Tweemeisjes Mooi geschreven Lucia En? Slaapt ze? Hier printer geïnstalleerd? En hij doet het ook nog snap er nog weinig van, volgens mij kan dat ding meer dan mijn eigen telefoon maar goed.
@Roeltje; ja het is stil. Wij hebben ook zo'n alles-in-één printer. Kan faxen, kopiëren...soms verbaas ik me erover dat ie geen spaghetti maakt.
Doen jullie dat ook trouwens? Constant iets veranderen in een/je verhaal? word onderhand toch aardig gek van mezelf haha
haha, ik zie bij mijn stuk een fout zinnetje. Maar dit is ook al vijf jaar oud. Zo voelde ik me ook echt toen. Verward, emotioneel, en ik wou het gewoon nog niet Maar goed, het is goed gekomen. Ik was gewoon erg geschrokken
@Roetje; ja, doe ik ook! De kleinste stomme dingen pas ik soms nog aan. @Tweemeisjes; heel begrijpelijk hoor, zwangerschap is toch niet niks. Zit even te dubben over een zinnetje meiden, kunnen jullie me helpen? Het gaat om deze zin; Hij grijnsde even naar haar, en toen besefte ze pas hoe die zin voor hem geklonken moest hebben. Ik weet het niet, op één of andere manier 'loopt' hij niet lekker. Het zit in deze context trouwens; Jayden komt bij Elena huiswerk maken en ze vraagt aan hem of ze maar meteen naar boven zullen gaan. Wie helpt me even?
Ik vind het woord geklonken zo raar lopen eigenlijk. Hij grijnste even naar haar, en toen besefte ze pas hoe die zin voor hem moest hebben geklonken.
Ben op dreef haha.. Het is alweer een week geleden dat ik dé test in mijn handen had. We hebben heel veel gesprekken gehad over de zwangerschap, mijn kwaaltjes voor zover ik die heb en de baby. Ónze baby. Al om 5.00 uur sta ik in de keuken een ontbijtje te maken. Tijdens het zetten van de thee schieten me honderden dingen te binnen. We moeten nog zoveel regelen. Echos, onderzoeken, de huisarts. Of ga je naar een gynaecoloog? Of verloskundige? Snel start ik mijn laptop op en begin informatie op te zoeken. Na een uurtje hoor ik de douche boven aan gaan. Jasper is wakker. Ik glimlach. Die jongen is zo lief voor me. Zijn gebroken pols is volgens eigen zeggen niks bijzonders en zorgt goed voor me. Ik besluit om vast een ontbijtje voor hem te maken. Ik pak een pan uit het aanrechtkastje en breek een eitje open. Oke, misschien heb ik toch een beetje last van misselijkheid. Tegen de tijd dat het eitje klaar is sta ik met een groen geel aangelopen gezicht boven het vuur. Vlug schuif ik het ei op het broodje ham en kaas en sprint naar de toilet. Zo vindt Jasper me een paar minuten later. Welja, wil ik eens wat liefs doen voor hem, heb ik een date met de toiletpot waar ik net mijn hele maaginhoud geleegd heb.
IK heb veel mooie stukjes voorbij zien komen. En jullie hebben erg veel gekletst. Net alles terug gelezen. Voor alle nieuwe dame's welkom bij de club. Gezellig dat jullie meekletsen. Ik wil jullie ook een stukje uit mijn boek laten lezen. Tips en tops zijn erg welkom. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Op weg naar school zag Marlies verschillende ouders met hun kinderen naar school fietsen. Toen Marlies in de straat aankwam waar de schoolstond zag ze een groepje meiden uit haar klas staan, Marlies keek om maar zag dat er niemand meer achter haar liep, ook zag ze geen ouders meer fietsen. Marlies wilde omdraaien terug naar huis gaan, maar dat kon niet want dan zou haar moeder erg boos zijn. Marlies kon ook geen andere weg nemen want de school stond in een doodlopende straat en de enige weg ernaar toe was waar de meiden stonden. Marlies zag dat de meiden haar zagen en dat ze naar haar toe kwamen lopen, Marlies wou rennen, gillen maar niemand die het zou zien of horen. Marlies was erg bang omdat hun met zijn 4en waren en zei alleen. Toch liep Marlies verder en deed net of ze de meiden niet gezien had. Ze ging aan de overkant van de straat lopen maar de meiden kwamen recht op haar af. Marlies begon in de richting van school te rennen, maar ze waren sneller dan haar. Kim en Esmee pakte haar aan haar armen vast zodat ze niet weg kon lopen. Niet zo snel jij zei Natalie we zijn nog niet uitgepraat met jou, we willen het hebben over gister. Gister is Marlies uitgescholden door de meiden en heeft Sanne haar een stomp in haar buik gegeven. Ik neem aan dat je vandaag niks tegen meester Broere zegt over wat er gebeurd is Marlies schudde bang nee. Weet je het heel zeker, want ik heb geen zin om na te blijven bij meester Broere. Zei Sanne boos. Marlies schudde nogmaals haar hoofd. Vooruit dan maar, dan zouden we dat maar gelovenMaar Kim en Esmee lieten Marlies niet zomaar los. Maar duwde haar in een plas met modder. De kleding van Marlies was helemaal nat en smerig. Ik zou maar naar huis gaan om je om te kledenzei Natalie lachend. Dan weten we ook zeker dat je niks tegen meester Broere zegt De meiden scholden Marlies allemaal nog een keer uit en draaide toen om en liepen naar school. Gierend van het lachen. Marlies bleef alleen achter in de modder plas, en kon alleen maar huilen. Marlies wilde niet naar huis, want wat moest ze tegen haar moeder zeggen. De waarheid dat kon niet want haar moeder zou het niet geloven. Toen hoorde Marlies iemand zeggen wat is er gebeurd? Marlies keek op en zag daar een vrouw staan met blond haar dat in een knot zat en lichtblauwe ogen. Marlies herkende de vrouw als de lerares van groep 5. Ik ben gestruikeld. Zei Marlies. De lerares van groep 5 liep samen met Marlies naar school en bracht haar naar de klas van meester Broere. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Groetjes Sabrina
@tweemeisjes heel leuk geschreven @roeltje leuk stukje!! @sabrinasieraden, je hebt veel te veel Marlies in je stuk en je leestekens kloppen ook niet echt. Niet zo snel jij, zei Natalie, we zijn nog niet uitgepraat met jou, we willen het hebben over gister. Die miste ik nog las een beetje raar voor mij
Bedankt. Normaal laat ik het stuk doorlezen door mijn man en die zorgt dat de leestekens op de juiste plek komen. Dit stukje heb ik nog niet door hem laten lezen. Bedankt voor feedback ik ga eens kijken hoe ik het aan kan passen. Ik moet er wel bijzeggen dat het een kinderboek is. Groetjes Sabrina
@Sabrina; verbeterd je man alleen de leestekens? Er staan ook een paar kleine schrijffoutjes in. (zei/zij, hoofdletters, kleine dingetjes hoor ) Verder vind ik het erg leuk, denk dat het voor je doelgroep ook erg leuk leest.
Ik laat mijn man alles controleren. Ik zou hem vast inlichten dat er een aantal foutjes in staan. Bedankt voor het compliment. Groetjes Sabrina
sabrina vind het een mooi stuk, maar inderdaad wel wat spelfouten. Maar goed, je geeft al aan dat je man je stukken controleert dus dat zal vast wel goed komen meid. hier Die jongen is zo belachelijk positief altijd. is dit een zin?
Ligt aan de context ervan..Waarin wordt de zin geplaats kan je iets meer van het verhaaltje/stukje neerzetten?
Niet zo zeer storend hoor, maar als je het ooit wil uitgeven ga je er zeker wat van horen. Het leest niet erg lekker vind ik. Maar het verhaal is erg leuk
Mooie stukjes meiden. Erg leuke om al die verschillende ideeen over verhalen te lezen. Hier nog een heel klein stukje over mijn tijd in de zorg Op de afdeling woonde twee echtparen. Totaal verschillende echtparen, maar aan beide was te zien dat ze in de jaren steeds meer op elkaar zijn gaan lijken. Met de man van een van de echtparen gaat het al een tijdje niet zo goed. De vrouw huilt veel omdat zij haar man niet wil verliezen maar ook omdat zij vaak niet meer herkend word door haar man. De dochter van het gezin is iedere dag aanwezig. Een hele lieve vrouw die ons ook heel fijn helpt door bepaalde dingen uit handen te nemen. De man overlijd en voor het eerst maak ik dit mee sinds ik op de afdeling werk. In het mortuarium ligt de man opgebaard en de afspraak is dat er een verzorgende mee moet om de deur te openen. De vrouw en dochter vragen mij om mee te gaan naar hun man en vader. Alle gedachtes dingen door mijn hoofd. Ik was ontzettend bang voor overleden mensen terwijl ik niet goed wist wat ik kon verwachten. Ik loop naar de receptie en vraag de sleutel. Samen met de vrouw en dochter loop ik naar het mortuarium waar het de vorige keer zo stil was. Langzaam doe ik de deur open en laat ze voorgaan. Aarzelend stap ik naar binnen. Op een rustgevende manier zegt de dochter kom maar. Langzaam loop ik langs het gordijn waar ik een stukje van de kist kan zien. Mijn hart klopt in mijn keel. En dan sta ik ineens voor de kist van een overleden man. De vrouw vraagt of ik dichterbij kom staan en reikt haar hand naar me uit. Die paar seconden lijken een eeuwigheid te duren. Ik kijk in de kist en zie het gezicht. De tranen springen in mijn ogen al weet ik niet of dit komt door de zenuwen of doordat ik het zo erg vind dat de man is overleden. De dochter komt op me af en pakt me vast. huil maar uit lieverd zegt ze tegen me. Nu na 7 jaar weet ik dat moment nog zo goed. Het gezicht van de man, de vrouw en de dochter hebben een ongelofelijke indruk op me achter gelaten. Zoveel verdriet, liefde maar ook genegenheid bij elkaar heel erg bijzonder.
Sinada Mooi hoor. Het enige wat we kunnen doen is afwachten of de krampen wegblijven. Ze kan nu niet veel doen. Waarschijnlijk heeft het niet direct met de zwangerschap te maken, omdat ze niks hebben kunnen vinden vanmiddag op de echo. Zodra je weer krampen krijgt of bloed verliest stuurt ze je door naar het ziekenhuis. verteld Jasper. Hij kleedt zich uit en komt naast me liggen met zijn armen om mijn buik. Probeer wat te slapen Juul. Olifantje. zegt hij grijnzend. Die jongen is zo belachelijk positief altijd