Ik ben even druk, niet zoveel meer achter de laptop. We zijn flink bezig ons huisje in orde maken en ik werk ook weer steeds meer. Roeltje, zag dat jij weer 2 stukjes had gepost, ik moet ze nog even lezen, maar ben nu al benieuwd!!
aaliyah lief dat je dat zegt morgenvroeg gaat de boel op de bus naar een vriendin om het door te lezen ben zo benieuwd wat ze er van vind.. weet dat er lekker kritisch naar gaat kijken
Hoi allen, Ben op het werk, maar had een goed idee voor een verhaal... dus gauw even wat geschreven in de baas zijn tijd... @butterfly: Wat leuk dat je dat ook doet, zo'n dagboek bijhouden ! Fotoboek van de zwangerschap ik ook super zeg ! Dat ben ik helaas vergeten... Soms vind ik het erg jammer dat mijn ouders zo weinig dingen bewaard hebben van vroeger... Ik vind het altijd zo leuk om dingen uit mijn jeugd door te kijken... Dus is een goede drive om het vol te houden. Alhoewel ik wel eens een dagje oversla hoor Zijn er ook schrijfsters die een memo-/voice-recorder gebruiken voor spontane ideeën ? En zijn er schrijfsters die ook in het Engels schrijven ?
Hoi meiden! @Nieuwe meiden; welkom! Hier de laatste dagen nog niet veel gescheven, heb wel ideën maar weet niet goed hoe ik ze op papier moet zetten...komt wel goed! @WenT; ik schrijf geen verhalen/boeken in het Engels, maar wel songteksten. Vind het wel erg leuk, in een andere taal lijkt het soms alsof je meer kwijt kunt. Maar denk dat ik net niet goed genoeg Engels kan om een heel boek te schrijven. Een voice recorder gebruik ik niet, maar da's meer omdat ik m'n eigen stem niet graag hoor. Als ik een spontane inval heb krabbel ik gauw wat steekwoorden op papier.
Test stukje... Heb een aantal ideeën voor een verhaal... Gisteravond een stukje geschreven en ben benieuwd of het leesbaar is... Hoor graag wat jullie ervan vinden (graag ook als je het vreselijk vindt natuurlijk Helpt mij ook weer). Just on the edge of my vision just barely to be seen there it is, just standing there it is, just watching me I know it will have left when I blink and look again I know it will have gone when I briefly look away Island of beautiful scenery You never cease to amaze me Island in the silvery sea You seem so far from reality Lands within the mist Dunes barely visible Waves you can only hear Skies you know to be there I blinked and looked away the magic had suddenly left I blinked and looked again it did not look back anymore It seems like I'm wandering amongst the mists of time itself. It seems like no other world exists than this mistcovered land of wavy dunes. It's like these lands go on forever only to accomodate my feelings of being lost, lost within my own thoughts and lost within other people's reality ... Mists and cold winds play with my mood, turning it into a vague and icy memory of the mood I had when I stood at the beginning of this journey. From time to time, in sync with the steps I take, I expect to see a silhouette, standing between the sad bold pine trees some way away. A silhouette that will be gone again at a second glance. Do you know that feeling ? That feeling you get when you are sure you just saw something, something watching you from some distance away. When you are sure that something or someone was just standing there, right at the spot where you threw a glance ... perhaps in a doorpost, perhaps under some trees or perhaps in the mirror, standing just behind you ... You were so sure, but a second glance shows you an empty spot and makes you feel slightly haunted. You wave away the experience and put it down to your imagination ... but let me ask you if you really think it was your imagination ? Try to remember what you saw and what you felt. Did you feel like you were being watched ? Maybe you were ... This land put a spell on me. A spell so unbreakable and so utterly overwhelming that I feel dizzy. Dizziness spreads through my body, it travels over my skin and makes the small hairs on my arms stand upright, in a faint and useless attempt to put a stop to this ... Still the diziness spreads and takes over my thoughts and feelings. Takes over my hands that start to curl their fingers and my arms that curl around my body. It's cold, it's a vague, cold country that surrounds me and as the dizzy feeling reaches my stomach, I bend over and throw up. I feel so overwhelmed with everything around me and everything in me, that I throw up over the damp sand beneath my shoes. I stare at the ground and feel ashamed to have spoiled a part of this sad but beautiful country. Ashamed of my thoughts and feelings. I feel alone in a world that I do not understand and will never understand, most likely. But then I ask myself: why do I need to understand this world, that seems so alien to me, why ? Why does not this world try to understand me ? And as I straighten my back and swallow away the bitter taste of loneliness, I look around and really see this island as it is. It is alone, surrounded by silvery waves of ferocious water that sometimes make its life difficult, but it is unique. It is unique and beautiful, I think, as the wind blows the misty smears along my skin and makes me feel refreshed and strong. My steps follow along a path amongst the dunes and when I pass the next dune I might suddenly see the sea... who knows.
He, wat leuk, een schrijftopic. Ik zie het voor het eerst! Ik schrijf ook veel, verhalen, columns en er ligt nog een boek wat flink geredigeerd moet worden! Ik ga eens even het topic doorstruinen, wie wat van mij wil lezen kan hieronder de link zien naar mijn blog.
Ik vroeg me af, lezen jullie elkaars stukken? En hoe dan, plaats je ze hier of ergens anders. Ik zag wat blogs voorbij komen, ben even gaan lezen. Ben benieuwd waar iedereen hier mee bezig is... leuke blog Roeltje!
WenT, ik vind het mooi geschreven, je beschrijft een aantal dingen mooi en hebt oog voor detail. Wel vind ik het wat langdradig, sommige dingen zijn wat dubbelop. Op een gegeven moment denk ik, waar gaat het nu heen? Ik denk dat het mooier wordt als je het wat inkort, zodat je sneller to the point kan komen... Less is more zeggen ze toch? Ik heb wel eens een schrijfcursus gedaan en dit is een belangrijke les voor schrijvers. Ben benieuwd hoe het verder gaat... Ik hoop dat je inderdaad eerlijk commentaar wilde? Ik ben net nieuw hier dus vind het wel eng om te doen, maar hier heb je denk ik meer aan dan als ik gewoon roep dat ik het mooi vind... Voel je vrij kritisch mijn stukjes te lezen en eerlijk commentaar te geven!
Of course, ik vroeg er tenslotte zelf om Dank je wel voor je eerlijke feedback ! Ik probeer meer een sfeerbeschrijving te geven van de situatie en het gevoel van de persoon over te brengen op de lezer. Zijn ook hele goede tips idd. Heb zelf geen schrijfcursus gedaan, dus tips zijn altijd welkom. Heb een stukje van je blog gelezen, is erg leuk geschreven en idd heel leesbaar. Ik ga er later zeker nog even rondneuzen om de avonturen te volgens Ohja en welkom hier
Kaatje wat schrijf jij ontzettend leuk. Het is dat ik geen tijd heb het helemaal door te lezen maar oh wat doe dat leuk. WenT ik ben het met het commentaar van Kaatje eens. Het duurt te lang en is een herhaling. Het is wel een goed stuk. We plaatsen hier ons stukjes en lezen het van elkaar
Gelukkig WenT, sommige mensen vinden het moeilijk kritiek te krijgen, zelfs als ze erom vragen! Maar je moet het toch leren! Zo'n cursus is trouwens echt heel leuk, ik kan het aanbevelen. Ik leer er superveel. Ik doe het gewoon via email, op mijn eigen tijd.
Ja, was ook maar een probeerseltje, misschien pas ik het nog aan of laat ik het erbij. Ik schrijf sowieso meer gedichten dan verhalen eigenlijk. Zee van onzekerheid Je gedachten; niet te peilen Wind wakkert aan tot storm Je vaart met alle zeilen Naar een wereld zonder vorm De toekomst is nooit zeker Zekerheid komt achteraf Wat je zeker denkt te weten Lijkt zo anders na een dag Ontzettend veel onzekerheid En veel te veel te vragen Voldoende of te weinig tijd ? Durf je de sprong te wagen ? Omgeven door onmetelijk blauw Gedreven door verlangen Bereidheid tot vertrouwen in jou In onzekerheid gevangen Veranderlijk als de wind Onrustig als de zee Als je de juist koers ooit vind Mag ik dan misschien met je mee ?
Ben ik ook weer even. Kaatje K ik hou wel van het commentaar dat jij geeft lekker kritisch!! Voel je vrij mijn blog te lezen.
Mooi WenT Hier een stukje waar ik echt heel trots op ben. In het begin van de nacht als mama niet goed slapen kan, als papa zachtjes snurkt en de regen op de ramen tikt, leg in zachtjes mijn hand op mijn buik. Dan denk ik aan jou. Fantaseren over de dag dat je komen zal en hoe dat zal zijn. Hoe groot zul je zijn en op wie lijkt je op het eerste gezicht? Benieuwd naar je haartjes, zijn ze licht en stijl, zijn ze donker en met krullen of heb je net als toen papa geboren werdeen kaal hoofdje. Wat zal je voorkeur zijn voor kleur als je ouder bent. Ik het roze met paars zoals papa en mama bedacht hebben voor je kamertje of hou je meer van rood met geel of juist blauw met groen. Het enige wat we tot nu toe van je weten is dat je een meisje bent. Als ik verder droom en denk aan hoe het over 3 jaar zal zijn zie ik je met een lachend gezichtje rennen over de stoep. Ik stel voor blonde haartjes en een roze jasje aan. Je lacht om een vogel die wegvliegt als je aan komt rennen. Snel pak je ons hand weer vast als je weer bij ons bent. Het leven met jou straks lijkt me zo volmaakt en perfect. Een droom die uitkomt. Jou samen met de liefste papa op de wereld dat is het allermooiste wat ik me wensen kan. Zachtjes schop je tegen me hand. Alsof je zeggen wilt ja mama zo zal het zijn, maar nu moet je gaan slapen want ik moet nog een beetje groter groeien. Ik lach om mezelf en sluit nu mijn ogen om lekker te gaan slapen en over jou te dromen. Tot zo lieve meid dan zie ik je in mijn droom en over een paar weken mogen we echt naar je kijken en je vasthouden.
Aaliyah, dat is goed. Ik voel me nu wel even een schooljuffrouw die alles even gaat bekijken en bekritiseren. Hum, da's ook weer niet de bedoeling... En jullie moeten ook bij mij kijken en commentaar geven! ik heb nu even geen tijd genoeg. Sinada, wat een schattig stukje. Er spreekt een hoop liefde uit. Wel nog wat taal en typefoutjes hier en daar