Aaliyah, ook jij hebt een heel lief stukje geschreven over je zoontje! Ik heb twee puntjes, ten eerste denk ik dat je op een blog beter niet zo'n lang stuk tekst kunt zetten. ik zou het opknippen in fragmenten, dan is het wat toegankelijker en leesbaarder. Roeltje heeft dat mooi gedaan op haar blog. En verder schrijf je soms over jezelf als ze en mama, en soms als ik. Daar moet je consequent in zijn, dt is mooier. Hopelijk kun je hier wat mee. je schrijft leuk, je moet er vaker wat opzetten!
Ja ik weet het, maar dit was gewoon een stuk wat ik als geheel zag. En dat mama/ik, dat klopt, vind dat soms wel heel moeilijk om daar een verschil tussen te maken, wat lekkerder schrijf/leest. Maar ik schrijf de laatste tijd eigenlijk bijna niet meer, geen tijd, maar ook geen inspiratie.
@Aaliyah86: leuke blog heb je ! Mooi gedicht dat er sinds kort op staat. Is kort maar er spreekt heel veel uit, heel mooi. Mijn dochtertje ligt eindelijk even te slapen... kan ik nog even rondneuzen op ZP
pff, hier een behoorlijk chagrijnig kind in huis niks is goed, wil wel bij mama, dan weer niet bij mama.. wel aandacht, dan weer geen aandacht.. blij dat hij net 1.5 uur geslapen heeft, maar humeur is er niet beter op geworden hopenlijk vanavond op tijd op bed zonder gemekker haha..
Ik ben bezig met een serie voorleesverhaaltjes voor peuters. Ik heb de laatste op mijn site gezet, K-meel: Het sokkenspel Zijn er hier nog mensen met peuters eigenlijk? Ik hoor graag wat jullie zelf vinden, maar wat peuters ervan vinden is natuurlijk nog veel belangrijker!
Erg erg leuk ! Maak je er ook zelf illustraties bij ? (Of heb je iemand die dat doet ?) Zie het al voor me... leuk kleurrijk peuterboekje.
Nog natrillend lig ik een kwartiertje later in bed met een beschermend lakentje onder mijn kont en een inlegkruisje dat gemaakt lijkt te zijn voor een menstruerende olifant tussen mijn benen. Ondertussen smst Jasper de kersverse opas en omas met het blije nieuws. Helaas mag ik nog niet meteen bezoek ontvangen in verband met Sem. Ze willen eerst kijken hoe hij het gaat doen de komende uren. Ergens ben ik daar wel blij om. Even rust. Even wennen aan ons nieuwe gezinnetje, ook al is de nieuwste telg niet zichtbaar aanwezig. Al snel verschijnt er een verpleegkundige om ons mee te nemen naar Sem. Met bed en al word ik naar beneden gereden. En daar ligt hij. Ons kereltje. Er komt een arts naar ons toe die ons feliciteert. Een mooi mannetje noemt ze hem. Ja duh. Wat dacht ze dan. Sem heeft nog wat vuil vruchtwater in zijn longetjes en neusje zitten die we er niet uit kunnen halen. Dat zal hij zelf moeten doen. Wel is zeker dat hij een longontsteking heeft opgelopen samen met het E-coli bacterie. Hij krijgt antibiotica en is aangesloten op extra zuurstof. zegt ze. En dan valt onze blijdschap als een kaartenhuis in elkaar. Nu pas merk ik alle draadjes op die aan zijn kleine lijfje zitten. Langzaam rolt er een traan over mijn wang. Alles en iedereen sluit ik buiten. De arts hoor ik in de verte en op Jasper wil ik niet reageren. En opnieuw voelt het alsof mijn lichaam me in de steek heeft gelaten. Op de achtergrond hoor ik piepende en schreeuwende alarmen. Mijn bed word aan de kant geschoven. Dat haalt me uit mijn gedachten. Wat is er aan de hand. Wat doen jullie bij mijn kind? schreeuw ik. De arts komt naar me toe en zegt: Er is gelukkig niks aan de hand. Zijn hartslag ging wat omlaag maar hij herstelde het netjes zelf. Gerustgesteld leun ik achterover. Ik ben opeens zo moe. Tijd om terug naar boven te gaan. De verpleegkundige die mee is gelopen zegt dat ik moet proberen te plassen. Wazig kijk ik haar aan en zeg: Ik hoef niet. Ze kijkt me aan en zegt: Maar je gaat toch proberen. Jasper trekt mijn dekens weg en ondersteund me naar het toilet. Oké, ik moest toch. Niet het beste stuk wat ik heb geschreven, maar voor mij perfect..
@Roeltje, ik vind het wel heel goed. Klinkt erg realistisch en meeslepend (dat misschien ook omdat het mij herinnerd aan mijn bevalling). Is het een stuk van een heel verhaal of een los stukje ?
hoort bij het boek.. is heel realistisch haha.. precies hoe wij ons voelden en wat er aan de hand is.. sommige dingen in het boek zijn wat aangedikt (anders is het ook zo saai) maar dit stuk is puur realiteit (helaas)
goedemiddag! Maera Ik schrijf alleen doordeweeks. mijn man is alleen in de weekende thuis dus dan is het tijd voor ons 3tjes.. lekker relaxen, wat leuke dingen doen enzo.. wel pen en papier bij de hand maar niet actief schrijven..
Hello meiden! Hier nog een beetje geschreven, maar niet zoveel meer helaas. Ik kom op de meest vreemde plaatsen op ideeën, dus heb notitieblaadjes vol krabbels, maar het is nog niet één geheel. @Roeltje; heel leuk geschreven weer! @Kaatje; wat leuk, die peuterverhalen! Hier een meisje van net 2, is nog een beetje jong denk ik.
valt me trouwens altijd op.. als je een boek leest over iemand die zwanger is is het kindje altijd gezond geweldig natuurlijk, maar niet echt realistisch vind ik..
Dat klopt inderdaad Roeltje. Alleen bij waargebeurde verhalen is het minder goed vaak. Het boek "ik blijf toch je moeder" gaat over al die kindjes uit een gezin die zijn overleden aan wiegendood
@roeltje heeel goed stuk!! Ik denk dat jouw boek en goed gaat worden!! Ik zou het denk ik wel helemaal willen lezen En je hebt gelijk hoor, het zijn altijd mooie verhalen, terwijl er denk ik wel wat meer verhalen/boeken mogen verschijnen over de dingen die niet zo goed gaan.
Sorry dat ik niet zo actief ben meiden, maar ik heb het momenteel beetje druk en veel aan mn hoofd, dus kan mn hoofd er dan moeilijk bij houden als ik dingen lees