Nope vandaag geprobeerd maar niet gelukt! Ik zette hem tegen de muur maar hij liet zich gewoon voorover vallen op handjes en knietjes en kroop weg haha.
Haha heb het vanmiddag ook getest met m'n zoontje van 18 maanden. Hij stuntelde met 1 stapje in mijn armen, en vond het nog leuk ook Hij loopt overal langs, en begint steeds meer te proberen om los te staan, laatst zelfs 5 tellen! Dat lopen zal vanzelf gebeuren, ben benieuwd!
Waarom willen moeders kinderen zo vroeg laten lopen? Mijn zoon liep met 10 maanden en ik vond t vreselijk! Onze andere zoon metm18 maanden, super meteen lopen. De jongste met 10 maanden en maanden bont en blauw omdat hij steeds viel. Nu is hij 1,5 en loopt hij pas goed....
Whahahaha, dat was dus een grapje...sorry dat het niet uit de verf kwam! Ik vind precies hetzelfde als jij hoor. De oudste leerde hier lopen met 2,5 jaar, de middelste een week voor haar 2e verjaardag. Daarom vond ik dit topic zo grappig: het idee alleen al dat de jongste met 11 mnd (terwijl hij nog niet eens kan blijven zitten of kruipen) zou gaan lopen als hij tegen de deur werd gezet werkte erg op mijn lachspieren!
Nou ik loop alweer twee dagen krom vanwege een scheve rugwervel omdat ik mijn zak aardappelen van bijna 12 kilo de hele dag moet sjouwen en ik dot in een verkeerde houding doe Zou toch prettiger worden als hij straks zelf kan lopen! Maar hij hoeft niks hoor, zoiets kan je stimuleren maar niet afdwingen. Het gaat al snel genoeg!
Mijn zoontje stapt ook overal langs en staat soms een tijdje los, maar hij ging toch echt gewoon zitten toen ik het uitprobeerde, helaas.
Ben ik de enige die het een heel klein beetje zielig vindt? Als je kindje nog niet durft te lopen dan wacht je toch gewoon lekker tot ie het wel durft? Kijk als je kind nou 2,5 is, okee, maar bij zulke nog relatief jonge baby's is het echt alleen maar voor mama's lol lijkt me. Ben je voor jezelf net zo streng als je iets nog net niet durft vraag ik me dan af? Iedereen die dit trucje toepast mag een volgende keer net zo streng voor zichzelf zijn... Dus: op dat feestje waar je bijna niemand kent stap je de volgende keer gewoon op een vreemde af en knoop je een praatje aan/ de volgende keer in de Efteling ga je zonder morren mee in die enge schommelboot/ de volgende spin in je badkamer haal je lekker zelf weg zonder je partner te roepen .
Weet je wat ik zo jammer vind? Dat mensen van die rare dingen schrijven. Ik heb dat trucje voor de grap geprobeerd. Zoonlief vond het geweldig en toevallig werkte het ook nog. Er wordt hier gesproken alsof ik mijn kund weer ik wat niet aan doe! Als je het niets vind dan doe je het toch lekker niet! Die rare reacties, die zijn pas zielig!! Denk ik even iets leuks te delen met anderen! Gezellig hoor zo'n forum! O ja, benieuwd wat ik hier weer voor reacties op ga krijgen!
+1! Gun je kindje lekker de tijd om het uit te vogelen. Natuurlijk handig als extra zetje als het echt lang duurt, maar wij zijn hier thuis toch echt van 'probeer en ontdek het zelf maar', daar hoort een kind op een bepaalde manier neerzetten niet echt bij, of eigenlijk helemaal niet bij
Volgens mij kan je je kindje tegen de muur of deur aanzetten wat je wil, maar als de beenspieren onvoldoende zijn ontwikkeld zou hij/zij onmogelijk kunnen lopen. Denk wel dat het een goede manier is als je kindje wel kan, maar niet durft te lopen.
Nou, nou, dit vind ik wel een erg heftige reactie gezien de mijne... Ten eerste snap ik niet zo heel goed waarom mijn reactie "raar" zou zijn, Ten tweede snap ik niet dat -als mijn reacie al raar zou zijn- dit dan ook nog eens zielig zou zijn . Ik zeg helemaal niet dat iemand hier zijn kind "iets aan doet". Als jouw zoontje het leuk vond prima! Maar er wordt hier door een aantal moeders gesproken over de specifieke situatie waarin een jond kind technisch gezien waarschijnlijk wel kan lopen (spierkrachts is daar), maar het nog niet durft. Als je het dan hebt over een dreumes van rond de 15 maanden, tja dan vind ík dat een beetje zielig. Geen drama in de vorm van het amk bellen of iemand voor slechte moeder uitmaken, gewoon een beetje zielig voor het kindje- niets meer en niets minder. Immers, soms heb je als mens gewoon even de tijd nodig om zelfvertrouwen en moed te verzamelen voor je een nieuwe stap onderneemt. Dit geldt voor hele kleine mensen, maar ook voor ons volwassnen. Als deze tijd relatief kort is (wat per definitie het geval is bij een kindje van 15 maanden) vind ik dat als de omstandigheden ernaar zijn je iemand de tijd moet gunnen om de angst zelf te overwinnen en jij niet dat extra zetje hoeft te geven. Het is wat mij betreft geen big deal, maar ik wil het toch gezegd hebben. En eerlijk gezegd snap ik niet waarom dat niet gewoon mag... .
Het spijt me dat ik dit moet zeggen, maar ze heeft wel een heel goed punt. Waarom je kindje niet lekker zelf het lopen laten ontdekken op zijn eigen tempo'tje? Heel cliché, maar ze moeten straks al zoveel. Ik heb mijn dochter alleen maar aangemoedigd en toegejuicht bij elke 'dingetje'. Ik las laatst, even snel, iets over dat iemand het raar vond dat haar kindje van 4 maanden nog niet kan staan Er worden soms zulke hoge eisen aan een dreumes gesteld. Zo praat mijn dochter van bijna 2 niet ondanks dat ik heel veel voorlees en met haar praat. Als ze er niet aan toe is, is ze dat gewoon niet.
Ik heb gewoon gewacht tot hij ging lopen uitzich zelf. Tuurlijk is het fijn als je kindje wil helpen en stimuleren , maar er word al zoveel verwacht van die kleintjes. Vandeweek bij het cb vonden ze het maar heel raar dat hij niet praat en wilde ze dat we naar een logopedist zouden gaan. Nee hoor wij wachten wel tot hij er klaar voor is.
Nee hoor, helemaal met je eens! En dan over 3 jaar klagen dat kinderen zoveel moeten op school? Wat doen sommige moeders hun kinderen toch allemaal niet aan zo vroeg als ze baby zijn. Belachelijk.