ik hoor de laatste tijd heel vaak: 'bescheiden buik voor 7 maanden!' over de grootte van onze dochter maak ik me geen enkele zorgen. de vk zegt elke keer 'die is goed gegroeid!'. toch vind ik het niet zo leuk om te horen. wat vind jij ervan als mensen die opmerking maken? of hoor je juist dat je buik zo groot is? en wat vind je daar dan van?
Ik heb ook een kleine buik (gyn. noemde het een dwangbuis omdat de kleine daardoor zo weinig ruimte heeft om te bewegen ), maar ik ben er juist trots op en ik vind het alleen maar leuk als mensen dat zeggen. Ik kan me namelijk door die kleine buik nog normaal bewegen, mn teennagels knippen en mn sokken aantrekken (en straks is 'ie ook eerder weer weg, na de bevalling )
He, hier ook een met een kleine buik en de nodige opmerkingen daarover... Ik maak me er niet zo druk om hoor: het is ook gewoon zo... Niemand die daarmee bedoelt dat er iets niet OK is met de baby, ofzo... Hoor wel vaker dat vrouwen zich daaraan ergeren: opmerkingen over kleine of juist grote buik. Ik denk dan: nou, het is zoals het is en tuurlijk reageren mensen daarop. Dat ze het allemaal opmerken is toch alleen maar een teken van belangstelling?
ik vind het wel leuk dat ze zeggen dat ik "een flinke toeter" heb ben ook blij met mn dikke buik, de hele wereld mag het van mij zien maar soms hoef ik ook een keer geen opmerking erover te horen
ik heb hetzelfde als jij crazy angel, zou het prima vinden als ik een 'flinke toeter' zou hebben. maar jullie hebben ook wel gelijk dat een kleine buik ook zijn voordelen heeft. en zo klein is ie nou ook weer niet. bovendien moet ze er nog 2 maanden in groeien. tegen zwangere vriendinnen zeg ik idd ook meestal iets over hun buik, dus ik weet ook dat het als interesse is bedoeld. vind het ook niet supervervelend, maar vroeg me meer af of er een soort algemene norm op is dat klein of juist groot is wat je wil..
Over het algemeen hoorde ik dat ik een 'bescheiden buik' heb, dat 'ie zo mooi rond is enzo... Tot ik met 33 weken iemand (vage kennis) sprak die (letterlijk) zei: 'wat heb je nu al een enorme buik'. Vervolgens kreeg zij bijval van een andere kennis. Ik was een beetje verbaasd omdat ik dat nog niet eerder gehoord had, durfde niemand dan de waarheid te spreken ofzo? Vervolgens, met 35 weken een volslagen wildvreemde die vroeg of 't de eerste was en vervolgens tot de conclusie kwam dat ik dan wel heel erg zwaar was voor een eerste... (ehm, pardon?) En ja, ze had 't over m'n buik, niet over de rest. Waarschijnlijk ligt 't ook aan de kleren die je draagt, want al deze keren had ik dezelfde buikband om, terwijl ik verder bijna nooit een buikband om had. Toch maar eens aan de verloskundige gevraagd en wat blijkt... m'n buik is precies zo groot als ie moet zijn voor het aantal weken, niet groter, niet kleiner, gewoon goed. Oftewel, laat iedereen maar lekker zeuren
heb het vaak genoeg gehoord, maar ben er ook blij mee... ben in bijna 40 weken , maar 7/8 kilo aangekomen, en dat zit allemaal op me buikje dus...na de zwangerschap zal het me niet zveel moeite kosten op oude gewicht te komen...zolang de baby goed groeit ...heerlijk
Bij mij vragen ze wel eens of kaboutertje niet al van t weekend geboren wordt? Moet nog ruim 8,5 weken en ja ze is een stevige dame en ik trek me er niks van aan. Had van mezelf al een behoorlijke pens , dus die laag zit er ook nog bij. Ben nog maar 6 kg aangekomen. Kan nog wel mijn teennagels knippen...
Mijn buik is ook niet zo heel erg groot en als mensen het tegen me zeggen ben ik er alleen maar blij om! De baby groeit goed en ik hoop dat mijn buikk ook niet veel meer groeit...heb nu nog geen striem gezien op mijn buik hahahaha daar ben ik ook heel blij om en hoop het zo te houden
hier ook niet zo`n grote buik, en vind het wel fijn. hoe groter je buik hoe zwaarder het me ook lijkt. de groote van je buik hoeft niets over de baby te zeggen. moet overigens wel zeggen dat sommige mensen je al met 5 maanden een behoorlijke buik vinden hebben en anderen valt het dan amper op. het is ook maar hoe mensen er tegenaan kijken
Tja ik heb het ook bij beide zwangerschappen gehad. Men vond mijn buik erg bescheiden. Nou ik liep er 24 uur per dag mee rond en vond hem allesbehalve bescheiden, hij zat me op een gegeven moment bij alles in de weg. Niet dat ik dat heel erg vond overigens! Maar goed, mensen zijn gewoon geinteresseerd en flappen er dan van alles uit, of dat nu diplomatiek is of niet. Heb me er nooit al te veel van aangetrokken. Oh ja het 'grappige' is dat ik volgens de gyn een enorme baby zou krijgen! Mijn buik liep ironisch genoeg ontzettend voor in groei, en tig groeiecho's voorspelden ook een zeer uit de kluiten gewassen baby. Uiteindelijk was mevrouwtje heel mooi gemiddeld.. Zegt dus allemaal maar heel weinig uiteindelijk!
Toch juist fijn om een bescheiden buikje te hebben. Als je kindje wel goed groeit lijkt me dat juist fijn. Bij mijn eerst had ik een behoorlijke buik (was ook 30 kg aangekomen) maar ik hoop nu toch echt een kleinere buik te krijgen.
Ik ben trots op mijn bescheiden buikje. Iedereen vindt inderdaad dat ik een klein buikje heb en dat vind ik leuk om te horen. En kleine buik heeft echt veel voordelen. Ik ben nog steeds ontzettend mobiel, kan inderdaad ook mijn teennagels lakken, bukken, veel lopen zonder dat ik het idee heb dat ik voorover val of pijn in mijn rug krijg. Dus doe mij maar een kleine buik.
Hoi! Ik vind het niet zo erg, want ik heb heel lang moeten horen: wat een dikke toeter, zo jij bent al ver, moet je nog zoooo lang?, etc. Toen ik van de week van iemand hoorde: oh, wat een bescheiden buik, was ik wel blij dus! Maar kan me ook voorstellen dat je er van baalt als je hem zelf ook te klein vindt. Uiteindelijk zegt het gelukkig toch niks over de grootte van je kindje!