Het lijkt me helemaal niets borstvoeding. Maar toch wil ik het wel proberen. Wij hebben beiden allergieën. Dan is het beter. Ben benieuwd hoe ik het vinden ga...
Ik wilde heel graag bv geven, en dit is me zes weken fulltime gelukt, maar dan wel uit de fles. De eerste 3 dagen deed mevrouw het super aan de borst en dronk goed. Helaas heeft onze eerste kraamhulp het met een hoop stress verpest waardoor ze antipathie kreeg tegen de borst. Ik heb er alles aan gedaan om het weer voor elkaar te krijgen, 4x de lactatiekundige op bezoek gehad, zij wist het ook niet meer en raadde mij een pre-logopedist aan, dit omdat mijn kleine meisje ook niet goed uit de fles dronk, heel erg onrustig en duurde bijna 50 min voordat deze leeg was! De pre-logopedist heet ervoor gezorgd dat ze nu iig goed uit de fles drinkt, aan de borst lukt het na ruim 7 weken nog steeds niet. Door het kolven is mijn productie ook erg achteruit gegaan te eentonig dus ik heb nu ook niet meer genoeg en ben bv dus aan het afbouwen. Ik heb het hier erg moeilijk mee gehad omdat ik min 6 maanden bv wilde geven. Ik kan het nu beter naast mij neergooien omdat ik voor mijn gevoel echt alles heb geprobeerd en een super tevreden meisje heb voor de rest maar de techniek van het borst drinken krijgt ze niet meer onder de knie.
Ik heb bij onze tweede eerst drie weken borstvoeding gegeven maar ben daarna door omstandigheden gestopt. Het belangrijkste voordeel van toen we overstapten op flesvoeding was het feit dat mijn man ook flessen kon gaan geven en op die manier vaker met haar bezig was en ook meer een band kon opbouwen. De eerste drie weken was ik voornamelijk met haar bezig, voor m'n gevoel... Je kind voeden (of je dat nu met de borst of de fles doet) is zeker de eerste maanden zo'n belangrijk moment, een moment waarop je echt een band opbouwt, dus met flesvoeding kreeg mijn man voor mijn gevoel ook meer de 'kans'.
Als het niet lukt zou ik er ook echt geen problemen mee hebben. Meer dan je best kun je niet doen. Voor mijn kind wil ik het proberen. Voor mijzelf moet het geen halszaak zijn.
Mijn kleine man heeft vanaf het eerste moment flesvoeding gehad en heeft ook een goede weerstand hoor. Ik twijfel heel erg deze keer. Ik wil na de bevalling mijn zoontje wel aanleggen, maar zie een heleboel beren op de weg. Het voeden in het openbaar, het voeden op verzoek. Maar goed, misschien ben ik na het aanleggen verkocht, en misschien wordt de tweede voeding al wel een fles. Ik weet het nog niet en ik zie het wel.
Bij de eerste heb ik fv gegeven idd eigenbelang want zat nog op de middelbare school en zag mezelf niet naar school gaan met een kolfapparaat. Verder vond ik t destijds geen prettig idee om een baby aan me borst te laten zuigen. Bij de tweede ook fv gegeven omdat ik ook de gedacjte niet fijn vond van borstvoeding. Deze keer wil ik t wel gaan proberen.. Alleen de verhalen makeb me een beetje bang van tepelkloven en infecties brrr.. En als t niet fijn voelt dan stop ik er mee en ga ik fv geven. Sowieso ga ik niet in t openbaar voeden daar ben ik te preuts voor hihi
Oew, dat ligt wat genuanceerder hoor! Voeden met morfine kan tot op zekere hoogte wel. Het wordt maar in geringe mate in de melk afgescheiden, en via moedermelk zijn er geen bijwerkingen bekend. Na een keizersnede krijg je ook morfine, maar dan mag je gewoon voeden. De dosering die je als moeder neemt is belangrijk. Als je erg graag zelf wilt voeden, dan adviseer ik je om contact op te nemen met een lactatiekundige voor een medicijnconsult en om een goed plan te maken. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om alleen de kraamweek zelf te voeden, zodat je kind de colostrum binnenkrijgt in combinatie met een wat lagere dosering morfine.
Toen mijn oudste geboren werd vond ik dat ik geen keuze had. Ik woonde en werkte in West Afrika, op een plaats waar het water, de electriciteit en de winkels niet betrouwbaar waren. Wilde ik mijn baan houden, dan moest ik zelf voor de melk voor mijn kind zorgen. Dat ging absoluut niet vanzelf, hij snapte echt helemaal niet wat hij nou met die borst moest doen. Pas toen de tepelhoedjes uit de kast gehaald werden lukte het hem om te drinken. Maar moest ook de eerste 2 weken bijkolven en dat gaf ik met een spuitje. Gelukkig viel het kwartje bij hem toen hij een week of 10 was (en ik al weer aan het werk was). We hadden daarna geen tepelhoedjes meer nodig en hij dronk gewoon lekker bij mij als ik thuis was, en uit een fles als ik werkte. De melk voor hem kolfde ik onder werktijd. Toen hij een paar jaar bij me dronk kwam zijn zusje. Inmiddels was ik al begonnen met een opleiding als bv-consultent, en ik ging er van uit dat zij gewoon vanzelf aan de borst zou komen, want ik had al 3 jaar ervaring. Daar was zij het niet mee eens. Zij snapte nog minder van de borst als haar broer, bij haar was het de eerste 3 maanden aanleggen - nakolven - vingervoeden. Best wel intensief. Maar de moeite waard. Want toen ze 3 maanden was kon ze het. Gewoon aan de borst, zonder tepelhoedje. En op het werk (ik werkte nog steeds fulltime) kolfde ik weer gewoon. En ook zij heeft lekker een paar jaar bij me kunnen drinken. Met een paar jaar ervaring als voedende moeder kan ik zeggen dat ik voor mezelf eigenlijk geen voordelen aan kunstvoeding zie. Ik snap best dat anderen wel voordelen zien, maar voor mezelf tellen die dingen niet als voordeel. Mijn kinderen puberen nu, maar dat verloopt vrijwel probleemloos, we hebben een goede band met elkaar. Ook met papa, want die was echt vanaf de geboorte helemaal betrokken bij ze. Daar had hij geen melk voor nodig hoor. Een band opbouwen met je kind kan een vader ook zonder eten aan een kind te geven. Eigenlijk, als je het goed beschouwt...borstvoeding is de natuurlijke manier van een kind voeden, en daarom normaal. Iets wat normaal is heeft wat mij betreft geen voordelen.
Hier was het voor mij snel duidelijk. Ivm astma eczeem ziekte van xrohn en allergien en borstkanker moeder was er voor mij maar 1 optie. Bv! Tijdens de zwangerschap een plan gemaakt met internist en lactatiedeskundige want ikzelf moest stoppen met bepaalde medicatie, wel een risico voor mezelf maar t proberen waard en ik weerd streng onder controle gehouden. met 30 weken onder begeleiding gestopt en na drie maanden zou ik weer onderzoeken krijgen en eventueel weer beginnen met medicatie. Dan had dl 3 maanden gehad en is toch heel wat. ze hapte meteen goed aan maar na drie dagen was alles kapot en was voeden niet leuk te noemen. Met een goede kraamhulp kolf en tepelhoedjes hebben we alles kunnen oplossen en had ik na een week vrijwel geen pijn meer. Wel ben ik meteen voor eem voorraadje gaan kolven voor dat ik misschien met 3 maand moest stoppen.. maar door de bv/hormonen bleef ik me goed voelen en heb ik een jaar kunnen voeden!trots en nog steeds medicatievrij! Ik ga nu weer voor de drie maand en zie het wel weer. dl drinkr nu nog twee flessen kv en er zitten ook wel voordelen aan. Maar dat op medisch gebied aan bv meer voordelen zotten was voor mij de doorslag
Bij de eerste koste het heel veel moeite. Zware keizersnede, kind op de IC, kind met zware hartafwijking (waarvan ze zeiden dat het niet zal gaan lukken). Na ups en downs en heel hard knokken is het me 11 maanden gelukt. Heb haar de eerste 6 maanden volledige bv gegeven. Mijn motivatie was toen ze een paar daar na de geboorte ineens goed bij me dronk. Iedereen was weg ze was onrustig en had de zuster gevraagd haar bij me te leggen. Ik heb haar aangelegd en na dagen van stuntelen bleef ze een half uur drinken. Op dat moment dacht ik: wij kunnen dit! Jij kan dit! We gaan hiervoor! Nadat ik dat tegen haar heb gezegd was ik nog meer gemotiveerd. Voor mij is het vanzelfsprekend dat ik het bij de tweede weer ga proberen. Of het lukt.. Vast wel. Zo niet.. Dan heb ik er voor gevochten. Na 3 weken bij m'n dochter heb ik bijna opgegeven. S'avonds laat een lactatiekundige gebeld die de volgende ochtend aan m'n deur stond. Fantastisch mens! Zij heeft me opnieuw de boost gegeven om toen door te zetten. Het was geen rozengeur.. Maar ben er wel heel trots op!
Bij mijn zoontje heb ik het 4 dagen geprobeerd, maar vond het helemaal niks. Ik heb na de bevalling nog 2 nachten in het ZH gelegen en daar ben ik ook slecht geholpen vind ik. Als het niet lukte gingen ze weg en als ik ze oppiepte omdat het voedingstijd was en hij lag te slapen dan zeiden ze oh het is niet nodig laat maar slapen hij heeft genoeg reserves... Eenmaal thuis was het 1 groot fiasco, hij bleef maar brullen een uur lang aan de borst gehad en hij bleef maar brullen. Toen heb ik een flesje gemaakt en is ie gelijk in slaap gevallen. De volgende dag plaste hij kristal (bloed) en toen was ik er helemaal klaar mee en ben ik overgegaan op fv. Bij de 2e wil ik waarschijnlijk direct beginnen met fv.
Ik ben op het moment zwanger van mijn eerste kindje en zou heel graag borstvoeding willen geven, alleen niet ten kostte van alles. Als het om wat voor reden dan ook niet wil lukken of het gaat heel moeizaam en het levert steeds opnieuw veel stress op, dan is voor mij de overstap naar flesvoeding snel gemaakt. Ik zie borstvoeding als iets heel natuurlijks en intiems, het lijkt mij geweldig om het te kunnen geven maar het moet wel lukken en leuk blijven. Als het echt niet gaat, dan gaat het niet en vind ik flesvoeding een prima alternatief.
Ik geef ondertussen al bijna een jaar borstvoeding... Mijn oorspronkelijke doel was 6 maanden exclusief, omwille van allergieen bij mij en bij mijn man, maar ook omdat het me zou toelaten een unieke band te scheppen met mijn dochter. BV heeft heel veel voordelen, maar ik besef ook dat er een aantal nadelen zijn. Zo slaapt mijn dochter nog bijlange niet door, en weigert ze iets anders te drinken waardoor ik minder bewegingsvrijheid heb. Ik respecteer 100% moeders die op voorhand voor kunstvoeding kiezen, en ook zij bouwen ongetwijfeld een goede band met hun kind op. Tegelijkertijd vind ik het wel spijtig te lezen dat een aantal mama's "moesten" stoppen omdat "het niet lukte/het pijn deed/er niet genoeg melk was/...". Ik ben ervan overtuigd dat iedereen in principe bv KAN geven, mits goede begeleiding (!!!) en een beetje doorzettingsvermogen. Als BV pijn doet, is er een probleem met de techniek bijvoorbeeld. Ik vind dan ook dat mama's beter begeleid moeten worden...
Met dat laatste (begeleiding, maar ook voorlichting!) ben ik het helemaal eens. Soms laat de begeleiding zwaar te wensen over. Ik had zelf trouwens een geweldige kraamhulp die me heel goed geholpen heeft. En ik had de mazzel dat op een paar kloven na en enorme stuwing de eerste dagen, mij verder alle ellende van borstontsteking etc. bespaard is gebleven.
En zelfs MET alle denkbare begeleiding zijn er legio gevallen waarbij borstvoeding toch niet lukt. Laten we daar niet te makkelijk over denken aub. (respect trouwens dat dit topic al zo veel pagina's heel netjes blijft! (enkel geval uitgezonderd). Dit zie je helaas wel eens anders)
Merah: ja, helaas lukt het soms niet, ondanks alle inzet, voorlichting en begeleiding. Dat lijkt me heel naar als je het zelf zo graag wilt. Maar ik denk wel dat met voorlichting en begeleiding nog veel te winnen valt. Dat er dan meer mensen zijn die het een eerlijke kans geven. In die zin ben ik wel echt pro-borstvoeding, maar ik ben zéker niet van de maffia. Ieder z'n eigen keus!
Vraag aan mama's die bv hebben gegeven: Hadden jullie uit voorzorg wel wat kv thuis of pas gehaald nadat het evt niet lukte?
Ik had geen kunstvoeding in huis, ook niet nodig gehad. Wel had ik de nummers van alle lactatiekundigen in de buurt in mijn telefoon gezet. Niet lukken was voor mij geen optie. In het ziekenhuis gekolfd omdat Lotte te zwak was om te drinken, thuis de eerste dag ook nog gekolfd en sindsdien drinkt ze vrijwel alleen maar aan de borst.
Nee maar wij hebben een apotheek in de buurt die 24u per dag open is. Dit in mijn achterhoofd gaf me voldoende rust