Wij zijn sinds januari 2007 aan het proberen om zwanger te worden, en sinds januari dit jaar zitten we in de mmm. Hoe ik het ervaar? In het begin was het een zware klap in men gezicht, maar na een tijdje "wen" je er een beetje aan. Hoewel ik me de laatste weken terug wat slechter voel. Maar dat komt denk ik omdat we zelf dichter naar onze eerste ICSI toekomen, en er worden de laatste weken in mijn nabije omgeveing ook ontzettend veel baby's geboren. En ik kan er allemaal niet meer zo goed tegen, huil ook enorm veel en vind het verschrikkelijk om steeds cadeautjes voor de baby's van iemand anders te moeten kopen. Hoe was het bij de gyn? Welke onderzoeken krijgen jullie? Greetz
Het ging gelukkig goed bij de gyn. Het was wel spannend. Gister een inwendige echo gehad en het niet er goed uit. Nu sperma onderzoek, ik twee keer bloed laten prikken, en samenlevingstest. Daarna , over zes weken, terugkomen om te kijken hoe we verder gaan. Hij had het er al over om gelijk te beginnen met een vruchtbaarheidsbehandeling
Veel succes nog met je onderzoeken, en zeker ook met je behandeling! Hopelijk ben je nu snel zwanger! Greetz
hallo Allemaal, Hier even een update. Vanmorgen hebben we een samenlevingstest gehad en de uitslag van het zaadonderzoek. Het was alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg. Mijn servix slijm was goed. Alleen de zaadkwaliteit was slecht. Nog slechter dan de vorige keer. Aanstaande woensdag gaan de artsen overleggen om te zien wat de mogelijkheden zijn. IUI kan al waarschijnlijk niet meer. Wie heeft deze ervaring ook? Groet Monique
Hai Monique, Dat is allemaal niet zo mooi, kan me voorstellen dat je heel erg schrikt. Was dit al de tweede zaadtest? Wij hebben vorige week de uitslag gekregen van mijn mans 1ste test. Hoeveelheid was op het randje van goed, maar ze bewogen te langzaam, dat verklaart een hoop... Hij moet nu eind oktober opnieuw inleveren en dan weten we meer. Opzich was ik nog positief, en ik was allang al blij dat er levend zaad is gevonden, dan zijn er nog een scala aan mogelijkheden. Maar van de week hoorde ik van een tante van mijn man dat er dus translocatie in de familie voorkomt. Gister het een en ander op internet na gekeken, en daar schrok ik wel van... Grote kans dat hij daar dus ook drager van is. Door de translocatie is er een verhoogde kans op miskramen en aangeboren afwijkingen...Slik...Dat zou toch wel heel shit zijn als hij drager is.. Maar ik blijf positief en mijn man ook.... Ik hoop dat jullie na de ergste schok ook met goede moed verder kunnen, want naar wat ik lees is het een zware weg... Heel veel succes!
Hey Moontje, wat een ontzettend naar nieuws. Dat valt rauw op je dak he. Mannetje van mij heeft ook slechte zwemmers maar het is genoeg voor IUI daar gaan we dn binnenkort ook mee beginnen. Ik wil jou in ieder geval heel veel sterkte wensen met de verwerking van dit nieuws. Liefs Zora