd gelegd had ik zoiets van: "Oh, hallo baby" hihi. Hij voelde toen nog niet echt van mij, al kwam dat gevoel wel al snel daarna.
Ik zelf voel mij moeder over mijn zoontje P. van 4, maar ook moeder van B.* (overleden bij bijna 22 weken zwangerschap). Voor mijn gevoel heb ik dan ook 2 kinderen. Daarnaast heb ik ook 6 miskramen gehad waaronder 1 bij bijna 13 weken (hartje was gestopt bij 12+2), maar op 1 of andere manier voel ik me daar dan weer geen moeder over. Ik denk dat het voor iedereen anders is.
Tijdens de zwangerschap al. Zo kun je tijdens de zwangerschap al een slechte moeder zijn en dan denk ik aan bijvoorbeeld drugs gebruik enzo.
ja het is meer een gevoel, ik vind als je kindje in je hart hebt dan ben je mama, als je echt voelt dat er echt een kindje in je zit en je hebt het gezien en je voelt het enzo.. toen voelde ik me al wel mama, maar toen ze geboren waren wel nog veel meer!
Ik voelde me moeder toen mijn dochter geboren was, maar ik denk dat je ook moeder bent als je kindje doodgeboren wordt.
Vanaf het moment dat ze na de bevalling op mijn buik lag. Toen pas kwam het besef, ik ben mama geworden en dat voelde ook meteen zo.
Ik ben ook 1 dochter verloren bij de zwangerschap, de eerste. Zij heeft ons tot een papa en mama gemaakt. Het voelde totaal niet zo, want we hadden 'niks' om voor te zorgen, maar ik was zeker een mama.