Sporten doe ik verder niet, bij Mariëlla heeft het een jaar geduurd voor ik weer op gewicht was. Was ongeveer 14 kilo gegroeid. Maar moet wel zeggen..... ik heb er ook écht niets voor gedaan of gelaten Dus ja, dna is het op zich wel logisch dat t wat langer duurt. Nu bij Do was ik totaal maar 10 kilo gegroeid, mede door t dieet ivm suikerziekte. En was met een week weer op gewicht.... nu mn figuur nog, want heb een behoorlijk blubberbuik. Ik wil eigenlijk een beetje gaan beginnen met buikspieroefeningen. Die zullen vast wel gaan kreunen en steunen, want heb nooit echt stevige buikspieren gehad. Schommel nu een beetje rond de 75 kilo. Eigenlijk zou ik ook wel rond de 68-70 kilo willen wegen met mn "een-meter-drie-en-zeventig-centimeter". Oh en ik zou eigenlijk wel met hardlopen willen gaan beginnen. Heb zo'n leuk programmaatje van de collega's gehad "Evy".... is een Belgische dame die je op je ipod of MP3speler plakt en zij motiveert je etc. Succes ermee
Evy (start to run) staat al op mijn MP3 speler. Ooit heb ik die hele serie doorgelopen en kon ik ongeveer 5 km hardlopen... Maar het is misschien heel slecht, maar zodra het bijvoorbeeld regent sla ik al weer over... ben alleen een mooi weer renner haha. Maar ik denk dat ik over een paar weken het toch maar weer eens ga proberen, van harlopen val je wel snel af!
Zo wat een lekkere nacht, hier komt hij nog om de 6 uur. Maar goed daarna leg ik hem weer in bed en gaat hij zonder morren slapen. Ik heb nu weken achter elkaar dat ik hem eruit pak om te voeden en huppa er weer in en slapen maar. Na een half uur lig ik alweer te knorren dus echt zeuren mag ik niet! Wat goed zeg van Mariella!
Ik heb Evy vorig jaar al gekregen van de collega's. Ik wilde eigenlijk de "Vier mijl van Groningen" gaan lopen vorig jaar. Ben een beetje aangestoken door de hardloopdrift van de (directe) collega's. Vanuit het werk lopen er altijd sowieso drie bedrijventeams mee. En omdat we sinds 2 jaar in het Menzis gebouw zitten, kunnen we ook nog "meeliften" met de extra kaarten vanuit hoofdsponsor Menzis. Dan loop je dus niet mee met de bedrijvenloop, maar heb je wel zekerheid dat je kunt starten. Maar ja.... toen raakte ik ook al vrij snel zwanger van Dootje.... en ben dus niet eens begonnen Maar ook nu moet ik zelfs nog starten hoor
Muts, je vroeg hoe het ging met de autojacht en het geouwehoer over de erfgrens met de buurman.... had er nog even niet op gereageerd omdat het allemaal nogal gevoelig ligt. Zie hieronder.... Zoooo nu even een heel verhaal.... niet schrikken maar het is redelijk heavy. Aanloop: ik ben in 2003 van baan veranderd nav burnout etc. Daardoor heb ik een behoorlijke stap achteruit gedaan in mn salaris (600,= p/m) en moest ik daarnaast een aflossing betalen van 750 p/m ivm een autolening aan de voormalig werkgever (ipv lease auto kregen we een zak met geld om een nieuwe auto te kunnen kopen) Dus al met al een "achteruitgang" van ongeveer 1300 p/m Dat is vrij heavy wanneer je ook bedenkt dat E toentertijd alleen een WAO-tje van 300 euro had en niet (of maar weinig) werkte. Daar zijn de problemen eigenlijk al begonnen. Vanaf dat moment begon ik financiële gaatjes met andere gaatjes te vullen, het ging van kwaad tot erger. Totdat in mei 2009 die vorige werkgever aanklopte en het een loonbeslag werd. Vanaf mei 2009 kreeg ik dus maar 1160,= op de rekening en E ook nog steeds maar 300 WAO en een ZW van totaal 700 euro. Net daarvoor (maart 09) hebben we ons huis gekocht.... maar door het loonbeslag liep ik al gauw achter met betalen van de hypotheek. Gaatjes vullen ging door.... E kreeg een herkeuring van de WAO en dus een fikse nabetaling voer 2009-2010.... daarmee heb ik nog wat gaatjes zitten vullen. Maar al die tijd heb ik uit angst nooit iets gezegd tegen Eelke. Wanneer er weer eens een deurwaarder aan de deur had geklopt, dan "had ik het allang betaald", en "ik bel er wel even achteraan" ...... enzovoort enzovoorts Einde van het liedje is dus dat afgelopen april er een aankondiging in de krant stond van "zwangsversteigerung" van ons huis.... oftewel gedwongen verkoop Het ging zelfs zo ver dat ik die krant uit schaamte heb verstopt (net als alle post/rekeningen van de afgelopen jaren) Net in die periode raakte ik in het ziekenhuis (dat vochtprobleem half april) en toen werd Eelke aangesproken door de buurvrouw hoe het nu zat met die hele gedwongen verkoop. Jullie kunnen je voorstellen dat Eelke echt vreselijk is geschrokken en die is thuis gaan zoeken ..... en vond dus hele stapels ongeopende enveloppen etc Pas toen kwam het bij mij los.... Waarom ik het dan nooit eerder had verteld... ja uhmm... Eelke had al meerdere keren gezegd dat hij weg zou gaan met M wanneer er weer een deurwaarder op de stoep zou staan. En ik had toen al zoooo lang gelogen, gezwegen, gedraaid etc., dan is het zo ontiegelijk moeilijk om met de billen bloot te gaan. Al met al zijn we er eind april achter gekomen hoe groot de schuldenlast was geworden. Buiten de hypotheek om en het krediet op mn betaalrekening (20duizend) was de schuld ongeveer 18000 (incl de autolening, die inmiddels grotendeels was ingelost) We hebben die schuld al terug kunnen brengen naar 7000 euro, autolening is inmiddels volledig ingelost en verder veel betaalafspraken kunnen maken voor het inlopen van de schulden. Het huis is eind mei uiteindelijk in de gedwongen verkoop verkocht voor 131000 en zit ik nog met een schuld van 68000 (stand gisteren) mbt het huis. Nu zijn we vreselijk druk aan het zoeken naar vervangende woonruimte, voorlopig nog steeds in Duitsland. Want wanneer ik de schuldsanering in zou gaan, dan is het "beter" in D dan in NL. De koper heeft aangegeven dat ze ons er graag voor het einde van de maand uit willen hebben, maar ze weten ook dat dat heel erg lastig is in de huidige markt. Dus al met al kunnen jullie je voorstellen dat mijn verlof periode niet zo rooskleurig en roze-wolk-erig is geweest als dat hij had moeten zijn Dit verhaal is niet om medelijden oid op te wekken, maar vooral om het even van me af te schrijven. De meeste mensen die het horen schrikken zich een hoedje, maar een aantal hadden wel het gevoel dat er iets aan de hand was (door bepaalde problemen) Maar dat het zo heftig was, had men niet verwacht. Tussen Eelke en mij gaat het redelijk goed, maar wel met behoorlijke ups en downs Eelke heeft van meet af aan gezegd dat we er samen wel doorheen komen, mits we maar blijven praten en elkaar goed op de hoogte houden van wat er speelt. Natuurlijk is hij vreselijk gefrustreerd en dat mag hij echt wel zijn, maar soms kan hij zooooo boos zijn en dan vanuit die boosheid/frustratie bepaalde dingen zeggen. Gisteren was het dus even vrij heftig, zo heftig zelfs dat ik heb gezegd "wanneer je me alles voor de voeten blijft gooien, en iedere keer weer terugkomt op bepaalde gezamenlijke beslissing, dan kunnen we wel ophouden en apart van elkaar verder gaan". En ik had ook echt zoiets van ik pak mn tas en ga met de meisjes een paar dagen weg, naar een vriendin of naar familie ofzo. De geplande bezichtigingen van gistermiddag konden me echt gestolen worden. Gelukkig hebben we er toch weer goed over kunnen praten, hebben gisteren drie huizen bekeken.... of het wat wordt is vraag twee. Zooooooooo........ dat lucht op.
Wow Marjan ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen... In ieder geval vind ik het hartstikke sneu voor jullie dat jullie in deze situatie zitten en dat het allemaal zo is gelopen. Ik hoop voor jullie dat er op alle gebieden snel betere tijden komen, dit moet veel stress opleveren. Heel veel stekte!
Ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ben heel blij voor je dat je het even van je hebt afgeschreven. Ik kan me voorstellen dat je je opgelucht voelt.. Heel heel heel veel sterkte!!!!
Ook hier even: Maken jullie overdag wel eens wakker voor een fles? Ze had om 9.30 de fles en ging om 11 uur slapen. Om 12 uur werd ze wakker met krampen, behoorlijk krijsen...is ze een uur wakker geweest en nu slaapt ze alweer sinds 13 uur. Moe van haar huil uurtje natuurlijk, maar nu is er dus al 6 uur (!!) verstreken sinds haar laatste fles! Wakker maken? Of zou ze slaap nu harder nodig hebben? Zelf neig ik naar het laatste, maar ben benieuwd naar jullie mening
Ik geloof erin dat kindjes zelf echt wel komen als ze honger hebben, dus tot nu toe heb ik Mira nog nooit wakker gemaakt, ook al twijfel ik af en toe ook wel eens omdat ze er te lang tussen laat
jeetje marjan wat heftig zeg!!!! maar wel heel erg goed dat je het op durft te schrijven en met ons wilt delen!! kan niet anders zeggen dan heeeel erg veel sterkte en hopelijk komt het snel allemaal weer goed!! het was trouwens niet mijn bedoeling om je voor het blok te gooien maar ik was benieuwd hoe het afgelopen was.... meijke ik zou Nienke laten slapen... ze komt vanzelf wel... tenzij jou gevoel anders zegt... gewoon je gevoel volgen!!! en bij K.-tje is het zo dat zodra ik het bericht heb gepost dat ie er al zo lang tussen laat dat ie dan spontaan wakker wordt...
Och jeej Marjan wat een heftig verhaal meid. Ik hoop voor jullie dat het allemaal weer goed komt. Wat goed van je dat je je zo bloot durft te geven!
Marjan wat erg zeg meid! Wij hebben net ons oude huis verkocht met dik verlies dus ik ken je gevoel een beetje, maar goed jullie hebben het veel zwaarder. Vergeet niet dat je er geen minder mens om bent door je schulden en inderdaad zoek steun bij elkaar, gedeelde smart is halve smart. Beetje een open deur maar toch. Meijke ik maak Axel vaak wakker want anders slaapt hij alleen maar en moet ie aan het eind van de dag zoveel inhalen. Hij eet zelf om 11 u, 2u, 6u 9u, 11u. En dat vind ik wel erg dicht op elkaar s avonds
Mijn telefoon doet echt raar meiden. Blijft steeds haken en het internet valt weg.... Dus nu poging drie en hopen dat het lukt! Ik weet niet wat me vandaag bezielde, maar heb van 16.00 tot 21.00 het huis schoongemaakt! Tot in de keukenkastjes! Het voelt wel heerlijk moet ik zeggen.. Haha! Had mijn nesteldrang wel gemist. Mira sliep net als normaal om 22.00, maar is nu ineens klaar en klaar wakker.... Terwijl ze bijna niet heeft geslapen overdag.. Ben nu bezig haar weer in slaap te krijgen. Hoop dat het me lukt want ik wil slapen!! Het is nu wel erg aantrekkelijk om haar gewoon bij me te pakken, maar ik ben dan bang dat ze dat elke dag wilt.. Want ik krijg haar nog steeds alleen in de nacht in haar eigen bed, overdag wilt ze alleen maar bij mij. Bij papa slaapt ze ook niet, daar zit ze alleen tegen aan te lachen de hele dag.. Nou, ik ga weer verder en hoop dat ik snel kan slapen. Welterusten en tot morgen meiden!
sorry hoor dames maar ik moet het gewoon ff kwijt (ik probeer het zo kort mogelijk te houden).... het gaat superslecht met s-moeder!! ik kwam daar gistermiddag rond half 2 en er was niemand dus ik schoot in paniek.. ze was (mij) vergeten te vertellen dat ze met haar broers en zussen weg ging.. (soort van afscheid nemen zeg maar) om half 5 kreeg ik haar aan de telefoon.. kon er absoluut niets van maken wat ze vertelde... heel onduidelijk en onsamenhangend.. 2 dingen door elkaar wat helemaal niks met elkaar te maken had... en heel erg slecht verstaanbaar omdat ze naar adem liep te happen... ik ben daar heen gereden en haar gerustgesteld (der mobiel deed niks meer maar de batterij was leeg) haar zus (uit zeeland) blijft de hele week en die gaf ook al aan dat het nu wel heeeeeel erg hard achteruit gaat... onsamenhangend praten, halverwege een zin stopt met praten en ineens over iets anders begint, dingen door elkaar halen en noem maar op... net belde haar zus omdat s-moeder T.imo graag vandaag wil zien... damn mn hart sloeg toch echt ff een paar keer mis want dit is voor mij echt een teken van afscheid nemen dit heeft ze nog noooooooit gedaan!!!! ik ben er echt ff zoooo verschrikkelijk verdrietig over dat ze belt omdat ze haar zoon graag wil zien.... voor ons een teken dat we daar toch te weinig komen maar ook een teken dat ze steeds maar weer een beetje afscheid neemt....
Hier een heerlijke nacht en ochtend gehad! Ze sliep om 00.00 weer en kwam om 06.30 en toen sliep ze gelijk weer na de fles en kwam pas 11.15 weer! Ik ben bijgetankt haha