Ik stoot toch echt liever mijn teen, dan dat ik weeen heb haha. Maar opzich is het best goed te doen. Maar bij iedereen ligt de pijngrens weer anders. Ik heb de eerste uren van mijn bevalling nog vanalles kunnen doen. Ik kon de weeen goed opvangen. Toen ik eenmaal voorbij de 5 centimeter was, werd het echt pijnlijker. Ik had ook rugweeen en deze kon ik nauwelijks verdragen. Ik heb toen een ruggenprik gekregen en dat was heerlijk! Ik vond de uitdrijving het pijnlijkst van alles. zijn schouders, auw auw. Die voelde ik echt goed. En toch, weer zwanger en kijk ik uit naar de bevalling. Het gaat goed komen en de pijn ben je echt zo vergeten.
Buikweeen goed te doen, maar de rugweeen storm kon ik niets mee, was heeeeeeeeel blij met de ruggenprik. Pijn was na een week weer vergeten.
ben ingeleid en direct in een weeenstorm terecht gekomen. hoe cliche het ook klinkt zou niet meer weten hoe het was weet alleen dat ik een een soort roes raakte en me helemaal afsloot van alles. uiteindelijk ruggenprik gehad dus even pijnvrij. zodra de ontsluiting volledig was kwam de pijn goed terug. ik weet dat ik het pijnlijkste van de hele bevalling vond, dat de draadjes op het hoofd van de beeb werden gedaan, dit gebeurde bij mij samen met het breken van de vliezen (wat ik ook als pijn ervaarde in tegenstelling tot vele) daarnaast weet ik nog goed dat ik toen het hoofdje "stond" het erg pijnlijk vond maar op dat moment heel erg bezig was met, de kleine komt bijna en wat is iedereen om me heen aan het doen. goede afleiding dus ben nu in verwachting van de tweede en leef erg toe naar de bevalling, zegt weer genoeg denk ik. succes alsvast en blijf zo in de bevalling staan! (ontspannen is bijna onmogelijk haha) maar erg belangrijk is dat je net zoals je nu doet nietangstig gaat worden, nergens voor nodig naar alle waarschijnlijkheid en het is zo'n mooie ervaring!
Ik vond het een geweldige ervaring. De laatste cm was wel pijnlijk (denk ik, bij de eerste keer toucheren bleek ik volledige ontsluiting te hebben). Tot die tijd was het goed te doen, kon gewoon kletsen tussendoor en geinen. Persen vond ik niet prettig, had behoorlijke druk op mijn onderrug en dat deed gewoon zeer.
Het moment dat het hoofdje geboren werd voelde voor mij als 1000 brandnetels tegelijk.. en dat vond ik het pijnlijkste moment.
vind het achteraf wel meevallen, alleen tussen vliezen breken en persen was het even erg vervelend, maar dat duurde maar uurtje! ging ineens heel snel Tja, begin leek op menstruatie krampen, daarna weet ik eignelijk niet, is zo moeilijk te zeggen! Het persen vond ik trouwens heerlijk! eindelijk actief wat mogen doen. MOet wel zeggen, met 3 persweeën in 5minuten was ze eruit