Jullie slapen allemaal bijna samen met jullie kleintjes om de nachten makkelijker te maken. maar hoe krijgen jullie ze dan later weer in hun eigen bed? omdat ik geen nachtvoedingen meer geef en een nieuwe kleine op komst heb lijkt het me wel praktisch dat mijn dochter van te voren weer in dr eigen bed slaapt. Het ledikant staat naast mijn bed. En ik heb haar er maar gewoon in gelegt. Resultaat is dus brullen. Ze word zo overstuur dat ze ervan begint over te geven. Zo sneu. Ik probeer haar te trootsen zonder haar eruit te halen. Maar dat werkt echt niet. Hoe doen jullie dit? Ze is nu 15 maand.
geen idee hoe ik m in zn Eigen bed ga krijgen, hij is nu 18mnd en ligt nog naast ons, maar ik merk wel dat hij na een nachtvoeding niet blijft plakken maar terugrolt naar de co-sleeper. En ik laat hem overdag wel spelen in zn ledikant. Wat ik nog wil proberen (als we er aan toe zijn) is een 1persoons matras op de grond, zo kan hij met een van ons in slaap vallen en in de nacht als er wat is naar ons toekomen. Ik heb trouwens genoeg succesverhalen gelezen waarin kindjes vanzelf naar hun Eigen bed gaan. Wat me ook logisch lijkt trouwens. Ik denk dat als je er een strijd van maakt er een winnaar en verliezer van komt. Het kind gaat er dan ook een strijd van maken, terwijl zijn plekje bij ons nu vanzelfsprekend is.
Hier nog steeds geregeld samen slapen heerlijk. Ze ligt hier trouwens tussen ons in. Wanneer de tweede er is heeft die een co-sleeper dus ligt aan mijn andere kant. Mocht de oudste dan nog eens bij ons willen slapen, denk ik dat ze zich snel bedenkt als ze de baby snachts hoort huilen Overdag ligt ze hier trouwens in haar eigen bed en we brengen haar savonds ook naar haar eigen bed in eigen kamer.. maar soms wil ze snachts gewoon bij ons liggen.. nouja prima
Stap voor stap op een prettige ontspannen manier een overgang proberen. Heb je al eens over een Montessori-bed nagedacht? Dat is een matras (bij voorkeur minstens een 1-persoons) of een heel laag bed op de grond. Belangrijk is wel dan dat de kamer waarin het bed staat kindvriendelijk is (zacht kleedje voor het bed, beveiligde stopcontacten, kast verankerd aan de muur). Het Montessori-bed is hier sinds iets meer dan een maand in gebruik in Raketjes eigen kamer en bevalt fantastisch! Bedtijd is gezellig (samen voorlezen in bed; Raketje zoekt zelf een boekje uit de kast en gaat ermee op bed zitten), er wordt inmiddels 3 van de 4 nachten de nacht doorgeslapen (voor het Montessori-bed was dat misschien 1 nacht per week) en Raketje wordt vrolijk wakker. Afijn, misschien is het ook voor jullie een oplossing!
Onze meisjes gingen rond 1 jaar vlot in hun eigen bedje op hun eigen kamertje slapen. Sporadisch komt de jongste nu nog naar ons bed 's nachts, maar ze zal het - denk ik - vlug afleren met een huilende baby Maar dus wat wij deden, was hen in hun eigen kamertje te slapen leggen. Niet in een bedje naast ons bed. Dat laatste voelt als de kat bij de melk zetten ... dan blijven ze je horen, ruiken, zien. En dan begrijp ik dat ze je liever ook voelen, en tegen je aan kruipen. Mocht de overgang nu bij ons niet zo vlot gegaan zijn, of mocht het straks bij de baby wat minder soepel gaan, dan is dat voor ons niet zo'n probleem. Ik geloof ook niet in "de strijd aangaan". En sowieso wachten we tot de nachtvoedingen structureel voorbij zijn.
Overdag slaapt ze ook in ons bed. Ze wil ook niet alleen in slaap vallen. Er moet iemand naast haar liggen tot ze slaapt. Als ze 1x slaapt leg ik haar soms wel in haar eigen bedje. Maar aks ze dan wakker word is ze gelijk heel erg overstuur. als ze in ons bed ligt en wakker word is ze wel rustig en gaat dan eerst rustig ligfen wakjer worden en dan om een van ons roepen
Het Montessori-bed werkt hier ook. Ze slaapt nu sinds maandag op een matras op de grond in haar eigen kamertje. En het gaat hartstikke goed!