Dat had ik in het begin ook.... Zo van is dit nu de kleine? Op een gegeven moment weet je het zeker. En nu kan ik er echt niet meer om heen Man man, wat is die kleine soms actief. Nu ook. Ik zit even op de bank met een flesje spa rood en er schuift een bult heen en weer over mijn buik. Dat is dus de rug en de bips
Haha Bouwjaar, tja we zullen zien wat ik nog ga voelen Volgens VK zijn de kriebels Ukje, dus ben benieuwd... En super dat je jou mening geeft, zo blijf ik nog een beetje met beide voeten op de grond Hihi maar ik vroeg me ook af of het het kindje kan zijn he Zo'n springveertje heb ik verder nog nooit gevoeld Ja gisteren Ika, hihi grappig dat je het als het zelfde omschrijft. Mgbk, wat fijn dat hij nu zijn emoties en gevoelens wel toont en fijn dat hij "verplicht" wil klussen Mijn vent is gek Zijn zwager (de man van zus die hij niet meer ziet) vroeg om man zijn gegevens ivm ZZP werk, nou ja prima. Nu heeft hij gevraagd of ze keer op de koffie komen, dacht echt HUH!! Nu ben ik wel heel erg benieuwd wat ze doen, of ze die stap gaan nemen, hij geeft ze dus toch nog een kans, ergens hoop ik dat ze die niet vergooid...
Inderdaad ik weet t ook niet , maar voor de 13/14 weken weten andere t eigenlijk ook niet -DENK IK-, ik vind dus dat er soms voorbarige conclusies getrokken worden. Dus als mensen zo heel vroeg (<13/14 wk) zo ontzettend zeker zijn dat wat ze voelen t kindje is dan trek ik dat in twijfel. Ik ben wel van het bewijs ja, zal wel een vak-afwijking zijn Dit vind ik dus mooi omschreven en ik denk ook dat t zo zal gaan bij mij en bij velen met een 1e. Ben dus heel benieuwd wanneer ik met zekerheid dus te zeggen dat ik t voel
Met 14 weken ben ik door de echoscopiste opmerkzaam gemaakt op wat ik daar voelde. Daarvoor had het vanalles kunnen zijn, darmen, enz... Het blijft gissen. Rond de 17/18 weken waren de bewegingen wel zo constant dat ik kon zeggen dat dit de baby was. Met 22 weken voelde mijn man het ook aan de buitenkant. Nu sinds een paar weken zie je de buik echt goed bewegen. Dat het allemaal zo vlot gaat komt ook omdat de placenta achter ligt.
Nou moet ik zeggen voor de 13 weken vind ik ook vrij vroeg. Ik voel wel al sinds 1,5 week kriebels in mijn buik en dan gister dat springveertje op eens. Vertelde de VK dat ik spierpijn heb maar ook die kriebel en zij vertelde toen dat het Ukje is. Ben erg benieuwd... We zullen zien wat ik verder ga voelen Ika haha ook zo lekker vroeg dus
Het was tijdens de geslachtsbepalingsecho met 14 weken en 4 dagen. Toen zei ze 'Voel je hier wel eens gekriebel? Euh ja, volgens mij mijn darmen. Nou dat is je kleintje. Dat zijn de voetjes...' Heel apart, want sinds die tijd ben ik erop gaan letten. Anders was het echt later geweest. Je voelt enorm veel als je zwanger bent. En in het begin sloegen mijn darmen op hol. Ik heb er sinds weken totaal geen last van. Ik begin de dag met een glas water en ontbijt met een bakje muesli. Perfecte combi
Hee meiden, Sorry voor mn ego bericht maar ik zit er even helemaal doorheen. Gisteravond ruzie met VL gekregen die een paar lelijke opmerkingen naar mn hoofd slingerde.. ik heb vannacht op de logeerkamer geslapen omdat ik zo boos en verdrietig was. We hebben inmiddels wel wat uitgepraat maar ik ben gebroken. Kan alleen maar huilen.. ben het vetrouwen in alles een beetje kwijt. Heb het gevoel dat ik mn vriend extra druk geef en dat niks wil lukken..
Oei Manouks..... weet niet wat hij gezegd heeft maar dat kan eigenlijk niet he meid.... Voor de mannen is het natuurlijk ook zwaar....praat er eens goed over.
Yep, het echobureau doet vanaf 14 weken geslachtsbepalingen. Met de 20 weken echo werd het nog eens bevestigd. @Manouk, jeetje meid, wat moeilijk voor je. Het brengt allemaal een hoop druk op de relatie met zich mee. Ik weet niet wat hij heeft gezegd, maar misschien te bedenken dat het uit frustratie en zorgen is. En soms flapt men er iets uit zonder erbij na te denken
Ach meis toch. Herkenbaar. Waarschijnlijk onmacht vanuit hem misschien! Wat zei hij en naar aanleiding waarvan? Probeer goed naar elkaar te luisteren zonder een reactie te geven, zonder verwijten en luister goed maar de onderliggende boodschap. Misschien horen jullie dan van elkaar waar de pijn en het verdriet ligt. Sterkte meis.
Lies en toeter hoe is het by jullie? En lief, de strijdbijl kunnen begraven? Lov leuk al bijna het geslacht weten! Nou ja, bijna... Wachten duurt lang. Dido, ik zou die perzik naar zn hoofd hebben gegooid! Mannen... Die van mij kit op bed met hoofdpijn. Lekker gemasseerd en koud washandje op zn hoofd. Arme mannen...
@manouk owh balen zeg. Blegh ik zou willen dat ik iets voor je kan doen, maar ik zou niet weten wat. Wees iig lief voor je zelf. geef jezelf de ruimte om je k*t te voelen, weg stoppen lost niets op. Tsja een keer een gesprek over waarom hij die nare dingen naar je hoofd gesmeten heeft (dus niet het spijt me, nu is t oke) waar komt t vandaan? We vergeten soms wel eens dat we ook bij onze partners niet in hun hoofd kunnen kijken wat er speelt. Verder, kom maar lekker spuien hier.
Manouks meissie toch. Idd even keer goed een gesprek aan gaan. Zoals bouwjaar zegt je kunt niet in elkaars hoofd kijken en misschien soms maar goed. Maar praat er wel over. Wow manlief dus zijn zwager gesmst enne gevraagd voor die koffie. Krijgen we een sms terug dat ze op vakantie zijn maar daarna een afspraak maken om op de koffie te komen. Denk dat ze een zonnesteek hebben hahahaha, nee zonder gein ik ben zeer verbaast en manlief ook. Hij dacht ik probeer het nog een keer negeert ze die ja dan is het echt klaar en ze pakt hem met beide handen aan dus was echt een HUH moment... Maar goed, met goede hoop afwachten wat het gaat brengen
Ja het was ook een soort van frustratie en onmacht. Hij heeft het erg druk met werk en daarnaast is hij ook nog voetbaltrainer op hoog niveau. Hij zei gisteravond in bed dat ik chagrijnig was en toen zei ik (meer voor de grap) ' och ga jij maar slapen'. En toen ineens, ja ik werk me uit de naad terwijl jij vakantie hebt, en ik kan niet eens genieten van het geld wat ik verdien, en dan moet er nu ook nog eens gespaard worden voor een bruiloft. En er is alleen maar spanning omdat het zwanger worden niet wil lukken en alles op deze manier een verplichting wordt. We hadden afgesproken morgen met mijn familie te gaan zwemmen ergens, en je gaat maar alleen met je ouders wat doen want ik ben er klaar mee. Op dit moment heb ik een 0-uren contract maar werk wel gemiddeld 24 uur per week. Alleen in de vakanties is mijn werk dicht dus heb nu 6 wk vakantie zonder dat ik betaald krijg. Dus het voelde echt alsof ik alles gedaan had, druk vanwege de kinderwens, bezig zijn met een bruiloft terwijl hij dat helemaal niet wilt (dacht ik) en ik zit vakantie te vieren terwijl hij zich uit de naad werkt. Inmiddels wel wat uitgepraat en tot de conclusie gekomen dat we de laatste tijd niet meer echt genieten van dingen en we veel bezig zijn met het niet willen lukken van het zwanger worden. Daarnaast heeft vl het zo druk dat het hem allemaal te veel wordt. En ik zelf zit er nog steeds heel erg mee dat het allemaal niet willen lukken en ik dat ik gewoon bijna niet meer kan genieten van andere dingen. We hebben afgesproken vanavond goed te gaan praten en onze gevoelens te uitten zonder elkaar verwijten te maken en proberen samen weer te gaan genieten van alles. Hij stuurde net een berichtje: ik wil niet weer alleen liggen vannacht.. ik mis je.