hey meiden, heb mijn bevallingsverhaal opgeschreven voor degene die het leuk vinden om te lezen. Zaterdagnacht half 2 word ik wakker van de pijn in mijn buik. hmm...toch maar even naar de wc en weer naar bed. In bed kom ik erachter dat er wel erg regelmaat zit in de krampen. Zou dit het begin zijn? In bed ligt niet echt lekker, kylian ligt inmiddels erbij en dat schiet helemaal niet op, dus weer naar beneden. Even wat gegeten en gedronken, gezeten en gekeken om de hoeveel minuten ze komen. Gemiddeld komen ze om de 4 a 6 minuten. Maar helaas na een uur zakt dit iets af en is het nog maar om de 8/9 minuten. Toch maar weer naar bed, john wordt wakker en die gaat op kylian zijn bed liggen. Ik zeg tegen hem dat dit ws het laatste nachtje met zijn drietjes is. Zo gaat het heel de nacht door, de weeën zijn goed te doen, maar zijn wel zo pijnlijk dat ik er niet van kan slapen. Om half 7 val ik toch in slaap en word om half 9 weer wakker. Het eerste wat ik denk is shit, het is gestopt, om gelijk weer afgestraft te worden door een wee . dus onder de douche, beetje lopen, noem maar op, alles om het door te laten zetten, de weeën worden wel iedere keer iets sterker, maar regelmaat is er niet. Dus kan ook de vk niet bellen. Zo gaat het heel de zondag door, ze gaan wel steeds zeerder doen, maar regelmaat komt er niet. Savonds toch de vk maar gebeld om haar in te lichten en op haar advies weer maar in de douche gaan staan. Vanaf dan gaat het snel. Er komt regelmaat in, iedere 5/7 minuten komt er een wee die ik flink weg moet puffen. Om 10 uur zijn we toch maar naar bed gegaan, in de hoop nog wat te slapen. Maar de weeën zijn nu zo sterk dat john bij iedere wee tegendruk moet geven in mijn rug. Ondertussen is kylian wakker en vraagt ie aandacht. Dus hebben we schoonzus gebeld en die is hem om half 11 wezen halen. De weeën volgen nu sneller en ik ga maar weer onder de douche. Nu komen ze wel om de 4 minuten maar duren nog geen volle minuut. We zijn op bed gaan liggen en om half 4 hebben we de vk gebeld die is langsgekomen. Ze was er om half 5 en heeft gekeken, ukkie doet het gelukkig goed maar ik heb nog maar 2 cm ontsluiting NEE HE .Loop ik daar al ruim 24 uur voor Ik krijg een slaappil en paracetamol, maar dit helpt totaal niks, ze worden alleen maar sterker en moeilijker op te vangen, ze drukt aardig van onder en das niet fijn! Om half 9 de vk gebeld en ze beloven over een uur te komen als ze de overdracht gedaan hebben. Dus de douche maar weer in. Om half 10 heb ik 5 cm ontsluiting, dit had ik niet verwacht. De vk gaat ook niet meer weg en gaat haar spullen pakken. En ik ik ga maar weer douchen. Tot dat niet meer vol te houden is. Om kwart over 10 is de kraamverzorgster er en zit ik op 7 cm. Ik denk kijk dat schiet tenminste op. Inmiddels is mijn beste vriendin er ook. Wel word de druk groter, om 11 uur heb ik persdrang, maar mag ik niks mee. gelukkig heb ik de handen van mijn vriendin en van john om in te knijpen. en blaas ik veertjes met de kraamverzorgster Zo gaat het een uur door, de vk voelt weer en nog steeds 7 cm. En moet ze ons helaas zeggen dat ze net als kylian met de bevalling met zijn hoofdje verkeerd om ligt, dus met voorhoofd eerst ipv achterhoofd. Omdat kylian zijn bevalling een trauma heeft achtergelaten raken we alledrie in paniek, niet weer zon bevalling als kylian. De vk wil wachten, waarop john en ik gelijk allebei roepen; niks wachten, er word nu wat gedaan, ik wil NIET nog zon bevalling als kylian (hartslag viel weg, vacuumpomp waar zo hard aan getrokken is dat kylian een zware hersenschudding heeft gehad, en ik aan gort lag) en dat omdat de vk wilde wachten (6 uur lang) De vk wacht gelukkig niet langer en belt gelijk het zh waar we ook direct naartoe gaan. Om 12 uur zijn we in het zh waar me eerst een ruggenprik word beloofd. Ik smeek om een keizersnee, de persweeën zijn bijna niet tegen te houden en soms pers ik al mee. De ruggenprik krijg ik ook niet, wel een pethidine spuit waar ik alleen maar dizzy van word, maar de pijn gaat niet weg. Ik moet op mijn linkerzij gaan liggen. De weeën komen nu om de minuut en zijn niet te houden, gelukkig staan john en mijn beste vriendin als supersterke krachten bij me. Om kwart voor 1 komen ze weer kijken en is de linkse rand weg, dus moet ik op mijn rechtse zij gaan liggen. De persweeën zijn niet meer weg te puffen ik pers dan ook mee, ik kan er niks aan doen. Ik lijk wel een leeuw, wist niet dat je zon verschrikkelijk oergevoel kon hebben en niet tegen kon houden, denk dat het halve dorp me gehoord heeft Om kwart over 1 voel ik het branden en zeg tegen john dat de vk moet komen. Die komt gelijk en zegt; zo, dan zullen we eens voelen hoe ver het nu staat, ze heeft haar handschoen nog niet aan of ze zegt; ow, ik hoef niet meer te voelen, het hoofdje komt er al aan. En ik krijg toestemming om eindelijk met volle kracht mee te persen, dat laat ik me geen 2 keer zeggen. Dus bij de eerste de beste wee pers ik op volle kracht, althans mijn lijf. Heb er totaal geen controle over. in 1 perswee komt ons meissie ter wereld, ze word bijna letterlijk en figuurlijk gelanceerd door me. Ik krijg haar gelijk op mijn buik en ze is al heerlijk roze. Ze is zooo mooi en perfect! Om 13;18 is ze geboren, terwijl de vk om kwart over 1 de kamer binnenstapte En ik ben zooo blij en trots op mezelf dat ik het zelf af heb kunnen maken en mijn ukkie bij me kan houden en niet gelijk weg hoeft, wat bij kylian wel moest. De vk zegt dat ze uitdrijving 2 minuten heeft geduurd, maar das eerder 30 seconden 2 uur later ga ik douchen en om 4 uur zijn we weer heerlijk thuis en lig ik met mijn meissie in ons eigen bed. t was erg zwaar, maar toch kijk ik er goed op terug, juist omdat er naar me geluisterd werd en ik danique toch nog zelf op de wereld heb gezet xxx sam