Pfff wat zit ik nu ff in een dip zeg Nog 3 dagen kraamhulp en dan moet ik alles weer alleen doen. De kraamhulp is super gezellig en straks is ze weg en dan voel ik me weer zo leeg en alleen. Helaas geen vrienden in de buurt waar ik zo even heen kan ben thuis moeders dus 5 dagen in de week vaak binnen. Je kijkt 9 maanden lang uit naar de datum 25-11-2009 want dan ben je uitgerekend! Nu is ze geboren op 16-11-2009 lief zoet meisje gekregen niks mis mee!! Maar ik heb niks meer om naar uit te kijken in de toekomst qua datums is dat erg stom?? Ik ben bang dat we in een sleur komen hier thuis. Heb 3 schatten van kids hoef over 3 maanden niet te werken dus denk dan pfff mens zeik niet zo veel moeders zouden graag thuis willen blijven bij hun kids maar toch voel ik me vaak toch ff alleen. Nou sorry voor me geklaag maar moet het even kwijt!! Me man snapt me ook wel maar ook weer niet want die gaat straks gewoon weer naar het werk lekker naar buiten enzo enzo. Oja daarbij komt ook nog eens dat dit ons laaste kindje is. Dus gewoon me laaste kraamtijd pfff daar heb ik het super moeilijk mee! Iemand die het herkend of ben ik de enige?? Groetjes stef
Hallo Stef, Begrijp je helemaal, ik voelde me soms ook zo eenzaam en alleen. Heb trouwens 29 okt ons 1e kindje gekregen. Alles is zo nieuw en je wereld staat op zijn kop. Maar...het gaat langzaam beter, wat bij mij hielp was om niet binnen te blijven zitten maar af en toe eens lekker te wandelen of boodschappen te doen (even onder de mensen) succes
Ik herken t gevoel niet zo van kraamtranen.. Of t heeft geen indruk achtergelaten.. Maar kan wel dingen bedenken die leuk zijn om naar uit te kijken ( vond ik althans): eerste bezoek aan t cb, de eerste lach van je kindje zien, wanneer vind ze haar eigen handjes interessant.. wanneer houdt ze voor t eerst zelf een speeltje in dr handjes.. Als straks de hormonen weer wat uitgeraast zijn en je lichaam( en geest) weer een beetje "de jouwe" worden.. dan zie je vanzelf de dingen waar je naar uit gaat leven.. Zo zit ik hier op "groen licht" te wachten voor t eerste groente/fruit hapje.. en t moment dat hij zich zelf om weet te draaien.. Hou je taai meis! 't heeft even tijd nodig, maar t komt goed! knuf...
Heel herkenbaar. Ik heb in na de kraamweek zelf moeten huilen omdat de kraamhulp weg ging en ze zo lief was. Heel spannend vond ik het om ineens alles alleen te doen. De hulp erbij was toch wel lekker. Ik ben iemand die niet elke dag de hele dag thuis kan zitten. Ik heb juist veel baad gehad om weer te gaan werken, ook om niet in een sleur te komen. In de kraamperiode komen er van allerlei gevoelens opzetten, zelf gevoelens die je niet eens kent van jezelf , heel apart hahaha. Geniet, geniet en geniet van je laatste kraamtijd. Echt genieten!!!!!
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld........ Wij hebben na heel veel moeite ons meisje gekregen en we zijn echt super gelukkig met haar! alleen in de kraamtijd ging er vanalles mis.......BV mislukt door slechte begeleiding in het ziekenhuis en ons meisje is met 5wkn opgenomen in het ziekenhuis en geopereerd, daarna nog veel problemen gehad met eten. En nu krijgt ze haar eerste tandjes al........3tegelijk! Ze is heel erg ziek ervan, diaree en koortsig... Mijn kraamtijd was alles van perfect en zelfs voor de kraamtranen heb ik geen tijd gehad........... Ik ben echt mega gelukkig en het is een heel lief meisje, ze krijgt het baby zijn gewoon niet cadeau... Soms zou ik heel hard willen huilen, gewoon om het huilen. Maar daar is helaas nog geen tijd voor omdat Megan een sterke Mama nodig heeft Gelukkig hebben we besloten om snel weer te gaan proberen voor een tweede zodat ik me kan focusen op genieten van mijn meisje met de wetenschap dat we het nog een keer willen meemaken Klinkt miss heel gek maar het is echt fijn om ergens naar uit te kunnen kijken, dat geeft rust.........dus ik begrijp het als je het extra moeilijk heb omdat je nu "klaar" bent...... Er bestaat een hele grote kans dat we geen tweede kunnen krijgen en dat voel ik ook
Heel herkenbaar hoor, die kraamtranen! Zelfs na 4 maanden heb ik er nog af en toe last van! Ik herken ook heel goed het stukje wat je schrijft over "in een sleur komen". Je hebt gewoon nog maar zo weinig tijd voor jezelf, en dat vind ik zo wennen! Ons dochtertje is ontzettend lief, maar qua eten behoorlijk lastig. Soms heb ik 's ochtends al geen zin meer in de rest v/d dag. Omdat het zoveel energie kost! Ik knap altijd ontzettend op van een dagje even lekker weg, even niet de zorg over je kindje, even tijd voor jezelf. Probeer ook een weekendje weg te plannen, zonder kids. Daar kun je dan in ieder geval naar uitkijken. En schrijf maar lekker van je af, dat lucht vaak al een stuk op!
@ Stef. Hoe gaat het nu met je? begrijp je gevoel heel goed hoor. Ik had na de bevalling ook het gevoel niks meer te hebben om naar uit te kijken. Ik had echt het gevoel van "is dit het nou!?". Heel raar want aan de andere kant is het echt de mooiste tijd van mijn leven en vond ik het geweldig. Mijn zoontje deed (en doet) het goed, drinkt goed, slaapt goed, dus had niks te klagen. Vooral na 6 weken. Toen kwamen we er achter dat Milan niet goed groeide en kreeg een hele preek op het cb. Toen ben ik na een paar weken moeten stoppen met bv geven omdat dat het probleem was. Milan was erg mager, je kon echt zijn ribben tellen, en ik voelde me daar heel verantwoordelijk voor. Ook vond ik stoppen met de bv zo ie zo heel emotioneel. Als ik jou was zou ik op de momenten dat ik me zo down voel naar buiten gaan. Dan toch maar een stukje rijden naar vrienden toe, of gewoon buiten een stuk gaan lopen. Of heb je niet de mogelijkheid om iemand op te laten passen en iets geheek voor je zelf te gaan doen? Hoop dat het goed met je gaat. Je bericht is van een tijdje geleden, ben wel benieuwd.
Ja het gaat prima hier! Heb eigenlijk geen tijd om in die sleur te komen! Heb pas 2 weken in het ziekenhuis gelegen maar toen werd ik wakker geschud en besefte ik wat ik eigenlijk thuis had zitten!!! En de wens van een 4e kindje hebben nog niet van de tafel afgeschoven we zien we wat de toekomst brengt en hoe het allemaal loopt als er 1 of 2 kinders op school zitten. Teminste dat is gewoon wel fijne gedachte voor mijn. Suzie@ Jou verhaal is mijn ook erg bekend! Ik heb onze dochter ook borstvoeding gegeven en mevrouw was netjes tevreden nooit klagen sliep nachten door niks aant handje toch? Na paar dagen kwam ze veel te weinig aan en hebben we het nog even aangekeken maar tot 2.5 maand was ze nog steeds maar 3460gr (geboorte 2880gr) het cb zou het nog aankijken maar ik wilde niet stoppen vond het zonder en ze was toch tevreden met de borst dus zou flesje na ook niet pakken. Nu moest ik helaas wel stoppen met borstvoeding omdat ik dus in het ziekenhuis terecht kwam door alvleesklier onsteking en 2 weken niks mocht eten en drinken en dikke medicatie had. Toen ik beter was wilde ik het weer op gang brengen maar helaas niet gelukt! Nu zit ze aan de fles en moeten volgende week even kijken of ze nu wel aankomt. Of dat het gewoon in haar aard ligt? Op onze weegschaal met mijn weegt ze nu ongeveer 4 kilo.