Haai Dames, Zo ik ben nu dus 5 weken zwanger en zodra de kadootjes binnen zijn voor de ouders gaan we het ze vertellen.. Alleen ik ben er zo zenuwachtig voor! Straks reageren ze helemaal niet leuk!.. Hoe gaan jullie hier mee om? Gr. Lisan
Hoi 2011isonsjaar, Welke reden zou er moeten zijn om het niet leuk te vinden dan, als er geen reden voor is zijn alle opa's en oma's in spe helemaal door het dolle heen, ben zelf nu 11 weken, en wij hebben het 1e paasdag bij de (schoon)ouders verteld, en die waren helemaal door het dolle heen! Dus als er geen reden voor is je vooral niet druk maken, het is het mooiste wat er is, ook voor de opa's en oma's! Succes en veel plezier met vertellen, het is zooooo leuk! XX
Ben je nog erg jong, of zijn jullie nog maar heel kort samen, of zien ze je partner niet zitten? of is er een andere reden waarom jullie ouders het misschien niet leuk zouden vinden? Uit je banner begrijp ik in elk geval dat dit een zéér gewenst kind is, en alles behalve een 'ongelukje'. Dus ik zou niet weten waarom ze niet leuk zouden reageren. De meeste opa's en oma's die ik ken, zijn helemaal door het dolle heen als ze horen dat er een kleinkind komt. Misschien schrikken ze eerst, als ze het niet verwachtten, maar het is soms natuurlijk ook wel een schok als je kleine jongen of kleine meid (want dat blijven jullie altijd voor ze; was ik ook terwijl ik al 35 was bij m'n eerste zwangerschap) nu papa of mama gaat worden.
Grappig, heel herkenbaar! Ik wist ook zeker dat mijn (schoon)ouders het superleuk zouden vinden, maar toch was ik heel zenuwachtig!! haha, alsof ik iets had gedaan wat niet mocht, echt raar! Toch kon ik niet wachten tot het moment dat we het gingen vertellen. Maar snap je zenuwachtige gevoel wel hoor! Gewoon vertellen en dan zul je later met plezier aan het moment denken!
Ehm.... zwangerschapshormonen? Niet druk maken, de komende 8 maanden gewoon steeds jezelf blijven herinneren dat die hormonen rare dingen met je emoties doen en dan komt vanzelf alles goed
Ik weet het nog goed hoor, ik vertelde aan mijn moeder dat ik zwanger was van de eerste, was toen al 3jaar samen met m´n man, we hadden net sinds 2maanden ons eigen huisje. Alle 2 een goede baan, alles onder controle dus. Maar owee toen ik vertelde aan mijn moeder dat ik zwanger was...pfff een tirenade van hier naar tokio en terrug...Dit ivm mijn zus nooit echt verstandig is geweest, ook met haar zwangerschappen enz, en mijn moeder kreeg ineens die angst ook bij mij. Maar gelukkig zag mijn moeder al vrij snel dat alles gewoon goed ging, en daarna is alles ook weer goed gekomen, en met de 2e zwangerschap reageerde ze ook heel leuk, en nu bij de 3e ook weer. En mijn schoonouders vonden het gewoon elke keer helemaal geweldig! Weet vooral de zwangerschap van de eerste die we vertelden..mn schoonmoeder begon te huilen, en mn schoonvader was er even stil van Altijd leuk zo´n verassing als je net terrug komt van vakantie.
Mijn ouders hadden al het recht om het niet leuk te vinden of niet verstandig.. maar zelfs zij waren heel blij. Even wat kleine bedenkingen rondom mijn studie, de financien en mijn vriend.. maar ook deze waren snel weer weg.. Ik kan mij dus bijna niet voorstellen dat toekomstige opa's en oma's het niet leuk zouden vinden!! Succes ermee
Ik weet pas net dat ik zwanger ben maar zie er nu al tegenop om het aan mijn ouders te vertellen! Ik weet niet waarom Lisan het lastig vindt maar in mijn geval is er toch een beetje spraken van een soort ongelukje (we zijn er nu wel heel blij mee hoor )en zijn mijn vriend en ik nog niet klaar met onze studies... Ik denk dus dat mijn ouders er uiteindelijk wel blij mee zijn maar dat ze toch graag gezien hadden dat het een paar jaar later pas zover was... Nou ja, eerst maar zelf aan het idee wennen en dat de ouders inlichten!
wat goed 2011isonsjaar!! gefeli... was al benieuwd hoe het met je ging! Ik heb het zo verteld. de test op tafel gelegd en net zo lang gewacht tot ze eens iets door hadden Ik kon ook niet meer wachten hoor, was zo hotel de botel
Dankjewel Rica! Ja was ff een tijdje van de site af.. door de verhuizing enzo.. Ik heb een buikband besteld met: 50% (naam papa) 50% (naam mama) 100% ikke Jij ook gefeliciteeerd zie ik! toppie! Die doe ik om me buik en dan een foto maken en die in een lijst doen.. Die geven we kado.. En de band doe ik zelf natuurlijk gewoon om maar eerst emt een shirt erover ze mogen het nog niet meteen zien Waarom ik een beetje zenuwachtig ben.. Ik ben helaas me baan verloren en we wonen nu in een tijdelijk huis waar het kindje niet bij kan.. Dus we moeten verhuizen.. nu zat dat al in de planning dus is dat niet erg. Maar ik denk dat ze het beter hadden gevonden als we al verhuist waren..
ja soms komen dingen onaangekondigd he, ook als je het niet verwacht! maar geniet ervan, het komt wel goed! ga je nog solliciteren of wacht je eerst de zwangerschap af? Gelukkig reageerden ze op mn werk anders dan verwacht..nou is maar goed ook want ik maakte mij ook zorgen! Nou leuk hoor!wanneer heb je je echo?
dat had ik bij de 2de heel erg! eerste kwam iets eerder dan we verwacht hadden, en zagen er toen helemaal tegenop om het te vertellen, maar ze vonden het wel super! nu bij de 2de was het wel: dat is wel vlug he meisje Maar ze zijn er alle 4 weer blij mee/om!
Ook wij waren doodnerveus toen we gingen vertellen dat we een kindje kregen. Wij waren er al een aantal maanden bewust mee bezig en de zwangerschap was dan ook super gewenst. Eerst hebben we het mijn moeder verteld en die vond het hartstikke leuk, maar moest wel aan het idee wennen dat ze oma werd. Dat is ook wel normaal denk ik. Ik geloof dat we het een paar dagen later mijn schoonouders verteld hebben en die vonden het ook leuk, alleen (maar dat is bij alles) zag mijn schoonmoeder alweer beren op de weg. Mijn vriend is werkeloos + ziek. Loopt aanvraag voor WSW en dat zou ongeveer 2 jaar kunnen duren. Gelukkig krijgt hij tot die tijd wel gewoon uitkering (UWV zag in dat in een normale werksetting werken geen optie is) en ik heb een goede, vaste baan. Dus de rollen worden omgekeerd. Hij gaat voor ons kindje zorgen en ik blijf mijn uren nu werken. Is hij straks ook weer aan het werk, dan ga ik misschien wel minder werken. Belangrijkste is dat je kindje welkom is en met liefde opgevoed word!
Haai, Nou helemaal voor niks druk gemaakt, schoonouders en ouders allemaal in tranen van geluk! Haha! Liefs