wat jij zegt over dat ze er al gauw mishandeling van maken klopt, maar ik vindt iets mishandeling als je er een verkeerd effect mee bereikt. bijvoorbeeld als je kinderen bang voor je worden, ofwel door je geschreeuw ofwel door slaan. als je het woord mishandeling letterlijk neemt dan is het gewoon een niet juiste handeling bij een bepaalde situatie. kinderen dienen respect te hebben en dat krijgen ze niet door slaan of schelden. en of je het nou 1x in de week doet of elke dag. als ze bang voor je zijn is dat niet goed![/quote] Ik hoop niet dat jullie denken dat ik me kind zometeen dag in zal slaan ofzo maar ik vind dat het allemaal weer zo opgeblazen word.
Humz een "tik"...waar ligt de grens ...mijn ex noemde alles een "tik"..dus als de kids slaag hadden gehad of tegen de grond aan werden gewerkt , of in hun nek werden gegrepen....wisten ze niet beter ofdat ze een tik hadden gehad ...ze legden dat aan ons ook uit als een tik ...waarop we politie aangifte gingen doen ...en die agent zei een tik mag (tegen de kids) waarbij ze dit ook weer doorgeven aan hun kroost later.. ik vind een "tik "geven niet meer als onmacht van de ouder en een kind schrikt ook als je even hard NEE roept (mits je altijd hard praat dan) .. ik heb vroeger ook een "tik"gehad waarbij de handafdruk op mijn kont stond , of een klap tegen je oren waarna het nog een uur bleef na tuteren .. ben ik er slechter van geworden ...NEE ...maar ik weet het allemaal nog steeds ...en ervaar het nu nog steeds als onprettig ..
Het is een hele moeilijke kwestie ... het is heel lastig te bepalen wanneer iets mishandeling is of corrigerend optreden. In de extremen is dat natuurlijk duidelijk, maar vooral langs die grens is dat moeilijk te bepalen. Ook schreeuwen tegen kinderen, steeds maar, is kindermishandeling, maar dan emotioneel. Ik moet zeggen, als juf, dat wij dus uiteraard geen corrigerende tiks mogen uitdelen en ik persoonlijk ook nooit een kind bij een arm pak of iets dergelijks. Er zijn zo veel andere manieren om bij kinderen te bereiken wat je wilt, daar heb je nieteens een tik voor nodig ... Groetjes, Nikki F
daar sluit ik me bij aan. ik ben binnenkort weer juf op een naschoolse opvang en wij delen uiteraard ook geen corrigerende tikken uit.
een juf is geen ouder.. !!! een juf is maar enkele uren bij een kind... en de juf wilt het misschien wel doen, maar als juf heb je geen recht, en als ouder heb je dat wel... als een kind uur en uur uit vervelend is.. je aan het testen is.. steeds verder de grensen opzoekt.. en die NEE niet meer helpt....en je hem in een hoek hebt gezet.. of whatever maar hij blijft maar doorgaan... kan een tik soms helpen.. !! al ben ik daar ook echt tegen... maar sommige kinderen zijn gewoon onhandelbaar.. !!
Ik dacht dat ik heel streng was. Ik ben nogal een dominante persoonlijkheid en erg zelfverzekerd. Dus dat zou voor mij een makkie worden Toen kwam vorig jaar een pupje in huis. Ik zou wel met strenge en harde hand opvoeden. Nou dat werd dus helemaal niet streng. Ik vond hem zo lief, schattig etc... En ach... een klein stukje kaas lekker zo uit de hand. Zelfs als hij stout was, vond ik het lastig om boos te zijn op hem, want hij is zo lief. Mijn vriend was ineens meer streng( hij is juist rustig). Nu laat ik wel minder toe, en lukt het me beter om strenger te zijn. Maar af en toe, dan smelt mijn hart als hij weer iets stouts doet. Ik vind het bijna schattig, Maar ik heb mezelf voorgenomen mijn kindje wel met grenzen op te voeden. Anders heb ik mezelf en mijn kind ermee. Slaan? Ik denk dat ik het niet zou kunnen.
Hoi Ang, Ik ben van mening dat het heel belangrijk is een goede band met kinderen op te bouwen, waarbij ze zich veilig voelen en van daaruit ook ongewenst gedrag aan te pakken en dan door erover te praten of proberen het kind zich laten te verplaatsen in anderen. Vorig jaar had ik groep 8. Ja, die beginnen echt al met puberen. Dit werkte geweldig zo, heb het hele jaar geen problemen gehad met die jongens en meiden. Maar toen ik groep 4 had werkte dat ook al prima ! Een goede band met je kind maakt het geven van tikken echt overbodig ! Als je tikken geeft, of erger nog, een kind slaat, is dat eigenlijk een teken van machteloosheid, dat je zelf niet meer weet wat je moet. Maar ... dat is mijn mening ! Groetjes, Nikki F
Het is hetzelfde dat we binnen me werk wel eens hebben gehad mag je het straffen noemen als je een kind gewoon straf geef (in de hoe zetten enz) nou toen gingen de orthopedagogen tog uit hun stekker want dat mochten we nooit straffen noemen maar corigeren haha nou we hadden een teamoverleg van een uur wat de bedoeling was ik geloof dat het tegen tienen liep toen we allemaal goed hadden kunnen verwooorden wat wij straffen en corigeren vinden. Ik denk dat dit ook zo'n onderwerp is waar je nooit samen uit kan komen
mee eens, slaan is een uiting van je machteloosheid. Een kind leert er verder weinig van. Negeren is erger, dat deed mijn moeder. Op de gang en je was een tijdje lucht!!!! Werkte erg goed, ook voor mijn erg drukke en soms onhandelbare broertje.
Hoi Sarah, Een juf is niet de ouder van de kinderen, daar heb je gelijk in, maar en juf is wel ook opvoedkundige en heeft ook kinderen te corrigeren wanneer dat nodig is. Ik heb nooit het gevoel gehad een kind te willen slaan, hoe onhandelbaar het kind ook was. Met praten en rust te brengen los je vaak meer op dan met slaan. Daardoor kweek je alleen maar meer onrust en paniek. Onderschat de rol van een juf of meester ook niet in het leven van een kind ... kinderen nemen ook veel van leerkachten over. Kinderen zijn het grootste deel van de dag op school, dus daar moeten ze ook "opgevoed" worden als dat nodig is. Je hebt altijd extreme kinderen erbij, maar ook daar ben ik van overtuigd dat je er iets mee kunt bereiken. Consequent zijn en duidelijk de grenzen aangeven, dan weet een kind precies wat wel en niet kan. Ze vinden dat in het begin "heel streng" maar die grenzen geven ook veiligheid en dat is ook wat kinderen nodig hebben. Groetjes, Nikki F
Nikki ik kan niet anders dan het met je eens zijn. ik heb vaak discussies met mensen dat ze vinden dat kinderen te klein zijn om dingen te begrijpen. maar zodra een kind zich veilig voelt bij je heeft hij al een bepaalde vorm van resepct voor je. en ik vindt persoonlijk dat je heel veel moet uitleggen aan kinderen. en soms moet erkennen dat kinderen dingen doen uit baldadigheid of om grenzen te verkennen, en als ze dat laatste doen dan kun je die grens aangeven en beargumenteren. ik laat het hierbij. ik zie ook dat meningen hierover altijd zullen verschillen van elkaar. en het helemaal eens worden zullen we nooit. ik heb resepect voor iedereen die nadenkt bij zijn of haar manier van opvoeden. peace!
leerkrachten hebben zoveel invloed op kinderen dat ik er zelf nog steed last van heb hoe zei tegen me den praten. dus waar kun je als ouder geen schade oplopen
Ja, het blijft een moeilijk onderwerp. Je zult er ook nooit uitkomen want je kunt nooit een eenduidig antwoord krijgen in dit soort kwesties. Zelfs binnen ons team zijn we niet eenduidig ... dan krijg je zulke zaken als Fleur beschrijft ... Ik weet in ieder geval voor mezelf dat ik nooit een kind zou kunnen slaan, mijn eigen kind niet en ook dat van een ander niet. Groetjes, Nikki F
Ja, Fleur, helaas lopen er ook leerkrachten bij die niet alleen maar opbouwend met kinderen bezig zijn en dat kan ook voor altijd sporen achterlaten bij kinderen. Vreselijk ... Groetjes, Nikki F
Je woede of radeloosheid afreageren op je kind, DAT is een teken van machteloosheid. Een tik op de vingers wanneer ze bv in de buurt van een aansteker komen heeft mijns inziens helemaal niets met machteloosheid te maken, echter met een andere (en vaak effectieve) manier van ze leren dat iets niet mag.
Je kunt een kind toch ook vertellen en laten zien wat een aansteker doet en zo die manier duidelijk maken dat ze daar niet aan mogen komen ? Dan begrijpen ze waarom dat gevaarlijk is ... Maar nogmaals, het is een lastige discussie, zoals Ange al zei, je komt nooit tot een eenduidig besluit. Iedereen moet doen zoals hij of zij het zelf het beste vind ... in het oog houdend dat het belangrijkste doel is het welbevinden van het kind. Groetjes, Nikki F
al deze leerkrachten zijn uit hun ambt gezet dus de school is sinds van het jaar dicht omdat ze opeens bijna geen leerkrachten meer hadden waardoor ze geen les konden geven. moet je naargaan dat dat dan niet alleen ik ben geweest maar dat er heel veel kinderen de dupe zijn geworden van deze school
Verschrikkelijk ... hier in de buurt is dat ook gaande geweest. Het bovenschools bestuur heeft alle leerkrachten overgeplaatst, verspreid over allemaal andere scholen en heeft voor die betreffende school een heel nieuw team samengesteld. Gelukkig gaat het nu beter. Zou je kind maar wezen ... die in zo'n klas terecht komt. Erg hoor ... Groetjes, Nikki F
Hoe leg je dat een vastbesloten ukkie met grijpgrage vingertjes van 1 jaar uit dan? Die heeft er nog geen idee van wat je allemaal uitlegt... Goed, ik denk dat ieder kind ook weer anders is, en natuurlijk geef je eerst een paar waarschuwingen. Alleen weet ik uit ervaring (en nee, ik ben nog geen mams ) dat dat lang niet altijd afdoende is. Ik hoop wel btw dat mijn kindertjes zo goed zullen luisteren dat een 'nee' al voldoende is en tikken niet nodig zijn 8)