Hallo meiden Ik zag toevallig dit topic via de lounge. Ik schrijf zelf geen boeken. Heb ooit op school wel een begin gemaakt aan een boek, maar toen met die diskettes he...ik had hem in de pc laten zitten op school en nooit meer terug gevonden... Maar nu schrijf ik alleen blogs/columns, mag ik hier af en toe ook mee kletsen? Ik hou erg van schrijven alleen een boek zit er niet in. Althans nu niet, lijkt me wel gaaf om ooit te doen, maar denk niet dat ik er goed genoeg voor ben. In mijn onderschrift staat een link naar mijn weblog.
Tuurlijk meid je bent altijd welkom Als je die ronde knop indrukt bovenin staat daar opslaan als en afdrukken en ook voorbereiden
heb even vlugjes je web-log doorgelezen maar errug leuk hoor! Petje af.. zijn mijn verhalen niks bij haha
hoi Aaliyah meekletsen zou allen maar gezellig zijn volgens mij ik ga ook nog niet beginnen , trouwens ik ben nu aan het googelen site over hoe je een boek schrijft en dat soort dingen , eerst wil ik me wel inverdiepen hoe het werkt ,dan pas kan ik zeggen of ik wel goed genoeg voor ben , of het allen maar tijdelijk leuk zou vinden , heb ook niet veel tijd dus eerst maar even hier kijken of ik het echt wil veel pleizer hier
Op een zonnige september middag zit ik op de fiets. Ik weet dat de herfst zijn intreden heeft gemaakt maar het voelt alsof de lente gaat beginnen. Ik fiets door de drukke stad en voel om me heen het haastige leven. Het leven wat veel niet willen maar er steeds weer aan toe geven. Langzaam fiets ik van de drukte weg en voor mijn gevoel komt er rust. Ik geniet van het zonnetje wat achter een klein beetje dauw heel scherp schijnt. Om me heen zie ik een moeder met haar kindje op de fiets ze lachen en ik zie dat ze geniet. Verderop loopt een man met zijn hond nog iets verder spelen kinderen op een veldje. Een vader met zijn baby in de wagen en zijn dochter aan de hand lacht trots naar me als hij ziet dat ik glimlach. Ook een oud stel dat langzaam hand in hand over straat loopt geniet zichtbaar van de rust. Het is een heerlijk gevoel een gevoel van even heel erg gelukkig zijn. De auto's komen dichterbij en ik verlies langzaam het gevoel. Ik sta bij het stoplicht en denk nog even terug aan net en bedenk me ineens dat ik stiekem heb genoten van geluk van anderen. Het is nu duidelijk dat je gelukkig kunt worden van andermans geluk en dat het genieten is van hele kleine dingen.
Mooi Sinada!! Ik heb de laatste tijd weinig inspiratie meer..Vind het wel jammer want vindt schrijven echt heerlijk. Op de pc (zit nu op de lap) heb ik echt veel schrijfsels, maar lang niet goed genoeg om online te zetten haha. Meer hersenspinsels denk ik...
Aaliyah haha ja sorry!! je stalkt me! vind het echt mooie teksten.. heb me ook aangemeld.. heb verschillende stukjes geschreven maar nooit een site gevonden om het op te zetten haha Sinada Mooie tekst meid! Had vroeger schriften vol gedichten met foto's.. Tijdens de verhuizing zijn ze kwijtgeraakt en/of nat geregend alles weg
Halloooo hier ben ik dan ook! @Sinada; mooie tekst meid! Mijn boek-in-wording is iets 'amateuristischer' zeg maar, maar natuurlijk ook aangepast aan de doelgroep. (13+ ongeveer) Wil hier ook wel eens een stukje neerzetten als jullie dat willen, maar weet niet of jullie dat leuk vinden, sommige dingen zijn echt 'puber' zeg maar. Ben wel blij met ons clubje hoor! Leuke logjes ook meiden!!!
@roeltje dank je wel Oh wat zonde dat alles weg is. Ja ik heb zelfs met mijn weblog in het veronica magazine gestaan haha.
Nog een vraagje @diegenen die een boek schrijven; slaan jullie alles in één keer op, of per hoofdstuk? Ik vind voorlopig per hoofdstuk nog overzichtelijker... En hebben jullie titels voor een hoofdstuk? Ik heb gewoon '1, 2, 3,...'
Verlangens... Laatst had ik een gesprek met een jongen op msn over hoe het toch kan dat dingen die niet mogen altijd zo leuk zijn. Ze zijn altijd spannender, lekkerder, beter en mooier. Wat is het toch dat ons aantrekt tot al die verboden snoepjes en geneugtes? Adam en Eva gingen ons al voor, zij werden ook verleid, om die appel te eten, terwijl ze wisten dat het niet mocht. Ik heb het bij mij zelf gezien en ook bij vrienden, die allemaal verleid werden om een hap te nemen uit die appel Er komt een adrenaline vrij als je doet wat eigenlijk niet mag en op dat moment voelt het zo goed en zo spannend, totdat je het paradijs wordt uitgegooid en dan voel je je rot. Dan bedenk je pas wat je ermee bereikt hebt: NIKS. Het verlangen naar iemand die je erg leuk vindt, maar waarvan je weet dat het niet kan omdat je weet dat hij een vriendin heeft of dat zij een vriend heeft. Je voert uren lange gesprekken met hem, hij is aantrekkelijk, alles wat je eigen vriend niet is, je flirt met hem en hij stelt alle goede vragen en geeft alle goede antwoorden op jou vragen. Je gaat steeds meer naar hem verlangen, maar beseft niet dat je een soort Mr. Right voor jezelf aan het creëren bent. Terwijl je diep van binnen ook wel weet dat die hele Mr. Right, Prince Charming of hoe je hem ook noemen wilt niet bestaat! Uiteindelijk na al die verlangens, gevoelens en verboden gedachtes, spreek je tegen alle regels in met hem af. Maar onderweg bedenk je jezelf; zal hij in het echt ook nog wel zo leuk zijn? Zal hij in het echt ook zo lief en spannend zijn? Zal hij in het echt ook zo aan je eisen voldoen, hetgeen je hem al die tijd aangemeten had en waaraan hij achter de pc toch echt voldeed En dan komt de grootste vraag, wil je je mooie fantasie als een mooie bel van een bellenblaas uiteen laten spatten, of laat je, je fantasie je fantasie en bel je hem af? Of neem je tóch het risico en loopt alles goed af en voldoet hij aan al je eisen .?? Soms kun je een verlangen beter een verlangen laten, want als dat verlangen bevredigt wordt, het lang niet zo bevredigent is als dat het een verlangen was gebleven