Wij kregen toen ik net 3 dagen terug bevallen was van Lieve van mn schoonvader te horen: Moet ik nu blij zijn ofzo? Hij zei glashard tegen mn man dat hij er van overtuigd was dat ik stiekem met d epil was gestopt en zwanger zou raken en mn man nooit meer van me af kon komen Dat hakte er ff hard in. Mn schoonvader heeft dan wel weer zn ''excuses'' gemaakt maar die opmerking heeft mijn kijk op hem totaal veranderd
Wij weten dat het een meisje is en maken daar geen geheim van; Heb ik toch al 10 keer de vraag gehad of de vader niet teleurgesteld was....Gekke Fransen ook....Maar de volgende die het vraagt krijgt een rotopmerking terug denk ik...
toen we eindelijk na een dik jaar klussen zwanger waren van de tweede en dit gingen vertellen aan mijn schoonouders was het antwoord van mijn schoonpa: is dat nou wel verstandig? (met het oog op de postnatale depressie na de eerste) kortom hij vond het maar niks dat wij nog weer eentje erbij namen. en mijn schoonmoeder zei: goh ben je uitgerekend in november? had je dat niet beter in april kunnen doen, dan hebben we nog geen verjaardagen, tegen die tijd van het jaar hebben al zoveel.... net of je het voort kiezen hebt. ik heb verdorie van mijn oudste zijn eerst jaar niet kunnen genieten vanwege die pnd. dus we zagen dit als een tweede kans. en welke maand? ja dat heb je toch niet voort zeggen. komop zeg...
ik heb ook nog een HELE mooie... :x Ik was 20 en mijn man 21 toen we voor de 1e keer zwanger waren, woonde samen haden alles wat ons hartje begeerde, behalve een kleintje..dus toen we dolgelukkig aan mijn schoonmoeder gingen vertellen dat we in Augustus ons eerste kindje verwachten was haar antwoord " ZO...is het wel van de goede vader? " ............nou ik kon wel janken...en mijn man stond daar ook een beetje met zijn mond vol tanden.. Jullie snappen dat mijn band met mijn schoonmoeder niet optimaal is geweest...5 jaar geleden is ze overleden aan kanker...was verdrietig (vooral voor mijn man en kids )...maar ook opgelucht een beetje want ik heb nogal wat over mijn dak gekregen van haar (maar dat is een ander topic)...even een klein detail...een maand geleden hoorden we van mijn schoonvader dat zijn huwelijk niet echt was wat het leek....mijn schoonmoeder bleek nogal vreemd gegaan tezijn !
Nou ja, normaal zou ik denken, ach.... Maar omdat ze zelf twee kids heeft, ik snap het gewoon niet? Toch?
Nou hier ook hoor! Toen ik zwanger was ging me vriend zijn zus bellen om het goeie nieuws te vertellen. Dus hij het vertelt zegt ze gewoon glas hard... is het wel van jou? WATTT ik werd woest niet normaal! het is nooit meer goed gekomen tussen haar en mijn
Vooal al die mense die vragen of het wel gepland was :x En mijn schoonmoeder die voor de tigste keer vraagt of ik niet liever een meisje had en of ik niet teleurgesteld ben dat het geen meisje is. (zij heeft tig keer gezegd dat ze liever een jongen had) Mense het maakt mij geen f*ck uit al krijg ik 10 jongens. En waarom vragen alle mensen altijd of je borstvoeding geeft ? Ben ik hun verantwoording schuldig ? En als ze daarna weer op visite komen vragen zo of ik nog steeds borstvoeding geef.
Ik kreeg laatst te horen: "Goh, waarom heb jij geen kinderen? Denk je nog carrière te maken ofzo?" Ook niet echt een leuke opmerking als je zelf al een tijdje bezig bent voor een kleine, maar het is nog niet gelukt...
ik heb best een aardig overgewicht. En goddank raakte ik wel 3 keer gewoon zwanger. Maar de meest pijnlijke opmerking voor mij ging ook daarover... Ik werk op een KDV en een van de ouders maakte de opmerking toen ik mijn zoontje weg ging brengen op mijn eerste dag verlof... goh hoorde net dat je met verlof ging.Wist niet eens dat je zwanger was.Tja met zo'n lichaam valt dat ook niet op hé?!
Nou, ik heb dus ook overgewicht en iemand maakte een keer de opmerking : "Weet je zeker dat je zwanger bent?" Dit was een paar weken terug.
Toen mijn vader vertelde dat hij opa werd tegen zijn ex vriendin (die ik nooit gemogen heb).. zei zijn ex vriendin gelijk tegen mij: Dat kan niet! Je bent veeeeelste jong (19, 20 als hij er is).. Daarna zei ze erachteraan.."ach wat maakt het ook uit, het is wel leuk speelgoed voor je .' NOU! wat werd ik kwaad zeg! En ook mijn vriend stond er bij met een open mond.. Toen 4 weken later, inmiddels 4 weken geleden.. belde mijn vader mij op om te vertellen dat hij geen opa wilde worden van dit kleinkind. En of ik gek geworden was om van een buitenlander een kind te krijgen.. Vreselijk.. heb dagen ervan moeten huilen.. nou weet ik ook wel hoe mijn vader is, hij is nooit een goede vader geweest, hij leeft alleen voor geld.. Maar toch.. Mijn vriend is Armeens, niets mis mee.. Een super lieverd en ik wil hem nooit meer kwijt.. Ik heb mijn vader gezegt dat ie kan vergeten dat ik hem nog eens bel.. Bah.. word nog emotioneel als ik aan me vader denk, waar heb ik dit aan verdient! *zucht* Gelukkig kan ik heeeeeeel goed zonder mijn vader... Liefs kiss
Wat een rare opmerkingen allemaal zeg! Ik zit dit echt met verbazing te lezen. Heb gelukkig nog geen rare opmerkingen meegemaakt, alleen erg enthousiaste reacties
Wat ik ook een vervelende opmerking vond: Ik vertelde op het werk dat ik zwanger was en na wat gepraat te hebben ging het over dat ik tot 4 weken van te voren door wilde werken (Ik werk met verstandelijk gehandicapten.) en er waren een paar die meteen zeiden: Dat lukt je nooooit! Nou ik probeer het wel in ieder geval en lukt het niet dan lukt het niet. Maar dat mag toch wel mijn streven zijn? En het is me lekker wel gelukt, heb me nooit ziekgemeld en heb gewoon al mijn diensten gedraaid die ik moest draaien! Nu heb ik verlof en kan ik na de tijd lekker genieten van 2 weken langer verlof. Heerlijk toch? Ben best wel een beetje trots op mezelf dat het me toch gelukt is. Diegenen die zeiden dat het me toch nooooit zou gaan lukken om zo lang door te werken zijn er zelf maanden van te voren uitgegaan met een of andere vage kwaal.... Groetjes Miep
Sommige mensen... Ik heb bij mijn eerste heeeeel vaak gehoord: was het gepland (net getrouwd, beiden een vaste baan, net huis gekocht, 23 jaar oud). Heel storend vond ik die opmerking. In afwachting van mijn miskraam (met 9 weken geconstateerd, met bijna 11 weken zat ik bij de gyn omdat het nog niet op gang was gekomen) moest ik stappen gaan ondernemen. Dit kindje leek er niet vanzelf uit te willen komen. Dus de gyn zegt dat ik nog maar een weekje door moest lopen, want het was geen spoedgeval. Bij mijn cyste kon ik 2 dagen later geholpen worde, tot 2 keer toe. Het was vakantie tijd en hier wilde hij echt geen uitzondering voor maken. Dus ik strortte een beetje in, kon alleen maar huilen. Die man schudt me een hand en zegt: de assistente regelt het verder wel. Ik kon wel weten dat het een botte hork was, want niet lang daarvoor zei hij: joh, je moet niet denken dat je met een dood kindje in je buik loopt, het is gewoon afgestorven weefsel. Uiteindelijk pas met 13 weken gecurreteerd terwijl ik het met 9 weken wist en het met 6 weken 2 dagen was mis gegaan.
Wat kunnen mensen lomp zijn tegen elkaar....wat een hoop kwetsende woorden. Begin vorig jaar vertelde wij aan mijn schoonouders dat we zwanger waren en ze opa en oma werden. De eerste opmerking van mijn schoonmoeder was"het is zeker een ongelukje",in de keuken werd mijn vriend even onder 4 ogen genomen en die kreeg een preek of hij wel zeker wist of hij dit wilde. Boos en verdrietig was ik en vergeet die opmerking nooit meer. Helaas liep de zwangerschap uit op een miskraam.
Wat een rotopmerkingen Kissflower! Vreselijk, wat zul je je rot voelen op zo'n moment. Maar als ik jullie zie op de foto's in je album denk ik: wat een leuk stel zeg! Jullie redden het heus wel samen. En leeftijd speelt geen rol, als jullie er klaar voor zijn is het toch hartstikke leuk om vader en moeder te worden? De kroon op jullie liefde zit bij jou in je buik. Groetjes Miep
Wat lief van je! Ik vind ons ook een leuk stel .. Mijn moeder ziet hem als zijn eigen zoon.. En hij is nu al een trotse papa.. En inderdaad, ik vind leeftijd ook geen rol spelen.. Ik hou gewoon van mijn 2 ventjes Liefs kiss
weet je wat ik ooit is meegemaakt hebt. mijn man komt uit marokko, en na de geboorte van mijn zoon, zei een kennis van mijn buurvrouw waar ik op dat moment was, dat ik op moest passen dat mijn man mijn kind niet zou ontvoeren naar marokko ongelofelijk. en op een verjaardag waar iedereen onze nieuwe auto aan het bewonderen was, zei iemand die het niet helemaal goed had meegekregen, dat het zeker een auto van een crimineel was of van iemand die drugs deed anders kon je dat niet betalen..... ik heb nog nooit iemand zo rood zien worden toen we zeiden dat die van ons was. en maar slijmen dat de auto zo mooi was daarna.