welkom alle aanschuivers... Gina, spannend! dames, allen een HAPPY NEWYEAR!! met onze peuters, dreumessen, baby´s en baby´s to come... En niet te vergeten al die lieve mannen die ons zo terzijde staan uiteraard... Dat we maar allen spoedig het juiste ritme weten te vinden zonder teveel stress en met veel lol. Zelfs als dat soms onmogelijk lijkt! Mijn goede voornemen: als ik weer eens met mijn handen in het haar zit ivm de combi S. en L., dan denk ik even heeeel hard aan jullie Amber
haha ja we zijn niet alleen ach er zijn ook wel genoeg dagen dat het wel lekker gaat hoor het is alleen druk, mijn man werkt 70-90 uur per week dus daar heb ik eigenlijk ook niets aan haha maar gelukkig wel mentaal! das ook heel wat.. Een gelukkig Nieuwjaar trouwens!!
Hallo dames, mag ik me ook bij jullie aansluiten? Ik heb een dochtertje van 2 en een zoontje van bijna 8 maanden. Het zijn schatten hoor, maar soms . Eerlijkgezegd hebben wij geloof ik ook een beetje onderschat hoe zwaar dit zou zijn... In het begin sliep onze kleine man heel slecht 's nachts (nu gelukkig niet meer) en dan was het echt je de dagen doorworstelen, want rust overdag krijg je natuurlijk ook niet met een meisje van anderhalf om je heen. Maar sinds kort slapen ze alletwee van 8 tot 8 en dat is echt een wereld van verschil. Middagslaapjes houden ze niet zo van, dus het is echt het huishouden doen met 2 kleintjes erbij. Die van 2 wil natuurlijk meehelpen en die van 7 maanden kruipt er al achteraan . Heel handig als je even snel,snel iets wilt doen.. Maar goed, iedere dag is weer een nieuwe kans om iets in het huishouden te doen, hahaha. Maar dingen als winkelen en zelfs boodschappen doen, dat kan ik voorlopig wel vergeten. Mijn dochter zit echt in de peuterpuberteit en gaat alle kanten op en mijn zoontje zit in de wagen. Iemand nog een paar handen over? Gelukkig Nieuwjaar!
hai Benzoblij, het is erg herkenbaar, mijn kinderen schelen ook anderhalf jaar. Soms denk ik: ik had heeel even moeten wachten, dan was zij net iets ouder geweest. Maar goed, ik mag blij zijn dat ik gezegend ben met mijn mooie kinderen. (ik heb toevallig de 2 leukste kinderen die er zijn...)
Uh Amber, nu niet gaan liegen, hè?! De leukste kinderen heb ik al Vandaag eigenlijk wel een relaxt dagje gehad; om 03.00u gaan slapen, tot 06.30u (de kleinste kreeg een bv en ging weer verder slapen) en daarna tot 08.30u. Daarna lekker allebei de jongens in bad gedaan, broodjes gemaakt voor ons en de kleinste weer een voeding om 09.30u. Die ging een uur later weer lekker slapen, ben toen wat huishoudelijk werk gaan doen en daarna met de oudste gaan schilderen en spelen met zijn speelgoed (hij vraagt het altijd zo lief dat ik niet kan weigeren, maar eigenlijk vind ik alles leuk, behalve echt spelen met poppetjes en autootjes...). Vervolgens weer een voeding om 13.30u en daarna fruit eten, nog wat spelen (baby in de box, daar is hij het liefst, op de arm is hij het snel zat). Vervolgens een voeding om 16.30, waarna hij om 17.30 ging slapen en de oudste nog een broodje heeft gegeten (die was niet lekker, wilde geen warm eten) en lekker is gaan slapen. Mijn geluk is vooral dat de jongste om 17.30 gaat slapen en blijft slapen (met alleen een voeding tussendoor voordat ik naar bed ga) en dan altijd nog anderhalf uur voor de oudste heb. Ideaal. Maandag weer aan het werk, bah bah bah...
Idd. voor iedereen een gelukkig nieuwjaar!! Hoop echt dat we dit jaar wat minder in ziekenhuizen komen, was het niet voor mezelf dat wel voor Lotte of Milan. Op het moment heeft Milan nu de waterpokken (2 weken na zijn zus) en zo gaan we weer even verder. Vandaag ook gewerkt, zijn dan toch wel pittige dagen hoor. Gelukkig doet manlief dan veel thuis, das dan wel lekker... En tja.. die peuterpuberteit is hier wel heftig hoor, zeker nadat haar broertje geboren is, al is ze ook superlief voor hem hoor.
Hier ook peuterpuberteit. Soms herken ik mijn kereltje gewoon niet, en soms is hij weer mijn liefste kereltje. Ik vind het al verwarrend ,laat staan voor hem. Maarja gewoon doorgaan, kan nog wel een jaar duren.....
Dat doet me denken aan de eerste memorabele nachten na de bevalling van mijn zoontje. Ik was totaal vermoeid, zag geelgrijs, en dochterlief (die al eeuwen supergoed doorsliep!) besloot 2 nachten lang onafgebroken te gaan huilen. Ontroostbaar, niets was goed. Stond ik daar bibberend, midden in de nacht een flesje voor haar te maken... Haar record was 3 uur en 1 kwartier krijsen... Achteraf dachten we: het kan aan de leeftijd liggen maar het is wel heel toevallig dat het precies na de geboorte van haar broertje gebeurde. Ze moest echt wennen en vond het volgens mij heeeel verwarrend. Opeens zo´n hummel erbij die ook nog eens in de kamer van mama en papa slaapt... Vonden jullie dat ook zo lastig? Het zat ook niet erg mee want hij bleek heftige reflux te hebben en heeft de eerste maanden ontzettend veel gehuild. Als we vroegen:´hoe heet je broertje?´, zei ze: ´Uilu...´... Gelukkig vind ze hem nu heeel leuk en hoeft hij niet meer weg! Amber
Hoi lieve mama's! tikkie laat, maar toch: Happy new year!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Met alle ups en downs, wat het moederschap teweeg brengt!!!Want het kan zo leuk zijn, zo intens, maar ook zo vermoeiend en frustrerend. Ik lees zoveel wat ik herken! De slaapjes, peuterpuberteit, het huishouden niet bij kunnen houden, de verandering van 1 naar 2 kleintjes. Ik probeer toch iedere dag een moment voor mezelf te creeëren; uitgebreid douchen, even op het forum rondneuzen, tijdschriftje lezen, wat tv kijken, met mijn man (Willliam) praten/lachen/knuffelen. Meestal toch wel in de avond uren, om acht uur liggen Isis en Abel allebei in bed; heerlijk!! Abel (4,5 maand) is een makkelijk mannetje. Hij komt net uit een sprongetje en het gaat nu nog beter met hem. Hij slaapt veel, drinkt goed en is als hij wakker is blij en alert. Isis (3 jaar en 1 maand) is een eigenwijze peuter, wil alles 'solluf' doen, ze kan heel aanhankelijk zijn, maar ook heel tegendraads en 'boos' ("ik ben boos") Ze is gek op haar broertje al mag hij niet aan haar speelgoed komen Tis wel zo dat iedere dag weer anders kan zijn, en als er een fase voorbij is, is de andere alweer onderweg! One day at a time! Ik ga nu, bij de tweede wel makkelijker met Abel om. Ik denk eerder het komt wel goed, maar heb ook minder tijd om overal uitvoerig bij stil te staan! Mijn tip voor (nieuwe) mama's van b en p: probeer flexibel te zijn, neem op tijd rust en geniet (makkelijker gezegd dan gedaan, maar toch, deze tip geld ook voor mezelf) x Esther
Gelukkig nieuwjaar nog iedereen! Hier nog een peuter en baby mama, zoontje J. is 2 jaar en 3 maanden en dochter R. is bijna 6 maanden. Het is lekker druk zo met 2 kleintjes! J. is een lekkere peuterpuber en kleine R. wil niks missen van wat haar grote broer allemaal doet. Ik ga nu even helpen met duplo bouwen, dus kom later nog wel wat meer schrijven.
Esther, als je in het bericht rechtsonder op ´quote´ klikt, krijg je een nieuw schermpje met het hele bericht gekopieerd. Je verwijdert dan de zinnen die je niet wilt quoten en zorgt ervoor dat de haakjes aan het eind en het begin van het bericht blijven staan. Ik heb jouw stukje nu ´gequoot´ maar een deel weggelaten... (is natuurlijk niet officieel quoten want ik heb nu je tekst veranderd....) effe oefenen en je hebt ´t zo te pakken!
ohja, ik heb ook tips: rustig blijven rustig blijven rustig blijven.... Ik heb echt gemerkt dat als ik mijn controle dreig te verliezen (innerlijk), dat dochterlief dat haarfijn doorheeft. De strijd wordt dan groter (kan zij ook niets aan doen, ze heeft liever een moeder die de controle beheerst). Sinds ik daar bewust mee bezig ben, gaat alles stukken makkelijker en maak ik me minder druk. Het zweet staat niet meer zo vaak op mijn rug... dat was in de eerste weken wel even anders. Met als dieptepunt, en ik biecht nu op: het moment dat ik huilend een krijsende S. stond te wiegen terwijl een oversture L. zich op de vloer liet zakken in de kamer van S....nog harder krijsend... Ik zal het nooit vergeten en het had vooral met mijn eigen onhandigheid te maken. Ik neem dus nooit meer mijn dochter mee naar de kamer van mijn zoontje als hij naar bed moet. En om mij nu een goed gevoel te geven moeten jullie ook biechten!
[ Ik heb echt gemerkt dat als ik mijn controle dreig te verliezen (innerlijk), dat dochterlief dat haarfijn doorheeft. De strijd wordt dan groter (kan zij ook niets aan doen, ze heeft liever een moeder die de controle beheerst) Zeer herkenbaar, mijn dochter voelt ook haarscherp aan als mama niet lekker in haar vel zit! En even het quoten oefenen Amber
Esther, je moet alle haakjes laten staan! en ook wat er tussen de eerste 2 haakjes staat en tussen de laatste 2 haakjes. oefenen jij!
Mijn dieptepunt was niet eens zozeer een moment dat ik er voor mijn gevoel he-le-maal doorheen zat, maar meer een optelsom van alles bij elkaar, denk ik, en het was eergisteren: op oudejaarsdag slaat de oudste van bijna drie (dinsdag) met een zakje met ijzeren autootjes tegen mjn voet aan en in plaats van mijn rustige ikje te blijven, zeg ik heel hard: 'GVD'. Schoonmoeder was behoorlijk verbluft... Daarna maar netjes mijn excuses aan mijn zoon aangeboden en uitgelegd dat het helemaal niet mag wat mama zei... Daar komt mijn dieptepunt wel op neer, ja: dat ik op het moment makkelijker een kleine vloek uit (gelukkig verder nooit zo hard als van de week, precies als schoonama erbij zit) en dat mijn oudste inmiddels ook al weet wat vloeken is... Ik schaam me diep om het te moeten toegeven, maar het is toch zo... Ik ben me er gelukkig ook wel bewust van en het is al heel erg beperkt nu, maar soms schiet het er nog weleens uit en dat heeft allemaal met vermoeidheid te maken... Maar ik heb de oudste wel het kerstverhaal een paar keer uitgelegd en hij vindt Jezus wel lief, zegt hij... Dat compenseert weer Kleine heeft nu ook een dagje dat hij niet wil slapen en moeilijk doet met drinken. Oudste zit nu op mijn schoot te slapen, terwijl ik net 5 minuten achter de pc zit... Ach ja, je doet je best, maar ook mama's maken fouten...
hihihihi hier zegt Kylian steeds dat Josef net als opa timmerman is Maar hier verlies ik ook wel eens de controle hoor, vooral als Kinley aan het krijzen is en Kylian op dat moment besluit dat hij iets kan gaan doen wat niet mag :x Hij weet feiloos dat ik even de handen vol heb (letterlijk). Groetjes Anita
Mijn zoon beet vorige week zijn babyzusje in haar voet, ik zat er gewoon naast. Toen was ik ook echt verbijsterd! Wat was ik kwaad zeg.... gelukkig was mijn man thuis, kon die het mooi oplossen met hem. Later ook met hem erover gepraat, en hij weet ook wel dat het niet mag,maarja....ik denk dat het gewoon jaloezie is.