De super snelle bevalling van Lynn.

Officieel ben ik pas 18 december uitgeteld dus had nog helemaal niet verwacht dat ik zou gaan bevallen op 16-11.

Donderdag 15-11 heb ik een studiedag. In de loop van de morgen begin ik last te krijgen van mijn buik. Ik vraag me af of dit de beruchte harde buiken zijn. Daar heb ik tot nu toe nog helemaal geen last van gehad. Ik moet regelmatig gaan verzitten om het mezelf een beetje comfortabel te maken. Tijdens de lunch vragen mensen aan me of ik me wel goed voel, ik zie er blijkbaar niet goed uit. En omdat ik me ook helemaal niet goed voel besluit ik na de lunch naar huis te gaan.

Thuis gekomen kruip ik lekker op de bank, en gelukkig voelt de buik daardoor al weer wat beter aan. Na wat te hebben aangerommelt in huis besluit ik om voor de zwangerschapsgym nog even een uurtje op bed te gaan liggen. Dit doet me goed en ik ga naar de gym. Ik voel mezelf erg onrustig maar weet niet waar het vandaan komt. Het komt helemaal tot uiting tijdens de ontspanningsoefeningen. Ontspannen zat er echt niet in.
Eenmaal weer thuis kruip ik snel in bed. Slapen kan ik niet, ik moet echt om het half uur plassen. En kan mijn draai helemaal niet vinden. Als ik om 00.07 weer naar de wc ga voel ik water langs mijn benen stromen. Ik baal, heb toch niet in mijn broek geplast. Snel naar de wc en leegplassen. Asl ik opsta komt er weer een plens uit. En even later weer. Dan besef ik pas dat mijn vliezen gebroken zijn. Snel maak ik Coen wakker. Die er niets van begrijpt. Dit hoort toch niet, nee inderdaad ik ben pas 35.3 weken zwanger, ze mag er nog niet uit!

We bellen de verloskundige en die komt om 1 uur kijken. Die stuurt ons door naar het ziekenhuis waar we om 2 uur aankomen. We worden naar een verloskamer geleid en daar moeten we op een gyn wachten. Ondertussen word ik aan de ctg gelegd en doen ze de routine controles. Ik blijk hoge koorts te hebben. Dit wist ik echt niet. Stom. Ze nemen bloed en een aantal andere kweken af en ik krijg een infuus met antibiotica.
Als om 3 uur de gyn komt kijken ziet ze dat ik nog helemaal geen ontsluiting heb en dat zelf de baarmoedermond nog staat. Ze besluiten dat ze me willen opnemen en willen proberen de bevalling zo lang mogelijk uit te stellen, het liefste tot 37 weken.
We moetne nog even aan de CTG en dan kijken ze waar ik kan gaan liggen.

Tegen 4 uur begin ik krampen in mijn buik te krijgen, dit defineer ik nog niet als weeen, maar meer als menstruatikrampen. Wel komen ze erg snel op elkaar. En nemen ze echt in heftigheid toe. Om half 6 doen ze echt pijn en besluit ik even onder de douche te gaan staan. Oeps.... toen begon het pas echt. Al een paar keer eerder die avond had ik overgegeven en onder de douche gaat het helemaal mis, ik blijf spugen en weet nu zeker dat ik weeen zijn. En ze komen heel snel achter elkaar. Eenmaal weer op bed heb ik alle houdingen die we tijdens de gym hebben geleerd wel zo;n beetje gehad. Om 7 uur vraag ik Coen om de zuster maar te bellen, ik vind het echt niet leuk meer. Ik kan niet bijkomen tussen de weeen en ze doen echt zeer. Daarnaast moet ik regelmatig overgeven en mijn maag is helemaal leeg. ikvoel me echt ellendig.

De zuster ziet dat het serieus is en vraagt of ik pijnstilling wil, ik weet het niet. Maar dit is ook niets dus ze haalt er de gyn weer bij. Asl ze om 7.15 kijkt ziet ze dat ik 7 cm ontsluiting heb. Pff... 7 snel tellen dat kan nog wle even gaan duren en dit doet echt zeer. Ze zegt dat pijnstilling niet meer kan, het duurt zeker 1.5 uur voor er een annesthesist is en ze verwacht dat ik tegen die tijd wel mag persen. Gewoon even doorgaan is het advies.
Ze heeft haar dienst er om 8 uur opzitten en zegt dat ze de nieuwe arts inpraat en direct om half 9 naar me toestuurt. HALF 9 dit kan echt niet. Dit duurt echt te lang. Ze belooft om 7.40 terug te komen en nog even te kijken hoe het met me is.

Ondertussen heb ik echt persdrang. Kan het echt niet meer ophouden. Als ze om 7.40 binnenloopt dirigeert ze me gelijk naar de verlostafel. Ik mag gelijk meepersen en binnen 3 weeen ligt Lynn op mijn buik......Ze is om 7.45 geboren. Om 7.50 is de nageboorte eruit en om 7.55 heeft ze 3 hechtingen gezet. Om 8.00 kan ze toch nog op tijd naar huis...

het ging dus super snel. het was heel heftig maar als je ziet wat je ervoor terug krijgt vergeet je het meteen.

Ons kleine meisje is helemaal gezond en weegt 2360. Ze moet wel een paar dagen in de couveuse. Ondertussen zijn we samen thuis en genieten volop.

Groetjes, Mayke

 

Bedankt voor jullie leuke reacties! Vandaag moest Lynn helaas weer terug naar het ziekenhuis, even terug onder de lamp. Hmm ik vind het maar niets. Kost weer veel tranen. Hoop dat het snel goed gaat.

liefs, Mayke