Bij mijn eerste voelde ik mij snel weer goed en al gauw pakte ik het huishouden en andere dagelijkse bezigheden alweer op. Na de kraamweek deed ik alles weer. Nu na een makkelijke bevalling voel ik mij weer helemaal de oude. Maar de kraamverzorgster houdt mij tegen. Ze wilt dat ik nog veel rust etc en heeft het steeds over baarmoederverzakking als ik de hele dag zou lopen. Maar ik voel mij goed en bij de eerste ook nooit een terugval gehad dus t kriebelt. Ik kan niet meer stilzitten!! Daarom ben ik benieuwd wanneer jullie weer de draad oppakten?
1e: op vrijdag geboren ik stond op zondag m'n eigen bevalkleren in de wasmachine te stoppen en verschoonde in de kraamweek gewoon zelf het bed (1e keer samen met m'n man) 2e (tweeling) weer op vrijdag geboren en weer stond ik op zondag 2 trappen hoog de wasmachine vol te stoppen Een paar dagen later in een opwelling zelf alle bedden verschoond omdat ik dat nodig vond. Stofzuigen deed ik nog niet meteen maar doet m'n man sowieso al meestal. Beide kraamverzorgsters maakten geen bezwaar (had alleen moeder-kind zorg dus ze waren er maar een paar uurtjes per dag, lekker rustig)
Ik voelde mij ook meteen weer goed en heb eigenlijk direct de draad weer opgepakt met alles. De kraamverzorgster heeft hier geen bezwaar tegen gemaakt.
bij de eerste ook gelijk na de bevalling alles kunnen doen en nu ook weer... IK ben 6 uur na de bevalling na buiten gegaan om te gaan roken hihihi... want om 6 uur ging de hoofdingang open en je mag in ons ziekenhuis niet meer bij de eerste hulp staan... dus moes wachten.... En toen k thuis kwam ging ik gelijk de was aanzetten en de was van de rekken afhalen en boven stofzuigen...was nog geen 5 min binnen hihihihi
Bij de eerste pas na een paar weken. Maar dat kwam door de totaal ruptuur. Bij de tweede stond ik na 2 weken alweer op het schoolplein (daarvoor vakantie), en die week ervoor deed is ook veel zelf. Ik heb de kraamzorg haar ding laten doen. Mijn man was ook thuis om dingen te doen, die twee waren samen al aan het mopperen over wie de was mocht vouwen. Dus heb er maar van genoten
Hier begin ik net weer dingen te doen. Afgelopen zondag voor t eerst naar buiten geweest, maandag eten gekookt, dinsdag eten koken en wasgoed opruimen. Vandaag eten koken, vaatwasser uitruimen, boodschappen (samen met vriend). Maw, elke dag beetje meer. Waarom? Van begin af aan voel ik me top, tot ik ging lopen; duizelig, misselijk, hoofdpijn. Dat wordt telkens minder, dus langzaam maar zeker meer doen. Hele kraamtijd dus eigenlijk in bed doorgebracht. Laatste dag kraamzorg ging ik 3x per dag naar beneden, half uurtje zitten en weer naar bed. Maar, als jij je goed voelt zou ik zeggen gewoon doen. Je lichaam geeft vanzelf een signaal als je teveel doet!
Derde dag toen ik thuis kwam uit het ziekenhuis. Niet dat ik het wilde maar de kraamverzorgster deed niets. Tja Wel sliep ik iedere middag twee uur de eerste 10 dagen.
Euhhhhhh... Klinkt gek maar ik ben meteen na mijn bevalling weer in actie gekomen. Moest even blijven int ziekenhuis ivbm teveel bloed verlies. Maar merkte er eigenlijk weinig van. Heb de hele nacht niet geslapen maar lekker geknuffelt met mijn pasgebore dochtertje. Vanaf thuiskomst heb ik gewoon mijn dochter dag en nacht zelf verzorgt en stond 2 dagen later alweer te stofzuigen. Wel mocht ik niet direct alleen thuis zijn of alleen naar buiten door het bloedverlies. Ik sliep trouwens ook mee met mijn dochter vaak overdag. Achh... Volgende keer zal ik wel wat meer rust nemen hoor, dan ben je eerder van de vermoeidheid af en het is gewoon beter voor je lichaam.
Na 5 dagen liep in weer in de stad om wat nieuwe kleding te kopen, want ik paste niets meer. ( wel samen met mijn moeder) Stofzuigen +dweilen weerna 1,5 week denk ik. Al heeft mijn man de eerste 4-5 weken bijna alles gedaan in huis.
Rust heb ik eigenijk zo en zo niet echt gehouden, in bed dan. Ik heb 2 dagen 1 uurtje gelegen smiddags. Maar voor de rest lekker beneden gezeten en gedaan
Meiden ook ik doe het hele huishouden weer met hier en daar hulp van mijn man. Het voelt goed aan gelukkig. En zodra ik mij moe voel ga ik even zitten.
Heb de eerste paar dagen wel lekker mijn rust genomen en meerdere keren op een dag een dutje gedaan of gewoon even gaan liggen. Had niet heel veel bloed verloren (400ml) maar was toch wat trillerig, vooral na douchen en andere inspanning enzo. Gewoon op bed liggen deed me goed. Deed vooral wat goed voelde die eerste paar dagen Later ook lekker eventjes naar beneden in de ochtend maar zeker ook een middagdutje, en dat doe ik nu eigenlijk nog.. Gewoon om even bij te tanken en ook de nachten aan te kunnen (alhoewel ik als een blok slaap, alleen nu zijn het blokjes van 3 uur.. hihi). Mijn man helpt ook heerlijk mee en de kraam was super, we krijgen nu samen een beetje een ritme en dat is ook wel heerlijk. Ben ook nog aan de floradix en merk dat dat ook wel heel goed helpt, voelde me al snel beter daardoor. En gewoon eten als een bootwerker, maar das niet zo moeilijk met bv
Eigenlijk meteen weer, maar ik heb ook twee keer een hele makkelijke bevalling gehad, waarna ik nergens last van had.
Ehm gewoon even tegen je kraam zeggend at jij heel goed aan voelt of je het kan of niet. Ik liep bij de eerste na 2 dagen ook op de koopavond en dat na ruim een liter bloedverlies. Nu 1400 cc bloedverlies gehad en ik voel me prima en ben ook aan het rommelen. Het enige wat ze hier zegt is: neem je rust en luister naa je eigen lichaam.
hier ook ruim een liter bloed verloren en met spoed naart ziekenhuis afgevoerd vanwege de pacenta. het gaat wel elke dag iets beter maar ben blij dat mn man 2 weken vrij was. volgende week moet ik het alleen gaan doen,hopellijk gaat dat lukken! ik doe nu nog niet veel meer dan bv geven en uitrusten...
Ik heb het heel rustig opgebouwd. Ik had een ks, en kon niet meteen alles. De eerste 10 dagen niks. Daarna heel af en toe iets heel kleins. Bijv. een was aanzetten. Maar het duurde echt wel even voor ik echt wat meer kon.
Ik denk na een half jaar weer ofzo..... (En toen deed mijn man ook nog veel dingen als stofzuigen en dweilen) Ik had bekken klachten en ik denk dat mijn dochter 2was toen ik kon Zeggen "ik geloof dat ik er nu aardig van af ben" Was wel een hele grote teleurstelling moet ik zeggen.... Kon de last en klachten tijdens de zwangerschap goed hebben en accepteren, daarna een stuk lastiger.... In het begin vooral omdat ik het niet lang vol kon houden om mijn dochter met krampjes bij me te dragen wat haar toch het beste hielp..... Later omdat je gewoon verder wil en het niet gaat maar ik ook niet wil lopen klagen de hele dag..... Is echt dodelijk vermoeiend.....
Dat lijkt me inderdaad super telleurstellend! Moet echt wel heel vervelend zijn geweest voor je zeg. Na de bevalling ben je toch graag weer snel de oude lichamelijk.
Ja, zeker.... Kan me mijn eerste wandelingetje met de kinderwagen nog herinneren... Dat was na twee weken... Mijn moeder en ik gingen er door de achterdeur uit, liepen om het blok heen (wij zijn het tweede huis dus om het huis van de buren heen) en ik kon er zo aan de voordeur weer in omdat ik niet verder kon...... dan moet je je verwachtingen en je mening dat het al best wel goed gaat wel even bijstellen.....