Hey!! Ik heb een vraagje! Ik heb een heke zware bevalling van 41 uur achter de rug in t ziekenhuis en vind mn moeder dat ik een klacht moet indienen maar ik weet niet helemaal wat ik er van vindt eigenlijk. Daarom hoor ( of lees eigenlijk ) ik graag jullie mening T begon met t breken van mn vliezen om 02:00 snachts.. Meteen daarna begonnen de weeen maar was prma te doen dus nog wat proberen te slapen.. Smorgens de vk gebeld. Niet getoucheerd want weeen waren niet sterk genoeg.. Uiteindelijk de volgende nacht om 02:00 uur naar tziekenhuis gestuurd ivm infectie gevaar door gebroken vliezen.. Daar meteen aan de stimulatie gelegd.. Ik was daar om 04:30 en had toen 4 cm ontsluiting.. Weeen elke 3-4 min en hielden wel een minuut aan dus dat was op zich oke.. Uiteindlijk had ik om 15:00 is een keer 6 cm ontsluiting. De stimulatie stnd toen helemaal open en ik kreeg ook nog eens persdrang erbij... Ze twijfelde de hele tijd of ze niet over moesten gaan op een keizersnee want t duurde wel erg lang nu allemaal maar telkens als de gyn. Kwam checken was er weer net genoeg vordering om door te blijven proberen.. Ik heb om pijnstilling gevraagd want was helemaal gesloopt en die persdrang die ik maar even weg moest zuchten!! maakte t er ook niet makkelijker op.. Uiteindelijk om 18:00 uur mocht ik gaan persen! Ik was helemaal gesloopt en zag t echt niet meer zitten.. T hoofdje daalde goed maar ik had de kracht niet meer om t eruit te krijgen dus een flinke knip en vaccuumpomp erop en t hoofdje werd geboren na ong. Een uur persen! ( niet al die tijd met vaccuum) maar toen bleven zn schouders hangen!! Twee verpleegkundige duwde volle kracht op mn buik en de gyn. Probeerde onder zn oksel te komen om hem eruit te trekken. Dit heeft 5 min geduurd in totaal en onze man werd blauw en als een lappen popje geboren! Meteen goed uitgezogen en extra zuurstof bleek gelukkig genoeg te zijn om onze vent zelf te laten ademen. Hij trok bij en nadat ik gehecht was en dergelijke mocht ik even een kwartiertje met hem op mn borst liggen want hij was ook helemaal gesloopt van de zware tocht! Zoals het er nu uitziet houd hij er niets aan over maar voor mijn gevoel had t ziekenhuis veel eerder moeten beslissen om over te gaan op een keizensnee. De gyn. Gaf achteraf aan dat ie al gevoeld had dat mijn bekken vrij klein was en onze man behoorlijk groot.. Lijkt mij dat als t dan 40 uur duurt om tot 10 cm ontsluiting te komen met de stimulatie vol open!! En pijnstilling! Dat t wel duidelijk is dat t gewoon niet past!! Na een week in t ziekenhuis mocht onze zoon mee naar huis en nu geiet we heerlijk met zn drieen maar toch zit het me niet lekker dat ze me zo lang door hebben laten gaan! Wat vinden jullie? Een klacht indienen of moet ik me er gewoon bij neerleggen dat t gewoon niet optimaal is verlopen.. Ik hoor het heel graag! alvast bedankt!
Ik zou het zelf eerst bespreken tijdens je controle na 6 weken. Als je dan er nog steeds mee zit kun je een klacht indienen. Ik zou het zelf persoonlijk niet doen maar pas als er echt grove fouten gemaakt zijn
Tja als je wel vorderd kan niemand voorspellen of het past of niet tot je daadwerkelijk bevalt..... en wijsheid achteraf is zo makkelijk. Maar goed ik zou eerst met de gynaecoloog en gesprek hebben en de bevalling stap voor stap doorlopen en vragen wat de keus wad geen keizersnee te doen. En dan kijken of je voldoende gehoord en geholpen bent. Succes en gefeliciteerd met je zoon. Hopelijk ben je weer een beetje herstellende van zo'n pittige bevalling.
Bedankt voor jullie reacties! Ik denk er zelf toch ook wel zo over denk ik ja! Ik vind t zo overdreven om een klacht in te dienen! Zij hebben ook niet kunnen voorspellen dat ie zou blijven hangen.. Alleen als ik dan de gyn. Hoor zeggen dat ie wel door had dat ik vrij smal ben en onze man behoorlijk groot.. Tja.. Lastig vind ik t!! Snap ook wel wat mn moeder bedoeld namelijk..
Ik zou het goed aangeven tijdens de nacontrole in het zkh. Maar je mag ook NU altijd je eigen verloskundige bellen natuurlijk, om je hart te luchten. Het is voor jou ook niet niks en blijf daar over praten. Ik had een vrij snelle bevalling (3,5 uur) maar mijn zoontje had een hele slechte start. Daar wees eigenlijk niks op, maar hij heeft het de laatste dagen (weken!?) niet fijn gehad in mijn buik. De kinderarts zei dat hij het 12 uur langer in mijn buik niet had overleefd. Dit heeft heel veel indruk op me gemaakt en ook boosheid naar het zkh toe. Ik heb er echt te weinig over gepraat daarna, dus heb het nu (half jaar later) nog niet verwerkt eigenlijk.... het moet gewoon langzaam een plekje krijgen denk ik. Dus mijn advies: blijf er over praten!!!!!!
Inderdaad goed aangeven bij je nacontrole hoe je de bevalling en de nasleep hebt ervaren. Je kan ook vragen of ze je bij een volgende bevalling je weer zolang door laten gaan of dan eerder ingrijpen. Ik snap het gevoel van je moeder, ze hebben haar meisje zolang door laten ploeteren terwijl de gyn al volgens zijn woorden door had dat het moeilijk zou gaan. Geef dit ook aan in het gesprek, dat je zijn afwegingen ook niet snapt en of hij ze kan toelichten. Ik spreek helaas uit eigen ervaring, maar meestal nemen ze een klacht pas echt 'serieus' als er een medische fout is gemaakt. Het niet nemen van de beslissing tot ks heeft, gelukkig, zoals ik uit je verhaal opmaak geen (blijvend) letsel opgeleverd voor jou of je zoontje. Veel meer dan een gesprek met de betrokkenen en een klachtencommissaris zal het niet opleveren...(dat zijn ook echt niet de meest fijne gesprekken) Hoe moeilijk het misschien ook is, blijf erover praten, bagatelliseer het niet voor jezelf en probeer het te accepteren.
Ik herken je verhaal. Ik heb er ook over gesproken tijdens mijn nacontrole. Dat luchtte erg op, maar betwijfel of ze er iets mee doen Bij mij hebben ze me vol op de weenopwekkers gezet, maar de ontsluiting bleef steken op 7cm. Als de gyn eerder en beter getoucheerd had hadden ze kunnen voelen dat ze er niet goed voor lag en daardoor de laatste 3 cm niet kon maken. Ik heb 4 uur lang in een weeënstorm gezeten ervoor. Ik reageerde eigenlijk goed op de opwekkers, want ik zat vrij vlot op 7cm. Ik ben overigens bevallen zonder persweeen, met vacuümpomp en de gyn die de ontsluiting heeft opgerekt naar 10 cm. Anders was het een keizersnede geworden.
Ik vind dit allemaal horen bij een normale bevalling eigenlijk. En ik ben heel klein en heel mager maar ik kon er toch ruim 4 kg uit persen. Als ze mij dat niet hadden laten proberen was ik juist boos geweest.
Dank jullie allemaal! Blijven praten doe ik zeker want ik merk dat ik dat ook heel prettig vind! En ik denk idd ook dat ze toch niet veel met de klacht zullen doen want gelukkig ziet het er idd naar uit dat onze man er niets aan over houdt! Ik wacht t gesprek met de gyn. Gewoon lekker af heb ik besloten en ga dan zeker vragen waarom ze me zo lang door hebben laten gaan want daar ben ik wel benieuwd naar En ontbijtkoekje mijn bevalling is zeker geen gewone bevalling want zelfs de verpleegkundige in et ziekenhuis gaven aan dat dit toch niet vaak voorkomt. Mn eigen vk had t in al dr jaren dat ze nu werkt nog nooit gemaakt. Ik vind t fijn dat jij kindjes van 4 kg gewoon eruit krijgt maar dat je klein en mager bent zegt niet over de grote van je bekken. Laat ik t zo zeggen als ik thuis was bevallen zoals ook echt mijn planning was weet ik niet hoe t was afgelopen met onze man. Hoop dat jou komende bevalling ook gewoon goed gaat!
Oh wat moeilijk, Hier een hele makkelijke bevalling dus ik heb makkelijk praten. Maar geen een vrouw is te vergelijken, en veel dingen rondom een bevalling zijn gevoelskwestie's en geen keiharde cijfertjes. Wat ik wil zeggen: het inschattingsvermogen van een gyn wordt soms behoorlijk op de proef gesteld. En dan maken ze achteraf gezien ooit een foute inschatting... En dit blijft altijd een moeilijke kwestie aangezien het om bevallende vrouwen en baby's gaat die geboren worden. Sommige fouten zijn echt onacceptabel, maar neemt niet weg dat het toch ooit gebeurd. Wanneer dien je een klacht in? Dat is ook voor iedereen heel verschillend. maar inderdaad goed praten tijdens de nacontrole! En ook in je omgeving! En als jij je prettig voelt bij een klacht indienen moet je dat gewoon doen. Want je kunt niet voor niks klachten indienen. (ikzelf ben een zwanger nichtje verloren door fouten inschattingen, maar het was dan ook een heel zeldzaam geval, de familie heeft geen klacht ingediend omdat dit de beste gynaecologen nog fout hadden kunnen doen)
Corry wat heftig joh dat je een nichtje bent verloren! En ik vind idd dat je gelijk hebt! Daarom twijfel ik ook zo maar er is na bevalling ook nog veel fout gegaan waar ik misschien een klacht over wil indienen. Ik snap dat de gyn. Het natuurlijk niet expres heeft gedaan en wil die arme man ook zeker niet in een kwaad stellen licht stellen want hij heeft m er wel uit gekregen doordat hij rustig bleef en wist wat ie moest doen! Ik moet er ook echt niet aan denken wat er gebeurt was als ik thuis was gebleven! Naja ik wacht t gesprek af.. Misschien dat mij dan ook duidelijker wordt waarom ze me door hebben laten gaan want ik heb dat tijdens de bevalling natuurlijk ook niet helemaal goed meegekregen..
Het aantal cm ontsluiting en de vordering hiervan heeft niets te maken met of het kindje past of niet. Bij mij vorderde se ontsluiting prima, maar na een uur proefpersen bleek onze kleine man toch echt niet door mijn bekken te passen en werd het een spoedkeizersnede (hij woog 4045 gram bij de geboorte). Het is lastig te zeggen of er grove fouten zijn gemaakt. Ze doen er gewoon alles aan om een vrouw natuurlijk te laten bevallen. Ik zou -zoals al eerder is genoemd - de nacontrole afwachten en hier je verhaal voorleggen. Ik heb zelf ook het e.e.a. meegemaakt al vanaf 2 weken voorafgaande aan de bevalling en heb ook getwijfeld of ik een klacht in zou dienen. Bij de nacontrole hebben we toen een heel prettig gesprek gehad met de gynaecoloog en daarna was het voor ons prima. Tevens duidelijke afspraken gemaakt voor een volgende zwangerschap/bevalling. Nu ia het weer bijna zover en wordt het een geplande keizersnede. Ik heb over het hele traject tot nu toe geen klagen en we worden heel goed begeleid door onze gynaecoloog. Succes en nog van harte gefeliciteerd! Geniet lekker van jullie kleintje!
Ik zou het wel even bespreken met de na controle maar vond persoonlijk niet dat er fouten gemaakt zijn. Het blijft iets individueels een bevalling en achteraf praten is natuurlijk makkelijk omdat je dan de kennis al in pacht hebt. Hier wel een vlotte bevalling, maar ipv jou 1u heb ik 2,5uur geperst. Hier ook een groot kindje (hoofd ook) en hij had een handje naast zijn hoofd. Ja dat wisten we toen nog niet. Maar ook hier door buik expressie geboren dus na 2.5u vol tijd persen. Resultaat een 8ponder met een blauw handje en een moeder met een totaal ruptuur Gr. 4 die naar de ok moest onder narcose voor het hechtwerk. Veel zeggen ook tegen mij 'ze hadden na 3kwartier persen al in moeten grijpen' etc. Maar toch kijk ik met een voed gevoel terug op mijn bevalling en neem ik de vk niets kwalijk. Ook al vonden vele om mij heen dat het barbaars was om zolang te persen met de schade van dien. Kortom ; jij beslist of je klacht waardig vind en niet de mensen om je heen.
Wat vervelend voor je dat je zo'! Nare ervaring hebt opgelopen. Mijn eerste bevalling was ook een medisch drama en heb me er heel lang ongelukkig bij gevoeld. Na een week of 4 heb ik besloten mijn energie niet meer te steken in dat nare gevoel maar in mijn herstel en mijn kind. Ik ben in therapie gegaan en wat later begonnen met werken ( na 16 weken ipv 12) en toen was ik er wel aardig overheen. Nog steeds denk ik ook weleens aan een klacht, vooral om andere mensen mijn leed te besparen. Toen der tijd heb ik gekozen voor mezelf. Je moet doen waar jij je goed bij voelt!
Wat naar dat je zo'n zware bevalling hebt gehad . Over je klacht. Ik denk dat je goed moet nadenken over de gevolgen van het indienen van een klacht. Je zegt dat je je Gyn niet in een kwaad daglicht wil zetten. Besef dat als je klacht gegrond wordt verklaar, jouw Gyn zichzelf moet verantwoorden voor de rechtbank. Dat is niet niks. Alle beslissingen die gemaakt zijn worden bijna per seconde uitgelicht. Dat heeft veel impact op een arts. Is er volgens jou echt sprake van nalatigheid? Of had je het liever anders gezien? Ik heb te weinig ervaring om iets zinnigs erover te zeggen, maar aan de reacties hier te zien is jou situatie vervelend, maar niet heel uitzonderlijk. Ik zou toch eerst proberen erachter te komen waarom je Gyn de beslissingen gemaakt heeft. Wie weet zit er een hele goede reden achter ( bijvoorbeeld grotere kans op ernstige complicaties bij verhogen medicatie of zo).
Ik vermoed dat zij alles hebben gedaan wat ze konden, in alles wat ik lees geloof ik niet dat het neerkomt op nalatigheid. Achteraf gezien is het altijd zo veel makkelijker om te zeggen wat ze hadden moeten doen, als het medisch personeel dit van te voren had geweten hadden ze anders gehandeld. En ook.. Wat is het dat je wil bereiken met een klacht? Persoonlijk zou ik er in het gesprek wat duidelijkheid over willen, mochten ze je die niet geven of eromheen draaien dan kun je altijd nog een klacht indienen.
Ik ken het met mijn 2e zoon.. Ik werd ingeleid omdat mannetje het erg benauwd had.. Na 11 uur vollop weeën en blijven hangen op 8cm en de weeën opwekkers op volle toeren.. Ik was al helemaal gesloopt.. Na 11 uur schoot mijn bloeddruk gevaarlijk omhoog en stopte mijn zoontje zijn hartje.. Paniek in de tent.. Het duurde gewoon te lang voor een kind wat het al benauwd had in mijn buik .. De 8cm had ik nog.. Maar ks kon niet meer was te laat.. Geen idee hoe maar met een flinke knip en getrek geduw aan en op me kindje was hij er.. Blauw , slap ademde niet.. Achteraf was ik ook erg boos hoor.. Want om moeder 11 uur aan te laten modderen terwijl het kind al geen goede conditie had.. De ctg scans waren de week daarvoor al niet goed.. Ze hadden moeten ingrijpen want het had zoooo anders kunnen aflopen.. Maar wonder boven wonder (volgens de gyn) heeft hij er niks aan over gehouden en heb ik het zo gelaten.. Terwijl ze hier wel konden weten dat het slecht kon aflopen omdat hij het al slecht deed in de buik voor de inleiding.. Maar ik wist ook dat ik er niks mee opschoot als ik er werk van zou maken ... En gelukkig is mijn zoontje nu een vrolijke , gezonde 3 jarige peuter , maar ik besef wel vaak dat ik hem had kwijt kunnen raken...
Tja lastig, ik zou geen klacht indienen, in principe zijn er geen fouten gemaakt toch? En jou eerste 24 uur met gebroken vliezen maar zonder weeën, kan je er ook niet bij tellen zeg maar.... Meestal begin je met "de bevalling" wanneer je om de 3/4 minuten een minuut lang een wee hebt.... Ik zou het overleggen met de vlos bij de nacontrole, misschien is je gevoel er over ook wat veranderd....
Ik zou gewoon melding maken ofzo... Ik heb bij de 1e juist na de bevalling een aantal dingen gehad waar ik me na 3 jaar nog steeds kwaad over kan maken!! Ik had wel een klacht in moeten dienen, al wad t maar voor mezelf om t gezegd te hebben. Dus als jij denkt dat je hiermee blijft rondlopen, dan zou ik zeker melding maken of een klacht indienen.
Snap zelf niet zo dat er altijd een klacht moet komen. Is de gyn nalatig geweest? Daarbij is een keuze voor een keizersnede niet iets die je zomaar maakt. Ik zou het wel aangeven tijdens het nagesprek, dat het je niet lekker zit en hierover graag wil praten. Dat is denk ik altijd goed.